ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ,, ใบสมัครนางเอกฌามน์ (ทงเฮ) - ฟามี =D
ใบสมัครนางเอก (คำตอบเป็นสีของลูกแก้วประจำตัวพระเอกนะคะ)
ประวัติผู้สมัคร
ชื่อ:แจมเองค่ะ =))
อายุ:16 ขวบ =O=
Username:•=VanillaLove=•
ประวัติตัวละคร
ชื่อ: แอริน [ชื่อแฟนซี คือ แอรินน่า เฟียส ลู้ดวิก]
อายุ:19 ขวบ ^O^
ลักษณะภายนอก
: หญิงสาวร่างเล็ก หน้าเรียวรูปไข่ ตากลมโตสีน้ำตาล ผมตรงทรงบ๊อบสั้นประบ่าสีน้ำตาล จมูกโด่ง ปากอมชมพู โดยรวมแล้วจัดได้ว่าเป็นคนหน้าตาดีเลยทีเดียว เสียแต่ตรงที่เธอไม่ค่อยยิ้มและไม่ค่อยสนใจใครซักเท่าไหร่ ...
นิสัย(ขอละเอียด 5 บรรทัดขึ้นค่ะ)
:สวย เก่ง เพอร์เฟค คือคำจำกัดความของเธอ แอรินเป็นคนที่หน้าตาสวยมาก แต่ด้วยภายนอกที่จะดูเป็นคนที่เงียบๆที่ไม่ค่อยสนใจคนรอบข้างซักเท่าไหร่ ออกจะดูหยิ่งด้วยซ้ำ และยังดูเป็นคนที่จริงจังกับชีวิตอยู่ตลอดเวลา ทำให้ไม่ค่อยมีคนเข้ามายุ่งกับเธอมากนัก แต่ความจริงแล้วเธอเป็นคนที่ยิ้มสวยมาก แต่นานเป็นปีเป็นชาติกว่าจะได้เห็นเธอยิ้ม ส่วนมากมักจะเห็นเธอนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดคิดเรื่องราวต่างๆซะมากกว่า เธอยังเป็นคนที่ฉลาดและเก่งมากๆ ทำอะไรก็มักจะสำเร็จไปหมด ส่วนหนึ่งก็เพราะว่าเธอเป็นคนที่ทำอะไรจะต้องมีระเบียบแบบแผน เป็นคนที่ค่อนข้างมองโลกในความเป็นจริง ไม่ชอบใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ คิดอะไรหรือหวังอะไรเอาไว้ ก็จะต้องทะเยอะทะยานทำให้สำเร็จ พูดง่ายๆว่าเป็นคนที่ไม่ปล่อยวาง นั่นเอง =O= แต่ไม่ใช่ว่าเธอจะมีแต่ส่วนไม่ดีนะ ความจริงเธอก็เป็นคนที่จิตใจดี เป็นห่วงคนอื่นอยู่เหมือนกัน ติดอยู่ตรงที่เธอเป็นคนที่ปากแข็งและไม่ค่อยแสดงออกเท่านั้นแหละ
ประวัติความรัก
: เคยมีคนมาจีบหลายคน แต่เธอก็ไม่เคยคบใครซักที เพราะเธอค่อนข้างเป็นคนที่ปิดกั้นตัวเอง ไม่ค่อยเปิดรับใคร และคนที่เข้ามาแต่ละคนก็ยังไม่ใช่ ..
ประวัติครอบครัว
: เธอเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พ่อเสียชีวิตตั้งแต่เล็กๆ มีแม่เป็นหัวหน้าครอบครัว เธอจึงต้องช่วยแม่ทำงานอย่างปากกัดตีนถีบมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นจึงเป็นสิ่งที่ผลักดันให้เธอเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานสูง จะต้องทำอะไรเพื่อให้มีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิม ทำให้เธอเป็นคนที่ดูจริงจังกับชีวิตตลอดเวลา ..
