คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : C H A P T E R 1
CHAPTER 1
………………………………….
“ไอ้เน่ มึงจะรีบเดินไปไหนวะ?”
พอผมก้าวออกมาจากที่พักผมก็รีบเดินหนีมันทันทีครับ สัดนี่ไว้ใจไม่ได้ วันก่อนแม่งโทรมาหาผมบอกให้ผมไปหา แต่ผมไม่ไปไงครับ เพราะยังไงผมกับมันก็เลิกกันแล้ว ผมไม่อยากยุ่งกับมันหรอก ผมอยากจบแต่แม่งเสือกไม่จบ สัดนี่จะเอายังไงกับกูวะ?!
“เฮ้ย! เน่ กูมีเรื่องจะคุยกับมึง!!”
ไอ้ไนท์มันวิ่งเข้ามาแล้วกอดผมจากด้านหลังครับ กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยมันทำให้ผมคิดถึงคืนทุกๆวัน ทุกๆเวลา ผมพูดได้เต็มปากเลยนะครับว่าผม ยังรักมันอยู่ แต่มันคงไม่กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้วล่ะครับ ToT
“เหี้ยไรกับกูอีกห๊ะ!!? ”
ผมตะคอกไปเต็มเสียงครับ
“มึงจะคุยกับกูดีๆไม่ได้เลยเหรอว๊ะ? กูขอโทษ ตลอดเวลาที่ผ่านมา มึงรู้ปะ..ว่ากูโครตคิดถึงมึงอ่ะ”
มันพูดแล้วเอาคางมาเกยกับไหล่ผม เหมือนที่มันเคยทำประจำ เวลาที่มันง้อผม
“มึงบอกว่ามึงคิดถึงกู แต่มึงพาผู้หญิงเข้าโรงแรมทุกวันเนี่ยนะ มึงต้องการอะไรจากกูมึงก็บอกมาเถอะ ไม่ต้องอ้อม!!”
ผมพูดไปตามที่คิดครับ หลังจากที่มันเลิกกับผม จากที่แม่งหิ้วเข้าโรงแรมวันละคน แม่งก็เปลี่ยนมาเป็น วันละสองคนล่ะครับ แม่งต้องเป็นเอดส์ตายเพราะใครซักคนอ่ะ! สำส่อน!!!
“แต่กูรักมึงคนเดียวนะ ... เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม? นะครับที่รัก”
“กลับไปมึงก็ทำตัวแบบเดิมอีก”
“กูสัญญา กูจะเลิกทุกอย่าง”
“คำพูดของมึงไม่เคยเชื่อได้หรอก กูกลับไปกูคงต้องนอนฝันร้ายทุกคืน มึงคือฝันร้ายของกูไอ้ไนท์แมร์!!!”
พอผมพูดจบมันก็ค่อยคลายอ้อมกอดจากผม แล้วเดินจากนำหน้าผมไปครับ แม่งเงียบจนผมรู้สึกว่าไม่ใช่มันอ่ะ
ผมกับเดินมาถึงร้านอาหารทะเลอย่างหรู ผมเดินเข้าไปในร้านครับ แต่มันยังคงยืนอยู่หน้าร้านเหมือนเดิม ด้วยใบหน้าเรียบเฉยอ่ะ รู้สึกผิดยังไงไม่รู้ว่ะ
“เฮ้ย! เข้ามาดิ ยืนบื้ออะไรวะ กูหิว”
มันยังคงเงียบครับ แบบเหมือนมันทิ้งหัวใจไว้ตรงนั้นแล้วอ่ะ ผมเลยเดินไปจับมือมันครับ มันมองหน้าผมงงๆ ผมเลยลากมันเข้าไปในร้านทันทีครับผมเลยจับมือมันแน่นๆ แล้วออกแรงกระชากมัน มันก็เลยเดินตามมาอย่างว่าง่าย
ผมเลือกนั่งโต๊ะติดกับระเบียง รับลมทะเลนิดหน่อย มันนั่งลงแล้วหันหน้าออกไปทางทะเล ใบหน้าแม่งก็เฉยได้อีกอ่ะ!
“มึง .. กินไรอ่ะ?”
ผมหันไปถามเมื่อพนักงานเอาเมนูมาให้ แม่งหันมานิดๆ แล้วก็มองไปทางทะเลต่อ ไอ้เหี้ย! แบบนี้เหมือนกูต้องง้อมันอ่ะ!
“งั้นผมเอา XXX ที่นึง แล้วก็ของผู้ชายคนนี้เอาเป็น ... XXX แล้วกันนะครับ”
ผมจัดการสั่งอาหารเองทุกอย่าง แถมยังสั่งของโปรดมันด้วย ทำไมกูต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยวะครับ?!เหมือนกูรู้สึกผิดอ่ะครับ T___T
Rtttttt Rtttttttt
เสียงโทรศัพท์ของคนตรงหน้าผมดังขึ้น มันมองที่หน้าจอ แล้วหันมามองหน้าผมเล็กน้อย แล้วกดรับครับ
“ฮัลโหล.....ไม่ต้องรู้ซักเรื่องจะได้ไม๊?.....แล้วโทรมามีธุระรัย!?......เออ เธอมันก็แค่ของ ‘กิน’ ชั่วคราวเท่านั้นแหละ! ... ว่าไงนะ! .....ขู่แค่นี้คิดว่ากลัวเหรอ? .... กลับบ้านไปแดกนมแม่ไป๊ ..(กรี๊ดดดด!!)...ติ๊ด!!”
