Labeling Theory = ทฤษฎีนี้ไม่ใช่ความรัก (Yaoi)
ผมเป็นนักเต้นและนักแสดง เขาเป็นนักจิตวิทยา ผมเป็นนักเรียน เขาเป็นอาจารย์ ชีวิตผมก็เหมือนละครน้ำเน่านั่นแหละ พวกอาจารย์เล่นละครต่อหน้าผมไม่ได้นานหรอก เขาเองก็ไม่ควรจะแตกต่างกัน...ใช่ไหม? (ขึ้นภาคพิเศษ)
ผู้เข้าชมรวม
30,141
ผู้เข้าชมเดือนนี้
107
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
WARNING
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักระหว่างผู้ชายด้วยกัน
ตัวละคร สถานที่ สิ่งที่กล่าวถึงทั้งหมดเป็นเพียงตัวละครสมมติ ไม่มีอยู่จริง
แต่ถ้ารับไม่ได้ อย่าว่ากันนะคะ :)
“ เธอเคยเห็นฉลากที่ติดอยู่รอบตัวเธอหรือเปล่า ล็อคแลน ลอว์สัน? ”
“อย่าด่วนตัดสินใครจากแค่ตาเห็น อย่าปล่อยให้ใครตัดสินเธอจากที่เขาได้ยิน
และอย่าปล่อยให้ใครมาตัดสินเธอเพราะความรัก”
– The.wolF –
––––––––––––––––––––––––––––––––––– ★ –––––––––––––––––––––––––––––––––––
Where My Love Goes ☆ Lawson (ตั้งแต่ตอนที่ 32 เป็นต้นไป) |
ผลงานอื่นๆ ของ The.wolF ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ The.wolF
"จาก SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)นักวิจารณ์ N ตามที่คุณวูล์ฟได้แจ้งมา N ก็เลยมาส่งงานแทนคุณ R นะคะ เรื่องนี้ N อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะไม่ใช่แค่ 10 ฮ่าๆๆ ชอบมากๆ เลย แต่ก็อย่างที่คุณวูล์ฟได้เขียนเอาไว้นั่นแหละค่ะ การวิจารณ์นิยายของเราอาจจะไม่ได้เป็นกลางอย่างถึงที่สุดเพราะมันขึ้นของกับความชอบของแต่ละคน ขึ้นอยู่กับมุมมองที่เขาเห็น และต่อจากนี้ไปคือมุมมองที่เรามองเห็นนะคะ อย่าคิดว่าเร ... อ่านเพิ่มเติม
นักวิจารณ์ N ตามที่คุณวูล์ฟได้แจ้งมา N ก็เลยมาส่งงานแทนคุณ R นะคะ เรื่องนี้ N อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะไม่ใช่แค่ 10 ฮ่าๆๆ ชอบมากๆ เลย แต่ก็อย่างที่คุณวูล์ฟได้เขียนเอาไว้นั่นแหละค่ะ การวิจารณ์นิยายของเราอาจจะไม่ได้เป็นกลางอย่างถึงที่สุดเพราะมันขึ้นของกับความชอบของแต่ละคน ขึ้นอยู่กับมุมมองที่เขาเห็น และต่อจากนี้ไปคือมุมมองที่เรามองเห็นนะคะ อย่าคิดว่าเรามาวิจารณ์เลยค่ะเพราะเราก็แค่นักวิจารณ์ฝึกหัดมือใหม่เท่านั้นให้คิดว่าเรามาคอมเม้นนิยายให้คุณวูล์ฟดีกว่า :) ชื่อเรื่อง (8/10) Labeling theory = ทฤษฎีนี้ไม่ใช่ความรัก (Yaoi) ชื่อเรื่องนี้เป็นอะไรที่สื่อความหมายได้ดีมากๆ เลยค่ะ แต่เราหักไป 1 เพราะความข้องใจที่ว่าทฤษฎีนี้มันเป็นความรักไม่ใช่เหรอคะ ถ้าเราเข้าใจผิดไปก็ขอโทษด้วยน้า ส่วนอีก 1 เพราะเราคิดว่าชื่อเรื่องนี้มันยังดึงดูดไม่พอ การตกแต่งบทความ (5/5) ธีมสวยมากกกก~! แล้วก็เหมาะมากๆ เลยค่ะ ให้ความรู้สึกของมหาวิทยาลัยต่างประเทศเลยอ่ะ บทบรรยาย (18/20) เนื่องจากคุณวูล์ฟบอกว่าอยากได้เป็นภาพรวมมากกว่าเราก็จัดให้ตามคำขอเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ คุณวูล์ฟเขียนให้ความรู้สึกเหมือนอ่านนิยายแปลเลยอ่ะ แล้วคือเราก็ดันชอบมาก~! ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกอารมณ์หรือว่าการเคลื่อนไหวของตัวละครคุณวูล์ฟทำให้เราเชื่อจริงๆ ว่าตัวละครทุกตัวมันมีชีวิตอ่ะ เป็นธรรมชาติสุดๆ เลยค่ะ แถมบรรยายกาศการบรรยายทุกตัวอักษรได้กลิ่นอายของประเทศอังกฤษมากๆ จริงๆ เรียกได้ว่าคงไม่ต้องแก้อะไรนอกจากคำผิดที่มีน้อยมากๆ แล้วก็อยากให้เพิ่มขนาดตัวอักษรหน่อยก็คิดว่าน่าจะดีนะคะมันเล็กไป(สัก 18 กำลังดี) ส่วนสำนวนคุณวูล์ฟเป็นเอกลักษณ์ดีมากอยู่แล้วแก้ไปมันจะเละเปล่าๆ ในส่วนเนื้อหาที่มีจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยวข้องเราคิดว่าคุณวูล์ฟนำมันมาเชื่อมโยงได้ดีมากเลย เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบแนวนี้มากอะไรก็ตามที่มีจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยวข้องเราก็ชอบหมดแหละค่ะ พยายามหาแนวนี้อ่านแต่มันก็มีน้อยมากเลยต้องขอบคุณคุณวูล์ฟที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา คำผิด ละ -- ล่ะ โดยที่ ละ ใช้กับประโยคบอกเล่า ล่ะ ใช้กับประโยคคำถาม มันมีบางจุดที่ใช้สลับกันน่ะค่ะ โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (18/20) โครงเรื่องนี้เป็นอะไรที่ไม่ซับซ้อนอาจเพราะคุณวูล์ฟไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นเรื่องยาวตั้งแต่แรก แต่เพรามันไม่ซับซ้อนเลยทำให้คนอ่านเข้าใจได้ง่ายๆ ไม่ต้องเปลืองสมองมากเหมือนกับการอ่านนิยายเบาสมองคลายเครียดมากกว่า ซึ่งเป็นข้อดีในตัวมันเอง แม้ว่าความยาวของเรื่องทั้งหมดมันจะสั้นไปนิดจนเราแอบคิดเหมือนกันว่ามันน่าจะมีอะไรอีกหน่อยสิจะรีบจบไปไหน ฮ่าๆๆ แต่ที่เราคิดแบบนี้ได้ก็เพราะนิยายของคุณวูล์ฟมันสนุกมากนะคะ ในเรื่องของความน่าสนใจ บอกเลยว่ามันน่าสนใจมากสำหรับพวกสายวายแล้วก็ชอบจิตวิทยาแบบเรา แต่สำหรับใครที่ไม่ชอบสำนวนเหมือนนิยายแปล ไม่ชอบวาย ไม่ชอบจิตวิทยา ก็คงกดออกทันทีเพราะแค่คำโปรยมันก็บอกอยู่แล้วว่าเรื่องเกี่ยวกับอะไร ตัวละคร (20/20) ตัวละครมีเอกลักษณ์มาก มีความเป็นตัวของตัวเองสูงอย่างมิสเตอร์ไรท์ที่มักจะเป็นผู้ฟังมากกว่าผู้พูดเป็นคนที่ให้คำปรึกษาที่ดี แต่เพราะนิสัยแบบนี้ก็ทำให้เขาชอบคิดมาก เก็บกดในบางครั้ง และไม่ชอบแสดงสีหน้าออกมาให้ใครได้เห็น จุดๆ นี้คล้ายกับมิสเตอร์ลอว์สันที่ไม่ยอมเปิดใจให้ใครง่ายๆ ไม่ชอบที่จะแสดงสีหน้าจริงๆ ออกไปแค่วิธีปิดบังตัวตนที่แท้จริงต่างกันเท่านั้นเอง เขาชอบที่จะแสร้งยิ้มมากกว่าทำหน้านิ่งเฉยแบบมิสเตอร์ไรท์ หรือว่าเพราะเหมือนกันตรงจุดนี้มิสเตอร์ไรท์ถึงได้มองมิสเตอร์ลอว์สันออกก็ไม่รู้ การดำเนินเรื่อง (18/20) เราว่าเรื่องนี้มันเดินเร็วไปนิดนะคะมันก็จริงที่ว่าช่วงเวลาสั้นๆ มันอาจจะทำให้คนเรารักกันได้แต่ว่าสำหรับมิสเตอร์ไรท์ที่อายุก็สามสิบสี่แล้วแต่กลับจริงจังกับมิสเตอร์ลอว์สันในช่วงเวลาสั้นๆ ได้ เราว่ามันน่าจะยากนะคะในความเป็นจริงน่ะ(แต่ไม่เป็นไรเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งอะไรก็เกิดขึ้นได้) ที่เราชอบที่สุดคงเป็นความเปลี่ยนแปลงของมิสเตอร์ลอว์สันที่ตอนแรกจะดูขวางโลกแต่พอตอนหลังก็เริ่มจะหันหน้ากลับเข้าสังคมได้บ้างแล้ว แอบคิดในใจว่ามิสเตอร์ไรท์ก็น่าจะเปลี่ยนมาแสดงสีหน้าให้มากขึ้นเหมือนกัน ฮ่าๆๆ แม้ว่าตอนหลังมิสเตอร์ไรท์จะให้ความรู้สึกอ่อนลงจากตอนแรกแล้วก็เถอะ ความสัมพันธ์ของคู่นี้เราอ่านไปก็ลุ้นไปตอนแรกคิดว่ามิสเตอร์ลอว์สันจะเป็นฝ่ายกลัวมากกว่ามิสเตอร์ไรท์ที่ไหนได้กลายเป็นว่ากลัวพอกันทั้งคู่เลย เซอร์ไพรส์มาก ณ จุดๆ นั้น ความประทับใจของนักวิจารณ์ (5/5) เรื่องนี้เป็นนิยายวายที่ไม่มีNcให้ตื่นเต้นเร้าใจเหมือนเรื่องอื่นก็จริงแต่มันก็มอบความอบอุ่นอย่างถึงที่สุดมาเป็นการตอบแทน ไม่อยากจะบอกว่าบางฉากเราอินมากถึงขั้นน้ำตาซึมก็มีค่ะ แฮะๆ อย่างฉากที่มิสเตอร์ลอว์สันวิ่งหนีเรานี่อยากจะเข้าไปปลอบมิสเตอร์ไรท์ทันทีเลย โธ่ วิ่งไปนี่ก็กระชากเอาหัวใจมิสเตอร์ไรท์ไปด้วย ฮือ~! ไม่ใช่เราไม่เข้าใจลอว์สันนะแต่แบบสงสารมิสเตอร์ไรท์มากกว่าอ่ะ คะแนนรวม (92/100) แลดูเยอะเนอะว่ามั้ยเราว่าการให้คะแนนเรามันอาจจะเฟ้อก็ได้เพราะเราเป็นคนไม่หวงคะแนน ถ้ามันสนุกก็อยากจะให้ มันจะได้เป็นกำลังใจให้คุณวูล์ฟด้วย อ่านน้อยลง
-S&M- | 14 ธ.ค. 58
1
2
"จาก SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)นักวิจารณ์ N ตามที่คุณวูล์ฟได้แจ้งมา N ก็เลยมาส่งงานแทนคุณ R นะคะ เรื่องนี้ N อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะไม่ใช่แค่ 10 ฮ่าๆๆ ชอบมากๆ เลย แต่ก็อย่างที่คุณวูล์ฟได้เขียนเอาไว้นั่นแหละค่ะ การวิจารณ์นิยายของเราอาจจะไม่ได้เป็นกลางอย่างถึงที่สุดเพราะมันขึ้นของกับความชอบของแต่ละคน ขึ้นอยู่กับมุมมองที่เขาเห็น และต่อจากนี้ไปคือมุมมองที่เรามองเห็นนะคะ อย่าคิดว่าเร ... อ่านเพิ่มเติม
