[BTOB Fiction] The Dormitory หอพักนี้มีแต่คน(น่า)รัก

ลำดับตอนที่ #7 : 6th Floor : Let's party

 

เนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอม โรงเรียนผมจึงเลิกเร็ว แต่ที่แปลกใจก็คือ เมื่อกลับมาถึงบ้าน พี่ๆทั้งสี่คนกลับถึงบ้านแล้วเรียบร้อย

“ วันนี้พี่จะไปซุปเปอร์สักหน่อยนะ วันนี้เราจะเลี้ยงฉลองกัน เนื่องจากมินฮยอกสอบได้เอพลัส  ส่วนอิลฮุลสอบพาทชั้นสำเร็จ นายเองอยู่ช่วยมินฮยอกเตรียมของอยู่ทางนี้นะ” อึนกวังสั่งกับน้องชายตัวเองเสร็จก็หันไปยิ้มให้กับคนรัก

“ เอาน้ำผลไม้กับโยเกิร์ตมาเยอะๆนะครับ” ซองเจไม่ลืมที่จะสั่งของโปรดของตัวเอง อึนกวังพยักหน้ารับก่อนจะออกไปสตาร์ทรถ

“ งั้นผมไปด้วยคนนะ อยู่บ้านเบื่อจะแย่”  ฮยอนชิคกล่าวพลางวิ่งตามไปโดยไม่รอให้อนุญาต เมื่อขึ้นมานั่งรถเรียบร้อยแล้วจึงเพิ่งสังเกตเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ นายก็ไปด้วยเหรอ อิลฮุล ยินดีด้วยนะที่สอบผ่านน่ะ ต่อไปนี้เราก็ได้ไปเรียนด้วยกันแล้ว” ฮยอนชิคกล่าวยินดีกับอิลฮุลทำเอาเจ้าตัวยิ้มแก้มแทบปริ

“ ว่าแต่ ทำไมอิลฮุลถึงอยากพาทชั้นล่ะ” อึนกวังถามพลางมองผ่านกระจกมองหลัง

“ อ๋อ ผมแค่อยากเรียนจบเร็วน่ะครับ แล้วลองสอบดูก็ไม่เสียหายอะไร และก็บังเอิญสอบผ่านด้วย” ถึงคำตอบเขาจะเป็นแบบนั้นแต่ไม่มีใครรู้ถึงจุดประสงค์แอบแฝงของเขา ซึ่งเจ้าตัวไม่ต้องการที่จะบอกใคร

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

เสียงสัญญาณเตือนขณะถอยหลัง บ่งบอกว่าพวกเขามาถึงแล้วเนื่องจากอึนกวังกำลังถอยรถเข้าซอง โดยมือข้างนึงบังคับพวงมาลัย ส่วนมืออีกข้างจับเบาะข้างคนขับไว้เพื่อที่จะมองด้านหลังได้ถนัด บัตรจอดรถที่เพิ่งได้รับมาหมาดๆถูกคาบโดยริมฝีปากสวย ช่างเป็นอะไรที่...

“ ผมรู้แล้วล่ะ ว่าทำไมพี่มินฮยอกถึงตกหลุมรักพี่” อิลฮุลกล่าวขึ้นมาเมื่อมองสิ่งที่อึนกวังทำ ซึ่งเจ้าตัวเลิกคิ้วสูงเป็นคำถาม

“ ก็พี่น่ะ ทั้งทำอาหารก็เก่ง งานบ้านก็คล่อง ร้องเพลงก็ไพเราะ แถมท่าทางตอนขับรถยังเท่บาดใจอีกต่างหาก พี่ทำให้ผมหวั่นไหวเลยนะเนี่ย” อิลฮุลกล่าวชมทำเอาคนถูกชมพูดอะไรต่อไม่ถูกเพราะความเขิน

“ ขนาดผมยังหวั่นไหวด้วยเลย” ฮยอนชิคเข้ามาเสริมทัพอีกคน

“ พอละๆ ฉันคบกับมินฮยอกก่อนที่จะขับรถเป็นซะอีก เพราะฉะนั้นตัดประเด็นเรื่องขับรถไปได้เลย”

