คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : I N T R O
INTRO
หลังจากนั่งหลังขดหลังแข็งบนตู้เป็นเวลาเกือบสองชั่วโมง ผมก็ก้าวลงจากรถช้าๆ ตามประสาคนหล่อ(?) ด้วยภาพสโลโมชั่น จนไอ้อิม ที่ก้าวลงจากรถหลังผม ตบป๊าปเข้ากลางกะบาลผมอย่างแรง!
“สโลฯ หาพ่อง?!” มันถามกวนตีนครับ
“สัส! กูหล่อ!!”
มันเงียบครับ หึหึ ก็มันเป็นความจริงนี่นา กูหล่ออ่ะ ทำไรก็ไม่ผิด! <<แม่งโครตมั่นอ่ะ! : ไรต์ฯ
หลังจากลงรถเสร็จ จ่ายตังค์เรียบร้อยผมกับไอ้อิมก็มายืนรับลมอยู่ชายหาดครับ ใช่แล้ว! ตอนนี้พวกเรามาเที่ยวเกาะ
อ๋อ .. ผมชื่อคอร์นเน่ครับ หรือที่ไอ้อิมเรียกว่า เน่ อ่ะแหละ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ ม.6 แล้วล่ะ
“แล้วผัวมึงอ่ะอิม .. ?”
ผมถามมันครับ เห็นมันบอกว่าผัวมันจะมาด้วยแต่นี่ยังไม่เห็นหัว
“ตามมาทีหลัง .. เห็นบอกรอไอ้พี่ไนท์มั้ง..”
“ไอ้เหี้ยไนท์มาด้วยเหรอว๊ะ?”
ผมถามอย่างตกใจครับ ก็ผมกับไอ้ส้นตีนนั่น ถูกกันซะที่ไหนล่ะ ออกจะเกลียดขี้หน้ากันด้วยซ้ำ - -*
“เออดิ..ตอนแรกก็ไม่มาหรอก แต่รู้สึกเหมือนช่วงนี้แม่งโดนพักการเรียนมั้ง? มันเลยว่างๆ”
ไอ้อิมบอกครับ ห่านี่แม่งก็รู้ทุกอย่างอ่ะ! ประมาณว่าเรื่องอะไรไม่ต้องถามกูเกิ้ล ให้มาถามที่กูนี่(ไอ้อิม)
“เออไอ้เน่ ... เราจะไปเที่ยวไหนรอก่อนดีปะว๊ะ กว่าพวกแม่งจะมาถึง คงค่ำๆอ่ะ ตอนนี้กูก็หิวแล้วด้วยอ่ะ”
“เออๆ แล้วพวกสัมภาระอ่ะ”
“งั้นเดี๋ยวไปเปิดบังกะโลแถวนี้ละกัน”
อืมดีๆ”
พอตกลงอะไรกันเสร็จผมกับไอ้อิมก็ลากกระเป๋าอันหนักอึ้ง ประหนึ่งมาอยู่ประมาณ 10 ปีเศษ เข้าไปในบังกะโลข้างหน้าครับ แต่แม่งสวยดีว่ะ แม่งต้องแพงสัดอ่ะ! แต่ไม่เป็นไรยังไงกูก็ไม่ได้จ่ายอยู่แล้ว รายจ่ายทั้งหมด ตกเป็นของผัวไอ้อิมมันครับ เป็นไงล่ะ แม่งโครตสบายอ่ะ
“พี่ครับ มีห้องว่างเหลือพอ 3 ห้องมั้ยครับ?”
ไอ้อิม+พี่เซลล์ ผม ไอ้ไนท์แมร์
“ต้องประทานโทษด้วยนะครับ ... ตอนนี้เหลือห้องว่างแค่สองห้องน่ะครับ สนใจไปดูห้องก่อนมั้ยครับ?”
รีเซฟชั่นตอบมา เอ่อ เอาไงล่ะทีนี้ ???
