ตอนที่ 5 : บทที่ 3 : ผู้ชนะ
3
ผู้ชนะ
สองกลุ่มกำลังยืนประจันหน้ากันในโรงอาหารแห่งนี้ อีกฝ่ายมองด้วยสายตาไม่พอใจนักที่คู่อริมายุ่งกับฉันซึ่งเปรียบเสมือเป็นน้องสาวของพวกเขาทุกคน แต่อีกฝ่ายกับยืนซุบซิบกันแล้วหัวเราะชอบใจ เห็นแล้วมันน่าหมั่นไส้นัก
"ปีนี้...ปีเดียว ฉันขอ...ขอร้อง พวกแกทุกคน ฉันจะอัดไอ้หมอนี่เอง ข้อหาดึงแฟนฉันมาเกี่ยว และอยากได้แฟนฉันไปเป็นจำเลยนัก" คิบอมพูด ใบหน้าเขาแสดงความโกรธและบ่งบอกว่าเขาเดือดมากแค่ไหน แต่คนที่ดูจะเดือดไม่แพ้กัน ก็คงจะเป็นพี่ชอลนี่แหละ
"แต่แฟนแกที่ว่าน่ะมันน้องฉัน" พี่ชอลโวยวายขึ้นมาทันที พอคนอื่นๆ ได้ยินคำว่าน้องจากปากพี่ชอลก็ฮือฮาขึ้นมาอีกครั้งเหมือนครั้งแรกที่ได้ยินว่าฉันเป็นแฟนกับคิบอม ฉันรู้สึกว่าตัวเองสำคัญขึ้นมาทันทีเลยแหละ แหม...
"น้องแกก็เหมือนน้องทุกคนในกลุ่ม แต่ฉันมีสิทธิมากกว่าคนอื่นๆ เพราะมีศักดิ์เป็นแฟน" คิบอมพูดหน้าตาย แต่คำพูดนี้ทำเอาทุกคนในเอสเจเงียบ ส่วนฉันทำไมรู้สึกเขินๆ ยังไงไม่รู้แฮะ
ยกนี้คิบอมชนะ !
"ถึงตายฉันก็ไม่ให้เสียยัยนี่ไปเด็ดขาด" คิบอมพูดขึ้นเมื่อทุกคนเงียบกันหมด โดยเฉพาะพี่ชอลที่ทำหน้าไม่พอใจในตัวคิบอมนิดๆ คำพูดนี้ทำให้ฉันต้องมองหน้าเขาอย่างมีความหมาย
ฉันรักเขานะ...คิบอม...
"แล้วถ้าแกแพ้ล่ะ" พี่ชอลถามขึ้นมา สีหน้าพี่บ่งบอกถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก
"นายห้ามแพ้" ฉันโพร่งออกไปทันทีหลังจากที่เงียบมานาน แค่คิดว่าจะต้องแพ้ก็เท่ากับแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม ได้ยินคำว่าแพ้แล้วใจหายยังไงก็ไม่รู้
"ฉันจะไม่แพ้" คิบอมตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทันทีหลังจากที่ฉันพูดจบ มันทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจขึ้นมานิดหน่อยเมื่อน้ำเสียงเขาดูหนักแน่น
ฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายเลย เพราะอีกฝ่ายก็ไม่ใช่กระจอกๆ แต่ฉันไม่เคยเห็นพวกเขาสู้กับคนพวกนี้ที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งไม่แพ้กัน
คิบอมมองไปที่เซฮุนอีกครั้ง พวกเขามองตากัน เซฮุนเอาลิ้นกระทุ่งแก้มน้อยๆ แล้วจ้องตาคิบอมกลับ ใบหน้าของพวกเขาทั้งสองไม่มีคำว่ากลัวอยู่ในนั้นเลย สถานการณ์ตอนนี้มันบ่งบอกว่าสองคนนี้เริ่มสู้กันแล้ว ในขณะที่พรรคพวกของเซฮุนก็ยังเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนคนไม่รู้สึกอะไร แล้วมองมาที่คิบอมกับเซฮุน ต่างจากเอสเจที่ตอนนี้ทำหน้าเครียดประหนึ่งว่าอยากเข้าไปวัดพวกเอ็กโซเรียงคน
ผลัวะ!
