ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    "Choose Me...." -- เลือกฉันสิเพื่อนของเธอ!

    ลำดับตอนที่ #9 : PART 6 : เงียบ

    • อัปเดตล่าสุด 2 ต.ค. 55


    Part 6

    Viva Ver.

     

     

     


    เอ่อ... บรรยากาศมาคุนี่มันอะไรรรรรรรร ไอโมดาร์ก...นั่นไง..ดราม่าดราม่าเฮ้เฮเย้เยแล้ว...

     

     

    “เฮ้ยไอโมกับไอแบมมันเป็นไรรึเปล่า” โอ้วววว ป๊าขอบใจที่ถามแทนหนู

     

     

    “ไม่มั้งป๊า ม๊ายังเห็นคุยกันดีๆอยู่เลยไม่น่าจะเป็นอะไรหรอกๆ”

     

     

    “เป็ดๆๆๆๆ ”

     

     

    “รอถามดิ” แหม่ะใครมันจะเย็นไหว!

     

     

    “แพรวหยุดแดรก ปะ! ไปเสือกกัน”

     

     

    “โอ้ วีแกคิดเหมือนชั้นเลยป้ะๆๆ”

     

     

    “เออ”

     

     

    ณ ห้องน้ำหญิง...ห้องน้ำหญิง..ห้องน้ำสาธารณะ..(เฮ้ย!!!) อ้อ นั่นไง! เห็นหลังแบมแว๊บๆละ

     

     

    “แพรวมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

     

    ดูจากเวลาเพิ่งจะบ่านโมงยี่สิบนิดๆสินะไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่เลยแฮะ เดินสบายจริงๆ ลั้ลลา เอาล่ะถึงเวลาเสือกขั้นเซียน! พอเดินเข้าไปในห้องน้ำจะแยกเป็นสองโซนจะพูดให้เห็นภาพคือ พอเปิดประตูเข้าไปจะอยู่ตรงกลางแยกสองทางพอดีทางยาวด้านขวาจะเป็นสำหรับแต่ตัวกับเปลี่ยนพาอ้อมเด็ก ส่วนอีกด้านจะเป็นก้องน้ำปกติ ซึ่งเราจะเข้าไปแอบในห้องน้ำเพื่อจะฟัง- -+

     

     

    “วีๆมาๆ” คนที่มาด้วยกระซิบบอกก่อนที่จะดึงแขนไปที่ห้องน้ำห้องในสุด

     

     

    “เฮ้อ...อธิบายมาได้แล้วแบมนี่มันหมายความว่ายังไง?” นั่นเริ่มแล้ว..แค่ได้ยินเสียงก็ขนลุกแล้วเว้ยเฮ้ย

     

     

    “คือ...ฮึ่ก..” เฮ้ยร้องไห้เลยเรอะ!! ไอโมรังสีอำมหิตแกลดลงหน่อย....

     

     

    “แกชอบหยวนใช่มั้ย พูดมา ตอบมาแค่ว่า ใช่ หรือ ไม่ใช่แค่นี้ ไม่ต้องการเยิ่นเย้อ” เฮ้ยยยยยยยโหดไปแล้ว ดูท่าไม่ใช่แค่ตัวเองที่คิดแบบนี้สินะไอแพรวเอ๋ย....ไม่ต้องเงิบขนาดนั้นก็ได้นะลูกนะ

     

     

    “.....................”

     

     

    “จะตอบหรือไม่ตอบ?”

     

     

    “เค้า ....... หยวน”  ไรวะไม่ได้ยินเอาใหม่ดิ๊!มาเสียงแผ่วอะไรตอนนี้

     

     

    “หึ  - - ว่าละดูถ้า..คืนนี้คงต้องคุยกันอีกยาวนะแบม สามทุ่มออนสไกซะ - -จะรอ” พูดจบก็ตามมาด้วยเสียงฝีเท้ามาแทนที่... คงเดินออกไปกันแล้วสินะ..

     

     

    “เฮ้อ....ไม่กล้าหายใจเลยแม่ง”

     

     

    “เออดิ - -เอาเป็นว่า...กลับไปบ้านหญิงก่อนที่โมกับแบมจะถึงเถอะเดี๋ยมันจะสงสัยว่าเราไปไหนกัน”

     

     

    “เค”

     

     

    พูดจบพวกเราก็ได้พบจุดเทเลพอต(?)กลับร้านได้ทันเฮ้อรอดละกุ!

     

     

    “เฮ้ยมีเรื่องต้องคุยละเว้ยแต่ก่อนหน้านั้นทำแบบไม่มีไรเกิดขึ้นนะ นั่งคุยด่วนนนนนน”

     

     

    “อะ..เออ” ทั้งโต๊ะกำลังงกับคำพูดของผู้มาเยือนอย่างงงๆ แต่ก็ทำตามอย่างรวดเร็วและไร้ความผิดปกติ= =;

     

     

    “มาละ คิดตังรึยัง?”

     

     

    “อะ ..เอ่อ ...เออค...ค... คิดเล้ว”ไอหยวนนนนนมึงงงงงงงงง อย่าพูดติดๆขัดๆสิวะคะ

     

     

    - - อืมงั้นก็ไปเดินเที่ยวกันไหนๆก็มาแล้ว”

     

     

    “เดี๋ยวๆ แล้วแบมล่ะ??”

     

     

    “กลับไปหอไปแล้ว- -” เล่นเอากลับหอเลยเรอะ โอ้วแม่เจ้า ว็อทแฮพเพ้น

     

     

    “แต่ฝนจะตกแล้วนะเว้ย กลับเหอะเป็ดไม่อยากเปียกฝน -.- นะเป็ดๆๆๆ”

     

     

    “อ่ะจ่ะกลับก็กลับๆ -.-

     

    จากนั้นพวกเราก็แยกกันกลับทันทีเพราะรถที่เอามามันไม่พอ แจนกลับไปกับหยวน ส่วน แพรว เป็ดช่า กับโม มารถ เดียวกัน

     

     

    หลังจากที่เดินออกจากร้านขึ้นรถ เฮ้อ....ไม่ค่อยอยากขับเลยวุ้ยยย เอาเถอะ - - ว่าแต่ทำไมบรรยกาศมันดาร์ก....เงียบ...ไร้ซึ่งการเคลื่อนไหว... แพรวกับช่าหลับไปแล้ว.. โม..กำลังนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง.... ว้อยยยยไรวะเนี้ย

     

     

    เอาเถอะแต่เงียบไว้ก่อนดีกว่าปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปซักพัก...ท่าจะให้เจ้าตัวเป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมดออกเองมาน่าจะดีกว่าว่ามั้ย? - -

     

     

     

     

     

    รู้ดีกว่าไม่รู้จริงมั้ย?

     

    …………………………………………………………..

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×