ก๊วนป่วนหัวใจยัยตัวยุ่ง

ลำดับตอนที่ #1 : >>> ย้ายโรงเรียน

                ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง ในประเทศไทย

            “ โยเฮ  ไอ  อยู่ที่นี่ก็ทำตัวให้มันดีๆหน่อยนะ  อย่าทำให้คุณป้าเขาเดือดร้อนหล่ะ เข้าใจไหม “

                “ เข้าใจค่า/ครับ -.- พี่เคียว ”

                “ อ้อ แล้วผมก็ขอขอบคุณคุณป้ามากนะฮะ ที่รับเลี้ยงไอ้ลูกลิง 2 ตัวเนี้ย ถ้ามันทำอะไรให้เดือดร้อน โทรบอกผมได้นะครับ ผมจะจัดการให้  อ้าวๆๆๆ ลงไปเรียนได้แล้ว เดี๋ยวพี่ต้องไปส่งคุณป้าที่บ้านหน่อย อุตส่าห์นำทางมาให้^^ ตั้งใจเรียนหล่ะ บ๊ายบาย “

                แล้วรถยนต์คันนั้น ก็ออกตัวไวกว่าความเร็วแรง หายไปในพริบตา 0.0  หวังว่าคุณป้าคงไม่หัวใจวายซะก่อนนะ

“ เอางัยดีว่ะ ไอ “

                “ ไม่รู้ดิพี่โยเฮ - - +  “

                ฉันนั่งมองสภาพโรงเรียนตรงหน้า  นี่ฉันต้องมาดัดนิสัยก้าวร้าวของฉันที่โรงเรียนคุณหนูนี่จริงๆหรอ ฉันรับไม่ได้น้า TT^TT   อ้อๆ แนะนำตัวกันหน่อยดีกว่า ฉัน  บรรณชนิตย์  จงกิตเนวากุล  นามสมมุติคือ ไอ อายุ 16 ปีเศษ  เป็นคนที่มีนิสัยเป็นตัวของตัวเอง นั่นคือ ก้าวร้าว พูดตรงแล้วทำจริง ไม่เคยเกรงใจใคร แถมบ้าอีกต่างหาก แต่ก็ดำรงชีวิตอย่างถูกต้องนะ อะไรถูก คือ ถูก อะไรผิด คือ ผิด ไม่ได้เอาใจตัวเองเกินไป ^0^  เหมือนกับพี่ชายของฉัน  บรรณ(ะ)ชัย จงกิตเนวากุล นามสมมุติก็คือ โยเฮ  ท่านพี่อายุมากกว่าฉัน 1 ปีกว่า  และมีนิสัยเหมือนกัน ก็เลยโดนไอ้พี่ชายของเราอีกคนนามว่า เคียวจิโร่   ที่รู้สึกว่าจะเป็นคนที่อยู่ในกรอบมากที่สุดในบรรดา 3 พี่น้อง  จับโยนมา ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง ไม่ขอเอ่ยนาม เพราะ จำไม่ได้เหมือนกัน แต่สถาบันแห่งนี้เคยอบรมท่านแม่  ที่ดื้อแสนดื้อ ให้กลายเป็นคุณหนูเต็มตัวมาแล้ว แต่มันติดตรงที่ว่า ฉันไม่ชอบอ่าดิ ไม่อยากมาด้วย อ๊ากกกก ( อ๋อ เราเป็นลูกเสี่ยว  เอ้ยๆๆ ลูดเสี้ยวแดนอาทิตย์อุทัยค่า )

                “ เอางี้ เราทำตามท่านแม่เหอะ เป็นคนดีกันบ้าง ไปเข้าเรียนกันเถอะ พี่อยู่ เอ่อ.. ห้อง 5/3 โอเค  ส่วนแก ไอ แกอยู่ 4/1 โอเค ไปเรียนๆๆๆ  ช้านจาเป็นคนดีเว้ยยยยยยยยยย >.< “

                แล้วทำไมต้องแหกปากขนาดนั้น เดี๋ยวแมลงวันก็บินไปขี้ในปากหรอก  ฉันพนันได้เลย ว่าชาตินี้ ไอ้พี่โยเฮ ก็ไม่มีทางเป็นคนดีกับเขาได้

                “ อืมๆๆ งั้นเค้าไปก่อนนะพี่เฮ เดี๋ยวไม่ทันเรียน - -^ พี่ก้อรีบๆหล่ะ เดี๋ยวจะไม่เป็นคนดี เจอกันหน้าโรงเรียนตอนเย็นนะพี่  รอเค้าด้วยนะ จะได้รอป้าพร้อมกัน ”