คิบอมชกเข้าไปที่หน้ามุมปากของเซฮุนทันที เซฮุนหน้าหันน้อยๆ แล้วหันกลับมามองหน้าคิบอมพรางแลบลิ้นมาเลียขอบปากของตัวเองที่เพิ่งโดนชกไปหมาดๆ การที่คิบอมชกก่อนเป็นการเปิดศึกและบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าเขาพร้อมแล้ว เซฮุนไม่รอช้าหลังจากที่ตัวเองโดนหมัดไปเต็มๆ โดยไม่ทันตั้งตัว เขาใช้ศอกกระแทกใส่หน้าคิบอมทันที
ผลัวะ!
เสมอกัน หมัดแลกศอก หนึ่งต่อหนึ่ง เจ็บกันทั้งคู่
"ปกติลุยกันเป็นกลุ่มก็แพ้ทุกที คราวนี้ลุยเดี่ยวจะไหวเหรอ" คิบอมถามพรางฉีกยิ้มเย็นๆ แต่สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังให้เซฮุน
"หึ!" เซฮุนแค่นหัวเราะออกมาแค่นั้น จากนั้นทั้งสองก็ตรงเข้าใส่กันอีกครั้งอย่างพร้อมเพียง
ผลัวะ!
เซฮุนโดนหมัดของคิบอมเข้าไปอย่างจังอีกครั้งจนเซถอยหลังไปเล็กน้อย ดูเหมือนหมัดนี้ของคิบอมจะแรงกว่าหมัดแรก เพราะทำให้เซฮุนถึงกับเซได้ ฉันเห็นลู่หานกับชานยอลซุบซิบอะไรกันแล้วมองการต่อสู้นี้อย่างพิจารณา
พลั่ก!
เซฮุนถีบเข้าที่ท้องของคิบอมอย่างเต็มแรงจนคิบอมเซถอยหลังคืนบ้าง จากนั้นก็ตรงเข้าไปเตะคิบอมซ้ำ แต่คิบอมกลับรวบขาของเขาไว้แล้วใช้มืออีกข้างชกเข้าที่หน้าของเซฮุน เซฮุนดูท่าจะเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะคิบอมดูจะใส่เต็มแรงหนักขึ้นทุกครั้ง สถานการณ์ตอนนี้ตรึงเครียดสุดๆ สีหน้าคิบอมกับเซฮุนดูเครียดกว่าคนดูอย่างเห็นได้ชัด มันบ่งบอกว่าเดือดดาลและเอาจริงเป็นอย่างมาก
เขาตั้งท่าเข้าไปชกคิบอมอีกครั้งหลังจากที่เขาถูกชกจนกระเด็น แต่คิบอมกลับก้มหลบน้อยๆ จากนั้นก็สวนเข้าที่ท้องของเซฮุนอย่างจัง แล้วซ้ำลงที่ท้องด้วยเข่า
พลั่ก! พลั่ก!
ดูจากรูปแบบการสู้ตอนนี้ เซฮุนดูจะสู้คิบอมไม่ได้เท่าไรนักในตอนนี้ เพราะเขาเป็นฝ่ายรับซะมากกว่า แต่ฉันก็ยังไม่วางใจหรอก นี่มันแค่เริ่มต้น อีกอย่าง เซฮุนเขาไม่มีสีหน้าเจ็บปวดหรืออะไรแม้แต่น้อย เย็นชาชะมัด
คิบอมจะชกเข้าที่หน้าของเซฮุนอีกครั้ง คราวนี้เป็นเซฮุนบ้างที่หลบด้วยการเอียงตัวหน่อยๆ จากนั้นก็สวนหมัดเข้าหน้าคิบอมทันทีอย่างเต็มแรงจนเห็นได้ชัด
ผลัวะ!
