คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : Special : Love song
Hyunsik Part
คืนนี้ผมก็นั่งทำงานจนดึกเช่นเคย แต่แตกต่างกันก็ตรงที่คืนนี้ผมไม่ต้องนอนคนเดียวเหมือนทุกคืน เนื่องจากงานที่เร่งรัดทำให้ผมไม่มีเวลากลับบ้านเลย ผมจึงต้องปล่อยคนรักให้อยู่คนเดียว ผมนี่มันแย่ชะมัด ครั้งแรกที่โดนกอดผมตกใจจริงๆ เพราะเวลาผมทำงานจะไม่มีใครกล้าเข้ามาในห้อง แต่พอได้กลิ่นหอมๆหวานๆเท่านั้นล่ะ ผมรู้ได้ทันทีว่าเป็นใคร ร่างเล็กที่ผมไม่ได้กอดมานาน ใบหน้าหวานพร้อมกับริมฝีปากฉ่ำที่ผมคิดถึง ตอนนี้มาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว
“ ผมอาบน้ำเสร็จแล้วครับ” เสียงเล็กๆดังมาจากห้องพักซึ่งอยู่ติดกับห้องทำงานของผม ผมจึงปิดคอมก่อนจะหันไปมอง จริงๆแล้วผมไม่ได้คิดอะไรเลยนะครับ คิดแค่เพียงอยากนอนกอดร่างบางนี้เท่านั้น แต่ท่าทางการเดินเช็ดผมกับเสื้อผ้าที่สวมใส่แบบนั้นทำเอาผมลืมหายใจไปเลยทีเดียว ดูเหมือนเขาจะอ่านสายตาผมออกนะถึงได้หลบตาแบบนั้น แก้มเนียนที่เพิ่งผ่านน้ำอุ่นมายังคงมีเลือดฝาดแต่ติดที่ว่ามันแดงกว่าปกติน่ะสิ อิลฮุลหยุดยืนอยู่กับที่เมื่อเจอสายตาที่ส่งมาแบบนั้น ผมมองตั้งแต่ใบหน้าใสที่มีหยดน้ำเกาะเล็กน้อยเรื่อยลงมายังต้นคอขาวซึ่งปกเสื้อเชิ้ตแบะออกให้เห็นกระดูกไหปลาร้าชัดเจน ต้นขาขาวๆที่ถูกปิดแค่เพียงชายเสื้อเชิ้ตซึ่งยาวขึ้นมาเหนือเข่าแค่ไม่กี่นิ้ว ปลายเท้าที่ยืนชิดกันอย่างกับไม่แน่ใจว่าควรทำอย่างไรดี ระหว่างเดินไปข้างหน้ากับถอยหลังกลับ ที่สำคัญ ริมฝีปากอิ่มเม้นแน่นจนผมชักอยากจะเปิดปากนั้นด้วยตัวผมเองซะแล้ว
“ เอ่อ...พี่ฮยอนชิคมองอะไรน่ะครับ ผมแต่งตัวไม่เรียบร้อยใช่มั๊ย แต่กางเกงพี่ตัวใหญ่ ผมใส่ไม่ได้นี่ครับ ขอโทษด้วยนะครับ” อิลฮุลกล่าวพลางมองตัวเองอย่างเก้ๆกังๆ เพราะเขารู้ว่าผมไม่ชอบให้แต่งตัวล่อแหลมเวลาอยู่นอกบ้าน แต่วันนี้ผมอนุโลมให้แล้วกัน ยังไงก็อยู่กันแค่สองคนนี่นา ผมยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อให้เขาเดินมาหาผม อิลฮุลค่อยๆก้าวเข้ามาช้าๆ ราวกับกลัวอะไรบางอย่างอย่างนั้นล่ะ
ฟุ่บ...