ไอ้ไนท์มันกดตัดสายพร้อมกับเสียงกรี๊ดของผู้หญิงคนนั้น เหอะ! นี่มันทำอย่างนี้กับผู้หญิงทุกคนเลยรึเปล่า ถ้าทำ มันคงจะชั่วน่าดู –o-
“อาหารได้แล้วครับ J ทานให้อร่อยนะครับ”
ไม่อร่อยกูคงไม้แดกหรอก ไอ้ฟาย!! พนักงานจัดการเอาอาหารวางบนโต๊ะเสร็จก็เดินออกไปครับ แต่ไอ้ไนท์มันก็ยังไม่แตะอาหาร มันทำแค่ชำเลืองมองเท่านั้น และผมเพิ่งนึกได้ครับ ถ้ามันเป็นแบบนี้ มีวิธีเดียวที่มันจะหายครับ นั่นคือ ผมต้องกลับไปคบกับมัน T^T เหี้ย! แม่งชอบเอาวิธีนี้มาทรมานใจผมอ่ะคิดดูดิ :’(
“ไอ้ไนท์ มึงเป็นห่าไรว๊ะ?! มึงบอกกูดิ อย่านั่งเงียบ ไอ้สัดกูอึดอัด!!”
แล้วผมก็ทนไม่ไหวแล้วครับ ผมเลยตัดสินใจถามมันออกไป
“ขอโทษละกันที่ทำให้มึงรำคาญ - - “
มันพูดจบก็ลุกขึ้นจากโต๊ะ แล้วเดินออกไปเลยครับ อ้าวเหี้ย! ข้าวกูก็ยังไม่ได้แดก!!!!
“น้องครับเก็บตังค์!!!! เหี้ยเอ้ย! ไม่ทันล๊ะ ... น้องครับตังค์วางอยู่บนโต๊ะ ส่วนอาหาร ใส่ถุงให้พี่ด้วย!!!”
“อ้าว –O- พี่ครับพี่ พี่!!!”
ผมรีบวิ่งออกไปทันทีครับ ไอ้สัด แม่งอยู่ไหนวะ? *มองซ้าย มองขวา* อ๊ะ! นั่นไง
“เหี้ยไนท์!!!!!”
“มึงตามกูออกมาทำไม?”
“แล้วนี่มึงจะไปไหน?”
“ไปให้พ้นสายตามึงไง - -“
“ไอ้เหี้ย! มึงคิดว่ากูอยากเดินออกไปจากชีวิตมึงมานักเหรอ ที่กูเป็นอยู่ทุกวันนี้อ่ะ เพราะมึง!!!”
“เพราะกู????”
“เออ! ผู้หญิงคนนั้นที่กูเห็นมันเข้าโรงแรมกะมึงอ่ะ มันเป็นคู่หมั้นมึง ทำไมกูจะไม่รู้ แม่มึงส่งคนมาบอกกูว่าให้เลิกยุ่งกะมึง เค้าบอกว่า ยังไงผู้ชายกับผู้ชายมันก็รักกันไม่ได้หรอก...”
ผมทรุดตัวลงกับพื้น แล้วร้องให้อย่างหนัก ผมไม่ได้โกหกนะครับ เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นฝีมือของแม่ไอ้ไนท์ และคนที่ปล่อยข่าวว่าไอ้ไนท์หิ้วผู้หญิงเข้ารงแรม มันก็เป็นฝีมือแม่มันอีกแหละครับ T^T
วันนั้นที่ผมอาละวาดอ่ะครับ ยังจำกันได้ไหม วันนั้นผมแค่ต้องการให้มันอธิบาย หรือพูดเหี้ยอะไรซักอย่าง แต่มันเลือกที่จะเงียบ มันไม่คิดแม้แต่จะอธิบายให้ผมฟัง ผมก็เลยไม่อยู่สู้ต่อไงครับ ในเมื่อมันไม่สู้ แล้วจะให้ผมสู้คนเดียวน่ะเหรอ เฮอะ! ผมไม่ทำหรอกครับ
“แล้วทำไมมึงไม่บอกกู??”
“ก็มึงไม่ถาม! มึงเอาแต่เงียบ!”
