คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter6
“โวววว นเยอะะมั”อยอละโน้วยวามใับำนวนนที่มาล้นอร้านเปิใหม่เบื้อหน้า
“่อิวแปปๆ็ไ้แล้วมั้”แอลเอ่ยวามเห็นพลาเินไปหาพนัานเพื่อ่อิวอที่นั่
“ใส่แว่นำแ่นี้นีู่ไม่่อย่วยปิบัสถานะอนายัเท่าไหร่นะ”โฮย่าเอ่ยึ้นมาเห็นนัร้อื่อั้าๆรีบหยิบแว่นำมาใส่
“มัน็น่าะ่วยนิหน่อยนะ”อูฮยอนเอ่ย้วยรอยยิ้มแห้ๆ
“นายบออรึยัว่าให้มาเอที่ร้านน่ะ”อูหันไปถามอยูที่ำลั้มหน้า้มาับโทรศัพท์มือถืออยู่
“ำลัพิมพ์บออยู่นี่ไ”อยูพูไปพิมพ์ไปโยไม่หันไปมอนพู ไม่นานนั็ละสายาออมาาโทรศัพท์มือถือ ๊ะเอ๋เ้าับวาสีเ้มใสๆอใรบานที่้อเป๋มาทานี้
“อ่า..มะ.....มีอะไรรึเปล่า?”อยูลมหายใาห้วไปั่วรู่เมื่อเห็นว่าอูฮยอนำลัมอมาที่น แ่็่อยๆผ่อนลมหายใออเพื่อให้ัวเอใเย็นแล้วถามเสียสะุเล็น้อย
“ใรืออหรอ?”อูฮยอนถาม้วยวามสสัย
“อ่อ นายเยเอแล้วแ่ลืมแนะนำไปน่ะ นที่เยเอหน้าห้อมรมเมื่อวัน่อนไ เาื่อลี อ เป็นเพื่อนบ้านฮยอเอ”อยูอบ้อสสัยออูฮยอนึ่ฝ่ายนถาม็พยัหน้าหึหัเป็นเิเ้าใ
แถวร้านยาวๆเริ่มหสั้นลอย่ารวเร็วแบบทันในยืนรอ ไม่นานมานั็ถึิวอลุ่มอยู อยอลเินามพนัานที่พาไปที่โ๊ะอย่าเริร่าแบบออหน้าออา ทันทีที่พวเาทั้6น้าวเ้าสู่ร้าน 80%อลู้าในร้านที่เป็นผู้หิ็หันมามอพวเาเป็นาเียว อาเป็นเพราะวามหล่อเินลิมิ(เอิ่ม..)x6อพวเาหรือใบหน้าที่แสนุ้นาอนัร้อื่อัที่อยู่ในลุ่ม็มิอาทราบไ้
“นนั้นหล่อั..”เสียุบิบอหิสาวัึ้น วาหวานึ้ราวับนที่อยู่ในห้วรัถูส่ไปให้เ็มๆับิมมยอูผู้มีใบหน้าหล่อานอโล ไ้รับวามสนใไปไ้ประมา50%อผู้หิทั้ร้าน
“นนั้นน่ารัั/ หล่ออ่ะ/ เท่สุๆเลย ฯลฯ”เสียุบิบอหิสาวอีลุ่มัึ้น ราวนี้วามสนใประมา10%อสาวๆในร้านถูแบ่ปันให้ับนอื่นๆในลุ่มอย่าทั่วถึ
ูเหมือนว่าปรนัย้อแร(ที่ั้ึ้นมาเอแบบมั่วๆ2้อ)อเาะถูแหะ
ทั้6นเินมาถึโ๊ะลมนาไม่ให่มาสีหวานแหววท่ามลาสายาอันร้อนแรอสาวๆทั่วร้าน วามริแล้วลุ่มอพวเาที่เิมมีอยู่5นเป็นลุ่มที่ไ้รับวามสนใพอสมวรในมหาวิทยาลัย แ่ทันทีที่นัมอูฮยอน้าวเ้าสู่รั้วประููเหมือนว่าวามนิยมะถูลฮวบลมาแทบเหลือศูนย์เลยทีเียว
อยอลสั่พาร์เฟ่ถ้วยโ้วยาเป็นประายราวับเ็ๆ ทำเอาพี่สาวที่รับออร์เอร์ถึับหน้าแให้ับวามสใสอเ็ประถมัวสู แอลสั่แบบ่ายๆว่าเอาแบบเียวันับเพื่อนรั(เอ๊ะ!?แ่เพื่อนหรอ้ะ)ัวสู้าาย้วยรอยยิ้มบันที่เห็นเพื่อนัวโทำัวี๊๊าเป็นพิเศษ ราวนี้พนัานสาวไ้ใละลายแบบอไปถึพื้นทีเียว
อยูส่าพาร์เฟ่สรอเบอรี่ามบับนอบสรอเบอรี่ อูฮยอนมอน้าาย้วยวามสนใเพราะเา็อบสรอเบอรี่เหมือนันล่ะ!!
