ลำดับตอนที่ #75
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #75 : ร้านใหม่ : ผู้รักษา
ร้านใหม่ : ผู้รัษา
ร.สเรนื่นแ่เ้ารู่และำลัะออาึไปพร้อมับสายลับสาวนสวย เารู้สึแปลใที่โทนี่ไม่ออมาิน้าวเ้ารวมทั้ัปัน้วย แ่ร.็้อหยุิเรื่อนั้นไปเพราะมีภาริใหม่ที่ลรับปาว่าะทำับนาาา ทั้สอับรถออาึเพียไม่นานพวเา็ถึที่หมาย นาาาและร.สเรนพาันลารถ่อนที่เาะเินมาหาายที่ใส่เสื้อสีำับับาเยีนส์าๆามสมัยนิยม ทั้ 2 าว่าน่าะเป็นเ้าอร้านนี้ ายหนุ่มรีบวาหูโทรศัพท์ทันทีที่หันมาเห็นนาาาและร.สเรน ่อนะรีบเินมาหานทั้สอทันที
" สวัสี..อ้าว ไอ้หมอ " เสียุ้นเยเอ่ยึ้น่อนประโยหลัะอุทาน้วยวามแปลใพร้อมๆับถอแว่นำออมา
"โถ่..นึว่าใร แเอหรอ" ร.เอ่ยเมื่อำไ้แล้วว่าายหนุ่มนนี้เป็นใร โยลืมไปว่านาาายัไม่รู้ัายนนี้ เธอทำหน้าๆสลับับมอหน้านทั้สอไปมา เารีบหันมาแนะนำัวายรหน้าับเธอทันที
" โทษที นี่แบรนอน ยูรี เพื่อนสนิทผมอนเรียนแพทย์" ร.สเรนแนะนำึ้น ่อนที่แบรนอนะยิ้มและทั้สอ็ับมือันามธรรมเนียม
" ันว่าันุ้นๆหน้าุอยู่นะ"นาาาเอ่ยึ้น ่อนะทำท่าิ
" แน่นอน ุเยเอเามา่อนในานแ่อโทนี่ ับ ัปันไ" ร.สเรนเลยำอบ นาาาำไ้แทบะทันที
" ันำไ้ละ...่ะ หวัีันนาาา่ะ" นาาาเอ่ย แบรนอนึพยัหน้าและส่ยิ้มให้เธอ่อนะเอ่ยพู
" รับ ผมนี่แฟนลับเบอร์ 1 ุเลย" แบรนอนเอ่ย
" หรอ แฟนลับเบอร์ 1อนายนี่มีหลายนันะ" ร.สเรนอที่ะแวเพื่อนไม่ไ้
" น่ะ ็อบหลายนนี่นา" แบรนอนเถียลับ
" ่ะ เรามาเ้าเรื่อทำสัาันีว่านะ่ะ ุไ้รับเินโอนเ้าหรือยัะ" นาาาพูพร้อมับหยิบอสีน้ำาลที่มีเอสารทุอย่ารบถ้วนอยู่ในนั้น ออมา
" รับ ผมว่าเราไปุยันในร้านีว่านะรับ" แบรนอนพูพร้อมับล้วุแในระเป๋าาเออมาไุแหน้าร้าน ไม่นานนัประูร้าน็เปิออพร้อมับลิ่นเหม็นอับามประสาห้อที่ไม่ไ้ใ้านมานาน โยมาทัทายเล็น้อย
" เิรับ" แบรนอนเอ่ย่อนะพาทุนมร้าน นาาาและร.สเรนึเินามอย่าว่า่าย หิสาวผู้ที่ำลัะลายเป็นเ้าอร้าน เธอเินพิาราอย่าละเอียทั้บริเว้าในและนอเาน์เอร์ และบริเวในรัว เธอพบสภาพว่ามันยัูใหม่มานไม่น่าะายในราาถูนานี้ เมื่อนาาาสำรวอย่าพอใ พวเา็พาันมานั่ที่โ๊ะบริเวหน้าเาน์เอร์เพื่อเ็นเอสารให้รบถ้วน