สิ่งที่ชอบ:ความเงียบสงบ
สิ่งที่ไม่ชอบ:เด็ก , คนไร้สาระ
ผุ้ชายในอุดมคติ:คนที่เป็นผู้ใหญ่ สุขุมนุ่มลึก มีหน้าที่การงานที่ดี เป็นหลักของครอบครัวได้ ไม่เหลวไหลไปวันๆ
ชื่ออิมเมจ:เจสสิก้า snsd ค่ะ ((ถ้าฟาไม่ชอบให้แจมเปลี่ยนได้นะ))
ขออย่างต่ำ 5 รูปค่ะ (เยอะไปไหมคะ) อ๊ากกกก ภาพใหญ่เว่อๆ !!
เอาแบบยิ้มบ้างซักนิด ^^
อิมเมจคู่ของคุณ อย่างต่ำ 5 รูปเหมือนกันจ๊ะ
ประวัติพาร์ทเนอร์ของคุณ
ชื่อ:ฮาร์ปี้
อายุ:7 ขวบ
อิมเมจ ขอ สัก 3 รูปได้ไหม ^^ ปลื้มหนูน้อย JUNGWOO เป็นที่สุด >///<
นิสัยสั้นๆ:เด็ก น้อยที่มักจะมาพร้อมกับโลลี่ป๊อปสีสันสดใสอยู่ในมือตลอดเวลา และมักจะชอบแอ๊บแบ๊วตลอดปีตลอดชาติ ฉลาดเป็นกรด แถมยังเจ้าเล่ห์อีกต่างหาก งานอดิเรกคือ สมรู้ร่วมคิดกับฌามน์คิดแผนการอันชั่วร้ายเพื่อแกล้งฉันน่ะสิ =O=
สนิทกับพระเอกเราคนไหนมากที่สุดไม่จำเป็นต้องเป็นคู่ของคุณค่ะ: ณามน์
เพราะอะไร:เพราะแจมว่านิสัยไร้สาระไปวันๆของฌามน์ กับ นิสัยแอ๊บแบ๊ว กวนๆ ของฮาร์ปี้น่าจะเข้ากันที่สุดแล้วล่ะค่ะ ^^
คำถามทั่วไป
อยากคู่กับใครคะ :ณามน์ (ลี ทงเฮ) ค่ะ !!
เพราะอะไรหรอ:ชอบพล็อตของด๊องค่ะ ชอบความหมายของลูกแก้วที่ด๊องครอบครอง ^^ แล้วบวกกับชอบด๊องเป็นทุนเดิมอยู่แล้วว คึคึ >///<
รองมาล่ะ:โกลด์ (ป๋าเกิง) =O=
เพราะอะไรล่ะจ๊ะ:เหตุผลก็เหมือนกับด๊องอ่ะค่ะ เพราะแจมชอบความหมายของลูกแก้วที่ป๋าเกิง (=O=) ปกป้องอยู่ ความจริงตอนแรกแจมเลือกตั้งนานแหน่ะ ว่าจะออใครดี ระหว่างสองคนนี้ เพราะชอบพล็อตของทั้งคู่เลย 5555
คิดว่าพล็อตของฟาเป็นไงมั่งคะ :แปลกดีนะ เป็นแฟนซีที่ไม่ธรรมดาเพราะมีเด็กๆด้วย 555 ชอบจริงๆเด็กๆเนี่ย น่ารักกกกกก >O< (คือแจมพยายามทำตัวเป็นนางสาวไทย 555555)
ถ้าติดต้องเม้นและโหวตให้ฟาด้วยนะ:โอเค !!
แล้วถ้าฟาดองทำไงคะ ช่วยทวงได้ไหม:แจมจะตามไปทวงในฝันเลย 555
มีอะไรจะบอกกับฟารึเปล่า:ขอบคุณที่เปิดออเรื่องนี้นะ ชอบพล็อตมากๆเลย เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ !!
กรุณารายงานตัวภายใน 3 วันนะไม่งั้นถือว่าสละสิทธิ์:รับทราบค่ะ !!
