ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ซัมปากีตา...สีหม่น : The Gray Jasmine

    ลำดับตอนที่ #30 : 5 จูบ...มีฤทธิ์สะกิดหัวใจ 5/7

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.24K
      1
      2 ก.พ. 65


    “แม่ให้ค่าสอนคุณเท่าไร” เมื่อคนตรงหน้าไม่ตอบ อีกทั้งยังจ้องตาแทบไม่กะพริบ ทำให้เขาต้องงัดหมัดเด็ดออกมาใช้ “ผมให้เพิ่มอีกสามเท่า”

    มานิลาอ้าปากค้าง เขาคิดว่าเธอเห็นแก่เงินมากขนาดนั้นเลยหรือไงกัน

    “คุณบอมมีเหตุผลอะไรหรือคะ จู่ ๆ ถึงมาบอกให้หนูเลิกสอนน้องบรีส”

    “นั่นมันก็เรื่องของผม แต่สิ่งที่ผมอยากได้ยินจากคุณคือคำว่า ตกลงสั้น ๆ ง่าย ๆ”

    “ไม่ตกลงค่ะ หนูจะไม่ยอมทำอะไรเพราะความไร้เหตุผลของคุณเด็ดขาด”

    “ปากเก่ง”

    ธตรัฐย่างสามขุมมายืนตรงหน้าร่างผอมบาง ใบหน้าเขาโน้มต่ำลง ห่างจากใบหน้าคนถือดีไม่ถึงคืบ

    มานิลาถอยหนีได้เพียงสองก้าวแผ่นหลังก็ชนกับชั้นวางของเข้าอย่างแรง หลอดทดลองในตะกร้ากลิ้งกระทบกันจนเกิดเสียงพาให้เสียวฟัน แต่ยังไม่น่าหวาดเสียวมากเท่าเหตุการณ์ที่เธอกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ จะหนีก็หนีไปไหนไม่ได้เลยเพราะถูกแขนทั้งสองข้างของเขากักขังเอาไว้

    “คุณอยากรู้ไหมล่ะ...ว่าปากใครจะเก่งกว่ากัน”

    หญิงสาวเบือนหน้าหนีอย่างหวั่น ๆ จึงไม่เห็นว่าตอนนี้คนหน้าขรึมเมื่อครู่แอบอมยิ้มที่แกล้งเธอได้

    “ว่ายังไง คุณอยากรู้หรือเปล่า”

    “มะ...ไม่ค่ะ” คนถือดีของธตรัฐเริ่มประหม่า

    “แต่ผมอยากให้คุณรู้”

    “คุณบะ...”

    มานิลาไม่มีสิทธิ์เถียงอะไรได้อีกเมื่อริมฝีปากถูกเขาครอบครองอย่างที่เธอไม่ทันตั้งตัว หญิงสาวเบิกตากว้างกับการถูกจู่โจมกะทันหัน ขยับเขยื้อนตัวไม่ได้ราวกับเป็นแมลงตัวเล็ก ๆ ที่บินอยู่ดี ๆ ก็ถูกตวัดจับด้วยสวิง ก่อนร่างจะน็อกไปฉับพลันจากการถูกจับยัดใส่ขวดแก้วซึ่งมีสารโพแทสเซียมไซยาไนด์[1] ในปริมาณที่สูงกว่าปกตินอนนิ่งอยู่ตรงก้นขวด และต่อให้เจ้าของสวิงไม่ได้ปิดฝาขวดสารพิษ นาทีนี้แมลงน่าสงสารที่สติปลิวหายจนกู่กลับยากเช่นเธอก็คงไม่มีปัญญากระพือปีกบินหนีไปไหนได้เลย