คิบอมคิ้วแตกน้อยๆ จนเลือดไหลออกมา แสดงว่าเซฮุนคงใส่สุดแรงจริงๆ ตอนนี้หน้าพวกเขาสองคนช้ำเพราะรอยหมัดของอีกฝ่ายขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เซฮุนเองก็เลือดออกที่มุมปาก แต่มันไม่จบแค่นั้นเมื่อเซฮุนต่อด้วยหมัดที่สองจนคิบอมเซเลยทีเดียว
ผลัวะ!
เซฮุนดูเหมือนจะใส่เต็มแรงทุกครั้งเวลาโต้ตอบกลับ เช่นเดียวกับคิบอมที่เต็มแรงก่อนเขาตั้งแต่แรก ทุกครั้งที่คิบอมโดนหมัดจากหมอนั่น ฉันรู้สึกไม่ดีเลย
"หมอนั่นดูแข็งแกร่งขึ้น" พี่คยูฮยอนพูดขึ้นมาหลังจากเงียบไปนาน สายตาของเขาและทุกคนมองไปที่สองคนนั้นโดยไม่ละสายตา นาทีนี้คงไม่มีใครไปสนใจอย่างอื่นหรอก
ทั้งสองตรงเข้ากำคอเสื้อกันทันที จากนั้นก็จ้องหน้ากันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ สายตาคิบอมดูน่ากลัวยิ่งนัก ต่างจากเซฮุนที่ดูเย็นชาจนไม่รู้ว่าหมอนั่นคิดอะไร
ผลัวะ! ผลัวะ!
เซฮุนซัดเข้าที่หน้าของคิบอมสองครั้งติด จนโหนกแก้มของคิบอมแตก คิบอมดูมึนมากอย่างเห็นได้ชัด ฉันรู้สึกไม่ดีเลยกับภาพตรงหน้าที่เห็นตอนนี้ นายเจ็บบไหมคิบอม คงเจ็บมากใช่ไหม
"หมอนั่นแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ ด้วย" พี่ซีวอนพูดขึ้นมา ฉันหันไปมองหน้าพี่ซีวอนน้อยๆ คำพูดนี้ทำให้ฉันรู้สึกเสียสตินิดหน่อย นายอย่าแพ้นะคิบอม
คิบอมถอยไปเล็กน้อยก่อนที่เซฮุนจะกระโดดถีบเข้าที่ท้องของคิบอมจนเขากระเด็นไปโดนโต๊ะเก้าอี้ข้างหลังจนล้มละเนละนาด
โครมมม มม ม
ฉันใจคอไม่ดีกับสิ่งที่เห็นตอนนี้เลย ฉันไม่ได้ประมาทเซฮุน แต่ฉันวางใจกับคิบอมมากไปหน่อย สิ่งที่เห็นในตอนนี้เลยทำให้ฉันรู้สึกแย่นิดๆ
คิบอมล้มลงไปนอนกองกับโต๊ะเก้าอี้ที่ล้มกระจัดกระจาย แต่เมื่อการต่อสู้ยังไม่จบ ทั้งสองก็ไม่จบ เซฮุนที่กำลังได้เปรียบตามเข้าไปกระทืบเท้าใส่คิบอมซ้ำทันที แต่คิบอมพลิกตัวหลบก่อนจะโดนเท้าของเซฮุนเหยียบลงที่ส่วนใดส่วนนึงของร่างกาย จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นมาแล้วกระโดดถีบเซฮุนกลับอย่างเต็มแรง
พลั่ก
ปึง
เซฮุนกระเด็นไปถูกโต๊ะด้านหลังทันที ไหล่ของเขากระแทกลงที่เหลี่ยมโต๊ะอย่างจังจนทำให้มีเลือดสีแดงสดไหลออกมา คิบอมไม่รอช้าตามเข้าไปกระทืบซ้ำ แต่เซฮุนก็หลบ พวกเอ็กโซดูจะตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นเลือดของเซฮุน
ตึง!