คำถามฟาเยอะไปหน่อยทำใจนะคะ:แปปนึง ขอไปนั่งทำใจก่อน =O= 555555
คำถามชิงบท (ใช้นิสัยตัวละครนะคะ)
ทำไมถึงเกลียดเด็กนักล่ะคะ บอกให้รู้ได้ไหม (บรรยายหรือบทพูดก็ได้ค่ะ)
♥เพราะเด็กเป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยากที่สุด แถมยังชอบทำตัวน่ารำคาญที่สุดด้วยค่ะ เวลาอารมณ์ไม่ดีก็จะชอบก้าวร้าว แถมยังร้องไห้งอแงอย่างไม่มีเหตุผล เวลาอารมณ์ดีก็จะเล่นโลดโผนอย่างหลุดโลก แล้วลำบากใครล่ะคะ? ก็ลำบากผู้ใหญ่อย่างเราไงคะ ที่ต้องคอยปลอบ คอยดูแล คอยเอาใจทุกอย่าง
คุณจะเจอคู่ของคุณได้ไงค่ะ (บรรยายหรือบทพูดก็ได้ค่ะ อย่างต่ำ 4 บรรทัด)
♥“อ้ะ หนู ระวังงงงงงงงงงงงงง !!!” ฉันตะโกนขึ้นเมื่อเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนหนึ่งถืออมยิ้มพลางทำท่าจะกระโดดลงไปในสระน้ำของสวนสาธารณะที่ฉันชอบมานั่งประจำบ่อยๆ
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!!!!
นั่นไง.. พูดยังไม่ทันขาดคำ ตกไปซะแล้ว เอาไงล่ะทีนี้
นั่นไง.. พูดยังไม่ทันขาดคำ ตกไปซะแล้ว เอาไงล่ะทีนี้
“ช่วยด้วยค่ะ !! มีเด็กตกน้ำ ช่วยด้วยค่ะ !!!” ฉันตะโกนอย่างสุดเสียง แต่ผู้คนแถวนั้นกลับมองฉันด้วยสายตาแปลกๆพลางซุบซิบอะไรบางอย่างเหมือนกำลังนินทาฉันอยู่...
“ช่วยด้วยค่ะ !!!!!” อีกครั้งที่ฉันตะโกน แต่กลับไม่มีสัญญาณตอนรับใดๆทั้งสิ้นจากผู้คนแถวนั้น
ใจร้ายใจดำที่สุดเลย .. เอาละ !! งั้นฉันกระโดดลงไปช่วงเองก็ได้ !!! ฮึบบบบบ ตู้มมมมมม !!!
“เฮ้ย ผู้หญิงคนนั้นทำอะไรวะ??”
“บ้ารึเปล่า อยู่ดีๆก็กระโดดลงไปในน้ำ”
“ลงไปช่วยดิ่ๆๆๆ”
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!
ไม่นานนัก ชายหนุ่มคนหนึ่งก็กระโดดลงไปหาร่างที่จมลงไปในสระน้ำ ชายหนุ่มงงร่างเธอแล้วงมอีก แต่.. กลับไม่พบร่างของเธอเลย ทั้งๆที่เขาและเพื่อนๆเพิ่งเห็นเธอกระโดดลงไปเมื่อกี้กับตา.....
.........
....
..
.
“แค่ก แค่ก แค่ก นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย แค่ก แค่ก”
“อยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ฮะ ^O^” เด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มที่ฉันเพิ่งกระโดดลงไปช่วยชีวิตในสระน้ำพูดขึ้นพลางเอาอมยิ้มในมือไปอมอย่างสบายใจ
“นะ...นี่ฉันฝันไปรึเปล่าเนี่ย?? ฉันจำได้ว่าเมื่อกี้ฉันอยู่ที่สวนสาธารณะนะ” ฉันขยี้ตาตัวเองพลางมองสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวที่ไม่คุ้นตาอย่างสงสัย
เพี้ยยยยยยยยยยะ !!!!!!!!!!!!!!!