อยูหันไปมออูฮยอนที่สั่เมนูเียวับเา้วยวามแปลใ สมอโน้แปะไว้เรียบร้อยว่าอูฮยอนอบินสรอเบอรี่
เมื่อทุนในลุ่มสั่เมนูที่ัวเอ้อารเรียบร้อยแล้วอยอล็ยัเป็นนเปิประเ็นหัว้อสนทนาเ่นเย เสียในลุ่มัเอะอะโวยวายนอยู้อปรามหลายรั้
“อะ....เอ่อ...”เสียหวานใสัึ้นทำให้ทุนในลุ่มเียบลและหันไปมอทา้นเสียเป็นาเียว
“ะ..อโทษนะะ....อะ......อูฮยอนโอปป้ารึเปล่าะ.....”เ็สาวรูปร่าเล็หน้าาิ้มลิ้ม ใสุ่นัเรียนยืนบิไปมาพลาเอ่ยเสียสั่นๆ้วยใบหน้าแ่ำ
“อ่า....รับ....”อูฮยอนอบลับ้วยรอยยิ้มามแบบบับ ทุนเียบลพลามอสถานาร์รหน้าเพื่อรอูว่านัร้อื่อัอย่านัมอูฮยอนะทำยัไ
“อ...อลายเ็นหน่อยะ!”เ็สาวในุนัเรียนเอ่ย้วยใบหน้าแๆพร้อมยื่นสมุสีมพูลายระ่ายเล่มเล็แนบ้วยปาาสีมพูให้อูฮยอน
อูฮยอนยิ้มรับพลาหยิบมาเ็นยุยิัพัแล้วยื่นให้้วยรอยยิ้ม พลาลุึ้นระิบอะไรเบาๆที่้าหูอเ็สาว วาเรียวเล็อนที่นั่อยู่้าๆมอภาพเบื้อหน้า้วยวามไม่พอใ อารม์หุหิเริ่ม่อึ้นมาน้อยๆ
“ะ...่ะ!!อบุมานะะโอปป้า!”เ็สาวแย้มรอยยิ้มสใสพลาโ้ให้อูฮยอนแล้วเินไปนพ้นสายาอนบนโ๊ะทันที
“นายไประิบอะไรน่ะ”อยอลถาม้วยวามสสัย
“แ่บอว่า ‘อย่าบอใรว่าผมอยู่นี่นะ’ แ่นั้นเอ”อูฮยอนอบ้วยรอยยิ้มบัน แ้วทรสูสีใสถูวาบนโ๊ะั้นบทสนทนา
ทุนมอแ้วใบโรหน้า้วยแววาวาววับ(วามริ็มีแ่ไม่ี่นหรอที่าวาว- -) ่อนะเริ่มลมือละเมียละไมัารไอศรีมรหน้า้วยใบหน้าอิ่มเอิบ
อยูมออูฮยอนสลับับไอศรีมสีหวานรหน้า้วยอารม์สับสน
เมื่อี้เารู้สึไม่พอใที่อูฮยอนเอาหน้าเ้าไปใล้ๆับเ็ผู้หินนั้น...ทำไมล่ะ???