คิบอมถีบเข้าที่โต๊ะอย่างจังเมื่อเซอุนหลบ โต๊ะแทบจะพังเลยทีเดียว เหงื่อเต็มตัวพวกเขาไปหมด พวกเขาหายใจอย่างถี่เพื่อรับออกซิเจนเข้าไปให้เต็มปอด ทั้งเลือดทั้งเหงื่อเปะปนกัน ทำให้เขาสองคนดูร้อนระอุและเดือดมากกว่าเดิม
เซฮุนตรงเข้าใส่หวังจะจัดการคิบอมเมื่อหลบเท้าของคิบอมได้อย่างหวุดหวิด แต่คิบอมกลับจับตัวเขาพลิกจนล้มอย่างกับเล่นเทควันโดจากนั้นก็ชกเข้าที่หน้าของเซฮุน จนเซฮุนหน้าแตกบ้าง
ผลัวะ!
ตอนนี้คงไม่มีใครหยุดพวกเขาสองคนได้แล้ว ทุกอย่างมันดูว่องไวมาก พวกเขาใส่กันไม่ยั้งอย่างไม่ปราณีมือ จนทั้งตัวและหน้าแตกไปหมด ที่สำคัญพวกเขาดูเอาจริงกว่าตอนเริ่มเยอะ ดูจากหมัดแรงที่ใช้ทั้งหมด
พลั่ก
เซฮุนถีบตัวของคิบอมให้ออกไปทันทีเมื่อเขาโดนคร่อมอยู่ จากนั้นก็ทำสิ่งที่ฉันไม่อยากจะเห็นที่สุดนั่นก็คือเตะเข้าที่หน้าของคบอมจนคิบอมล้มลงไป
พลั่ก...ตุ้บ!
ฉันรู้สึกแย่จังกับสิ่งที่เห็น ขาของฉันมันแทบจะก้าวออกไปฆ่าเซฮุนซะให้ได้ ฉันรู้สึกเจ็บแทนคิบอมจริงๆ แต่ฉันต้องเป็นคเข้มแข็ง จะต้องไม่แสดงความอ่อนแอใดๆ ทั้งนั้น การยื่นมือเข้าไปช่วยมันจะทำให้คิบอมดูน่าสมเพช
หมับ!
พี่ชอลดึงฉันเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะเกิดคอฉันไว้หลอมๆ พี่คงเข้าใจความรู้สึกฉันใช่มั้ย?
คิบอมค่อยๆ ลุกขึ้นมาก่อนจะส่ายหน้ารัวๆ เพราะรู้สึกมึนเมื่อโดนเท้าเข้าไปเต็มๆ หน้า เซฮุนเองตอนที่โดนคร่อมก็เจอไปหลายหมัด เขาก็เซเล็กน้อยและยืนแทบไม่อยู่
พลั่ก!
คิบอมกระโดดถีบเซฮุนจนกระเด็น เดิมทีเซฮุนก็ยืนไม่ตรงเพราะหมัดที่เพิ่งโดนไปรัวๆ แล้ว พอโดนกระโดดถีบยอดอกแบบนั้นทำให้เซฮุนจนแทบจะล้ม แต่หมอนั่นก็ทรงตัวเองไว้แล้วมองคิบอมด้วยสายตาที่เลื่อนลอยเหมือนคนใกล้น็อกเต็มที คิบอมเองก็ไม่ต่างกัน แต่เขาพยายามควบคุมสติตัวเองไว้ ก่อนจะตรงเข้าไปกระโดดถีบยอดอกเซฮุนซ้ำอีกครั้งจนกระเด็นถอยเข้าโดนกลุ่มนักเรียนญิงที่ยืนดู พวกนั้นกรีดกราดกันใหญ่ก่อนจะรีบหลบ
กรี๊ดดด ดด ด..
