ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : KrisLu: เพื่อนรัก หรือ...รักเพื่อน? : 2
"คนกับฉันสิ เสี่ยวลู่" มันพูดว่าอะไรนะ O_o!!!!!! มันพูดว่าอะไรนะ ผมหูฝาดใช่มั้ย - -;!!!!!!
"เฮ้ย! ไอ้คริส อำกันเล่นป่ะวะ" ผมปาดเหงื่อเล็กน้อย
"ผมพูดจริงครับ ลู่หาน^^" ไอ้นี่!!!!!!!! ปกติผมว่ามันบ้านะทำไมวันนี้มันเพี้ยนขนาดนี้วะ ผมชักกลัวแล้ว
"ไอ้ห่า แกก็รู้ฉันแมนจะตาย จะให้คบกับแกเนี่ยนะ!! บ้าป่าววะ" ผมแหวใส่ มันคือสิ่งเดียวที่ผมทำได้อ่ะ -0-
"คบได้ไม่ได้ ก็สัญญาไปแล้ว เพราะฉะนั้นนายก็ต้องทำตามสัญญา" มันพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องเรียนไปเฉย ไม่สนใจผมเลยซักนิด
"ไอ้ๆๆๆๆๆ!!!!! ไอ้เชี้ยคริส!! เพื่อนเวร!!!" ผมได้แต่แหกปาก แต่ไอ้คนที่ถูกด่าไม่มีความสะทกสะท้านหรอก เชื่อผมสิ -*- เฮ้อ กรรมของมึงแล้วว่ะ
ไอ้ลู่เอ้ย TOT!!!!!!!
................................
หลังจากที่การเรียนในวันนี้สิ้นสุดลง ผมก็พบตัวปัญหาแท้จริงแล้วล่ะ ก้อจะมีใคร คุณชายอู๋นี่แหละตัวปัญหาของจริง!! ปกติผมกับมันก็กลับบ้านด้วยกันอยู่หรอกนะ แต่เพียงไม่เคยมีวันไหนที่มันจะตามติดผมขนาดนี้เลย ทั้งตอนเข้าชมรมฟุตบอล มันยังไปนั่งเฝ้าเลย - -*
"ฉันว่ามันจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว!! แกสมองกลับรึไงถึงจะมาคบกับชั้นเนี่ย" ผมวีนแตก ถ้าไม่รักไม่ชอบ ผมก้อไม่ใช่ของเล่นของใคร
"ฉันไม่ได้บ้า มันเป็นสัญา การได้คบกับนางฟ้าหน้าหวานของทุกคนมันเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจเป็นที่สุด^^" มันพูดออกมาได้!!! มันน่าจะรู้ดีที่สุดว่าผมเกลียดคนที่เห็นคนเป็นสิ่งของมากที่สุด!!!
-*-
"แต่เราเป็นเพื่อนกันนะเว้ย!!! นายเห็นฉันเป็นอะไร ของเล่น ตุ๊กตา ตัวตลก ฉันเป็นอันไหนๆๆๆๆ!!!!!!!!!!"
ผมโวยวายวีนแตก เข้าไปทุบอกคนบ้ารัวๆ มันอาจเจ็บแต่ผมไม่สนใจหรอก ผมเจ็บกว่าคริสเป็นไหนๆ.. เจ็บ...
"แล้วแต่นายจะคิด แต่วันนี้ขึ้นรถได้แล้ว - -" คริสรวบมือทั้งสองข้างของผมอย่างง่ายดาย แล้วจับยัดใส่รถอย่างไร้เยื่อใจ พร้อมอ้อมไปประจำที่คนขับ
"จะพาไปไหนอ่ะ (- - )" ผมเบนหน้าหนีออกไปนอกหน้าต่าง ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะสบตากับระเบิดเวลาที่นั่งข้างๆกันหรอก
"เดี๋ยวถึงก็รู้" ตอบมาได้ ให้ตายเถอะ!!
"ฉันว่ามันจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว!! แกสมองกลับรึไงถึงจะมาคบกับชั้นเนี่ย" ผมวีนแตก ถ้าไม่รักไม่ชอบ ผมก้อไม่ใช่ของเล่นของใคร
"ฉันไม่ได้บ้า มันเป็นสัญา การได้คบกับนางฟ้าหน้าหวานของทุกคนมันเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจเป็นที่สุด^^" มันพูดออกมาได้!!! มันน่าจะรู้ดีที่สุดว่าผมเกลียดคนที่เห็นคนเป็นสิ่งของมากที่สุด!!!
-*-
"แต่เราเป็นเพื่อนกันนะเว้ย!!! นายเห็นฉันเป็นอะไร ของเล่น ตุ๊กตา ตัวตลก ฉันเป็นอันไหนๆๆๆๆ!!!!!!!!!!"
ผมโวยวายวีนแตก เข้าไปทุบอกคนบ้ารัวๆ มันอาจเจ็บแต่ผมไม่สนใจหรอก ผมเจ็บกว่าคริสเป็นไหนๆ.. เจ็บ...
"แล้วแต่นายจะคิด แต่วันนี้ขึ้นรถได้แล้ว - -" คริสรวบมือทั้งสองข้างของผมอย่างง่ายดาย แล้วจับยัดใส่รถอย่างไร้เยื่อใจ พร้อมอ้อมไปประจำที่คนขับ
"จะพาไปไหนอ่ะ (- - )" ผมเบนหน้าหนีออกไปนอกหน้าต่าง ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะสบตากับระเบิดเวลาที่นั่งข้างๆกันหรอก
"เดี๋ยวถึงก็รู้" ตอบมาได้ ให้ตายเถอะ!!
TBC.
ความคิดเห็น