“โอ้ยยยยยย >o< นายตีฉันทำไมเนี่ย ฉันเจ็บนะ !!” ฉันร้องขึ้นเสียงหลงหลังจากที่ชายหนุ่มหน้าตาทะเล้นๆข้างๆเด็กน้อยตีฉันที่แขนหนึ่งที (จอ.แจม =D : ดูเขาทำ =O=)
“จะได้รู้ว่าไม่ได้ฝันไปไง ^^ อ้อ !! ลืมแนะนำตัวไป ฉันชื่อ ฌามน์ทีเอริค นอโมส คารอส ส่วนนี้ก็เพื่อนซี้ฉันเอง ฮาร์พีรัส มาทาท่า”
“O[]O อะ ... อะไรนะ ??” ฉันฟังอย่างตกตะลึง ชื่ออะไรมันจะอลังการงานสร้างกันขนาดนี้เนี่ย O[]O
“เอางี้ฮะ... เรียกผมว่าฮาร์ปี้ และเรียกพี่ชายคนนี้ว่าพี่ฌามน์สุดหล่อแล้วกันฮะ ^O^”
“ถูกต้องที่สุดเลยฮาร์ปี้ ^O” ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างหลงตัวเอง
“อย่าลืมอมยิ้มที่สัญญากันเอาไว้แล้วกัน” (จอ.แจม =D : เจ้าเล่ห์นักนะหนู 5555)
“เอาน่า.. ไม่ลืมๆๆ ..ว่าแต่ เธอชื่ออะไร”
“แอ แอ ...แอริน”
“แอริน .. แค่เนี้ยอ่ะหรอ?”
“อืม”
“คนอะไรชื่อแปลกชะมัดเลย .. ”
“อะไรยะ?? ชื่อนี้น่ะออกจะเพราะนะ”
“ไม่เห็นจะเพราะเลย เอางี้กีดกว่า ฉันจะเรียกเธอว่าแอรินน่าก็แล้วกัน”
“ไม่เอาอ่ะ แปลกจะตาย”
“ก็ฉันจะเรียกเธออย่างนี้อ่ะ”
“ไม่เอาอ่ะ >////////////<”
“ก็ฉันจะเรียกอ่ะ มีอะไรมั้ยละ”
โป้กกกกกกกก โป้กกกกกกกกก !!
“โอ้ยยยยยยยยย >O<” ฉันและฌามน์โอดครวญพลางกุมหน้าผากพร้อมกันหลังจากที่เจ้าหนูฮาร์ปี้ตัวแสบเขวี้ยงอมยิ้มใส่หัวของเราทั้งสอง
“เขวี้ยงอมยิ้มใส่หัวพี่ทำไมเนี่ย ฮาร์ปี้ !!” นายฌามน์พูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย
“ก็มันแต่ทะเลาะกันอยู่ได้ โตๆกันแล้ว ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ !!” (จอ.แจม =D : เออ ขนาดเด็กๆยังคิดได้เลย 5555)
“
.” ไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น ...
“ฮาร์ปี้ว่าเรารีบไปกันเถอะฮะ นี่ก็ใกล้จะมืดแล้ว ฮาร์ปี้ไม่อยากจะเจอปีศาจอะโลฮ่าจอมชั่วร้าย .. ”
“จริงด้วย เรารีบไปกันเหอะ บรื้ออออ ~ พูดถึงปีศาจอะโลฮ่าแล้วขนลุกซู่ ~~” ชายหนุ่มพูดพลางจูงมือเด็กน้อยเดินตรงไปอีกทางหนึ่ง
“นี่ !! จะไปไหนกันน่ะ !! รอฉันด้วยสิ ~~” ฉันตะโกนขึ้นพลางรีบวิ่งตามหลังสองคนนั้นไปติดๆ
พาร์ทเนอร์ของคุณได้ช่วยอะไรคุณบ้างไหมคะ (บรรยายหรือบทพูดก็ได้ค่ะ)
♥ช่วยหรอคะ? ไม่ช่วยเลยล่ะค่ะ พาร์ทเนอร์ของฉันน่ะแสบสุดๆ นอกจากจะชอบแอ๊บแบ๊วเป็นงานอดิเรกแล้ว ถ้ามีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็ชอบมากวนอยู่เรื่อย แถมยังชอบสมรู้ร่วมคิดกับนายฌามน์แกล้งฉันอีก =O= มันน่ามั้ยล่ะ??