เซฮุนล้มลงไปกับพื้น โดยที่พวกผู้หญิงพวกนั้นไม่มีใครรับตัวเซฮุนไว้เลย ปล่อยให้เซฮุนล้มลงไปกองดื้อ คิบอมเข้าไปหาเขาเซฮุนช้าๆ เซฮุนรีบลุกขึ้นมาทันที จากนั้นก็สบถออกมาเสียงดัง
"ฉันจะชนะ" คำพูดของเซอุนที่สบถออกมาทำให้พวกเอสเจทุกคนส่ายหัวน้อยๆ กับความดื้อด้านของเขา เพราะสถานการณ์ตอนนี้เขาเละได้อีก
"ฉันต่างหาก" คิบอมพูดกลับ จากนั้นทั้งคู่ก็วิ่งเข้าใส่กันอีกครั้งด้วยสายตาเดือลดาลและพละกำลังทั้งหมดที่มี
พลั่ก!
เซฮุนต่อยเข้าที่ท้องของคิบอมทันที จากนั้นก็ต่อยซ้ำอีกไม่ยั้ง ตามด้วยชกหน้าคิบอมอีกสองที แล้วกลับมาต่อยท้องคิบอมต่ออีก โดยไม่มีเปิดโอกาสให้คิบอมได้สวนกลับเลย มันทำให้คิบอมเจ็บจนแทบจะน็อกลงไปเมื่อโดนหมัดของเซฮุนรัวอย่างนั้น เซฮุนดูคลั่งขึ้นมาอย่างแปลกๆ เขาดูเหมือนจะน้อก แต่ไม่รู้ไปเอาแรงมากมายจากนั้นมากจากไหน
"หมอนั่นมันเป็นบ้าอะไร ทุ่มสุดแรงขนาดนั้น" พี่ดงแฮพูดเมื่อเห็นเซฮุนใช้แรงเยอะมากมายทั้งๆ ที่น่าจะน้อกไปได้แล้ว
ผลัวะ!
เซฮุนชกคิบอมอีกครั้งจนคิบอมเซถอยหลัง แต่แปลกที่เขาเป็นใช้แรงสุดเหวี่ยงกลับเซตามไปด้วย
"เมื่อกี้เหมือนหมอนั่นฟิวขาดเลยสู้จนลืมว่ากำลังตัวเองอยู่ที่ลิมิตไหน แต่พอหมดแรงก็เลยเซตามเลยสินะ" พี่ชอลพูด น่าจะจริงอย่างที่พี่ชอลว่า คิบอมเองก้ดูจะไม่เหลือแรงแล้วเหมือนกัน
"พวกฉันไม่ต้องทำอะไร แกก็จะอัดไอ้บ้านั่นจนน็อกได้ใช่มั้ยฮุน" จงอินพูดหลังจากเงียบไปนาน คำพูดนี้ทำเอาฉันหมั่นไส้หมอนั่นขึ้นมา
ผลัวะ
คิบอมชกหน้าเซฮุนกลับ เซฮุนเซไปตามแรงชกทันทีเพราะเขาเองก็ดูจะหมดแรงแล้วเหมือนกัน แม้กระทั่งคิบอมเองก็ยังเซ พวกเขาดูเหมอนอ่อนล้ากันทั้งคู่ และนั่นเป็นจังหวะดีที่คิบอมเข้าไปเตะหน้าเซฮุนจนล้มลงไปเหมือนกับที่ตัวเองเจอบ้าง
ผลัวะ
ตุ้บ!
ฉันรู้สึกเหมือนมีไชขึ้นมาหน่อยๆ เมื่อเซฮุนล้มพับไปแบบนั้น ทั้งสองใกล้จะหมดแรงแล้ว แต่การที่เซฮุนล้มลงไปตอนใกล้หมดแรงแบบนี้ คิบอมอาจจะชนะ แตที่แย่คือทำไมคิบอมถึงเข่าทรุดลงเองซะดื้อๆ
"เข้ามาสิ" เซฮุนบอกพรางลุกขึ้นมาอย่างช้าๆ
คิบอมแสยะยิ้มออกมาหน่อยๆ แล้วทั้งสองก็ค่อยๆ ลุกขึ้น แต่พอคิบอมกำลังจะลุกขึ้นกลับเข่าทรุดลงไปอีก ฉันกับคนอื่นๆ ในเอสเจดูตกใจไม่น้อยกับส่งที่เห็น ดูเหมือนเขามีพละกำลงเหลือเฟือมากกว่าเซฮุน แต่ทำไมตอนนี้เซฮุนถึงลุกขึ้นยืนได้เต็มสองขาก่อน
เซฮุนเดินเข้าไปหาคิบอมด้วยท่าทีไม่ค่อยเต็มแรงมากนักแล้วดึงผมของคิบอมที่ชุ่มไปด้วยน้ำก่อนจะชกหน้าคิบอม
ผลัวะ!