ผมตะคอกใส่หน้ามันครับ
“เออ กูขอโทษ แต่ตอนนี้แม่กูยกเลิกงานหมั้น งานแต่งส้นตีนอะไรนั่นหมดแล้ว มึงกลับมาคบกับกูอีกนะ”
“มึงต้องสัญญากับกูก่อน หนึ่ง..มึงต้องเลิกกับผู้หญิงพวกนั้นให้หมด! สอง...มึงต้องเลิกนิสัยเหี้ยๆของมึงซ๊ะ! สาม...บอกทุกคนว่ามึงมีแฟนแล้วโดยไม่ลังเล สี่...ไปรับส่งกูด้วย กูขี้เกียจขึ้นรถเมลล์ ผู้ชายแม่ชอบมองกู ห้า...กูคิดได้แล้วกูจะบอก กูขอแค่นี้ จะทำไม่ทำก็เรื่องของมึง เพราะถ้ามึงไม่ทำกูก็แค่ไม่กลับไปคบกับมึง จบ!”
“กูทำตั้งแต่ข้อแรกอ่ะ ^^”
มันว่าแล้วดึงผมเข้าไปกอดครับ หึหึ สุดท้ายมันสินะที่ต้องยอม ^^
Rttttttttt Rttttttttt
“ใครแม่งโทรมานักหนาวะ?”
ไมท์มันเอ่ยอย่าหัวเสียครับ
คิคิ.....
“เหว่ย...”
(มึงอยู่ไหนอ่ะเน่ กูหิวข้าวเมื่อไหรมึงจะกลับวะ?)
“อ๋อ กูอยู่แถวๆร้านอาหารอ่ะ มึงออกมาเลยดิ อยู่ร้าน XXX อ่ะ เร็วๆนะ”
(เออๆ เดี๋ยวประมาณ 10 นาทีถึง แค่นี้แหละ เจอกัน)
“อืมๆ”
ติ๊ดดดด!
“กลับไปแดกข้าวเหอะสัด!..ป่านนี้เขาคงกำลังเอาใส่ถุงให้กูอยู่เป็นแน่ - -,”
“ห๊ะ!! นี่มึงยังไม่เลิกนิสัยแบบนี้อยู่อีกเหรอ? ผัวมึงก็รวยนะ”
“ก็กูเสียดาย ข้าวมึง มึงก็ยังไม่ได้แตะ ข้าวกูก็กินไปแค่สองคำเอง”
“งั้นไปเหอะๆ”
[ Nightmare ]
++++ร้านอาหาร++++
ผมเดินโอบเมียสุดที่รักไว้ในอ้อมแขนครับ กว่าจะกลับมาคบกันได้นี่แทบเอาผมกระอักเลือดอ่ะ ผมรู้นิสัยของเมียผมดีนะครับว่า ถ้าคอร์นเน่ มันโกรธ เกลียด ไม่ชอบอะไรซักอย่าง มันจะหลีกเลี่ยงอย่างสุดชีวิต ยกเว้นอะไรที่แบบ ปากมันไม่ตรงกับใจ ถ้ามันไม่รักผมแล้วมันคงไม่ลากผมเข้าไปในร้านอาหาร สั่งอาหารจานโปรดของผม วิ่งตามผมออกมาทั้งๆที่ ถ้าของกินอยู่ข้างหน้าแล้วมันจะไม่ยอมทำอะไรทั้งสิ้น เผลอๆถ้ามันงอนผม มันก็กินๆๆๆๆๆ กินจนไม่รู้ว่ามันยัดไว้ไหนอ่ะ แค่นี้เพียงพอสำหรับคำว่ารักที่มันมีให้ผมหรือเปล่า J เมียผมน่ารักอ่ะ!
[Nightmare End’]
………………………………
[Cornne’]
“O.o เฮ้ยๆ! ไหงเดินโอบกันมา ??”
พี่เซลล์ทักขึ้นเมื่อผมเดินมาถึงโต๊ะ ... อ๋อ ส่วนไอ้อิมมันก็รู้นะครับว่าผมกับไอ้ไนท์เคยคบกัน แต่มันไม่รู้ว่าผมกับไนท์เลิกกันยังไง ดีแล้วล่ะ อย่าให้ใครพูดถึงมันอีกเลย J
“ก็นี่เมียกู ทำไมจะโอบไม่ได้วะ มากกว่านี้กูก็เคย เนาะๆ ( *O*)” ไอ้ไนท์ ว่าแล้วหันมาทำตาหวานใส่ผม ไอ้นี่ เดี๋ยวทิ่มลูกกะตาหลุด! แต่หารู้ไม่ว่า .....
“(>//////<)”
สัดนี่! ทำหน้ากูแดง !
“เน่....”
“อะไร?”
“มึงกับพี่ไนท์ กลับมาคบกันแล้วเหรอวะ?”
ไอ้อิมถามครับ
“อือ...พี่เขามาขอคืนดีกะกูอ่ะ...ลองให้โอกาสแม่งดู”
“เออ รักกันให้มากๆ เหมือนกูกับพี่เซลล์ล่ะ ฮ่าๆๆๆ”
“ครับผม อิอิ J”
คิดว่าผมจะทิ้งมันเหรอครับ หึหึหึ ไม่มีวันนั้นหรอก!! :P
--------------------------------------
สวัสดีจ้าา ... ตอนที่ 1 มาแล้ว เป็นยังไงคะ พออ่านได้ป่าว ยังไงก็ติชมหน่อยนะคะ ขอบคุณจ้าา ^O^
ความคิดเห็น