“งั้นมึงนอนกับกู ให้สองเมะนั่นนอนกันไปสองคน เคป๊ะ?”
ไอ้อิมเสนอมาครับ เป็นความคิดที่ดี ผมเลยพยักหน้าให้มันครับ
“งั้นเอาแค่สองห้องแล้วกันครับ ^^ เอ่อพี่ครับ ต้องจ่ายค่ามัดจำไว้ก่อนรึเปล่า พอดีแฟนผมจะตามมาทีหลังอ่ะครับ?”
“อ่อ เรื่องนั้นสบายใจได้ครับผม ทางเราให้จ่ายค่าห้องตอนเช็คเอ้าท์น่ะครับผม J”
“งั้นก็โอเคตามนั้นเลยแล้วกันครับ^^”
ไอ้อิมรับกุญแจมาแล้วเราก็เดินเอากะเป๋าไปเก็บกันครับ เหี้ย! ห้องหรูสัดอ่ะ!
Rttttt Rttttt
“โทรศัพท์มึงอ่ะไอ้เน่”
“เออๆ เดี๋ยวดิ กูเอาของวางแปป แล้วใครแม่งเสือกโทรมาตอนนี้ว่ะ แม่งไม่รู้รึไงว่ากูไม่ว่างอ่ะ”
“เหว่ยยย?”
(คอร์นเน่ป่ะว๊ะ?) คำถามยอดฮิตสินะ
“แล้วมึงโทรหาใครล่ะ?”
(คอร์นเน่)
“เออ ถ้ามึงโทรหากูคงไม่ไปติดเบอร์จุนฮยองหรอก - -*”
(เออๆ อิมอยู่มั้ย พอดีโทรไปอิมไม่รับอ่ะ เออนี่พี่เซลล์นะ)
“เอออยู่ - -* =[]=! ห๊ะ!! นั่นพี่เซลล์เหรอครับ ขอโทษทีนะพี่ พอดีผมหงุดหงิดนิดหน่อยไปอ่ะ อากาศร้อนด้วย แฮะๆ
(อืมๆ พี่ขอคุยกะอิมหน่อย)
“อ่อ ครับๆ”
ผมรีบเอาโทรไปให้ไอ้อิมมันครับ ดีนะที่พี่เซลล์ไม่ว่าอะไร
“ฮัลโหลครับ .... ครับๆ ....อยู่ที่ XXX น่ะครับ พี่มาถึงแล้วเหรอ? .... ได้ครับ เดี๋ยวผมออกไปรับ .... ผมกลัวพี่มาไม่ถูกอ่ะ .... พี่แน่ใจนะครับ? .... งั้นเดี๋ยวผมรออยู่ที่ห้องนะครับ .... ครับผมสวัสดีครับ”
หลังจากไอ้อิมวางสายได้ประมาณ 5 นาที พี่เซลล์กับไอ้เหี้ยไนท์ก็มาถึง ไหนบอกถึงค่ำๆไงว๊ะ?
“เฮ้ย! อิม เดี๋ยวกูมานะ ไปเดินเล่นแปป”
“ให้ไอ้ไนท์ไปเป็นเพื่อนสิ .... ”
พี่เซลล์บอกครับ แต่ขอโทษ กูไม่ต้องการรรรร T^T
“เออดีๆ งั้นมึงไปกับพี่ไนท์นะเน่”
เห็นดีเห็นงามกันอีก ไอ้เพื่อนชั่วววว!
“เฮ๊อะ! พวกมึงจะอยู่กันสองคนก้บอกกูมาเหอะ ไม่ต้องไล่กูทางอ้อม ไอ้สัดเซลล์ เอาตังค์มาให้กูยืมหน่อยดิ๊ กูขี้เกียจกด”
ที่แท้เรื่องทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้นี่เอง ไอ้เพื่อนบ้า แม่งเสือกไล่กูซะงั้น! แล้วนี่ผมต้องเดินออกไปข้างนอกกะไอ้เวรนี่ทั้งๆที่ผมไม่อยากเห็นหน้าแม่งเนี่ยนะ เฮ๊อะ! เกลียดแม่งชิบ!
หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมผมถึงเกลียดไอ้เหี้ยไนท์แมร์นัก ไอ้เวรนี่มันเป็นฝันร้ายของผมครับ ย้อนไปตอนประมาณผมอยู่ ม.5 ช่วงนั้นโรงเรียนผมฮิตกินรุ่นพี่กันครับ ผมกับเพื่อนก็เลยพนันกันว่า ใครได้แฟนที่โตกว่าคนนั้นชนะ ด้วยความคึกคะนอง ผมก็เลยไปหาเหยื่อแถวๆ มหาลัยฯ ข้างๆโรงเรียน และผมก็เจอมันครับ แม่งโครตหล่อ ผิวขาวๆ สูง 187 เซนต์แหละมั้งถ้ากะไม่ผิด และผู้ชายคนนั้นคือไอ้ไนท์แมร์ครับผมเห็นครั้งแรก แบบว่าตกหลุมรักอ่ะ ไม่ได้ทำตามแผนที่วางไว้อย่างไร ผมตามจีบมันครับ ผมโครตหลงมันอ่ะ มันทำอะไรที่ไหน ผมรู้หมด ช่วงแรกๆแม่งรำคาญผมแบบสุดๆอ่ะ พอสามอาทิตย์หลังจากนั้น ผมเพลาๆ ลงไป ผมคิดว่ามันคงไม่มองผมหรอก ผมก็เลยตัดใจ แต่แม่งเสือกโทรมาหาผมซะงั้น ตอนแรกก็กะจะไม่รับ แต่แม่งโทรมาเกือบ 50 สาย!! ส้นตีนเถอะครับ แม่งโทรมาหาหอกอะไรนักหนา สงสัยมันรู้มั้งงครับว่าผมไม่อยากรับสายมัน มันก็เลยส่งข้อความมาแทน รู้มั้ยครับ ประโยคที่ทำผมลอยคืออะไร
“เน่ กูรู้นะเว่ย ที่มึงไม่ค่อยมาหากูเหมือนเมื่อก่อน เพราะว่ากูไม่ค่อยสนใจมึง แต่มึงเคยรู้บ้างมั้ย ที่กูทำไปทั้งหมดก็เพราะว่ากูเป็นห่วงมึง มึงก็รู้ว่า คนอย่างกูมันเลว ศัตรูรอบด้านเต็มไปหมด เรามาลองคบกันดูมั้ย กูอยากให้มึงรู้ว่ากูอยากปกป้องมึง ให้โอกาสกูนะ ถ้ามึงตกลง พรุ่งนี้ตอนเลิกเรียนมึงมาหากูที่คณะด้วยนะ ... กูคิดถึง”
แค่ผมได้อ่านเท่านั้นแหละ ผมแทบลอยอ่ะ ผมนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียวเกือบตีสอง! แม่งโคตรเป็นเอามากอ่ะ เช้าอีกวันผมไปโรงเรียนด้วยจิตใจชื่นบานครับ เพื่อนแม่งก็ถามกูจ๊างงง! เดี๋ยวกูเปิดตัว ฮ่า ๆ พอตกเย็น เลิกเรียนปุ๊ป ผมก็นั่งรถเมล์มาเลยทันที มาถึงผมก็เห็นมันนั่งรออยู่แล้วอ่ะครับ โครตเป็นปลื้มอ่ะ ><
“นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว”
มันพูดหน้านิ่งครับ
“อืม พอดีรถติดน่ะ เลยมาช้าหน่อย โทษที”
“มึงมา ... แสดงว่ามึงตกลง”
“อือ!”
