คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บ้านเอริซา
" แล้วนี่ะไปไหน
" แฮร์รี่ถามผม
ผมหันมายิ้ม่อนะอบำถาม
" หาที่พัไ
แล้วเริ่มออามหาสิ่ที่เรา้อาร ัน้อารน้ำ อนนี้หิวแล้ว มา้วย "
ผมอบ
แฮร์รี่หยิบห่ออาหารทิพย์ส่ให้ ผมส่ายหน้า ่อนะิหา้ออ้า
" ล
มาเมือรึ่มนุษย์มาินอาหารทิพย์ เี๋ยว็โนับเผาหรอ
ที่นี่โหร้ายว่าโลเวทย์มน์นะ " ผมว่า ่อนะเอาอาหารทิพย์อแฮร์รี่ทิ้ไป
เาทำหน้าเหมือนะร้อไห้
" มัน็ไม่แย่เท่าไหร่หรอนะ
อาหารมนุษย์น่ะ " ผมแล้ล้อเลียน
่อนะพาไปที่ ระล่อหน ที่มีอยูามทา ล้ายๆป้ายรถเมล์
มันสามารถพาไปที่ไหน็ไ้ที่เราเอ่ยออมา สะว สบาย
แ่หลายรั้ที่ผมร่ายาถาผิไป ไปหลทาเป็นประำ ผมับแฮร์รี่
ยืนอยู่หน้าระล่อหนแล้ว ผมยืนนิ่ ่อนะ ทบทวนาถา
" เอริา
เพลสเ พี " ผมพู
่อนที่ระะเปล่แส สีแสว่าสใส และึร่าอผมับแฮร์รี่ ามๆ
ันไป ผมรู้สึเบาหวิว ล้ายๆับลอยไ้
่อนะพบว่ารอบัว มีแ่แสสีาว ใ้เวลา้ามผ่านระล่อหนไม่นาน ผม็ มาโผล่
ที่หน้าบ้านแม่ผม แม่ผมื่อ เอริา ล่ะ ผมยิ้มหน้าบาน ่อนที่ ร่าแฮร์รี่ะโผล่ามผมมาิๆ
เาโผล่มานผมเล็น้อย ่อนที่ผมะหันไปมอหน้าเา เาทำหน้า ่อนะมอไปที่ึ
ล้ายห้อเ่า ยุ 80 สวย
มีเสน่ห์ ในัวอมันเอ ผมอบนะ ปิมารรมย้อนยุแบบนี้
แฮร์รี่หันมามอหน้าผมอย่าสสัย
" เรามาที่นี่ทำไม
" เาถาม
" ็มาหาที่พัไ
่วะแย่แล้ว " ผมว่า
่อนะเินนำเ้าไป แม่ไม่อยู่ ผมรู้นี่ือเวลาาน และแม่ะลับมาในอนเ้า
แม่ให้เหุผลที่เลือทำานะลาืน เพราะะไ้ไม่ิถึผม ทุืน ็นะ
ผมถูส่ไปโรเรียนเวทย์มน์ ั้แ่อายุ 13 วบนี่นา นาน พอสำหรับนเป็นแม่
" ันะนอน ห้อนี้ นายนอนห้อนั้น โอเนะ " ผมบอ ่อนะเินไปยัห้อนอน ิถึะมั ผมะแทบำวามรู้สึที่อยู่ในห้อนี้ ไม่ไ้แล้ว ผมเาห้อล็อลอนทันที เพราะไม่อยาให้แฮร์รี่รบวน เาสสัยหลายอย่าแน่นอน เี๋ยวผม่อยอบพรุ่นี้นะ ผมหาว อย่าน่วนอนเ็ม ทน ี 5 ผม้อื่นมาัรอแม่ ลเรื่อที่ะแล้ทำไม่รู้ ว่าเป็นแม่ลูัน ผมะเล่าเรื่อผู้เปลี่ยนแปล และทุอย่าให้แม่ฟัเอ
" ไนออล
ไปไหน " เลียมถามึ้น
เมื่อลับมาไม่พบลูศิษย์อีนในห้อ ลูอิส ไม่สนใอบ เาหยิบ หนัสือ
นิยายมาอ่านแทน
" เฮ้
อ่านนิยาย้วยหรอเรื่ออะไร อ่ะ with
ur love หรอ น่ารั ี นะ เรื่อนี้ "
เลียมพู
พร้อมับเินไปแย่หนัสือมาามืออลูอิส ลูอิสยืนึ้น เ็มวามสูที่มีไม่มานั
่อนะวาเสียั
" เอาืนมานะ
"
" ไม่
นายไม่สนใัน ันถามว่าไนออลไปไหน "
" เ่นั
ทำไม ไม่นั่าทิพย์
ูล่ะ ไม่รู้เว้ย " ลูอิสอบ่อนะ
แย่หนัสือืน
" นี่
ันเป็นอาารย์นะ พูีๆหน่อย " เลียมวาลับ พร้อมับเอาหนัสือ่อน้าหลั
" ็บอแล้วไ
ไม่นับถือ อาารย์อะไร อบแล้ เ็ เอามานี่ " ลูอิสยัไม่ละวามพยายาม เลียมเริ่มวิ่หนี
่อนที่ ลูอิสะหมวามอทน
" อาาเล่า
" ลูอิส
เสาถาใส่เลียมน เลียมล้มว่ำ ลูอิสหัวเราะอย่าสะใ
" สมน้ำหน้า
็บอว่าให้เอาืนมาีๆ ็ไม่ยอม " ลูอิสว่า ่อนะเ็บาไว้ใ้หมอน และเินไปเ็บหนัสือ
ลับไปนอนที่ที่นอนน ไม่สนใเลียมที่หน้าบู เพราะวามเ็บสันิ
#เนื่อาอเรื่อนี้ไว้นานมา อนนี้ ึอยาเียนให้เสร็ อบุที่เ้ามาอ่านันนะะ :D
ความคิดเห็น