ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FicEXO] VAMPWoLF หมาป่า...ที่รัก [KaiChen]

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro WAMPWoLF

    • อัปเดตล่าสุด 28 มี.ค. 57


    Intro

    WAMPWoLF

     







    ณ หมู่บ้านชายป่าของอาณาจักร “เมนอส” ชาวบ้านอยู่กันอย่างเรียบง่ายไร้แสงสีเสียง มีเพียงต้นไม้สูงใหญ่แสงอาทิตย์สาดส่องลงมายังพื้นดินได้เพียงน้อยนิด วันนี้ก็เป็นวันหนึ่งที่อากาศสดใสอย่างเช่นทุกวัน บ้านหลังคาทรงสูงที่อยู่ท้ายสุดของหมู่บ้านนั่นคือบ้านที่ข้าเติมโตขึ้นมากับท่านแม่และพี่ชาย เราเลี้ยงชีพด้วยการออกไปล่าสัตว์และเก็บของป่ามาขายที่ตลาด

                    คันธนูและลูกศรถูกจัดเตรียมไว้ให้ในทุกๆเช้าท่านแม่ได้ทำอาหารเช้าที่มีเพียงน้ำองุ่นกับขนมปัง 1 ก้อนสำหรับข้าและพี่ของข้า

     

    “กินขนมปังกันก่อนนะ จะได้มีแรงออกไปล่าสัตว์” ผู้เป็นมารดาเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มให้กับลูกชายทั้งสองของนาง

     

    “ขนมปังอีกแล้วหรอครับ ข้าเบื่อแล้วนะท่านแม่” บุตรชายร่างเล็กทำหน้าบึ้งตึงมองไปยังขนมปังก้อน

     

    “เจ้าอย่าบ่นนักเลยจงแด...มีอะไรก็กินๆไปเถอะ” ผู้เป็นพี่กล่าวติเตียนน้องชายตัวเล็กของตนเอง

     

    “มันจริงหนิพี่คริส ตั้งแต่ข้าจำความได้ข้าสามารถบอกชนิดของอาหารที่กินได้เลยนะ มันช่างไม่หลากหลายเอาซะเลย” ปากเล็กยังคงเถียงไม่เลิก

     

    “แม่ขอโทษนะที่สามารถหาให้เจ้ากินได้เพียงเท่านี้ แต่อีกไม่นานเจ้าจะสามารถกินได้ทุกอย่างที่เจ้าอยากกิน เจ้าจะได้ทุกสิ่งที่เจ้าอยากได้นะจงแด”

     

    “ท่านแม่หมายความว่าอย่างไร??” จงแดเงยหน้ามองมารดาของตนด้วยความไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านพูด ข้าจะมีวันนั้นได้อย่างไรในเมื่อทุกวันข้ายังต้องอยู่กลางป่าแบบนี้ ท่านแม่ไม่ยอมตอบคำถามของข้าแม้แต่น้อยทำไมท่านถึงดูมีความลับกับข้าเสียเหลือเกิน หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จแล้วเรา 2 คนพี่น้องก็เตรียมตัวออกไปล่าสัตว์

     

    “รีบไปรีบกลับก่อนพระอาทิตย์ตกดินนะ”

     

    “ครับท่านแม่ ข้ากับพี่คริสจะจับสัตว์มาให้ได้เยอะๆเลย” บุตรชายคนเล็กยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กลับมารดาก่อนจะหยิบคันธนูและกระบอกลูกศรของตนเองเดินออกจากบ้านไป

     

    “คริส...เจ้าจงดูแลน้องชายของเจ้าให้ดู” มารดากล่าวกับลูกฃายร่างสูง

     

    “ครับ” คริสตอบรับก่อนจะเดินตามจงแดและมุ่งหน้าสู่ปาที่คุ้นเคย ลูกธนูถูกยิงออกไปอย่างแม่นยำฝีมือของคริสและจงแดไม่ต่างกันมาก ทั้งสองเรียนรู้วิธีการใช้ธนูรวมถึงดาบต่างๆมาจากมารดาของตนเองตั้งแต่ยังเด็กจนตอนนี้นับได้เลยว่าในหมู่บ้านไม่มีใครสามารถสู้ฝีมือของทั้งสองได้

     

    “พี่คริส...ท่านว่าบรรยากาศกลางวันนี้มันแปลกๆหรือเปล่า” หลังจากล่าสัตว์ได้สักพักจงแดก็รู้สึกถึงบบรยากาศรอบๆท้องฟ้าที่ดูมืดครึ้มมากกว่าปกติ ท้องฟ้าอึมครึมด้วยเฆมสีดำมากมาย

     

    “พี่ว่ามันไม่ปกติ....” ชายร่างสูงเอ่ยกับผู้เป็นน้อง เมื่อทั้งสองรับรู้ถึงสิ่งแปลกประหลาดจึงนำสัตว์ที่ล่าได้วันนี้ตรงกับบ้านทันที แต่ภาพที่ปรากฏตรงหน้าช่างต่างจากตอนที่เขาทั้งสองออกไป หมู่บ้านถูกทำลายผู้คนล้มตายกันหมด

     

    “ท่านแม่ ท่านแม่ ท่านแม่” จงแดร้องตะโกนและวิ่งตรงไปยังบ้านของตน ข้าวของในบ้านถูกทำลายแม่ของเขาหายไปไหน?? คริสเดินไปหยิบกระดาษปริศนาที่วางอยู่ใต้แจกันดอกไม้มันเป็นจดหมายที่ท่านแม่ทรงทิ้งไว้ก่อนที่จะหายตัวไป



     

    .......กษัติร์แห่ง โอรากอน ถูกสังหารแล้ว พวกทลาฮูลพุชชี่และมนุษย์หมาป่ากำลังตามล่าพวกเราเพื่อสังหารโอรสคนสุดท้ายแห่งอาณาจักโอรากอน เจ้าจงเดินทางขึ้นเหนือไปยัง มิดเดอร์เอิร์ท เพื่อขอความช่วยเหลือจาก เอล์ฟ แม่จะรอเจ้าอยู่ที่นั้น คริส...เจ้าจงดูแล โอรสองค์สุดท้ายแห่งโอรากอน ให้ดี...........

     

     

     

     



    *NOTE*

    ทลาฮูลพุชชี่(Tlahuelpuchi) : แวมไพร์ผีดิบที่มีพลังอำนาจสูงสามารถเปลี่ยนสภาพร่างกายของมันได้ตามต้องการ

    มนุษย์หมาป่า : สามารถเปลี่ยนควบคุมการเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าหรือมนุษย์ได้ตามใจ

    มิดเดอร์เอิร์ท : เมืองของชาวเอลฟ์(พรายผมยาว) พันธมิตรกับ โอรากอน

    ชื่อเมืองไรท์หยิบยืมมากจากเดอะฮอบบิดนะจ๊ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×