ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ซัมปากีตา...สีหม่น : The Gray Jasmine

    ลำดับตอนที่ #35 : 6 เปิดตา เปิดใจ 3/6

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.8K
      1
      2 ก.พ. 65



    คนมีความผิดติดตัวหลายกระทงพ่นลมหายใจหนัก ๆ ออกมาจนกรีนโอ๊คที่ตกแต่งไว้ในจานเทมปุระแทบปลิว การได้คุยแบบเปิดอกอย่างลูกผู้ชายยังผลให้รู้ความจริงในสิ่งที่คิดเองเออมาตลอด เสกข์ทำให้เขากระจ่างเรื่องสาเหตุในคืนนั้นที่มานิลาขึ้นรถไปด้วย หญิงสาวไม่ได้ไปด้วยเหตุผลอย่างที่เขาเข้าใจ แต่ไปเพราะต้านทานต่ออาการกระเง้ากระงอดของคนป่วยอย่างน้องขวัญไม่ไหว

    แต่ยัง ! ยังไม่พอแค่นั้น เรื่องของเสกข์กระจ่างแล้ว แต่เรื่องเสี่ยอ้วนที่โรงแรมวันนั้นยังค้างคาใจ

    ชายหนุ่มผู้จบปริญญามหาบัณฑิตด้วยเกรดสูงลิบลืมไปเสียสนิทว่าโรงแรมที่เจอมานิลาในวันนั้นเป็นหนึ่งในธุรกิจของเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกันกับตน แบบนี้กระมังที่เรียกว่าเส้นผมบังภูเขา ธตรัฐติดต่อเพื่อนไปทันที เดือดร้อนฝ่ายนั้นต้องโทรรบกวนเลขานุการให้หาข้อมูลกันยกใหญ่ บทสนทนาทั้งหมดเขายังจำได้ขึ้นใจจนถึงตอนนี้

    นี่กูเริ่มสับสนว่ากูเป็นเจ้าของโรงแรมหรือเป็นนักสืบในสังกัดของมึงกันแน่

    เอาน่า มึงก็ถือว่าช่วยเพื่อนแล้วกัน

    เลขา ฯ กูเช็กข้อมูลให้แล้ว ถ้าคนที่มึงถามมาชื่อ มานิลา ก็แสดงว่าใช่นักดนตรีคนเดียวกับที่มาเล่นวันนั้น

    อืม ชื่อมานิลา มะลิ

    วันนั้นน้องเขามาเล่นดนตรีให้งานแต่งลูกสาวเสี่ยร้านทอง ผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยงบอกเลขา ฯ กูมาอีกทีว่าเสี่ยเขาโม้คนโน้นคนนี้ไว้เยอะว่านักดนตรีคนนี้น่ะไม่เคยเล่นที่ไหนมาก่อน มาเล่นงานแต่งงานลูกสาวเสี่ยที่แรก ทีแรกจะให้เล่นเต็มคืน แต่น้องเขาขอแค่ครึ่งคืน แต่ดันโป๊ะแตกเพราะญาติฝั่งเจ้าบ่าวคนหนึ่งเคยเห็นน้องเขาที่ร้านอาหาร

    เสี่ยนั่นก็เลยเสียหน้าอย่างนั้นหรือวะ

    ประมาณนั้น เห็นว่าไม่ถูกกับญาติฝั่งลูกเขยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอเจอแบบนี้เข้าเลยเหมือนถูกถอนหงอก โลกเรานี่ก็แปลก พ่อแม่เกลียดกันอย่างกับอะไรแต่ลูกดันมารักกันได้

    กูไม่ได้อยากรู้เรื่องครอบครัวของเสี่ยอ้วนนั่น

    เออ ๆ โทษทีกูนอกเรื่องไปหน่อย พอเสี่ยหน้าแตกก็เลยมาลงที่น้องมะลิของมึง น้องเขาเล่นไปได้ไม่กี่เพลงเลยมั้ง กูละไม่รู้จะสงสารใครดี ว่าแต่ เดี๋ยวนี้แมลงภู่อย่างมึงหันมาดมดอกไม้ไทยแล้วหรือวะ เมื่อก่อนเห็นดมแต่ดอกไม้นอก น้องโรสเอย น้องลิลลี่เอย น้องพีค็อคเอย น้องแวนด้าเอย น้องเดหลีเอย

    มึงเริ่มกวนตีนกูละ แค่นี้ก่อนว่ะ ขอบใจมากเพื่อน

    แต่งงานเมื่อไรอย่าลืมใช้บริการโรงแรมกูล่ะ

    หากไม่กลัวว่าแขกในร้านแตกตื่นธตรัฐนึกอยากเอาหัวตัวเองโขกกับผนังกระจกอยู่เหมือนกัน เผื่อว่าจะกะเทาะความรอบคอบออกมาจากกะลาในหัวได้บ้าง สมัยเรียนเขาไม่เคยฉีกออกจากหนึ่งในสามของนิสิตที่ได้คะแนนสูงสุดในคลาส พอเข้าสู่ชีวิตวัยทำงานแม้ช่วงแรก ๆ ที่จับธุรกิจบริการดูแลรถยนต์แบบครบวงจรจะมีล้มลุกคลุกคลานบ้าง แต่ก็ฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่างจนพาพาวเวอร์สตีมยืนผงาดเป็นที่ยอมรับ และทุกวันนี้พาวเวอร์สตีมก็ยังคงเป็นที่หนึ่งในธุรกิจดูแลรถยนต์ รวมทั้งยังมีหลายเทคโนโลยีที่เจ้าอื่นทำไม่ได้

    แต่นักธุรกิจไฟแรงที่เคยได้รับรางวัลหลายชิ้น เคยมีพ็อกเกตบุ๊กเป็นของตัวเองที่ตีพิมพ์ซ้ำไปสิบสองครั้ง เคยขึ้นปกและให้สัมภาษณ์นิตยสารหลายเล่มกลับตกม้าตายเพราะท่าทางหมางเมินจากผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียว มานิลาทำให้เขาสูญเสียความมั่นใจที่สั่งสมมาตลอดชีวิตไปเสียดื้อ ๆ ทำให้เขาสติแตกกระเจิงยามเห็นเธอใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่น ทำให้เขาแทบจะเป็นบ้าทันทีที่รู้ว่าทุกอย่างคือเรื่องเข้าใจผิด แม่คนหน้าหวานนัยน์ตาเศร้าของเขาทำได้อย่างไรกัน หรือเธอเป็นแม่มดที่หลุดมาจากนิทานเรื่องไหนสักเรื่อง

    คราวนี้แหละไอ้บอมเอ๊ย ! จะง้อเขายังไงวะ ทั้งทำหน้ามึนใส่เขา ทั้งไปจุ๊บปากเขา ไม่ดิวะ ไม่ใช่แค่จุ๊บ แต่เป็นจูบดูดดื่มเลยละ

    น้องมะลิของแกตามที่ไอ้เพื่อนเจ้าของโรงแรมนิยามไว้ยังคงโดดเด่นอยู่บนเวที ดนตรีเพลงท่อนหนึ่งหากร้องตามแล้วแปลความหมายได้ประมาณว่าอยากจะย้อนกลับไปเมื่อเดือนธันวาคมแล้วแก้ไขทุกอย่าง แต่สำหรับเขาแล้ว อยากจะย้อนกลับไปก่อนหน้านั้น ย้อนไปตั้งแต่วันที่เจอมานิลาครั้งแรก เขาจะไม่ปล่อยเธอให้หลุดมือเชียวละ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×