คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : PART 5 : ดีกว่า?
Part 5
BamVer
“คิวที่ 60 ได้แล้วค่ะ เจ็ดที่เชิญด้านนี้ค่ะ ”
พนักงานร้านที่เป็นนักศึกษาผายมือเป็นเชิงต้อนรับไปที่นั่งสำหรับแปดคน ริมหน้าต่าง ภายนอกเป็นวิวของถนนเมืองกรุงถึงจะดูแล้วไม่น่าภิรมย์ซะเท่าไหร่แต่ก็พอที่จะทำให้ชั้นอยากนั่งริมหน้าต่างมากกว่าที่อื่นๆ
“เมนูค่ะ” ฟังจากสำเนียงก็รู้ว่า…..ต่างด้าว
“กินไรดี..” แเสียงบ่นพึมพำของคนที่นั่งข้างๆ ทำให้ต้องหันไปมองโดยอัตโนมัติ กินไรดีหรอ...เอาอันนี้ละกันแจนคงคิดไม่ออกลองถามดูดีกว่าเผื่ออยากกิน “แจ....”
ไม่ทันจะเอ่ยก็มีเสียงแทรกขึ้นมา
“เออๆกินไรอ่ะแจน” ใบหน้าชองหยวนยื่นหน้าเข้ามาดูเมนูเดียวกับแจนอย่าง....ใกล้มาก...! แย่ล่ะสิมือไม้สั่นไปแล้วหมด นี่มันอะไรเนี้ย..ปกติไม่เป็นขนาดนี้นี่ เย็นไว้สิ....
“ไม่รู้สิ...กินไรดี?” ฝ่ายถามค่อยยื่นหน้าเข้าไปกระซิบอีกฝ่ายและเอ่ยคำถามที่ไม่คิดว่าจะได้ยินมากที่สุด...
.
“ให้ป๊ากินด้วยเป่า?” ไม่ไหวแล้วเว้ย!
ปัง!
“น้องๆสั่งอาหาร!!!!!!!!” ไม่แคร์สื่อแล้วเว้ย ฮึ่มๆ! ใครจะมองไงช่างเหอะไม่ทนละ
“โหย ใจเย็น เบะเบะ เป็ดๆ” ( --)* มาได้ถูกเวลามากนะลูก เย็นไว้..เย็นไว้...เย็นไว้...พุฒ(?)โธ ธัมโม สังโฆ ใจเย็นนนนนน วันนี้เผลอหลุดไปสองรอบแล้ว... ต้องเย็น..เข้าไว้
“เฮ้ๆ นี่ๆถ่ายอะไรดีๆมาให้ดู” เปลี่ยนบรรยากาศซะหน่อยล่ะกัน ... เอารูปพนักงานขายหนังสือ...
อ้อ!เจอละ
“ไหนวะ”
“เฮ้ยนี่มันนนนนนนน” แหม วิว่าเอ้ยเชื้อสาววายออกเลยนะ
“ขยายดิ๊ๆ” รู้สึไม่ใช่แค่วีว่าแฮะ..ทั้งโต๊ะเลยนี่หว่า
“ไปเอามาจากไหนวะเป็ด”
“ตอนนั้นเดินไปซื้อหนังสือที่ร้านเลยถ่ายมา”
“ซื้อไรมาอ่ะเอามาแชร์ดิ๊ หนังสือวายเป่า???” ไม่ทันจะตอบคนถามก็กระชากเอาหนังสือที่วางไว้ข้างหน้าไปทันที
“I love your boyfriend ขอจับหัวใจผู้ชายของเธอ? ไรเนี้ย นึกว่าวายซะอีกชิส” มาชิสอะไรเล่าถ้าซื้อเองก็เสียภาพพจน์หมดอ่ะดิ
“เฮ้ยเรื่องนี้หนุกนะเว้ยเคยอ่าน”เฮ้ยโมมมมม อย่าสปอยยยย Plzzz T ^ T
“อาหารมาแล้วค่า”
เสียงของสาวพม่ามาตัดจบบทสนทนาอย่างรวดเร็ว เสียงคุยดังเซ็งแซ่ของเพื่อนร่วมโต๊ะช่างเต็มไปด้วยความสนุกสนานและรอยยิ้ม แต่ทำไมชั้นถึงไม่รู้สึกอะไรเลยกลับบอยากออกไปจากที่นี่ตอนนี้ซะด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะสองคนข้างๆชั้นก็ได้มั้ง?
