คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : PART 4 : สงคราม?...
Part4
Moji Ver.
หลังจากที่ต่อแถวมาเป็นเวลาสี่พันปี(?เวอร์)ก็ได้เข้ามานั่งที่ ‘บ้านหญิง’ ร้านอาหารประจำกลุ่มเราตั้งแต่ม.หนึ่งได้มั้ง? รู้สึกว่าตัวเองโชคดีจริงๆที่มีเพื่อนแบบเจ้าพวก นี้ไม่เคยทิ้งกันไปไหนขนาดมหาลัยยังเรียนม.เดียวกันเลยเฮ้อ ชาติที่แล้วคงทำบุญมาเยอะสินะเรา //ปาดน้ำตา #นอกเรื่อง
ตำแหน่งที่นั่งมีดังนี้ จะเป็นโต๊ะริมหน้าต่างสำหรับแปดคน ฝั่งที่ที่ชั้นกำลังนั่งอยู่มี แพรว ช่า วี ส่วนอีกฝั่งคนที่นั่งในสุด(ริมหน้าต่าง)เป็นแบมถัดออกมาเป็นแจนแล้วก็ไอเบะม่วง
“เมนูค่ะ”
เอิ่ม...ก็เข้าใจอยู่นะว่าไทยเข้าสู้อาเซี่ยนแล้วหัดฝึกภาษาพนักงงานที่มาจากพม่าให้สำเนียงน่าฟังกว่านี้เต๊อะ ครั้งก่อนมาสั่งไข่เจียวได้แกงเขียวหวาน แทบจะสาดหน้าคนเสิร์ฟ - -*
“แดกไรดีวะโม” ไอแพรวหันมาถาม
“เออมรึงก็แดรกไข่เจียวกุ้งชีสอยู่แล้วสินะ” แล้วจะถามทำไม...?
“อีหยวน เอานี่ด้วยๆๆๆ เปาะเปี้ยแฮมชีสสสส”
“เออๆจะกินไรก็สั่งไปดิ๊ แจนกินไร” โหไอสองตัวนี้ - - แม่งจะเอาหน้าชิดกันขนาดนั้นเพื่อดูเมนูเล่มเดียวมึงก็จูบกันเลยมั้ย? จะได้ถ่ายเอาลงเฟสเป็นที่ระลึก -__,-*
“น้องๆสั่งอาหาร!” เอ้าเฮ้ยเจ้แบมพี่ท่านจะเสียงดังทำไม?! (ที่สำคัญนั่งในสุดตะโกนซะดังขนาดนี้คนในร้านหันมามองหมดแล้วเว้ย)
“โหย ใจเย็น เบะเบะ เป็ดๆ” ไอช่า เลิกพูดเถอะ
“งั้นชั้นสั่งเลยนะ” คราวนี้เจ้อ้วนที่นั่งเงียบมานานเพราะกำลังเครียดกับการเลือกอาหารกินกับวีว่า(แม่งจะเอาให้คุ้มอีหยวนเลี้ยงเลยสินะ)
“เอา ข้าวแกงกระหรี่ไก่หนึ่ง ข้าวไข่ข้นกุ้งชีสไส้หรอกแฮมสาม ข้าวแกงเขียวหวานหนึ่ง ข้าวผัดมันกุ้งนึ่ง แล้วก็..ยำวุ้นเส้นหนึ่ง”
“เครื่องดื่มขอเป็น โก้โก้ สอง ชานมหนึ่ง น้ำเปล่าสอง แป้ปซี่สองนะคะ”
เตี๊ยมกันซะ รวมๆแบบไม่ได้คิดอะไร..แปดร้อยอย่างต่ำไม่สิต้องพันนึง.. ไอคุณหยวนเป๋าคุณแบนแน่
“เฮ้ๆ นี่ถ่ายอะไรดีๆมาให้ดู”
“ไหนวะ “ คำพูดของแบมเรียกความสนใจจากกลุ่มในโต๊ะเราไม่น้อย
“เฮ้ยนี่มันนนนนน” ไอวีมึงใจเย็นยังไม่เห็นรุปเลย