ภารกิจทดสอบขั้นสูงสุดของคู่คุณคืออะไร แล้วเค้าผ่านมาได้ไงคะ (บรรยายหรือบทพูดก็ได้ค่ะ อย่างต่ำ 10 บรรทัด)
♥ “นายเจอฮาร์ปี้บ้างมั้ย?” ฉันถามนายฌามน์ด้วยความกระวนกระวายใจ หลังจากที่ตามหาฮาร์ปี้แทบทุกซอกทุกมุมของบ้าน
“ไม่เจอ...” นายฌามน์ตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ละ แล้วจะทำยังไงดีล่ะทีนี้ ฮึก ฮือออ T______________T”
“ไม่เอาน่า.. อย่าร้องไห้ไป เดี๋ยวเราก็จะต้องตามหาฮาร์ปี้เจอนะ ^O^” นายฌามน์พูดพลางดึงฉันเข้ามากอด
“นี่ฮาร์ปี้หายตัวไป ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง นายยังยิ้มออกได้อีกหรอห๊ะ?” ฉันผละออกจากอ้อมกอดของนายฌามน์
“แอรินน่า.. เธอน่ะเครียดเกินไปแล้ว บางทีฮาร์ปี้อาจจะไปเก็บโลลี่ป๊อปที่สวนอยู่ก็ได้”
(**หมายเหตุ : ที่ดินแดนนี้มีดอกไม้ที่ผลิดอกออกเป็นโลลี่ป๊อปนะคะ ^^ ต้องเก็บโลลี่ป๊อปมากิน ไม่ใช่ซื้อ 555555)
“แต่ฉันไปหามาทั่วสวนแล้วนะ !!”
“
..”
“ถ้าเขาถูกปีศาจอะโลฮ่าจับตัวไปล่ะ?” ฉันถามขึ้น
“บ้าน่า !! เป็นไปไม่ได้หรอก ไม่มีทาง”
“ฮึ.. นายมันก็คิดได้แค่นั้นสินะ”
“นี่เธอหมายความว่ายังไงน่ะแอรินน่า?”
“ฉันจะบอกนายไว้ให้เลยนะ .. มันเป็นเรื่องดีนะที่นายจะเป็นคนมองโลกในแง่ดี คิดอะไรในแง่บวกอยู่ตลอด แต่นายรู้มั้ย ว่าโลกนี้นะไม่ได้มีแต่คนดีเสมอไป คนอื่นๆเขาไม่ได้คิดบวกแบบนายกันทุกคน”
“
”
“เพราฉะนั้น นายต้องคิดเผื่อเอาไว้บ้าง”
“
”
“แล้วอีกอย่างที่ฉันอยากจะบอกเธอนะฌามน์ ... ฉันผิดหวังในตัวเธอมากๆ ที่เธอไม่เคยคิดอะไรจริงๆจังเลยซักอย่าง...”
“
”
“เชิญนายสนุกกับชีวิตของนายต่อไปเหอะนะ ฉันจะไปตามหาฮาร์ปี้ที่เทือกเขากาลูก้าเอง”
(***หมายเหตุ : เทือกเขากาลูก้าเป็นที่อยู่ของปีศาจอะโลฮ่า แล้วก็ยังเป็นที่เก็บลูกแก้วทั้ง 9 ลูกอีกค่ะ แต่ว่าเทือกเขานี้เป็นที่ขึ้นชื่อกันว่าเป็นที่ที่น่ากลัวและโหดร้ายมาก คนที่เคยเดินทางไปแทบจะไม่เคยรอดชีวิตกลับมาได้เลยซักคน O[]O)
“ไม่ต้อง !! เธออยู่ที่นี่แหละ ฉันจะไปเอง” ฌามน์พูดขึ้นพลางคว้ากระเป๋าเป้ใบหนึ่งมาสะพายขึ้นบนไหล่
“คิดว่าฉันจะเชื่อคำพูดจากปากของนายรึไง นายน่ะมันก็ดีแต่พูด !! เคยทำอะไรไว้อย่างที่พูดได้มั้ยล่ะ?”