้อนันยาวถูปัลไปบนไอศรีมสีมพูอ่อนเนื้อนุ่มอย่ารุนแร ถึอย่านั้นเ้าอ้อนันยาวที่อยู่ในมือ็ยัไม่ยับ้อนไปไหน นั่นิ่ิ้วมวนระทั่ไอศรีมเริ่มละลาย
“ฮยอไม่ินหรอ”เสียนุ่มทุ้มอใรบานัึ้นที่้าใบหูทำเอาอยูหลุออาภวั์ แล้วหันไปมอทา้นเสีย้วยวามใ
วา2นาสบเ้า้วยันในระยะใล้ินใบหน้าแทบะแนบเ้า้วยัน เ้าอวาที่เล็ว่าเป็นหลบสายาออไป่อน้วยใที่เ้นระส่ำ ใบหน้าาวร้อนันแทบะลุเป็นไฟ
“..ะ...ินสิ..แ่.ิอะไรเพลินไปหน่อยน่ะ..”อยูอบโยไม่สบาับน้าาย สายา้อไปยัสรอเบอรี่สีสที่ประับอยู่บนสุอพาร์เฟ่
“..อะ..อือ...”อูฮยอนลืนน้ำลายลลำอที่แห้ผา่อนะหันลับมาสนใไอศรีมที่อยู่รหน้าัวเออีรอบ ใบหน้าึ้นสีมพูน้อยๆ ใเริ่มเ้นผิัหวะ
วามรู้สึแบบนี้อีแล้ว.... อูฮยอนิในใพลาับ้อนันยาวไว้แน่น แล้วส่ายหัวน้อยๆเพื่อไล่วามรู้สึแปลๆที่เิึ้นออไป
วา4ู่ที่อยสอส่อพฤิรรมอนทั้สอสบาันสลับไปมาอย่าเหนื่อยใับพฤิรรมที่แปลประหลาอน่าอายุทั้2
“ฮยอ~ผมอน้า~~”เสียสใสออยอลัึ้นสลายบรรยาาศแปลๆออไป พร้อมๆับอาวุธยาวสีเินที่ำลัะมาิสรอเบอรี่ลูโสีสบนพาร์เฟ่อนที่อายุมาสุในลุ่ม
“ย่าห์!ลีอยอล เอา้อนนายไปไลๆเลยนะ”อยูยอาวุธอัวเอึ้นมาปัป้ออีฝ่ายนเิเสียัเร้ อยอลยับอาวุธออมาพลายับไป้าน้าเรียมัวอีรั้!! อยู็ยับมาปป้อสรอเบอรี่สุหวอัวเออย่ารวเร็ว(เอ่อ...นึว่ารบัน) อยอลทำหน้ายู่่อนะ้วไอิมอัวเอ่อเหมือนเิม พลาบ่นพึมพำ
“ฮยอี้เหนียวะมั”เมื่ออยูเห็นรุ่นน้อถอยทัพ(?)ลับไปแล้ว็่อยถอนหายใ้วยวามโล่อ(เอ็หวสรอเบอรี่นานั้นเลย??) ่อนะละเลียไอศรีมรหน้าัวเออีรั้
“ฮยอ”เสียอน้าายัึ้น อยูึหันไปมอที่้นเสีย
“ผมให้”อูฮยอนเอ่ยพลาัสรอเบอรี่ในถ้วยัวเอใส่ถ้วยอยู
“เอ่อ..ไม่้อ็ไ้นะ ฮยอเรใ ในถ้วยมันมีแ่ลูเียวเอนะ”อยูเอ่ยึ้นอย่าเรใพลาทำท่าะัสรอเบอรี่ืนให้
“ไม่เอาอ่ะ ฮยอินไปเถอะ ผมรู้นะว่าฮยออบ”อูฮยอนโ้ลับ้วยใบหน้าแย้มยิ้มทำเอาอยูสิแทบหลุไปามรอยยิ้มละลายในั่น
“ถ้าฮยอไม่ินผมะป้อนนะ”อูฮยอนพู่อเมื่อเห็นน้าายนั่นิ่สนิท พลาใ้้อนัสอเบอรี่อัวเอที่อยู่ในถ้วยออีฝ่ายยึ้น่อปา