“ขยายๆๆๆๆๆๆๆๆ ” เมื่อซูมเข้าไปเป็นรูปพนักงานร้านขายหนังสือสองคน เคะเมะ...จิ้นแหลกสิคะ+ +
“ไปเอามาจากไหนวะเป็ด” นี่เจ้าเป็นสาววายแล้วเรอะ
“ตอนนั้นเดินไปซื้อหนังสือที่ร้านหนังสือแล้วไปเจอมา”
“ซื้อไรมาอ่ะเอาแชร์ดิ๊ หนังสือวายเป่า???” ไม่ทันที่เจ้าของจะตอบตกลงสกิลงมือแม่นาคของโวลดี้วีว่าวิวิท(?)ก็คว้าถุงหนังสือมาจนได้
“I love your boyfriend ขอจับหัวใจผู้ชายของเธอ? ไรเนี้ย นึกว่าวายซะอีกชิส์”
“เฮ้ยเรื่องนี้หนุกนะเว้ยเคยอ่านอยู่” หนุกจริงอะไรจริง โครตสนุก แย่งมิคกันมันดีส่วนมาร์คัสโครตหล่อ>/<
“อาหารมาแล้วค่า---”
สาวพม่าเดิมมาเสิร์ฟตามที่สั่งไว้ไม่มีใครรอใครเมื่อได้ข้าวกันแล้วก็กินทันที เสียงคุยแลกเปลี่ยนประสพการ์ณที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความสนุกสนานแต่กลับมาคนหนึ่งที่กลับเงียบ เอาแต่กดไอโฟนอยู่ท่าเดี๋ยว หนอย..รู้ไหมการที่พวกเราจะมารวมกันได้มันยากนะเว้ย! ลองทักไปหน่อยดีกว่า
‘เป็นไรวะ? เป็นไรเป่าแบม’ ทักline ไปเจ้าตัวพิมพ์ตอบด้วยความคล่องแคล่วอย่างรวดเร็ว
‘เปล่าๆเค้าไม่ได้เป็นไร’ คิดว่าจะเชื่อ? ต้องต้อนให้จนมุมแล้วสินะ
‘อย่ามาแถสิ บอกมาเดี๋ยวนี้เลย - - ถ้าไม่บอกชั้นจะด่าแกเดี๋ยวนี้แหล่ะ’ //ส่ง หึได้ผลแบมเงยหน้าคิดมาทำถอนหาย ใส่ก่อนจะพิมพ์ตอบ
‘เฮ้อ.... ไม่บอกก็ไม่ยอมสินะเคยอ่านเรื่องที่เค้าซื้อมาแล้วใช่มั้ย’
‘อืม’
‘ไม่อยากพูด..ลองแทนตัวเค้าเข้าไปนะ..หยวนเป็นมิค แจนเป็นมายเดียร์ เค้าเป็น...’ ข้อความก่อนหน้าถูกส่งมาก่อน ท่าทีตอนนี้ของเเบมบวกกับสายตาที่เต็มไปด้วยความลังเลเหมือนกับคิดว่าจะพิมพ์ไม่พิมพ์ดี
‘เค้าเป็นเมอเซเดส’
“เฮ้ย!”
“อะไรไอโมไอโฟนเเกเป็นไร" ทั้งโต๊ะหันมาถามด้วยคำถามเดียวกัน
“เปล่าๆๆๆไม่มีไร เค้าส่งรูปนั้นให้โมเฉยๆแล้วเค้าส่งผิดส่งรูปม.หนึ่งให้โมไปแทนไม่มีไรกินต่อๆ” โห..แถเต็มที่เลยนะ
ติ้ง...
‘เค้าจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังเอง..แต่อย่าบอกใครนะ’
นี่มันบ้าไรวะ
ร...... หรือว่า...สงครามหัวใจ???!!!!
ในเมื่อรู้ความจริงแล้ว.. จะเลือกอะไร ผิด หรือ ถูก….?
…………………………………………………………………………………………………………………………
ความคิดเห็น