“งั้นฉันจะพิสูจน์ให้เธอเห็นแล้วกัน .. ฉันจะไม่กลับมาที่นี่จนกว่าจะกลับมาพร้อมกับฮาร์ปี้” นายฌามน์พูดด้วยแววตามุ่งมั่น
“........................”
“อ้อ !! แล้วก็ขอบใจนะที่ทำให้ฉันรู้ว่าเธอเกลียดฉันแค่ไหน” นายฌามน์พูดขึ้นอย่างประชดประชันพลางมุ่งหน้าเดินทางไปยังเทือกเขากาลูก้า
.........
.....
...
.
“ใครว่าฉันเกลียดนายกันเล่า.. ฉันเป็นห่วงนายต่างหาก นายฌามน์”
ระหว่างที่เดินทางไปยังเทือกเขากาลูก้านั้น ฌามน์ต้องพบเจอกับอุปสรรคมากมาย ทั้งความยากลำบาก ความโหดร้ายน่ากลัวต่างๆนานา
แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ คำพูดไม่กี่ประโยคของแอรินน่าเป็นแรงผลักดันที่ทำให้เขาพยายามมากขึ้น เพื่อที่จะพิสูจน์ให้คนที่เขารักเห็นว่า เขาไม่ได้เป็นคนใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ แต่เขาก็สามารถทำอะไรจริงๆจังๆได้เหมือนกัน ด้วยความกล้าหาญ ความอดทน และความพยายาม ฌามน์ก็มาถึง ณ เทือกเขากาลูก้า .. เขาได้พบกับฮาร์ปี้ที่ถูกจับตัวโดยปีศาจอะโลฮ่า เขาต่อสู้กับปีศาจอะโลฮ่า ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นปีศาจที่โหดเหี้ยมอำมหิตที่สุดในดินแดนแห่งนี้ (คือดูจากชื่อแล้วไม่น่าจะโหดเหี้ยม =O= 55555) และเขาก็คว้าชัยชนะมาได้ !!!! เขาสามารถช่วยชีวิตฮาร์ปี้เอาไว้ได้ และยังพิชิต“ลูกแก้วสีม่วง” ลูกแก้วแห่งความจริงจัง มาได้สำเร็จ !!
(จอ.แจม =D : ภารกิจแลดูง๊าย ง่ายเนอะ ... ไม่น่าจะเป็นภารกิจทดสอบขั้นสูงสุดได้ 55555)
บอกตอบจบของคุณได้ไหม หรือจะให้ฟาคิดให้ (แต่ฟาขี้เกียจอะค่ะ)
♥เมื่อพระเอกทำภารกิจพิชิตลูกแก้วสีม่วงได้สำเร็จ! ประตูมิติก็เปิดนางเอกเลยได้กลับมาสู่โลกมนุษย์ โดยที่ยังไม่ได้พบเจอฌามน์หรือบอกลาเขาเลยซักนิด แอรินยังคงคิดถึงฌามน์ทุกวัน จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่แอรินกำลังนั่งพิมพ์งานในโน๊ตบุ๊คบนม้านั่งตัวโปรดตัวหนึ่งในสวนสาธารณะ .. สถานที่โปรดของเธอ
“ทำไมงานมันเยอะอย่างนี้นะ ” ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง พลางนั่งพิมพ์งานด้วยความเร็วติดสปีด โดยไม่ได้สนใจผู้คนที่มานั่งข้างๆเลยซักนิด
แกก แกกกกกแกกก (เสียงแป้นพิมพ์)
“เอาอมยิ้มหน่อยมั้ยฮะ” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น เจ้าของเสียงยื่นอมยิ้มสีสันสดใสอันคุ้นตามาตรงหน้าฉัน
“ฮะ ฮะ ฮาร์ปี้ !!!! O[]O” ฉันพูดขึ้นอย่างตกใจเมื่อได้เห็นเจ้าหนูน้อยฮาร์ปี้ตัวแสบที่กำลังทำท่าแอ๊บแบ๊ว (เช่นเคย) นั่งอยู่ข้างๆฉัน
และไม่รอช้า.. ด้วยความคิดถึง ฉันรีบดึงร่างน้อยๆของฮาร์ปี้เข้ามากอดอย่างแนบแน่น
“อ๊าาาาา พี่แอรินน่า ~~ แค่ก แค่ก ผะ ผมหายใจไม่ออก”
“อุ้ย !! พี่ขอโทษจ้ะ ^O^”
“แค่ก แค่ก แค่ก”
“นี่พี่ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยเนี่ย” ฉันพูดขึ้นพลางขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก
เพี้ยยยยยะ !!!!