คือตอนนั้นผมโครตเขินอ่ะครับ อาจจะเป็นเพราะตอนนั้นผมรักมันมั้ง ก็เลยเขินแบบสิ้นคิด(?)ไปหน่อย - -*
หลังจากนั้นผมกับมันก็คบกันแบบเปิดเผย เพื่อนของผมรู้กันหมด เพื่อนของมันก็ด้วย ตอนแรกผมแค่กะจะหลอกคบกับมันเพื่อเอาเงินที่พนันกับพวกเพื่อนๆผมไว้ แต่ผมดันรักมันเข้าจริงๆ
6 เดือนผ่านไป ผมกับมันก็ยังคบกันอยู่ แถมผมยังรักมันมากๆด้วย แต่แล้วมันก็ทำสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้น มันพาผู้หญิงเข้าโรงแรมครับ ตอนแรกผมก็ไม่คิดมากอะไร แต่มันเล่นหิ้วเข้าทุกวันไงครับ ผมก็เลยทนไม่ไหว ผมตามมันไปที่โรงแรม และมันก็พาอิชะนีนั่นขึ้นห้องไป ผมกะจะอาละวาดเต็มที่นะครับ
ผมวิ่งเข้าไปกระชากยัยผู้หญิงคนนั้นออก แล้วผลักมันแรงๆหนึ่งที ยัยนั่นล้มไปทีประตูห้องอย่างแรง ไอ้ไนท์มองหน้าผมอึ้งๆ แต่ผมหาแคร์ไม่ ผมปรี่เข้าไปจะเอาหัวมันโขกกำแพงครับ แต่ไอ้ไนท์มันกระชากแขนผมแล้วเหวี่ยงไปที่กำแพงอีกฝั่งหนึ่ง โคตรแรงอ่ะสัด! มันจุกจนน้ำตาจะไหลอ่ะครับ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน มันจุกครับ จุกที่หัวใจ มันแทบไม่มีแรงจะลุกขึ้นด้วยซ้ำ ไนท์แมร์มองหน้าผมโดยไร้ซึ่งปฏิกิริยาใดๆทั้งสิ้น ใบหน้าเรียบเฉย มันทำให้น้ำในตาเริ่มเอ่อมา แม่งโคตรเจ็บปวดอ่ะ !!
“มึงเป็นห่าไรเนี่ย! มึงไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายคนของกูนะไอ้เน่!!”
ประโยคนี้ครับ มันทำให้ผมรู้สึกว่า .. ผม ..เป็นคนอื่นสำหรับมันแล้ว ...
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ! .... มึงนอกใจกูมากี่ครั้งแล้วฮ๊ะ!?.... แต่กูก็ไม่เคยว่าอะไรมึง... แล้วมึงพูดอย่างงี้.... กูไม่มีความหมายอะไรกับมึงแล้วใช่ม๊ะ!!!?
ผมตะคอกใส่หน้ามันครับ น้ำตาแม่งก็ไหลไปด้วย
“......”
มันไม่พูดครับ สัด! มึงไม่ปฏิเสธ ไอ้เลว กูไม่น่ามาคบกะมึงเลยเหอะ!!!!
“โอเค ... ในเมื่อมึงไม่หยุดที่กู กูก็ไม่สมควรที่จะหยุดที่มึง !!”
“......”
เงียบให้ตลอดนะสัด!
“กูกับมึง คงไปต่อไม่ได้แล้วว่ะ ... เลิกกันเหอะ!!!
...........................................................................................................................
มาแล้วค่ะ สำหรับตอนแรก เป็นไงบ้าง? พอได้มั้ยอ่า ^^ ยังไงก็เม้นให้กำลังไจไรต์หน่อยนะ เดี๋ยวส่งพี่ไนท์สุดหล่อไปหาในฝัน (ฝันร้ายกันล่ะคราวนี้ ฮุฮุฮุ) ^O^
ความคิดเห็น