" เป็นไบ้ารับ พอะ...." แบรนอนหยุลาอาาศเพราะนาาาิพูึ้น่อน
" ่ะ อบและพอใมาๆ แ่ันอถามุอีนิไ้ไหม่ะ ทำไมุถึายร้านนี้่ะ เหมือนมันะเยเปิไ้แ่ 2-3 รั้เอ มันใหม่มาะนไม่น่าะายถูนานี้" นาาาเอ่ยถามในสิ่ที่สสัย ในะที่มือ็เ็นสัาพร้อมับืนให้แบรนอน
" ผมทำไม่ไหว แบบว่าอย่าทีุ่รู้ผมมีร้านัเวิ้อยู่แล้ว " แบรนอนพูไม่หมนาาาสัเไ้าแววาอเาทีู่เศร้าล
" แล้วทำไมไม่ให้าิหรือแฟนมา่วยานรนี้ล่ะะ" นาาาัสินใีุ้ ไ้ผลแบรนอนมีสีหน้าที่สลล่อนที่เาะแล้ยิ้มออมา
" าิๆผมเามีิารอย่าอื่น ที่้อูแลนะรับ เยถามแล้วไม่มีนสนใะ่วยผมเลย" แบรนอนยัเลี่ยที่ะพูเรื่อแฟน
" แล้วแฟนล่ะ ่ะ ไปไหน" นาาาัสินใถามรๆไม่อ้อม้อม นแบรนอนอึ้ไปั่วะ เามีสีหน้าสล่อนะปรับสีหน้าให้เป็นปิ
" ไม่มีแฟนรับ" แบรนอนอบยิ้มๆ
" น่าเสียายนะะ ทำไมไม่หาสันไว้ล่ะะ ะไ้ไม่้อายมัน"
" อยู่แบบนี้แหละรับ สบายใีแล้ว"แบรนอนอบเลี่ยๆเาหยิบเอสารบนโ๊ะมา่อยๆรวู
" แล้วุไม่เย"
" เอสารเรียบร้อย เ็นรบนะรับ" แบรนอนพูึ้น เายมือถือึ้นมาูนาฬิา่อนะพู่อ
" ผม้ออัวไปุยาน่อ...ใล้ถึเวลานัลู้าอีรายแล้วรับ อบุที่ื้อร้านอผมนะรับ อให้ิารอุเริรุ่เรือนะรับ ไว้ว่าๆผมะมาอุหนุนนะรับ" แบรนอนพูยาวพร้อมับลุึ้นยืน ทำให้นาาาและร.สเรน้อลุึ้นไป้วย
" อบุ่ะ" นาาาล่าวยิ้มๆ่อนที่ะยื่นมือไปับับแบรนอน เาหันไปล่าวลาเพื่อนรัและอัวลับไปในที่สุ นาาาหันหันมาสนใร.ทันทีเหมือนรอำอบาร.สเรนแทน
" ไม่รู้ ผม็เพิ่เอมันเมื่ออนที่รถผมว่ำแล้วมันมาเยี่ยมผมนี่ล่ะ" ร.สเรนอบ นาาาึหันไปมอ ายที่ออไปแล้วลอผ่านระใสอร้าน เาำลัหยิบแว่นำมาสวมและล้วุแในระเป๋าเอามาปุ่มปลล็อเปิประูรถ่อนะเินเ้าไปในที่สุ ร.แอบลอบสัเพฤิรรมอนาาา็ัสินใเอ่ยแว
" ุถามทำไม สนใมันหรอ" ร.เอ่ยยิ้ม นาาาึหันมามอหน้านพู้วยแววารุ้มริ่มแบบที่เธออบทำส่ให้ร.
