คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ศัตรูที่รัก
" มันส่นมา
ให้ระวั้วย อนนี้น่าะอยู่ในนี้ ให้ไปัารเลยไหม " ายหนุ่มผมทอเอ่ยับ ผู้นำั้นสู
อเผ่ารึ่มนุษย์ เธอสวย ลา และร้ายลึ
" เอาเลย
อย่าให้มันไ้รอลับไป " เธอล่าว
่อนที่ายหนุ่มะพยัหน้ารับ และ ใส่หน้าาปิหน้าไว้ ่อนะเินออมา หิสาวนั่ยิ้มั่วร้ายับพรรพวที่เหลือ
อย่าพอใ
ี 5
แล้ว ผม
ออมาัรอแม่ที่หน้าหมู่บ้าน ึ เียบ สั น่า ลัวใ่ย่อย
นี่นาใล้เ้าแล้วนะ ผมยืน สั่น้วยวามหนาวเล็น้อย ็ผมันลืมหยิบเสื้อแนยาวมาอีัว แฮร์รี่ยัไม่ื่นหรอมั้ ผมไม่ไ้แวะไปู พอี
5 ็รีบเินออาบ้านทันที
แ่ทำไมวันนี้มันรู้สึแปลๆ เหมือนมีใร ้อมอผมอยู่ลอเวลา
นผม้อหันไปมอ้าหลัเป็นระยะ ไม่มีอะไร นี่นา สสัยผมะลัววามลับถูเปิโป
" เฮ้ " มีเสียัมาา้าหลั ผมหันไป หน้าแทบะนับายปริศนาที่ยืนอยู่้าหลัผม เามีผมสีทอ นัยน์าสีฟ้า ูุ้นๆาอย่าบอไม่ถู เาใส่หน้าาปปิใบหน้า ผมมอ้วยวามสสัย ่อนะถอยออห่าออมา ยัไม่ทันะไ้พูอะไร่อ าย นนั้น ็พุ่มาหาผม ใน มือเามี มี เล่มยาว ผมล้มลไปามแรผลัอเา ่อนที่เาะึ้นร่อมัวผม มือ้ามี เรียมะแทผม ผมรีบเอามือ ับที่มืออเาเพื่อ้านและันมันสุแร นี่มันเรื่ออะไรัน ผมยัไม่อยาายนะ ผมสู้สุำลั นเห็น่อทารอ ผมถีบเ้าที่หน้าท้อเาเ็มแร ไ้ผล เาปล่อยมือาผมทันที ่อนะเอามือุมท้อ้วยวามเ็บปว ผมรีบลุึ้นยืนทันที มือวา็วัไม้า ึ้นมาู่ ผมู มันึ้นมา ผมนึอะไรไม่ออทีเียวนั ในสถานาร์แบบนี้ นึสินึ าถา่อสู้ สับท ผมำอะไรไม่ไ้เลย นายนนั้นยืนึ้น เาวัาึ้นมาเหมือนันแววาสีฟ้า้อมาที่ผม้วยวามิั ทำไมผมรู้สึเหมือนเยเห็นที่ไหนมา่อน เาวนา พราร่ายาถา ่อนที่มัน ะพุ่รมาหาผม มน์ อเาทำให้ผมัวลอย เหมือนโนแรระแทมหาศาล ผมลอยและลที่พื้น ่อนที่เลือุ่น้น ะพาันไหล ออมา ผมเ็บนพูไม่ออ าหลุมือปลิวหายไปแล้ว ผมไ้แ่นอนแผ่หลาอย่ารู้ะารรม ายนนั้นเินเ้ามา ้าๆ อย่าใเย็น เพราะรู้แน่ว่าะไ้่าผมสมใ มีเล่มเินอยู่ในมืออเาแล้ว มีมริบวาววับยามระทบับแสไฟ ผมมอ หน้าเา ่อนะิในใหาผมะาย ผมอให้เห็น หน้า นที่่า ผม ็พอ เาเินเ้ามาอย่า้าๆและ่อเนื่อ แววาั่วร้ายปราั เา นั่ลรหน้าผม ่อนะ ระาอเสื้อ า้อา หา ว่าทำไมมันุ้นเยเหลือเิน เา้ามีในมือึ้นสู ผมอาศัยัหวะ นั้น ระา หน้าา เาออ ่อนะ ผลัเาออ ไป พระเ้า ผมแทบไม่อยาะเื่อสายา ว่าายนนั้นะ เป็น "ไนออล" เาหันมามอผม ่อนะลุึ้น และวิ่หายไปในวามมื ทิ้ หน้าา ไว้บนพื้น ผมไ้แ่นิ่ัน เหมือนถูสะ ไม่ริ ทำไม
" เน "
แม่ผมร้อเรีย ใที่ผม
มีสภาพยับเยิน แม่เอริาวิ่มา พร้อมับอผมไว้แน่น ผมีในน้ำาไหล แม่ยัสวย
มา เหมือนเิมไม่มีเปลี่ยน
" ลับมาทำไม
ที่นั่น ับไ้หรอลู " แม่ถามผม
พร้อมับลูบใบหน้าผม ผมยิ้ม่อนะอบำถามไป
" เปล่า
แม่ ผม ถูส่มาทำภาริ ไม่มีใรับไ้ "
" แล้วใรทำลู
ใรทำร้ายลูแบบนี้ "
" ะเป็น
นโลนี้แหละแม่ เาเ้าใผิแน่ๆ ว่าผมเป็นพวนัเวทย์ แม่ ผมอให้่วยอะไรหน่อยสิ
"
" ว่ามาลู
"
" แม่เยไ้ยินเรื่อผู้เปลี่ยนแปลไหม ผมเป็นผู้ถูเลือนะ "
" ว่าไนะลู
"
" ผมเป็นผู้เปลี่ยนแปล
ริหรือเปล่าไม่รู้ แ่อนนี้ผมถูส่มาทำภาริ หายาถอนพิษ นที่นี่ ไปเสาถา
อำพรา ใส่ รุ่นพี่ผม ือผมอบเธอ ผมไม่อยาให้เธอาย ผมมาับ นัเวทย์ แม่่วยเล่นามน้ำไ้ไหม
เราไม่รู้ััน "
" ไ้สิ
ลูแม่เป็นผู้ถูเลือริๆหรอ " แม่ผมพูทั้น้ำา ผมรู้ว่าแม่รู้ีเรื่อำนานพวนี้
ผมะ้ออำราแม่มาูหน่อยแล้ว ผมพยัหน้า ลุึ้นไปหยิบหน้าาไนออล
ลับไป้อมีเรื่อุยันยาว ่อนะเินนำแม่มา่อน และให้แม่เ้ามาที หลั ผม
เินเ้ามาในห้อ ภาพอไนออลยัิา หาที่โรเรียนมีหนอนบ่อนไส้และเป็นผู้วา
มน์อำพรา ้อเป็นไนออลแน่นอน
ไม้าผมหัไม่เป็นท่า อนที่สู้ับไนออล
ความคิดเห็น