คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter : 9 คนคุ้นเคย
Chapter: 9
เรามาถึงฮอกไกโดตอนพลบค่ำหลังจากที่เดินทางมาเป็นเวลานาน เป็นไปตามคาดผมกับเรได้อยู่ห้องเดียวกัน ห้องพักพักห้องละ 2 คน ผู้จัดการบอกว่าให้แยกย้ายไปทำธุระส่วนตัวแล้วลงมาพบปะกันในห้องสังสรรค์ใหญ่เพื่อรับประทานอาหารเย็น ที่ๆเรามาพักคือออนเซ็นชื่อดังของฮอกไกโด ที่นี่อากาศหนาวมาก โชคดีที่ผมหยิบเสื้อกันหนาวมาด้วย แต่จะว่าไป ที่นี่สงบและสวยงามมาก ข้างในมีพนักงานต้อนรับอย่างอบอุ่น บรรยากาศข้างนอกกับข้างในแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ผมเดินสำรวจห้องจนเพลินจนลืมแม้กระทั่งว่าตัวเองเดินมาถึงไหนแล้ว ถ้าเรจิไม่จูงมือผมเดิน ผมคงหลงไปแล้วล่ะ
“ สวยใช่มั๊ยล่ะ ที่นี่น่ะ” เรจิถามพร้อมกับเปิดฉากกั้นห้องออก ทำให้เห็นวิวของบ่อน้ำพุร้อนตอนกลางคืน
“ อืม...สวยมากเลยล่ะ” ผมพูดโดยที่มีเรจิกอดผมอยู่ทางด้านหลัง
“ งั้นเรไปอาบน้ำก่อนสิ”
“ ไม่เอา ยูอาบก่อน”
ที่เราเถียงกันไปกันมาเพื่อที่จะได้แอบงีบ แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ
“ งั้นก็อาบพร้อมกันเลยละกัน” ว่าแล้วเรจิก็ช้อนตัวอุ้มผมเข้าห้องน้ำทันที
ห้องนี้เต็มไปด้วยผู้คน ทั้งจากทีมงานของเราและทีมงานของนิตยสารที่ร่วมงานด้วย ผมรู้สึกตื่นเต้นที่มีคนเยอะขนาดนี้ ล้วนแล้วเป็นเหล่านายแบบนางแบบทั้งนั้น แต่ดูเหมือนว่าเรจิจะไม่ตื่นเต้นเลย วันนี้เรจิสวมชุดยูกาตะแล้วหล่อมาก ถึงเหล่านายแบบจะดูดี แต่ก็สู้เราจิของผมไม่ได้หรอก แต่นางแบบก็สวยไม่น้อยหน้าไปกว่ากันเลย มีแต่คนที่ผมรู้จักทั้งนั้น เนื่องจากเพื่อนๆของผมมักจะเอานิตยสารที่มีรูปของพวกหล่อนมาให้ผมดูบ่อยๆ
" สวัสดี เรจิ เป็นไงบ้าง" นางแบบคนนึงเดินเข้ามาทักเรจิอย่างสนิทสนม
" ก็ดีนะ แต่ช่วงนี้งานเยอะไปหน่อย" เรจิตอบแบบคนกันเอง ทำให้ผมไม่เข้าใจว่า พวกเขารู้จักกันแบบไหน แต่นางแบบคนนี้ผมรู้จักเธอผ่านนิตยสารชื่อดังหลายเล่ม เธอ คือ อาราเสะ คุมิโกะ นางแบบชื่อดังที่กำลังเป็นที่สนใจพอๆกับเรจิ ผมมองคนทั้งคู่ บรรยากาศมันช่างเหมือนคนคุ้นเคยจนผมอดเป็นกังวลไม่ได้
ไม่ใช่หรอก พวกเค้าแค่ทำงานด้วยกันมาก่อน ก็เรจิออกจะดังขนาดนี้นี่ แต่ดูเหมือนเรจิจะสังเกตเห็นผมเงียบไปจึงแนะนำผมให้รู้จักกับเธอ
" ยู นี่คือ อาราเสะ คุมิโกะ เพื่อนนางแบบของผม" เรจิผายมือไปทางเธอ ผมจึงโค้งทักทายเล็กน้อย
" คุมิโกะ นี่ ยู ผู้ช่วยผม" ผมเองก็แปลกใจนะ ทำไมเรจิถึงบอกว่าผมเป็นผู้ช่วยเขา ทำไมไม่บอกไปว่าเป็นเพื่อนน่ะ
" คงลำบากแย่เลยนะคะ ก็เรจิออกจะขี้อ้อนขนาดนั้นน่ะ" คุมิโกะพูดยิ้มๆ แล้วมองเรจิอย่างมีความหมาย
