คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 8th Floor : New Student
“ ยินดีต้อนรับนักศึกษาใหม่ ยังไงก็ฝากเพื่อนๆดูแลเค้าด้วยนะ” อาจารย์แนะนำอิลฮุลกับเพื่อนๆหน้าชั้นเรียน ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นที่อายุมากกว่าทั้งนั้น อิลฮุลจึงรู้สึกเกร็งๆอยู่บ้าง
“ สวัสดีครับ ผม จองอิลฮุล รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะครับ” ความน่ารักของอิลฮุลทำเอารุ่นพี่ทั้งหญิงและชายจ้องตาเป็นมัน
“ งั้นอิลฮุลไปนั่งข้างๆแชจินนะ” อาจารย์เลือกที่นั่งตรงข้างเด็กหนุ่มคนนึงซึ่งอายุไม่ห่างจากอิลฮุลสักเท่าไร เขาดูเด็กกว่าอิลฮุลซะอีก
“ สวัสดีครับ ผมแชจินซอก อายุ 17 สอบพาทชั้นมาเหมือนกัน” อิลฮุลยิ้มอย่างใจดีให้รุ่นน้องคนนี้
@ University Café’
“ เซยง ไปกินข้าวกันเถอะ” ฮยอนชิคชวนเพื่อนต่างคลาสไปด้วยกัน เพราะเที่ยงนี้ชางซอบต้องไปสอบแรพต่อจากเซยง ทำให้ไม่ได้มากินข้าวด้วยกัน
“ อื้ม ไปสิ ขอฉันโทรไปหาแฟนแปปนึงนะ” เมื่อพูดจบคนหัวแดงก็กดโทรศัพท์หาคนรักทันที
“ ฮัลโหล พี่กินข้าวกับฮยอนชิคอยู่ที่คาเฟ่นะ มากินด้วยกันสิ พาเพื่อนมาด้วยก็ได้ ครับแล้วเจอกันครับ” เมื่อวางสายเสร็จก็เดินนำเพื่อนเข้าร้านไป
“ แฟนนายเป็นรุ่นน้องเหรอ เด็กปีหนึ่งรึเปล่า” ฮยอนชิคถามอย่างสนใจ เพราะร้อยวันพันปีเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยคิดจะเปิดเผยคนรู้ใจสักเท่าไร
“ อืม...เด็กกว่านั้นอีกนะ เค้าสอบพาทชั้นจากม.ปลายปีสองน่ะ เค้าพยายามมากเลยนะ ฉันก็ช่วยติวด้วย” เซยงเล่าให้เพื่อนฟังอย่างภูมิใจ
“ โห...น้องเค้าต้องเก่งมากๆเลยน่ะสิ แต่จะว่าไปเด็กที่อยู่หอเดียวกับฉัน เค้าก็เพิ่งสอบพาทชั้นผ่านเหมือนกัน เพิ่งย้ายมาเรียนวันนี้ นั่นไง พูดถึงก็มาเลย ไงอิลฮุล ทางนี้ๆ” ฮยอนชิคเหลือบตาไปเห็นทางประตูพอดี จึงโบกมือเรียกอิลฮุล คนตัวเล็กเปิดประตูเข้ามาพลางเดินมายังโต๊ะของฮยอนชิค ก่อนจะโค้งทักทายเพื่อนของเขา
“ นี่ จองอิลฮุล ที่ฉันเล่าให้ฟังเมื่อกี้ไง อิลฮุล นี่เซยงเพื่อนของฉัน” ฮยอนชิคเลื่อนเก้าอี้ให้น้องนั่งด้วย เซยงจึงได้แต่ยิ้มทักทาย ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ให้คนตัวเล็กอีกคนที่เดินตามมาข้างหลัง
“ แชจิน มารู้จักเพื่อนพี่หน่อยสิ เค้าชื่อ ลิมฮยอนชิค ฮยอนชิคนี่ แชจินซอก คนที่ฉันเล่าให้นายฟังไง”
“ แชจินกับอิลฮุลอยู่ห้องเดียวกันเหรอ บังเอิญจังเลยนะ” ฮยอนชิคยิ้มตาหยีให้น้องสองคน
“ สวัสดีครับ ผม แชจินซอก ฝากดูแลพี่เซยงด้วยนะครับ” แชจินแนะนำตัวอย่างน่ารัก ทำเอาบรรยากาศทั้งโต๊ะสดใสขึ้นมาทันที
“ อาวล่ะ รีบกินกันเถอะ เดี๋ยวเข้าเรียนอองซอมเบิ้ลไม่ทัน” เซยงตัดบทก่อนจะตักอาหารให้คนข้างตัว เพราะวิชาอองซอมเบิ้ล คือวิชาที่ทุกชั้นปีจะเรียนด้วยกัน เพราะฉะนั้นจึงไปสายไม่ได้
“ ว่าแต่ ทำไมแชจินถึงสอบพาทชั้นมาล่ะ ทั้งๆที่เพิ่งอยู่ม.ปลายปีสองเอง” อิลฮุลสงสัย
“ อ๋อ ผมสอบตามพี่เซยงมาน่ะครับ เหตุผลมีแค่นี้ล่ะ” คำตอบของแชจินทำเอาอิลฮุลสำลักทันที
“ เอ้าๆ ค่อยๆกินสิ” ฮยอนชิคส่งกระดาษให้อิลฮุลเช็ดปาก
“ แล้วพี่อิลฮุลล่ะครับ ทำไมถึงพาทชั้นมา” แชจินถามกลับบ้าง
“ อ๋อ เค้าอยากเรียนจบเร็วๆน่ะ” ฮยอนชิคกลับเป็นฝ่ายตอบคำถามแทน แชจินพยักหน้าอย่างเข้าใจแต่อิลฮุลกลับหน้าแดง เมื่อนึกถึงคำตอบของแชจิน เจ้าน้องชายคนนี้ช่างเป็นคนตรงไปตรงมา
“ เฮ้...มีอะไรกินบ้าง อ้าว หวัดดี เซจิน อิลฮุล” ชางซอบทักเซยงกับแชจินด้วยสรรพนามที่คิดขึ้นเอง และหันไปทักอิลฮุล ซึ่งตอนนี้บรรยากาศมาคุเมื่อเช้าหายไปแล้ว อิลฮุลจึงขยับให้รุ่นพี่นั่งด้วย
“ สอบเป็นไงบ้าง ฉลุยมั๊ย” เซยงถามขึ้น
“ คนอย่างชางซอบซะอย่าง Free Style Rap สบายอยู่แล้ว” ชางซอบตอบอย่างชิลๆก่อนจะหยิบแก้วน้ำของเพื่อนรักมาดื่มแก้กระหาย
“ พี่ชางซอบ แรพเป็นด้วยเหรอครับ ผมนึกว่าพี่จะร้องเพลงอย่างเดียวซะอีก” แชจินถามอย่างตื่นเต้น
“ ไม่ใช่แค่ร้องกับแรพนะ เค้ายังต้องไปเล่นเปียโนแอคคอมให้กับคนที่สอบสกิลอีกนะ” ฮยอนชิคเล่าประวัติเพื่อนอย่างภูมิใจ อิลฮุลรู้สึกทึ่งกับรุ่นพี่คนนี้จริงๆเพราะนอกจากท่าทางง่วงเหงาหาวนอนตลอดเวลาของเขาแล้ว พี่ชางซอบคนนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเลย สงสัยคงต้องมองใหม่ซะแล้วล่ะมั้ง
MYNAME Seyong [ Red Hair ] & cheajin [ Black Hair ]
__________________________________________________________________________________________________
ความคิดเห็น