“ ถ้าผมได้หัดสักอาทิตย์ รับรองว่าผมจะเหนือกว่าพี่เลย” อิลฮุลนึกสนุกอยากขับรถบ้าง

“ ไม่ต้องเลย อย่างนายน่ะนั่งให้คนอื่นขับให้ก็พอ” ฮยอนชิคกล่าวตัดบทอิลฮุลทำเอาเจ้าตัวเล็กบู้ปากประท้วง

“ พอได้แล้ว นายนี่นะ ไม่ทะเลาะกับชางซอบก็มาหาเรื่องน้องแทน เอ้อ...ว่าแต่ใครจดลิสต์มาบ้าง” อึนกวังตัดบทก่อนจะถามหาลิสต์รายการสิ่งของ

“ อ้อ...ผมจดไว้ในมือถือแล้วครับ อยู่นี่ครับ” อิลฮุลส่งโทรศัพท์ไปให้อึนกวัง

“ งั้นเราเดินไปตรงผักผลไม้กันเถอะ” อึนกวังเข็นรถไปยังโซนผักและผลไม้

“ ว้าววววว แตงโมลูกใหญ่จัง ดูสิลูกใหญ่กว่าหน้าผมอีกอ่ะ” ฮยอนชิคเอาหน้าตัวเองไปเทียบกับแตงโม อิลฮุลหัวเราชอบใจพลางคว้าโทรศัพท์มาถ่ายรูปเก็บไว้

“ พี่อึนกวัง เราซื้อเจ้านี่ด้วยนะฮะ” อิลฮุลหยิบแตงโมไร้เมล็ดใส่รถเข็น

“ พี่...ผมเห็นตอกโบกิเสียบไม้ น่ากินมากเลย” ฮยอนชิคหยิบตอกโบกิเสียบไม้มาแพคนึง

“ สมัยม.ต้น ฉันชอบไปนั่งกินหน้าโรงเรียนล่ะ” อึนกวังมองพลางเล่าเรื่องสมัยเด็กให้ฟัง

“ ผมก็ชอบฮะ พอเลิกเรียนทีไรต้องแวะนั่งกินทุกที” อิลฮุลเสริมอย่างตื่นเต้น

“ อาวล่ะ ได้ของครบแล้ว ฉันว่าเราควรกลับกันได้แล้วนะ เดี๋ยวมินฮยอกจะคอยนาน” อึนกวังนำสินค้าไปคิดเงินก่อนจะแพคใส่กล่องกระดาษ

@ Eunkwang’s car

เสียงพูดคุยเงียบไปชั่วคราวถูกแทนที่ด้วยเสียงเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย เนื่องจากทั้งสามคนกำลังกินตอกโบกิอยู่นั่นเอง

“ อื้มมมมม อร่อยมากเลย นายกินอีกสิอิลฮุล” ฮยอนชิคป้อนตอกโบกิเข้าปากคนที่กำลังเคี้ยวตุ้ยๆ

“ ฉันขออีกคำได้ป่าว” อึนกวังพูดเมื่อรถจอดติดไฟแดง อิลฮุลจึงส่งไม้ไปป้อนถึงปาก แต่มันดันไฟเขียวพอดีอึนกวังจึงต้องขยับรถไปข้างหน้า ทำให้ปลายไม้ทิ่มเอาข้างแก้มเบาๆ เจ้าตัวจึงร้องโอ๊ยออกมาทำให้รถเบรกกะทันหัน

“ พี่ครับ รถข้างหลังบีบแตรอ่ะ” ฮยอนชิคเร่งอึนกวังทำให้จำต้องเหยียบคันเร่งอีกครั้ง

“ ไม้แทงปากฉันอ่ะ เจ็บชะมัด” ถึงจะบ่นว่าเจ็บปากแต่ก็เคี้ยวเสียงดัง บ่งบอกว่าอร่อยจริงๆ ฮยอนชิคกับอิลฮุลจึงได้แต่หัวเราะให้กันในมุมเด็กๆของอึนกวัง

_________________________________________________________________________________________________________________

 Credit: BtoB diary