[FIC]...Sorry... - WonHanKyu (NC-17)

ตอนที่ 1 : Intro

[FIC] Sorry.

Couple                    : Siwon hankyung Kyuhyun

Rate                        : NC-17

Genre                      : Force&Crafty

Writer                     : NiTRoGeN14

Writer's Note         : จุดสิ้นสุดของรักสามเศร้าอยู่ตรงที่ความเจ็บปวดของใครคนใดคนหนึ่งเสมอ

...

Intro.

"ไม่อร่อยเหรอคยู" ผมเอ่ยถามเมื่อมักเน่นั่งทานสุกี้สูตรกวางตุ้งที่ผมทำด้วยท่าทีที่เหม่อลอย คยูฮยอนเงยหน้าขึ้นสบตากับผมก่อนจะสะบัดศีรษะจนผมสีดำเส้นเล็กนุ่มปลิวยุ่งแล้วยิ้มฉีกโชว์ฟันให้ผมดู ผมอมยิ้มก่อนจะเอื้อมมือไปลูบผมคยูฮยอนจัดให้เข้าทรงเบาๆ

"งั้นก็ทานเยอะๆนะ กินเสร็จแล้วจะได้กินยาต่อ นายจะได้หายไวๆ" คยูฮยอนพยักหน้ารับเร็วๆก่อนจะตักวุ้นเส้นเข้าปากแล้วเคี้ยวตุ้ยจนแก้มพองลมออกมาน่าหอมลงไปซักฟอด แต่สักพักน้ำตาเม็ดใสๆก็หล่นต๋อมลงบนชามสุกี้ มักเน่กัดริมฝีปากกัดเสียงสะอื้นแต่ยิ่งกลั้นเท่าไหร่น้ำตามันก็ยิ่งไหล ผมวิ่งเข้าไปกอดเขาจากด้านหลังลูบบ่าเขาเบาๆ

"ไม่เป็นไรนะคยู มันผ่านไปแล้ว มันจบไปแล้ว ฉันไม่โกรธนาย ไม่รังเกียจนาย ฉันรักนายมากกว่าเดิมอีกนะ เพราะฉะนั้นอย่าร้องไห้อีกนะ อย่าทำแบบนี้อีกนะ ไม่ต้องร้องไห้...พี่จะปกป้องนายเอง"

คยูฮยอนสะอื้นอย่างแรงก่อนจะพยักหัวเร็วๆ แต่เขาก็ยังไม่หยุดร้องเสียทีจนผมจะร้องไห้ตาม สักพักเขาก็เริ่มชักจนผมตกใจ สติที่เหลืออยู่น้อยนิดสั่งให้ผมหยิบช้อนยัดใส่ปากคยูให้เขากัดก่อนจะเรียกรุ่นน้องที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นให้มาดูคยูแล้วรีบวิ่งไปหาจองซูที่นอนกลางวันอยู่ในห้องให้เรียกรถพยาบาลโดยด่วน จองซูที่ตอนแรกมีสีหน้าไม่สบอารมณ์ที่ถูกปลุกกระโดดเผงลงจากเตียงทันที หัวหน้าวงซูเปอร์ จูเนียร์วิ่งกระวีกระวาดตรงไปยังโทรศัพท์ทันที ผมเองก็รีบวิ่งกลับไปทีห้องครัวแล้วอุ้มเขาลงมาจากอพาร์ทเม้นต์เพื่อรอรถพยาบาลที่จองซูโทรไปแจ้งทันที

พระพุทธเจ้าครับ ได้โปรดอย่าให้คยูฮยอนเป็นอะไรเลยนะครับ ผมขอร้องล่ะครับ ต่อต้องให้แลกด้วยอะไรก็ตามแต่ผมขอเพียงอย่างเดียวอย่าพรากคยูฮยอนไปจากผมเลย

.

.

.

"คุณหมอครับ คยูฮยอนเป็นยังไงบ้าง" จองซูรีบวิ่งไปหาคุณหมอทันทีที่ออกมาจากห้อง ICU บรรดาสมาชิกที่เหลือต่างก็มายืนรายล้อมคุณหมอ ทุกคนนิ่งเงียบผิดวิสัยลูกลิงที่มักจะเอะอะกันอยู่เสมอจนบรรยากาศดูตึงเครียดไปหมด

"ผู้ป่วยพ้นขีดอันตรายแล้วครับ ตอนนี้ก็ให้กลับไปพักผ่อนที่ห้องพักได้แล้ว อาการอย่างอื่นก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงอีกเว้นเสียแต่อาการชักที่อาจจะเกิดขึ้นอีกเมื่อผู้ป่วยอยู่ในภาวะกดดัน เพราะฉะนั้นอย่าพูดอะไรหรือทำกริยาอะไรที่กระทบถึงผู้ป่วยนะครับ ส่วนตอนนี้ก็ให้เยี่ยมได้แล้วล่ะครับ"

"ขอบคุณมากครับคุณหมอ" ผมโค้งให้คุณหมอก่อนจะเดินตรงไปห้อง ICU เมื่อประตูถูกเปิดออกมาพร้อมกับบุรุษพยาบาลที่เข็นเตียงผู้ป่วยออกมา ผมมองเสี้ยวหน้าของคยูฮยอนที่ซีดเซียวอย่างนึกโทษตัวเองที่ไม่สามารถช่วยอะไรคยูฮยอนได้ ทำไมผมมันถึงได้อ่อนแอแบบนี้นะ ถ้าตอนนั้นผมมีสติมากกว่านี้ผมจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องอัปยศแบบนั้นเกิดขึ้นกับคยูฮยอนเด็ดขาด

...

2BCon