นักวิจารณ์ N ตามที่คุณวูล์ฟได้แจ้งมา N ก็เลยมาส่งงานแทนคุณ R นะคะ เรื่องนี้ N อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะไม่ใช่แค่ 10 ฮ่าๆๆ ชอบมากๆ เลย แต่ก็อย่างที่คุณวูล์ฟได้เขียนเอาไว้นั่นแหละค่ะ การวิจารณ์นิยายของเราอาจจะไม่ได้เป็นกลางอย่างถึงที่สุดเพราะมันขึ้นของกับความชอบของแต่ละคน ขึ้นอยู่กับมุมมองที่เขาเห็น และต่อจากนี้ไปคือมุมมองที่เรามองเห็นนะคะ อย่าคิดว่าเรามาวิจารณ์เลยค่ะเพราะเราก็แค่นักวิจารณ์ฝึกหัดมือใหม่เท่านั้นให้คิดว่าเรามาคอมเม้นนิยายให้คุณวูล์ฟดีกว่า :) ชื่อเรื่อง (8/10) Labeling theory = ทฤษฎีนี้ไม่ใช่ความรัก (Yaoi) ชื่อเรื่องนี้เป็นอะไรที่สื่อความหมายได้ดีมากๆ เลยค่ะ แต่เราหักไป 1 เพราะความข้องใจที่ว่าทฤษฎีนี้มันเป็นความรักไม่ใช่เหรอคะ ถ้าเราเข้าใจผิดไปก็ขอโทษด้วยน้า ส่วนอีก 1 เพราะเราคิดว่าชื่อเรื่องนี้มันยังดึงดูดไม่พอ การตกแต่งบทความ (5/5) ธีมสวยมากกกก~! แล้วก็เหมาะมากๆ เลยค่ะ ให้ความรู้สึกของมหาวิทยาลัยต่างประเทศเลยอ่ะ บทบรรยาย (18/20) เนื่องจากคุณวูล์ฟบอกว่าอยากได้เป็นภาพรวมมากกว่าเราก็จัดให้ตามคำขอเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ คุณวูล์ฟเขียนให้ความรู้สึกเหมือนอ่านนิยายแปลเลยอ่ะ แล้วคือเราก็ดันชอบมาก~! ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกอารมณ์หรือว่าการเคลื่อนไหวของตัวละครคุณวูล์ฟทำให้เราเชื่อจริงๆ ว่าตัวละครทุกตัวมันมีชีวิตอ่ะ เป็นธรรมชาติสุดๆ เลยค่ะ แถมบรรยายกาศการบรรยายทุกตัวอักษรได้กลิ่นอายของประเทศอังกฤษมากๆ จริงๆ เรียกได้ว่าคงไม่ต้องแก้อะไรนอกจากคำผิดที่มีน้อยมากๆ แล้วก็อยากให้เพิ่มขนาดตัวอักษรหน่อยก็คิดว่าน่าจะดีนะคะมันเล็กไป(สัก 18 กำลังดี) ส่วนสำนวนคุณวูล์ฟเป็นเอกลักษณ์ดีมากอยู่แล้วแก้ไปมันจะเละเปล่าๆ ในส่วนเนื้อหาที่มีจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยวข้องเราคิดว่าคุณวูล์ฟนำมันมาเชื่อมโยงได้ดีมากเลย เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบแนวนี้มากอะไรก็ตามที่มีจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยวข้องเราก็ชอบหมดแหละค่ะ พยายามหาแนวนี้อ่านแต่มันก็มีน้อยมากเลยต้องขอบคุณคุณวูล์ฟที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา คำผิด ละ -- ล่ะ โดยที่ ละ ใช้กับประโยคบอกเล่า ล่ะ ใช้กับประโยคคำถาม มันมีบางจุดที่ใช้สลับกันน่ะค่ะ โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (18/20) โครงเรื่องนี้เป็นอะไรที่ไม่ซับซ้อนอาจเพราะคุณวูล์ฟไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นเรื่องยาวตั้งแต่แรก แต่เพรามันไม่ซับซ้อนเลยทำให้คนอ่านเข้าใจได้ง่ายๆ ไม่ต้องเปลืองสมองมากเหมือนกับการอ่านนิยายเบาสมองคลายเครียดมากกว่า ซึ่งเป็นข้อดีในตัวมันเอง แม้ว่าความยาวของเรื่องทั้งหมดมันจะสั้นไปนิดจนเราแอบคิดเหมือนกันว่ามันน่าจะมีอะไรอีกหน่อยสิจะรีบจบไปไหน