" ใ่ ถ้าไม่แมน็อเลย" นาาารับมุ่อนที่ทั้สอะำันออมา
่วสายอวัน ที่ร้านาแฟอนาาา ร.สเรนและนาาา่วยันันแ่ร้านใหม่ โยมี เอริ และลิ้นามมาสบทบและ่วยนทั้สอในเวลา่อมา ร.สเรนึละมือาารทำวามสะอาไปสูรทำเบเอรี่ และสูรารทำาแฟและเรื่อื่มอื่นๆที่เาเยทำมา ไม่นาน็เสร็ในเวลา่วบ่ายอวัน ร.เอาสูรไปเ็บไว้ในลิ้นั เพื่อรอทสอบสูรหลัาินมื้อเที่ยที่เลื่อนมา 1 ม.เสร็่อน ลิ่นหอมออาหารที่นาาาลมือทำลอยมาาในรัว วันนี้เธอทำลาาน่า ไม่นานอาหาร็ถูยมาเสริฟ ทุนีใที่ไ้ินมื้ออร่อยสุพิเศษ ทั้หมวามือาานที่ทำแล้วมานั่ล้อมวันที่โ๊ะลาร้านันทันที
" หอมั น่าอร่อย้วย อันไวๆนะ หิวะแย่อยู่แล้ว" ลิ้นพูึ้น่อนที่นาาาะยิ้ม เธอวาานอาหารล ่อนะหันไปหาร.สเรนทีู่ะเหม่อลอย
" เฮ้ ร. มาินมื้อเที่ย่อนมา อทัพ้อเิน้วยท้อนะ หรือิอะไรอยู่" นาาาพู่อนะถามสิ่ที่เธอสสัย
" เปล่า ผมแ่... ิว่านที่ึะินอะไรัน" ร.เผลอพูวามในใ ทุนเ้าใทันทีว่าร.ห่วโทนี่ สาร์
" ธอร์ับโลิน่ะ เาออไปเที่ยวัน แล้วัปัน็อยู่บ้าน เาทำอาหารเป็น" นาาาพู่อนที่เธอะเรียให้ร.มาิน้าวรอบสอ ร.สเรนึพยัหน้ารับและมาร่วมวินมื้อเที่ยับทุน่อไป
เวลา 4 โมเย็นอวัน เอริและลิ้นอาสาออไปื้อวัถุิบในารทำนมและเรื่อื่มให้ ทันทีที่ทั้สอออไปสัพั ประูระ็เปิึ้นอีรั้่อนะปราร่าอโทนี่ ท่าทาอิโรยและูบอบ้ำเป็นอย่ามา ถึเาะใส่สูธ แ่หน้าาลับูไม่สใสและผมอโทนี่็ูเหมือนไม่ไ้ัทร รอบวาู่สวยมีร่อรอยบวมและแาารร้อไห้มาอย่าหนั ที่มือวาอโทนี่ ยัมีราบเลือสีเ้มเรอะรัอยู่ ร.สเรนใับภาพที่เห็นทันที โทนี่ยิ้มให้นาาาและร.สเรนที่เอาแ่มอเา นนาาาอัวออไป้านอามไป่วยเอริเลืออ ่อนที่ในร้านะเหลือแ่ร.สเรนและโทนี่ ร.สเรนรีบเินไปูมืออี้าอโทนี่มานั่ที่โ๊ะโฟาทันที
" เิอะไรึ้นโทนี่ ใรทำุ" ทันทีที่ร.สเรนถาม ่อมน้ำาอโทนี่็ทำท่าะพัทลายและน้ำาพยายามะพาันไหลมาอีรอบ
" ไม่มีอะไร บ้าบอทำานนมือไปโนเรื่อมือเ้า" โทนี่โห เายัไม่พร้อมะเล่าให้ใรฟั ร.สเรนรีบับมือโทนี่มาสำรวทันที เาทำหน้าเ็บปวเล็น้อยเมื่อ ร.พยายามะพลิมือเาไปมา
" แผลลึ ้อเย็บ ให้ายเถอะโทนี่ทำไมไม่ไปหาหมอ" ร.สเรนเผลอทำเสียุใส่โทนี่้วยวามห่วใย โทนี่แล้ทำเป็นหัวเราะออมาทั้ๆที่น้ำายัลอที่วาทั้สอ้า
" ็นี่ไหมอ ันมาหาแล้วนี่ไ" สิ้นำพูอโทนี่ ร.สเรนไม่ลไปับำพูอโทนี่ เาทำหน้าเรียพร้อมับลุึ้นวาวลมไปในอาาศ แล้วหายไปในนั้นสัพั่อนะลับมาพร้อมอุปร์ทำแผล
" แล้วุะเสียใที่มาให้ผมทำแผลให้ ผมมือหนัสุๆนะะบอให้" ร.สเรนพู ่อนะรีบหยิบอุปร์ในารทำแผลึ้นมาอย่าำนา มือที่ยัสั่นเทาเาพยายามบัับมันให้นิ่อย่ายาลำบา
#มา่อแล้ว่ะ #อบุที่เ้ามาอ่านันนะะ
#ยาวๆันไปเลย 5555
#ออภัยที่ไม่่อยไ้อัพนะะ
#ะอัพทันทีที่มีเวลาเลย่ะ :-)
#มารึ่ทาละเนาะใล้ะบละ 5555
#ฝาิาม่อัน้วยนะะ :-)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น