ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Lesson: 1 ผลสอบอัน(ไม่)น่าอภิรมย์...*-*
Lesson:1
" เรียว !! ทำไมคะแนนภาษาอังกฤษของลูกมันตํ่าอย่างนี้นะ"
เสียงแม่บ่นหลังจากที่เห็นเกรดของผม ท่านยังไม่พอใจรึไงนะ ทั้งๆที่วิชาอื่นผมก็ได้ท็อปมาตลอด กับแค่ภาษาอังกฤษวิชาเดียวทำไมแม่ต้องซีเรียสด้วยนะ ก็ผมไม่ชอบวิชานี้นี่นา
สาธุ๊.....อย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลย วิชาบ้าอะไรก็ไม่รู้ มีแต่คำศัพท์แปลกๆ สู้สูตร คณิต ฟิสิกส์ เคมี ก็ไม่ได้ มันส์กว่ากันเยอะเลย ทำไมแม่ไม่ดีใจที่เราได้วิชาพวกนี้เต็มนะ กลับไปสนใจภาษาบ้านคนอื่น แถมจะได้ใช้มั๊ยก็ไม่รู้
เฮ้ออออออ....เซ็งชะมัดเล๊ย
" โธ่....แม่ฮะ แต่เรียวได้วิชาอื่นตั้งเยอะนะฮะ แค่อังกฤษวิชาเดียว ไม่เป็นไรหรอกน่า"
ผมตอบอย่างเบื่อหน่าย พร้อมกับตักข้าวเข้าปากราวกับไม่รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น
" โถ...ลูกขา ก็ในเมื่อเก่งมาหลายวิชาแล้ว ทำไมไม่เก่งมันอีกซักวิชาล่ะ ธุรกิจพ่อเราน่ะ จำเป็นต้องใช้ภาษาอังกฤษนะ ถือว่าช่วยๆพ่อเค้าหน่อยนะลูก"
แม่วิ่งอ้อมโต๊ะมาทางผมพลางเอาคางมาเกยกับไหล่ผมอย่างออดอ้อน ด้วยความที่เป็นเด็กดี ผมจึงทำได้แต่
" ฮะแม่...เรียวจะพยายามก็แล้วกัน"
" ดีมากลูก แม่ติดต่อครูสอนพิเศษให้แล้วนะ เป็นลูกของเพื่อนแม่ เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆ"
แม่พูดอย่างตื่นเต้น ท่านบีบเสียงพูดพลางทำไม้ทำมืออย่างกับผมจะอินไปด้วย ผมน่ะรู้สึกแปลกใจจริงๆว่าทำไมพ่อผมถึุงแต่งงานกับผู้หญิงที่เด็กกว่าตัวเองตั้งหลายปี เพราะผมคิดว่า มันดูติงต๊องยังไงก็ไม่รู้ เป็นผมนะ จะไม่ยอมมีเมียเด็กกว่าแน่นอน
เฮ้ออออ.....สรุป ผมต้องเรียนภาษาอังกฤษจริงเหรอเนี่ย ขอเป็นวิชาเลขไม่ได้เหรอ?T^T
...........................................................................................................................................................เสียงแม่บ่นหลังจากที่เห็นเกรดของผม ท่านยังไม่พอใจรึไงนะ ทั้งๆที่วิชาอื่นผมก็ได้ท็อปมาตลอด กับแค่ภาษาอังกฤษวิชาเดียวทำไมแม่ต้องซีเรียสด้วยนะ ก็ผมไม่ชอบวิชานี้นี่นา
สาธุ๊.....อย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลย วิชาบ้าอะไรก็ไม่รู้ มีแต่คำศัพท์แปลกๆ สู้สูตร คณิต ฟิสิกส์ เคมี ก็ไม่ได้ มันส์กว่ากันเยอะเลย ทำไมแม่ไม่ดีใจที่เราได้วิชาพวกนี้เต็มนะ กลับไปสนใจภาษาบ้านคนอื่น แถมจะได้ใช้มั๊ยก็ไม่รู้
เฮ้ออออออ....เซ็งชะมัดเล๊ย
" โธ่....แม่ฮะ แต่เรียวได้วิชาอื่นตั้งเยอะนะฮะ แค่อังกฤษวิชาเดียว ไม่เป็นไรหรอกน่า"
ผมตอบอย่างเบื่อหน่าย พร้อมกับตักข้าวเข้าปากราวกับไม่รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น
" โถ...ลูกขา ก็ในเมื่อเก่งมาหลายวิชาแล้ว ทำไมไม่เก่งมันอีกซักวิชาล่ะ ธุรกิจพ่อเราน่ะ จำเป็นต้องใช้ภาษาอังกฤษนะ ถือว่าช่วยๆพ่อเค้าหน่อยนะลูก"
แม่วิ่งอ้อมโต๊ะมาทางผมพลางเอาคางมาเกยกับไหล่ผมอย่างออดอ้อน ด้วยความที่เป็นเด็กดี ผมจึงทำได้แต่
" ฮะแม่...เรียวจะพยายามก็แล้วกัน"
" ดีมากลูก แม่ติดต่อครูสอนพิเศษให้แล้วนะ เป็นลูกของเพื่อนแม่ เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆ"
แม่พูดอย่างตื่นเต้น ท่านบีบเสียงพูดพลางทำไม้ทำมืออย่างกับผมจะอินไปด้วย ผมน่ะรู้สึกแปลกใจจริงๆว่าทำไมพ่อผมถึุงแต่งงานกับผู้หญิงที่เด็กกว่าตัวเองตั้งหลายปี เพราะผมคิดว่า มันดูติงต๊องยังไงก็ไม่รู้ เป็นผมนะ จะไม่ยอมมีเมียเด็กกว่าแน่นอน
เฮ้ออออ.....สรุป ผมต้องเรียนภาษาอังกฤษจริงเหรอเนี่ย ขอเป็นวิชาเลขไม่ได้เหรอ?T^T
ตอนแรกอาจจะงงกันอยู่บ้างนะคะ แต่ตอนต่อไปนี้ล่ะค่ะ จะเพิ่มความเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ยังไงก็ฝากผลงานด้วยนะคะ ใครมีอะไรจะแนะนำก็คอมเม้นมาได้เลยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น