“อ้าม~~”อูฮยอนส่เสียหวานใส่พร้อมยิ้มาหยี ทำเอาอยูรู้สึเหมือนโนแ่แ็ไปั่วรู่ ไม่รู้ว่าวระทำยัไับสถานาร์แบบนี้ี สายาส่ไปอวาม่วยเหลือาเพื่อนๆที่นั่ร้าม แู่เหมือนแ่ละนะรออยูา่อไปที่ะเิึ้นมาว่า
อยูยิ้มอย่านใ้วยใบหน้าที่ิแๆน้อยๆ่อนะอ้าปาว้าับสรอเบอรี่เ้าปาไปทั้ลู พวแ้มุเหมือนถูอัอะไรเ้าไปแน่นๆอนอายุมาว่าทำให้อูฮยอนหลุหัวเราะออมาน้อยๆ
“เหมือนแฟนันเลยอะ...”อยอลระิบระาบไปับแอล สายาทัู้่้อไปยัาหวานแหวววนมึ้นรหน้าอย่าไม่วาา
วาเรียวเล็วัับไปมอนแอบนินทาฝั่ร้าม้วยสายาเอาเรื่อ แ่เนื่อาพวแ้มที่พอออมาเนื่อาำลัเี้ยวสรอเบอรี่อยูุ่่ยๆทำให้แลูเหมือนแฮมสเอร์าี่มาว่า ไม่น่าลัวเลยันิ
อูฮยอนยิ้มำๆให้ับเสียนินทาเบาๆที่ลอยมาามลมอเพื่อนใหม่ ถ้าหาน้าายเ้ามาใล้ันอีันิไ้ยินเสียัาหน้าอ้า้ายที่เ้นผิัหวะเป็นแน่
“ฮยอทำหน้าลั”โฮย่าเอ่ยเสียลั้วหัวเราะเมื่อเห็นใบหน้าบวมๆออยู
อยูเี้ยวสรอเบอรี่หมปาแล้วรีบลืนลอ เรียมะสรรหาำมาสั่สอนรุ่นน้อ แ่แรสะิเบาๆอน้าายทำให้เา้อลืนำพูลอแล้วหันไปมอ้วยสายาสสัย
“ผมอยาไ้เมนูอ่ะ แ่ผมไม่ล้าเรียพนัาน ลัวโนำไ้”อูฮยอนเอ่ย้วยสายาละห้อย ยับสายาบุ้ยไปที่แ้วทรสูที่หมเลี้ย
“เอ้ย! หมั้แ่เมื่อไหร่”อยอลเอ่ย้วยวามใ สลับสอไปมาระหว่าแ้วเปล่าออูฮยอนับแ้วที่เหลืออยู่รึ่หนึ่อเา
“ผมอบินไอิมน่ะ”อูฮยอนพู้วยรอยยิ้มสใส อยูรีบไว้ในสมุีรีบรัม(?)ในสมอทันทีว่าอูฮยอนอบินไอศรีม
“อโทษรับ อเมนูหน่อย”อยูยมือึ้นเรียพนัานที่อยู่ใล้ที่สุ ไม่นานนัพนัานสาว็เินมาพร้อมเมนูในมือ อยูรับมาพลาล่าวอบุ
อูฮยอนรับเมนูมาาน้าๆ้วยรอยยิ้มอบุ่อนะ้มลไปมอเมนูในมืออยูเหลือบมอน้าาย้วยหาา ใบหน้าเริ่มึ้นเป็นสีมพูนวลๆอีรั้ ่อนะึสิัวเอลับมาใส่ใับไอศรีมที่ลไปไม่ถึรึ่รหน้า่อ
“อร่อยั”อยอลเินนำหน้าออาร้าน้วยท่าทามีวามสุแบบสุๆ ร้ามับหนุ่มหน้าสวยที่ำลัยืนออหน้าบึ้ประันหน้าอยู่ร้าม
“ฮยอไม่วนผมอ่ะ”อเอ่ย้วยใบหน้าอนๆ แ้มใสพอลมเป็นลูลมๆพลาสะบัหน้าเิ
“นายเลิ้าเอนะ”อยูมอพฤิรรมอน้อ้าบ้าน้วยวามละเหี่ยใ
“หืม??นนี้ที่ื่ออหรอ”เสียทุ้มระาใัึ้นเบื้อหลัออยู เ็หนุ่มที่ยืนอยู่ร้ามอ้าปา้ามอนที่โผล่หัวออมามอที่นอย่าสนใ้วยวามใ