" เธอพูดอะไรเนี่ย พอเลย เดี๋ยวยูเค้าก็เข้าใจผิดกันพอดี" เรจิยิ้มอายๆ ผมไม่เคยเห็นเค้าอายเลยนะเนี่ย ถึงผมจะรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเรจิอาย แต่ผมก็เสียใจนิดๆที่เขาอายเพราะคนอื่น ผมส่งยิ้มอย่างฝืนๆให้คนทั้งคู่ จากนั้นผมจึงขอตัวออกมาคนเดียว เรจิจะตามผมมา แต่ผมกลับห้ามเขาไว้ก่อนโดยข้ออ้างว่า นานๆทีจะได้มาเจอเพื่อนๆที่คุยกันถูกคอ
ผมเดินออกมายังระเบียงแล้วตรงไปที่ออนเซ็น ผมอยากแช่นํ้าร้อนเพื่อให้ร่างกายผ่อนคลายและไม่คิดฟุ้งซ่าน
" ฟู่...อุ่นดีแฮะ" ผมลงแช่นํ้าพร้อมกับหลับตา ผมพยายามจะลืมภาพที่เห็นเมื่อครู่ มันทำให้ผมรู้ว่าเขาสองคนเหมาะสมกันแค่ไหน แต่ยิ่งคิดจะลืม มันกลับชัดเจนขึ้นมาในหัวผม
" ไม่ใช่หรอก ยังไงเรจิก็ต้องมีเราคนเดียวเท่านั้น เรจิ ฉันเชื่อใจนายนะ ฉันรักนาย" ผมพูดเองก็เขินเอง ผมจึงดำลงไปในนํ้า โผล่ขึ้นมาแค่ตากับจมูก
" เมื่อกี้นายบอกรักใครนะ" ผมไม่รู้ว่าเขาเข้ามาตอนไหน หรือผมจะคิดมากไปจนลืมสังเกตรอบข้าง ผมสะดุ้งพลางมองไปทางเสียงที่ส่งมา ผมแทบไม่เชื่อสายตาเลย ว่าจะเป็นคนที่ผมไม่คาดคิดว่าเขาจะมายืนอยู่ตรงนี้
" นายมาอยู่ที่นี่ได้ไงน่ะ และมาตั้งแต่เมื่อไร" ผมถามอย่างตกใจ สายตาผมมองไปยังผ้าเช็ดตัวที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง ผมไม่น่าว่ายนํ้าออกมาไกลเลย แถมผ้าเช็ดตัวยังไปอยู่แทบเท้าของมันอีก
" ก็มานาน พอที่จะจับคําพูดของนายได้น่ะแหละ" หมอนี่พูดพลางเดินลงมาในบ่อนํ้าพุร้อนอย่างสบายใจ ผมพยายามจะหนีมัน แต่ดูเหมือนมันจะตามมา
" อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันจะร้องจริงๆด้วย" ผมตะโกนขู่มันออกไป
" ก็เอาเลยสิ เผื่อจะมีใครมาเห็นภาพเด็ดๆ" ใครที่มันว่าก็คงจะเป็นเรจิ
" ดูเหมือนนายจะไม่สบายใจนะ" ในที่สุดมันก็หยุดและนั่งลง
" เรื่องของเรจิกับคุมิโกะล่ะสิ" มันเห็นผมไม่พูดอะไรเลยพูดต่อ
" อื้ม" เมื่อเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามไม่มีท่าทีบุกรุก ผมจึงยอมคุยกับมัน
" ก็แน่ล่ะสิ นายคงกำลังกังวลเรื่องเบื้องหลังของเขาสองคนใช่มั๊ย เฮ้อออออออ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าถ่านไฟเก่ามันจะกลับมาคุอีกครั้งรึเปล่า เพราะดูเหมือนเรจิจะยังลืมหล่อนไม่ได้" หมอนั่นพูดออกมายาวๆพลางพ่นลมออกจากปาก
" หมายความว่า พวกเค้าเคยคบกันมาก่อนเหรอ" ผมถามเขาอย่างตกใจ
