ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Excuse...Me 3 [100%]
3
เมื่อมาถึงร้านขายขนมหน้าปากซอยแล้วผมก็ลากไอ้รอนต้าไปดูเค้ก ที่อยู่ในตู้กโชว์ครับ
"เค้าอยากกินอันนั้นอะ"ไม่ใช่เสียงผมครับ เสียงไอ้รอนต้ามันครับ มันชี้ไปที่เค้กช็อคโกแลตเชอร์รี่อัลมอนด์ ครึ่งปอนด์ มีตัวอักษร ภาษาอังกฤษ เขียนว่า R&L ถึงจะสวยก็เถอะ แต่แพงชิบหาย!!
"มันแพงนะ...."
"แล้วไงกูจะซื้ออะ" คนห่าไรดื้อชิบ
"เออตามใจ"
ในที่สุดผมก็ยอมมันครับแม่ง ถ้าผมไม่ยอมมันคงจะอาละวาดกลางร้าน !!
"ลัมมึงไม่ต้องซื้อไรละมากินเค้กกับกูดีกว่า หึหึ"
"ไม่! กูอยากกินลูกอมอะ"
"บอกว่าไม่ให้ซื้อไง" มันว่าแล้วก็ดึงเเขนผมลากไปที่เคาท์เตอร์เพื่อที่จะจ่ายเงินครับ
"พี่ครับเท่าไหร่?"มันเอาเค้กวางไว้ตรงเคาท์เตอร์ครับ
"2500 บาทคะ^^ คู่รักพี่ลดให้ เป็น 2000บาทถ้วนคะ^^"อ่าวๆไรวะเจ๊มึงเป็นสาววายไง๊?
"อั้ยยะ! พี่สาวใจดีหวะ อะนี้! ไม่ต้องทอนนะพี่สาว"ไอ้รอนต้ามันยื่นเงินให้เจ๊แก3000พันครับ ใช่สิมันรวยนิเชอะ แล้วที่มึง
ไปเรียนเค้าพี่ มึงหน้าแก่กว่าเค้าอีกนะสาดด!!
"เอ๋ น้องหน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเจอที่ไหนสั๊กแห่ง"
"ไม่มีหรอกครับผมเพิ่งกลับมาเมืองไทย ไปแล้วนะ" มันลากผมไปนั่งรถมอร์ไซด์ แล้วพาผมกลับไปบ้านครับ
[ณ ที่บ้าน]
ผมเดินเข้ามาในบ้าน พบว่าแม่งไม่มีใครอยู่เลย ม๊าไปไหนวะ!!!
"รอน ม๊าหาย" ผมหันไปทำหน้าเซ็งๆใส่มันครับ
"ไปนอนคอนกูมะ"
"ไม่ไปเว้ย!!" ผมแหกปากใส่หน้ามันแล้วเดินขึ้นห้องไป พบกับโน้ต ที่แปะอยู่หน้าประตูห้องครับ 'ม๊ากับป๊าไม่อยู่ 2เดือน
ไปอยู่กับพี่รอนต้านะลูก" อะไรกัน ม๊ากับป๊าใจร้ายหวะแม่ง!!!
"รอนดูนี้ดิ" ผมยื่นกระดาษโน้ตให้มันดูครับ
"หึหึ เสร็จกู" มันว่าแล้วอุ้มผมพาดบ่าออกบ้านยัดเข้ารถมันทันที!!
[คอนโดน]
ตอนนี้ผมกับไอ้หมารอนต้าขึ้นมาที่ห้อง 3131 ของมันครับ .....
"รอห่าไรเปิดประตูดิ!!" ผมทำหน้าโมโหแล้วสั่งแม่งเสียงเขียว 555
"ครับเมีย" มันล้วงกุญแจมา เปิดประตูครับ
"ว้าว...." ห้องมึงโคตรสวยเลยหวะรอน แม่งอยากอยู่ทั้งชาติอะ!!
"สวยอะดิ"
"ไม่! เชอะ!!" ผมทำเนียนครับที่จริงสวยชิบ!!
"ลัมอย่ามาซึนเดี๋ยวจับปล้ำ"
"เออ!! สวยก็สวย สวยมากกก!! พอใจยัง!!" ผมแหกปากใส่หน้ามันก่อนจะเดินเข้าห้องไปและมันก็เดินตามเข้ามา
"ว๊าา มีเตียงเดียวทำไงดีเนี้ย" ทำเดินมาโอบเอวผมหลวมๆครับ
"มึงนอนพื้นนะสามี" ผมหันหน้าไปบีบจมูกมันเบาๆแล้ววิ่งไปนอนที่เตียงครับ
"โด่วไม่เอาอะ ผัวต้องนอนกับเมียสิ!!" อยู่ดีดีมันก็ กระโดดมาคร่อมผมครับ กูสยอง
"ออกไปนะเว้ย!!" ผมดิ้นสุดชีวิตครับ
"ไม่"
"ออกป๊ายยย..อ..อุ้บส์" ริมฝีปากเฉียบบาง ทับทาบลงมาที่ริมฝีปากของผม แล้วกดจูบหนักๆ ผมพยายาม ดิ้นแต่ก็ไม่ได้ผล
ครับ รอนต้าเอามือบีบคาง ให้ผมยอมอ้าปากแล้วสอดลิ้นเค้าไปควานหาความหวานในโพรงปาก ....กูจะขาดอากาศหายใจ
ตายห่าอยู่แล้ว!!
ผมทุบอกมันรัว มันฉลาดพอครับว่าผมหายใจไม่ออก มันเลยถอนจูบออกมาแล้วจ้องหน้าผม
"รักนะครับ"
"กูเกลียดมึง!!" ผมเอื้อมมือไปตบหน้ามัน แล้วผลักแม่งออกไปไกลๆ!!