คิบอมหน้าหันไปตามแรง แต่นั่นไม่ได้ทำให้คิบอมน็อก เพราะแรงของเซฮุนตอนนี้คงเหลือไม่ถึงครึ่ง คิบอมเองก็เช่นกัน คิบอมสวนหมัดกลับทันที แต่ยังไม่ทันที่คิบอมจะได้ทำอะไร เซฮุนก็สวนกลับคืน เหมือนพวกเขากำลังแลกกัน หมัดต่อหมัด สลับกันไปมา
ผลัวะ! ผลัวะ! ผลัวะ!
เซฮุนชกใส่หน้าคิบอมไม่ยั้งอีกทีด้วยท่าทีเต็มกำลัง จนคิบอมล้มลงไปหงายกับพื้น ฉันกำมือพี่ชอลแน่นกับสิ่งที่เห็น รอบดวงตาฉันมันร้อนผ่าว แต่ฉันไม่ร้องไห้หรอกนะ ฉันไม่ชอบการร้องไห้
ผลัวะ!
เซฮุนเตะหน้าคิบอมที่กำลังลังจะลุกขึ้นมาอีกทีจนหน้าหงายล้มลงไปนอนกับพื้น
"คิบอม" ฉันเอ่ยชื่อของคนที่รักออกมาอย่างแผ่วเบา ความเจ็บปวดและความกลัวแล่นเข้ามาเต็มหัวใจฉัน
"จิ๊!" พี่คยูสบถออกมาอย่างหัวเสียง พี่ดวงแฮเองส่ายหน้าอย่างไม่พอใจนัก พี่ซีวอนนิ่งเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ส่วนพี่ชอลเสมองไปทางอื่นแล้วกำมือฉันไว้แน่น ในขณะที่พวกเอ็กโซทุกคนมีสีหน้าอึ้งกับเซฮุนยิ่งนัก
"ฉันชนะ" เซฮุนพูดออกมาอย่างแผ่วเบา ทั้งๆ ที่ขาทั้งสองข้างของตัวเองยังยืนแทบไม่อยู่ จากนั้นพวกเอ็กโซก็เข้าไปประคองเขา แต่เขากลับสะบัดออกแล้วพูด
"ถ้าฉันจะล้ม ก็ปล่อยให้ฉันล้ม หมอนั่นแรงเยอะชะมัด"
หมับ!
พี่ดงแฮดึงฉันเข้ากอด ในขณะที่พี่ชอลและคนอื่นเข้าไปพยุงตัวคิบอมขึ้นมา ฉันกัดฟันแน่นเพื่อเก็บอาการทุกอย่าง คิบอมที่สายตาเลื่อนลอยเหมือนใกล้จะหมดสติเต็มทีเงยหน้าขึ้นมามองฉันน้อย
"ขอโทษนะ" เขาพูดออกมา ในขณะที่เลือดออกมาจากปากเขาเต็มหมด ฉันทำได้เพียงกัดฟันแน่นแล้วมองเขาอยู่อย่างนั้น
"ฉันให้เวลาพวกแกหนึ่งวัน มะรืนนี้ส่งตัวยัยนั่นมา" เซฮุนพูดจบก็เดินจากไปกับพวกเอ็กโซ
-----------------------------------------------------------------------------------------
มาแล้วจ้า...คนอ่านไม่มี เม้นก้ไม่มี แต่ไรจะอัพ ฮ่าๆ เพราะไรท์หน้าด้าน จบข่าว! แต่เม้นเป็นกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ หน่อยเถอะ พลีสสสส...
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
สนุกมากค่ะ อยากให้แทไปอยู่กับฮุนเร็วๆ คงจะมันน่าดู