เฮ้อ...ไม่ไหวๆ นี่สินะผลของการรักคนมีเจ้าของและเป็นของของเพื่อน..เพื่อนที่ไม่มีวันจะทำร้ายได้ลง... ไม่ไหวๆ..พอๆ ขอบตาเริ่มร้อนซะแล้วสิ จะให้ใครเห็นน้ำตาตอนนี้ไม่ได้...
เล่นเกมดีกว่า... ไอโฟน..เล่นอะไรดี...
ติ้ง.... !
ใครทักLINEมาล่ะนิ
‘เป็นไรวะ? มึงเป็นไรเป่าแบม’อ้อโมนั่นเอง .......
‘เปล่าๆเค้าไม่ได้เป็นไร’จะบอกเรื่องนี้กับใครไม่ได้เด็ดขาด...ถ้าบอกไปแย่แน่
‘อย่ามาแถสิ บอกมาเดี๋ยวนี้เลย - - ถ้าไม่บอกชั้นจะด่าแกเดี๋ยวนี้แหล่ะ’อ้าวเฮ้ย!!!! ไหงงี้ เดี๋ยวนะถ้าโมด่า ... บ้านบึ้ม.. โดนเค้นคอ ...จนต้องบอกความจริง...ทุกคนรู้ ซวยล่ะสิ! ใบ้แทนไปละกัน...
‘เฮ้อ.... ไม่บอกก็ไม่ยอมสินะเคยอ่านเรื่องที่เค้าซื้อมาแล้วใช่มั้ย’หนีความจริงไม่พ้นจริงๆคิดว่าจะเก็บไว้คนเดียวไปตลอดแท้ๆ
‘อืม’
‘ไม่อยากพูด..ลองแทนตัวเค้าเข้าไปนะ..หยวนเป็นมิค แจนเป็นมายเดียร์ เค้าเป็น...’ เอาวะ!กล้าได้กล้าเสียกล้าพิมพ์!
.
.
.
‘เค้าเป็นเมอเซเดส’
“เฮ้ย!” ว..ว๊อทททท จะตกใจเสียงดังทำไมมมมมมมม! โลกยังไม่แตกนะเว้ยT ^ T
“อะไรไอโม”แย่ละแพรวจะแย่งไอโฟนโมไปแล้ว!!!แย่แน่
“เปล่าๆๆๆไม่มีไร เค้าส่งรูปนั้นให้โมเฉยๆแล้วเค้าส่งผิดส่งรูปม.หนึ่งให้โมไปแทนไม่มีไรกินต่อๆ”เฮ้อ....แถสำเร็จ;A; เกือบไปแล้ว...
‘เค้าจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังเอง..แต่อย่าบอกใครนะ’ มาถึงขั้นนี้คงไม่ต้องมีอะไรต้องปิดบังแล้วสินะ ถ้าปรึกษาคนอื่นมันอาจจะดีกว่าต้องมาทนเจ็บแบบนี้ก็ได้ ดีกว่าต้องมานั่งเห็นคนรักต้องอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง!
“แบมไปห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อยสิ - -”
“ห้ะ...?” ด...เดี๋ยวนะโมจะเรียกเค้าไปทำไมมมมมม แถมสายตาเย็นชาสุดโต่งแบบไม่ได้เห็นได้ง่ายของเจ้าหล่อนนั่นมัน
อะไรรรรรรรร
“เห้ยกุไปก็ได้กุก็จะเข้าห้อ...”
“ไม่ต้อง - - ชั้นจะให้แบมไปแกนั่งกินอยู่นี่แหล่ะแพรวเข้าใจ?”นั่น....ทุกคนในโต๊ะสะตั้นสามวิอย่างพร้อมเพรียง เจ้แกโกรธไรเนี่ย....โอยๆ
“มาสิเร็วๆ” เฮือก...ขนลุกไปทั้งตัวแล้วค่ะ...พระเจ้าทรงช่วยลูกด้วย ไปไม่ไปก็โดนสวดยับอยู่ดีสินะ ความตายมาเยือนแล้วแบมเอ๋ย....
ปลดปล่อยระบายมันออกมา..ดีกว่าเก็บมันไว้... จะเป็นอย่างงั้นจริงๆหรอ?
........................................................
ความคิดเห็น