“โอ้ยยยยยยยยยยยย >O<” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อฝ่ามือหนักๆของใครก็ไม่รู้ ประทับบนหลังของฉันอย่างเต็มแรง
“ฉะ ฉันเจ็บนะ !!!! นะ นายฌามน์ O[]O”
“^________________^”
“นั่นนายจริงๆใช่มั้ยเนี่ย !? ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย?”
“จะให้ฉันตีอีกรอบมั้ยเล่า?”
“นะ นายจริงๆด้วยอ่ะ” และแล้วฉันก็รีบคว้าร่างของนายฌามน์มากอด
“นี่แต๊ะอั๋งฉันรึไง .. ทำอย่างนี้ฉันเสียหายนะ !!” นายฌามน์พูดขึ้นอย่างติดตลก
“ฮึก ฮืออออออออออ T___________T”
“เฮ้ยยย นี่เธอร้องไห้หรอ? แอรินน่า”
“.............. ฮึก ฮือ”
“เธอจะร้องไห้ทำไม?”
“ก็ฉันไม่อยากแยกจากนายกับฮาร์ปี้อีกแล้วอ่ะ ฮือออออออ”
“แล้วใครบอกว่าฉันจะไปจากเธอล่ะ?”
“นะ นายพูดอย่างนี้ แสดงว่า...”
“ใช่แล้วฮะ พี่แอรินน่า ^O^ นอกจากพี่ฌามน์จะพิชิตลูกแก้วสีม่วงแล้ว พี่ฌามน์ยังพิชิตคริสตัลนิรันดร์กาลด้วยฮะ ปีศาจอะโลฮ่าก็เลยให้เราสองคนมาอยู่บนโลกมนุษย์อย่างถาวร”
“คริสตัลนิรันดร์กาลงั้นหรอ?”
“ใช่ฮะ เป็นสิ่งของวิเศษที่สุดในดินแดน ต้องใช้ความรู้สึกหนึ่งถึงจะพิชิตมันได้ฮะ ความรู้สึกนั้นมันเรียกว่าอะไรน๊า ... จำชื่อไม่ได้ ~”
“รัก ... ความรู้สึกนั้นเรียกว่ารัก.. แล้วฉันก็เรียนรู้ความรู้สึกนั้นมาจากเธอนะแอรินน่า ... ฉะ ฉัน รักเธอนะ ^O^” ฌามน์พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกว้างให้ฉันหนึ่งที ..
“ฉันก็รักนายเหมือนกัน >//////<”
จบบบบบบบบบบบบบบ... HAPPY ENDING !!
ป.ล. แจมพยายามสุดความสามารถแล้วนะฟา ยังไงก็ฝากพิจารณาด้วยนะคะ
ป.ล.2 ชื่อแต่ละคนดูแลปลกประหลาดมากเลย ทั้งชื่อปีศาจ ชื่อเทือกเขา 555555
..............................................................
..............................................................
ขอให้โชคดีนะคะ ^^ ฟาเป็นกำลังใจให้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น