                “ เออๆ ฉันรู้น่ะ ไปจริงๆแล้วน้า ”

                แล้วมันก็วิ่งไป  ว่าแต่ไอ้พี่เฮมันรู้หรอนั่นน่ะ ว่าตึกเรียนอยู่ไหน  ตึกก็มีตั้งล้านแปด จะไปถูกไหมเนี้ย  เฮ้ออย่าว่าแต่พี่เฮเลย ไอ้ฉันก็ยังไม่รู้เลย  ว่าไอ้ห้อง ม.4/1 มันอยู่ส่วนไหนของโรงเรียน สงสัยอยู่ใต้ดินแน่ๆเลย มีลางสังหรณ์ -.,-  

                สายตาของฉันพุ่งเรด้า ไปยังทิศทางรอบๆ  อ่า เจอแล้วนั่นไง เขียนไว้ว่า ตึกมัธยมปลาย เป็นทางการจริง เขียนไว้ว่า ตึกเด็กแก่ ก็ไม่ได้  เฮ้อ  ( อ้าว งั้นแกก้อแก่อ่าดิไอ : นมป๋อง )

                ฉันเดินขึ้นตึกไป สายตาก็ยังไม่เห็นสักทีไอ้ห้อง ม.4/1 เนี้ย นี่ฉันเดินทุกชั้นแล้วน้า เหนื่อยแว้วอ่า ไม่ได้เดินเล่นสวนสนุกนะ จะได้เดินอย่างสบายใจ   อ่ะๆๆๆ เห็นแล้วๆ อยู่นั่นไง เอ๊ะ  ไอ้ห้องที่ฉันยืนอยู่ข้างๆ มันห้องของไอ้พี่โยเฮนี่หว่า โทรบอกมันหน่อยดีกว่า ท่าทางมันคงยังหาไม่เจอ

                หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีๆแพนด้าาาา

                ดูเสียงรอสายมัน... โดนใจอย่างแรง ว่างๆต้องให้มันทำให้มั่งดีกว่า อิอิ ง่า ไม่รับ เอาใหม่ๆ

                หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีๆแพนด้าาาา

            ดูมัน หลับอยู่แน่ๆ ฉันไม่รูว่าโทรไปทั้งหมดกี่รอบ รู้แค่ว่า ไอ้หมีแพนด้า มันคงกลายเป็นลิงซิมแปนซีไปเรียบร้อยแล้ว -.-“เฮ้อ รอบสุดท้ายแหละน้าาา

                “ นี่เธอ  มาทำอะไรตรงนี้  รู้ไหมว่าโรงเรียนเราห้ามเอาโทรศัพท์มือถือมาโทรในโรงเรียน สมุดบันทึกนักเรียนไม่มีหรอ “  ท่าทางจะเป็นเสียจากสวรรค์

                ฉันหั้นไปตามเสียงนั่น อ๊ากก มีประกายวิบวับออกจากตัวของหมอนั่นด้วย ใช้วิ้งกระจายหรอย่ะ

                “  โทษที แบบว่าไม่รู่อ่า เพิ่งย้ายโรงเรียนมา แล้วนี่ก็โทรหาพี่ จะบอกว่าห้องเรียนเขาอยู่นี่ ยังไม่ได้ทำผิดศีลข้อไหนเลย นายอย่าเพิ่งเทศน์ได้ป่ะ ขอร้องเหอะ -_- ”  ฉันเพิ่งตรัสรู้ว่า ที่แท้ก็แค่ซาตานดีๆนี่เอง

                “ อ้อ นักเรียนใหม่ ย้ายกลางเทอม เดี๋ยวนะ เธอคือ... “

                แล้วไอ้หมอนั่นก็เปิดหนังสือ เอ่อ คงไม่ใช่หนังสือแหะ เหมือนบัญชีหนังหมาเลยอ่า ช่างเหอะ  เปิดบัญชีหนังหมาขึ้นมา แล้วก็หาๆๆ  หาทำไม จะหาไปเช็ดก้นหรอย่ะ

                “ ไอ บรรณชนิตย์  จงกิตเนวากุล อายุ 16 ปี ย้ายมาจากโรงเรียน เทวะหศึกษา   ผลการเรียนที่ผ่านมาในระดับ มัธยมต้น 3.66  เคยถูกพักการเรียน 1 ครั้งโทษฐานชี้หน้า ด่าอาจารย์  และถูกทัณฑ์บน 1 ครั้ง  ย้ายมาเนื่องจากอยากดัดนิสัยก้าวร้าวให้เป็นคนรู้จักพอดี อยู่ในกรอบวางตัวเหมะสม และ..”