    เมื่อคนที่อยู่ใต้อาณัติเลิกขัดขืนหรือบางทีอาจจะไม่มีเรี่ยวแรงจะขัดขืน ธตรัฐจึงเปลี่ยนมาเป็นเลาะเล็มขบเม้มกลีบปากด้านบนของติวเตอร์สาวช้า ๆ ปากเก่ง ๆ นี้ช่างนุ่ม ละมุน และหอมอ่อน ๆ ไม่ต่างจากดอกไม้ที่เป็นชื่อเล่นของเธอ จนเขาอดใจไม่ไหวต้องทำซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ แต่ก็แผ่วเบาเพราะกลัวว่ากลีบมะลิกลีบนี้จะช้ำไปเสียก่อนที่เขาจะได้สัมผัสกลีบต่อไป

    พอเริ่มอิ่มหนำกับกลีบปากด้านบนธตรัฐก็เปลี่ยนมาเป็นจูบเม้มกลีบปากด้านล่างราวกลัวว่ามันจะน้อยใจ หญิงสาวถูกเขามอมเมาจนยอมเผยอปากขึ้นโดยง่าย จอมขโมย (จูบ) ไม่ประวิงเวลาอีกต่อไป เขาค่อย ๆ พาลิ้นตัวเองเข้าไปทำความรู้จักกับความหอมหวานแบบคูณสิบ ค่อยเป็นค่อยไปจนลิ้นเล็ก ๆ ของแม่สาวปากเก่งเริ่มเดินตามบทเรียนที่เขาเป็นคนสอน

    ...กลีบดอกว่าเย้ายวนแล้ว เกสรกลับเย้ายวนยิ่งกว่าหลายเท่านัก

    มานิลาเคลิบเคลิ้มไปกับประสบการณ์แปลกใหม่ซึ่งไม่เคยได้พบเจอมาก่อนเลยในชีวิต แมลงสาวที่พอจะมีสติขึ้นมาบ้างหากยังไร้เรี่ยวแรงเพียรถามตัวเองอยู่ในใจว่าคนที่ไม่ใช่คนรักกัน...จูบกันได้ด้วยอย่างนั้นหรือ

    หญิงสาวไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผ่านไปนานเท่าไร รู้แต่เพียงว่าเสียจูบแรกที่หวงแหนนักหนาให้เขาไปแล้ว เขา...ที่ไม่ใช่คนรัก ซ้ำยังไม่เคยพูดดี ๆ กับเธอเลยด้วยซ้ำ

    “พิสูจน์แล้ว...ผมว่าปากผมเก่งกว่าคุณเยอะแบบเทียบกันไม่เห็นฝุ่น” ธตรัฐบอกหลังผละออกมาอย่างเสียดาย จากที่คิดว่าจะจัดการคนปากเก่ง กลายเป็นเขาติดใจในความหวานหอมนี้เสียแล้ว แต่เอาเถอะ นับจากนี้ไปเวลาระหว่างเขากับมานิลายังมีอีกมาก “แต่ถ้าได้จูบกับผมบ่อย ๆ ปากคุณอาจจะเก่งขึ้นก็ได้”

    ชายหนุ่มจุ๊บเบา ๆ ที่ริมฝีปากอิ่มของคนกำลังตกใจอีกครั้ง ก่อนหิ้วเค้กมะพร้าวอ่อนเดินผิวปากฮัมเพลงรักซึ่งกำลังติดชาร์ตอันดับหนึ่งอยู่ในขณะนี้ไปยังประตูห้องปฏิบัติการอย่างอารมณ์ดี นิ้วชี้ของมือข้างที่ว่างก็ควงพวงกุญแจเล่นไปด้วย

    มานิลายกมือขึ้นแตะริมฝีปาก จนตอนนี้เธอยังรู้สึกเหมือนว่าริมฝีปากเขายังแนบอยู่เลย



    [1] โพแทสเซียมไซยาไนด์ (Potassium Cyanide) เป็นสารพิษชนิดร้ายแรง สำหรับทางกีฏวิทยาใช้น็อกแมลงได้ทุกชนิด ซึ่งสารชนิดนี้นอกจากจะออกฤทธิ์กับแมลงแล้วยังมีผลต่อระบบทางเดินหายใจของมนุษย์หากสูดดม และหากกินหรือเข้าทางบาดแผลอาจมีอันตรายถึงชีวิต


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×