ฮ่าๆๆ แต่ที่เราคิดแบบนี้ได้ก็เพราะนิยายของคุณวูล์ฟมันสนุกมากนะคะ ในเรื่องของความน่าสนใจ บอกเลยว่ามันน่าสนใจมากสำหรับพวกสายวายแล้วก็ชอบจิตวิทยาแบบเรา แต่สำหรับใครที่ไม่ชอบสำนวนเหมือนนิยายแปล ไม่ชอบวาย ไม่ชอบจิตวิทยา ก็คงกดออกทันทีเพราะแค่คำโปรยมันก็บอกอยู่แล้วว่าเรื่องเกี่ยวกับอะไร ตัวละคร (20/20) ตัวละครมีเอกลักษณ์มาก มีความเป็นตัวของตัวเองสูงอย่างมิสเตอร์ไรท์ที่มักจะเป็นผู้ฟังมากกว่าผู้พูดเป็นคนที่ให้คำปรึกษาที่ดี แต่เพราะนิสัยแบบนี้ก็ทำให้เขาชอบคิดมาก เก็บกดในบางครั้ง และไม่ชอบแสดงสีหน้าออกมาให้ใครได้เห็น จุดๆ นี้คล้ายกับมิสเตอร์ลอว์สันที่ไม่ยอมเปิดใจให้ใครง่ายๆ ไม่ชอบที่จะแสดงสีหน้าจริงๆ ออกไปแค่วิธีปิดบังตัวตนที่แท้จริงต่างกันเท่านั้นเอง เขาชอบที่จะแสร้งยิ้มมากกว่าทำหน้านิ่งเฉยแบบมิสเตอร์ไรท์ หรือว่าเพราะเหมือนกันตรงจุดนี้มิสเตอร์ไรท์ถึงได้มองมิสเตอร์ลอว์สันออกก็ไม่รู้ การดำเนินเรื่อง (18/20) เราว่าเรื่องนี้มันเดินเร็วไปนิดนะคะมันก็จริงที่ว่าช่วงเวลาสั้นๆ มันอาจจะทำให้คนเรารักกันได้แต่ว่าสำหรับมิสเตอร์ไรท์ที่อายุก็สามสิบสี่แล้วแต่กลับจริงจังกับมิสเตอร์ลอว์สันในช่วงเวลาสั้นๆ ได้ เราว่ามันน่าจะยากนะคะในความเป็นจริงน่ะ(แต่ไม่เป็นไรเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งอะไรก็เกิดขึ้นได้) ที่เราชอบที่สุดคงเป็นความเปลี่ยนแปลงของมิสเตอร์ลอว์สันที่ตอนแรกจะดูขวางโลกแต่พอตอนหลังก็เริ่มจะหันหน้ากลับเข้าสังคมได้บ้างแล้ว แอบคิดในใจว่ามิสเตอร์ไรท์ก็น่าจะเปลี่ยนมาแสดงสีหน้าให้มากขึ้นเหมือนกัน ฮ่าๆๆ แม้ว่าตอนหลังมิสเตอร์ไรท์จะให้ความรู้สึกอ่อนลงจากตอนแรกแล้วก็เถอะ ความสัมพันธ์ของคู่นี้เราอ่านไปก็ลุ้นไปตอนแรกคิดว่ามิสเตอร์ลอว์สันจะเป็นฝ่ายกลัวมากกว่ามิสเตอร์ไรท์ที่ไหนได้กลายเป็นว่ากลัวพอกันทั้งคู่เลย เซอร์ไพรส์มาก ณ จุดๆ นั้น ความประทับใจของนักวิจารณ์ (5/5) เรื่องนี้เป็นนิยายวายที่ไม่มีNcให้ตื่นเต้นเร้าใจเหมือนเรื่องอื่นก็จริงแต่มันก็มอบความอบอุ่นอย่างถึงที่สุดมาเป็นการตอบแทน ไม่อยากจะบอกว่าบางฉากเราอินมากถึงขั้นน้ำตาซึมก็มีค่ะ แฮะๆ อย่างฉากที่มิสเตอร์ลอว์สันวิ่งหนีเรานี่อยากจะเข้าไปปลอบมิสเตอร์ไรท์ทันทีเลย โธ่ วิ่งไปนี่ก็กระชากเอาหัวใจมิสเตอร์ไรท์ไปด้วย ฮือ~! ไม่ใช่เราไม่เข้าใจลอว์สันนะแต่แบบสงสารมิสเตอร์ไรท์มากกว่าอ่ะ คะแนนรวม (92/100) แลดูเยอะเนอะว่ามั้ยเราว่าการให้คะแนนเรามันอาจจะเฟ้อก็ได้เพราะเราเป็นคนไม่หวงคะแนน ถ้ามันสนุกก็อยากจะให้ มันจะได้เป็นกำลังใจให้คุณวูล์ฟด้วย อ่านน้อยลง
-S&M- | 14 ธ.ค. 58
1
2
ความคิดเห็น