เมื่อมาถึงตัวผม ผมก็ดึงเขาลงมานั่งบนตักทันที อาจจะเป็นเพราะเสื้อผ้าเนื้อบางเบาจึงทำให้ร่างบางสัมผัสกับอุณหภูมิของร่างสูงได้อย่างง่ายดาย แก้มเนียนจึงยิ่งแต่แดงเปล่งออกมา
“ พี่ฮยอนชิคไปอาบน้ำเถอะครับ เดี๋ยวน้ำอุ่นจะเย็นหมด” เสียงกระซิบเบาๆทำเอาผมต้องยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อฟังให้ชัดๆ
“ วันนี้พี่เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะครับ ไปอาบน้ำเถอะ ผมเปิดน้ำอุ่นไว้ให้แล้ว” เมื่ออีกคนไม่ได้ยินร่างเล็กจึงต้องพูดซ้ำประเด็นเดิม
“ มาให้พี่ทำโทษก่อน โทษฐานที่แต่งตัวไม่สุภาพ หอมแก้มพี่ก่อนสิ แล้วจะไป” (ใจจริงแกก็ชอบใช่มั๊ยล่ะชิค หาเรื่องแต๊ะอั๋งน้องไปงั้นแหละ...ไรเตอร์) เอาล่ะสิ ผมเริ่มจะเล่นแง่ซะแล้ว ก็ร่างนุ่มนิ่มแบบนี้เป็นใครจะอยากผละไปล่ะ น่าเสียดายออก เขานั่งอยู่บนตักผมนั่นยิ่งทำให้เสื้อเชิ้ตร่นขึ้นจนเห็นต้นขาขาวชัดเจน ทำเอาผมลอบกลืนน้ำลายเอื้อก อิลฮุลมีท่าทางเอียงอายเล็กน้อยก่อนจะยอมหอมแก้มผมจริงๆ อาวล่ะ...อ้อยเข้าปากช้างแล้วเอาออกไม่ได้ง่ายๆหรอก ก่อนที่ริมฝีปากสวยจะจรดลงบนแก้มผม ผมก็ชิงหันหน้าไปจูบเขาซะก่อน อิลฮุลชะงักเล็กน้อยพลางเอามือทุบอกผมเบาๆ แต่มีหรือที่คนอย่างผมจะยอมปล่อย? ไม่มีทาง!!! ลิ้นร้อนๆของร่างสูงสอดเข้าไปเพื่อเปิดกลีบปากสวยก่อนจะส่งมันเข้าไปในโพลงปากนั้น
“ อื้อ....” เสียงประท้วงของร่างเล็กทำให้ผมพอใจ แต่ผมไม่ยอมถอนออกง่ายๆหรอก ผมกดจูบย้ำๆก่อนจะผละออกอย่างเสียดายเพื่อให้เขาได้หายใจ
“ คนเจ้าเล่ห์ ไหนบอกให้หอมไง แล้วพี่มาขโมยจูบผมทำไม” อิลฮุลค้อนอย่างน่ารักพลางทุบอกผมแล้วบ่นไปด้วย
“ ก็ใครใช้ให้อิลฮุลน่ารักล่ะ จริงมั๊ย” พูดจบผมก็กดจูบอีกที แต่คราวนี้อิลฮุลกลับเอาแขนมาคล้องคอผมพลางยกขาขึ้นไขว่ห้าง นี่เขาจะยั่วผมใช่มั๊ย? ได้เลย...คืนนี้ผมจะไม่ปล่อยให้เป็นอิสระเลย คอยดู!!!
...............................................................
...............................................
........................................
..........................
...............
....
..
“ ขอโทษนะครับ พี่ฮยอนชิค” อิลฮุลบอกอย่างเขินอายพลางหลบตาไปด้านข้าง ผมจึงลูบแก้มเนียนพลางจูบอย่างอ่อนโยน
“ ใครเค้าให้ขอโทษกันล่ะครับ เขามีแต่จะบอกว่า พี่รักอิลฮุลนะครับ” อิลฮุลยิ้มกว้างก่อนจะโน้มหน้าขึ้นมาจูบผมเหมือนกัน
“ ผมก็รักพี่ฮยอนชิคครับ” คำพูดและน้ำเสียงออดอ้อนทำเอาผมร้อนขึ้นมาทันที สงสัยอาจจะเพราะไม่ได้ปลดปล่อยนาน ครั้งเดียวจึงไม่พอ ดูเหมือนอิลฮุลจะรู้จึงหลบตาไปด้านข้างพลันแก้มเนียนก็แดงขึ้น
“ จะทำอีกเหรอครับ พี่ไม่เหนื่อยรึไง” คำพูหวานถูกส่งมา ทำเอาผมเคลิ้มเลยทีเดียว
“ เมื่อกี้อิลฮุลทำให้พี่ งั้นพี่จะบริการคืนเป็นสองเท่าเลยครับ” พูดจบผมก็เริ่มบรรเลงเพลงรักต่อไป โดยไม่รู้ว่าจุดจบของเพลงนี้จะจบที่ตรงไหน
Let's Go!!!
ความคิดเห็น