                “ หยุดดดดดด   นายเป็นฝ่ายทะเบียนหรืองัยย่ะ “

                “ ถ้าจะพูดให้ถูก กรรมการนักเรียนฝ่ายบุคคลต่างหาก ส่วนโยเฮ พี่ชายเธอนะ เขาเข้าเรียนเรียบร้อยแล้ว ฉันพามาเองแหละ ส่วนเธอ รีบเข้าเรียนซะ ก่อนจะโดนจดชื่อส่งห้องปกครอง ”

                “ เออ เออ ไปแล้วย่ะ นายระเบียบ แบร่ “

                ฉันรีบเดินอย่างรวดเร็วไปยังห้องขอฉัน หมอนั่นมันอะไรกันยะ  รู้ซะทุกเรื่อง รวมถึงเกรด 3.66  ของฉันด้วย แต่ดีนะไม่รู้ว่า ไอ้เกรดที่ได้ ฉันลอกหัวหน้าห้องมาก เอิ๊กๆๆ  อุ๊ย หรือความจริง นายนั่นเป็นโรคจิตเนี้ย ประมาณว่า ชอบตามคนที่หลงปลื้ม ฉันยิ่งสวยๆอยู่ด้วย ตายและ ต้องแจ้งตำรวจ   ( ยัยหลงตัวเอง )   ถึงแล้วห้องเรียนที่รัก

                พรึ่บ!! ( เสียงเปิดประตู )    

                “ โทษทีค่ะจาร มาช้าหาห้องไม่เจอ “

                นักเรียนในห้องที่เป็นผู้หญิงทั้งหมด ย้ำว่าทั้งหมด แล้วก็ยังอาจารย์หัวล้านหน้าห้องนั้นอีก ทั้งหมดมองมาที่ฉันเป็นตาเดียวพร้อมสายตาอึ้ง ทึ่ง เสียว ของบุคคลที่ถูกกล่าวมาทั้งหมดด้วย เป็นอารายกันย่ะ อึ้งความสวยฉันล่ะสิ ชิชะ

                “ นี่ เธอคือนักเรียนใหม่ใช่ไหม ทำไมไม่มีสำมาคารวะบ้างหา  พูดจาหัดมีหางเสียงหน่อย เดี๋ยวจับเข้าห้องคุมประพฤติเลยนี่  เข้ามาๆ แนะนำตัวหน่อยเร็วๆเข้า มาข้า แล้วอย่าเป็นตัวถ่วงเขาอีกหละ “

                อะไรฟร่ะ ผิดอีก ก็พูดธรรมดา ไม่ได้เอาภาษาพ่อขุนมาใช้ซะหน่อย ไอ้จารเหม่งจ๊ายยย   ขัดใจข้าน้อยคนนี้อีกแล้ว 2 รอบแล้วนะวันเนี้ย เดี๋ยวๆ เดี๋ยวตดให้ดมเลย - -

                “ หวัดดี ฉันชื่อ ไอ บรรณชนิตย์  จงกิตเนาวากุล เป็นลูกเสี้ยวญี่ปุ่นนะ ยินดีที่ได้รู้จัก  อ้อ มีเรื่องสงสัย นี่โรงเรียนสหนะ ทำไมห้องนี้ถึงมีแค่ผู้หญิงล้วนอ่า ไม่เห็นมีตัวผู้เลยสักกะตัว หายหัวไปไหนหมด   ”

            “ คิก คิก คิก สวัสดีค่ะ  ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ^^ “

                เอ่อ เข้าใจอะไรผิดกันหรือป่าว ฉันย้ายมาเป็นนักเรียนนำไม่ใช่เป็นคุณครู ทำไมต้องคะ ขาด้วยอ่า อ๊ากกกก

แล้วดูเสียงหัวเราะ คิก คิก คิก หัวเราะในลำคอ เป็นอะไรเนี้ย ฝ่าบาทติดคอหรอ ถึงต้องกลั่นกรองเสียงหัวเราะออกมาอย่างงั้น เหมือนพวกนางแหลในละครเลยง่า