" ใช่ แถมคบกันมาก่อนที่จะเข้าวงการอีกนะ แต่ที่ต้องห่างๆกันเพราะทำงานกันคนละที่ ต่างคนก็ต่างยุ่ง เลยไม่มีเวลาให้กัน นายต้องดูแลเขาให้ดีนะ ก่อนที่ถ่านมันจะคุขึ้นมาซะก่อน" หมอนั่นก็พูดไป ส่วนผมตอนนี้ก็เข้าหูบ้างไม่เข้าหูบ้าง ผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมชักจะมึนๆหัวซะแล้วสิ ทำยังไงดีผมไม่มีแรงเลย ผมจะจมนํ้ามั๊ยเนี่ย ใครก็ได้ช่วยผมที
" บุ๋งๆๆ"
" นายนี่น้า ยังใจเย็นอยู่ได้อีก ....เฮ้ย!!เป็นไรเนี่ย แย่ล่ะสิ หน้ามืดแน่ๆ ก็เล่นแช่ซะนานขยาดนั้นนี่"
ชายหนุ่มเดินเข้าไปคว้าตัวยูขึ้นมาให้พ้นนํ้า ก่อนจะเดินไปยังขอบบ่อ เขาวางตัวยูลงข้างบ่อแล้วหยิบชุดคลุมมาคลุมให้รวมทั้งตัวเองด้วย จากนั้นจึงช้อนร่างหมดสติเข้ามาไว้ในอ้อมอก
" ผู้ชายอะไรวะเนี่ย ตัวเล็กชะมัด ถ้าไม่ติดว่าเป็นของเรจินะ พ่อจะจัดการมันซะตรงนี้เลย" ชายหนุ่มบ่นพึมพำพลาง
เดินไปยังห้องพักของผู้ที่สลบอยู่
" นาย...จะพายูไปไหนน่ะ" ชายอีกคนเดินเข้ามาใกล้ เขามองผู้ที่อุ่มร่างเล็กด้วยสายตาไม่ไว้วางใจพลางถามผ่านรอดไรฟันที่ขบแน่น
" ฉันเห็นหมอนี่เป็นลมในออนเซ็น สงสัยคงจะแช่นานไปหน่อย นายมาก็ดีแล้ว" ผู้พูดส่งตัวยูให้ชายอีกคนนึง เจ้าของร่างเล็กรับมาอุ้มอย่างถนุถนอม ก่อนจะหันหลังกลับ แต่ก็หยุดฝีเท้าและพูดโดยไม่หันกลับมามอง
" ขอบใจ และฉันก็หวังว่านายคงไม่ได้ทำอะไรเขานะ"
" แน่นอน ฉันแค่บังเอิญผ่านไปแถวนั้น แต่นายต้องดูแลเขาให้ดีกว่านี้นะ ดูเหมือนหมอนี่จะกังวลเรื่องของนายมาก" เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็เดินจากไป ทิ้งไว้แต่คนตัวโตกับร่างเล็กที่หลับตาพริ้มอย่างเหนื่อยอ่อน
เมื่อมาถึงห้อง เรจิวางยูลงบนที่นอนอย่างอ่อนโยน ใบหน้าของยูกลับมามีสีเลือดอีกครั้ง ด้วยความกังวลใจ เรจิจึงพิสูจน์ เขาสำรวจร่างกายของร่างเล็กทุกซอกทุกมุมว่าถูกใช้งานเมื่อเร็วๆนี้รึเปล่า แต่ทุกอย่างก็ปกติดี
"ฟู่... " เรจิถอนหายใจเฮือกใหญ่ แต่ความจริงเขาไม่ต้องทำอย่างนี้ก็ได้ เพราะคนอย่างชูตะ เมื่อสัญญาอะไรแล้ว คำไหนเป็นคำนั้น เรจิจัดการใส่เสื้อผ้าให้ยูอย่างเรียบร้อย ขณะที่กำลังจะล้มตัวลงนอน ยูกลับละเมอออกมา เขากอดเรจิไว้แน่นราวกับกลัวว่าเรจิจะหายไป
" อย่าไปไหนนะ เร อย่าทิ้งฉันไป อยู่กับฉันนะ เร ฉันรักนาย" ร่างเล็กละเมอพร้อมกับสะอึกสะอื้น หยาดนํ้าตาร่วงลงมาจากตาที่ปิดทั้งสองข้าง ทำเอาผู้ฟังถึงกับแปลกใจพร้อมกับหน้าแดงไปด้วย
" ผมไม่ทิ้งยูไปไหนหรอกนะ วางใจได้ ผมก็รักยูครับ" เรจิพูดจบพร้อมกับจุมพิตไปบนหน้าผากอย่างนุ่มนวล ดูเหมือนยูจะสงบลง เรจิจึงล้มตัวลงนอนพลางกอดร่างบางแล้วหลับไป
ป.ล.ชายหนุ่มที่ยูพบที่บ่อนํ้าพุร้อนคือใคร? พอจะนึกออกมั๊ยคะ ถ้านึกไม่ออกลองย้อนไปอ่านตอน ชายนิรนาม แล้วจะรู้ว่าชายคนนั้นคือใคร
ความคิดเห็น