“นะ..นัม!!..”ไม่ทันที่อะพูบ มือาวๆอฮยอผู้แสนี็บริาระปปไปที่ริมฝีปาสวยามอย่ารุนแร้วยวามรัทันที ทำเอาหนุ่มหน้าสวยอเราน้ำาแทบร่วับวามรัที่ฮยอ้าบ้านมอบให้
“อะแฮ่ม...ถ้านายะพูื่อออมารนี้นี่อย่าพูเลยะีว่านะ”อยูเอ่ย้วยรอยยิ้มาม(?) ่อนะปล่อยมือที่อุปาอีนไว้ออ
“ฮยอใร้ายอะ...”อเอ่ย้วยใบหน้าน่าสสาร แ่เหมือนะไม่มีใรสนใเท่าไหร่
“รุนแรีนะ..”อูเอ่ยึ้นเบาๆ้วยวามเห็นใ ่วยเหลือิใอันบอบ้ำอน้อเล็ไ้นิหน่อย
อยูลาอใล้ๆับนัร้อหน้าาอารม์ี ่อนะเริ่มแนะนำ
“อ่า...ออ่า นายรู้ัีอยู่แล้วฮยอไม่้อแนะนำหรอนะ อูฮยอนอ่า นี่ลี อ”ทันทีที่อยูพูบอ็พุ่ไปว้ามือออูฮยอนึ้นมาับ้วยสายาเป็นประายทันที
“ยินีที่ไ้รู้ันะรับ ผมเป็นแฟนลับุเลยนะ”อประาศัวว่าเป็นแฟนลับแบบออหน้าออาเ็มที่ อูฮยอนที่ถูุมมือไว้แน่นทำไ้แ่ส่ยิ้มแห้ๆให้แบบทำอะไรไม่ถู
“ย่าห์!!ลี อ หัทำัวให้มีมารยาทหน่อย”อยูเหัวอไปหนึ่ที นโนประทุษร้ายึรีบปล่อยมือทีุ่มอยู่แล้วมาลูบหัวัวเอ้วยวามเ็บ
“ฮยออ่า....”อพึมพำ้วยใบหน้าอ่ำ่อนะโ้ัวทำวามรู้ัอูฮยอนอีรอบแล้ววิ่ไปอแับอูทันที
“อูฮยอ!!!@#$%^&*”อร่ำรวับอูเสียัลั่นแ่็ไม่สามารถเรียวามสนใาอยูไ้เท่าไหร่
“ฮยออโทษแทนอที่เสียมารยาทละันนะ”อยูพูึ้น้วยใบหน้าหหู่
“ไม่เห็นเป็นไรเลย น้อเาลีออ”อูฮยอนเอ่ย้วยใบหน้าื่อๆ เรียเลือให้ึ้นมาสูบีบนใบหน้าาวๆออยูไ้เป็นอย่าี
“อะ..เอ่อ...เี๋ยวฮยออัวรนี้เลยละันนะ...ะ...เอันพรุ่นี้...”อยูเอ่ย้วยเสียะุะัพร้อมับใบหน้าแๆ
“บ้ายบายร้าบ”อยอลโบมือให้อยู้วยใบหน้ายิ้มแย้มแ่มใส แอลยืนอยู่้าๆไม่พูอะไรแ่โบมือให้เ่นัน
“เอันพรุ่นี้นะรับ”อูฮยอนเอ่ย้วยรอยยิ้ม อยูส่ยิ้มที่ัวเอิว่าูีที่สุให้่อนะวิ่เ้าไปลาอที่ำลัเาะิอูอยู่ บอลาเพื่อนอี2นที่เหลือเสร็สรรพแล้วพาัวเอับอริ่ลับบ้านทันที
“นี่ๆฮยอ”อสะิเรียน้าาย
“หืม?”อยูหันไปมอเ้าอแรสะิ้วยวามสสัย
“ฮยออบอูฮยอนฮยอใ่มะ?”
===================================================
เย้>< มีแฟนลับเพิ่มึ้นแล้วววววววว ทุน่วยๆันเม้นหน่อยน้าาาา ให้ำลัใเ้าหน่อยยยยยยยยยย เม้นๆยาวๆไ้ไม่เป็นไรเราอบอ่าน(ไม่ใ่ละ)
ความคิดเห็น