30% รออีกนะ
"เค้าอยากกินอันนั้นอะ"ไม่ใช่เสียงผมครับ เสียงไอ้รอนต้ามันครับ มันชี้ไปที่เค้กช็อคโกแลตเชอร์รี่อัลมอนด์ ครึ่งปอนด์ มีตัวอักษร ภาษาอังกฤษ เขียนว่า R&L ถึงจะสวยก็เถอะ แต่แพงชิบหาย!!
"มันแพงนะ...."
"แล้วไงกูจะซื้ออะ" คนห่าไรดื้อชิบ
"เออตามใจ"
ในที่สุดผมก็ยอมมันครับแม่ง ถ้าผมไม่ยอมมันคงจะอาละวาดกลางร้าน !!
"ลัมมึงไม่ต้องซื้อไรละมากินเค้กกับกูดีกว่า หึหึ"
"ไม่! กูอยากกินลูกอมอะ"
"บอกว่าไม่ให้ซื้อไง" มันว่าแล้วก็ดึงเเขนผมลากไปที่เคาท์เตอร์เพื่อที่จะจ่ายเงินครับ
"พี่ครับเท่าไหร่?"มันเอาเค้กวางไว้ตรงเคาท์เตอร์ครับ
"2500 บาทคะ^^ คู่รักพี่ลดให้ เป็น 2000บาทถ้วนคะ^^"อ่าวๆไรวะเจ๊มึงเป็นสาววายไง๊?
"อั้ยยะ! พี่สาวใจดีหวะ อะนี้! ไม่ต้องทอนนะพี่สาว"ไอ้รอนต้ามันยื่นเงินให้เจ๊แก3000พันครับ ใช่สิมันรวยนิเชอะ แล้วที่มึง
ไปเรียนเค้าพี่ มึงหน้าแก่กว่าเค้าอีกนะสาดด!!
"เอ๋ น้องหน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเจอที่ไหนสั๊กแห่ง"
"ไม่มีหรอกครับผมเพิ่งกลับมาเมืองไทย ไปแล้วนะ" มันลากผมไปนั่งรถมอร์ไซด์ แล้วพาผมกลับไปบ้านครับ
[ณ ที่บ้าน]
ผมเดินเข้ามาในบ้าน พบว่าแม่งไม่มีใครอยู่เลย ม๊าไปไหนวะ!!!
"รอน ม๊าหาย" ผมหันไปทำหน้าเซ็งๆใส่มันครับ
"ไปนอนคอนกูมะ"
"ไม่ไปเว้ย!!" ผมแหกปากใส่หน้ามันแล้วเดินขึ้นห้องไป พบกับโน้ต ที่แปะอยู่หน้าประตูห้องครับ 'ม๊ากับป๊าไม่อยู่ 2เดือน
ไปอยู่กับพี่รอนต้านะลูก" อะไรกัน ม๊ากับป๊าใจร้ายหวะแม่ง!!!
"รอนดูนี้ดิ" ผมยื่นกระดาษโน้ตให้มันดูครับ
"หึหึ เสร็จกู" มันว่าแล้วอุ้มผมพาดบ่าออกบ้านยัดเข้ารถมันทันที!!
[คอนโดน]
ตอนนี้ผมกับไอ้หมารอนต้าขึ้นมาที่ห้อง 3131 ของมันครับ .....
"รอห่าไรเปิดประตูดิ!!" ผมทำหน้าโมโหแล้วสั่งแม่งเสียงเขียว 555
"ครับเมีย" มันล้วงกุญแจมา เปิดประตูครับ
"ว้าว...." ห้องมึงโคตรสวยเลยหวะรอน แม่งอยากอยู่ทั้งชาติอะ!!
"สวยอะดิ"
"ไม่! เชอะ!!" ผมทำเนียนครับที่จริงสวยชิบ!!
"ลัมอย่ามาซึนเดี๋ยวจับปล้ำ"
"เออ!! สวยก็สวย สวยมากกก!! พอใจยัง!!" ผมแหกปากใส่หน้ามันก่อนจะเดินเข้าห้องไปและมันก็เดินตามเข้ามา
"ว๊าา มีเตียงเดียวทำไงดีเนี้ย" ทำเดินมาโอบเอวผมหลวมๆครับ
"มึงนอนพื้นนะสามี" ผมหันหน้าไปบีบจมูกมันเบาๆแล้ววิ่งไปนอนที่เตียงครับ
"โด่วไม่เอาอะ ผัวต้องนอนกับเมียสิ!!" อยู่ดีดีมันก็ กระโดดมาคร่อมผมครับ กูสยอง
"ออกไปนะเว้ย!!" ผมดิ้นสุดชีวิตครับ
"ไม่"
"ออกป๊ายยย..อ..อุ้บส์" ริมฝีปากเฉียบบาง ทับทาบลงมาที่ริมฝีปากของผม แล้วกดจูบหนักๆ ผมพยายาม ดิ้นแต่ก็ไม่ได้ผล
ครับ รอนต้าเอามือบีบคาง ให้ผมยอมอ้าปากแล้วสอดลิ้นเค้าไปควานหาความหวานในโพรงปาก ....กูจะขาดอากาศหายใจ
ตายห่าอยู่แล้ว!!
ผมทุบอกมันรัว มันฉลาดพอครับว่าผมหายใจไม่ออก มันเลยถอนจูบออกมาแล้วจ้องหน้าผม
"รักนะครับ"
"กูเกลียดมึง!!" ผมเอื้อมมือไปตบหน้ามัน แล้วผลักแม่งออกไปไกลๆ!!
30% รออีกนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น