shot fic: Love Style : EXO

ลำดับตอนที่ #2 : KrisLu: เพื่อนรัก หรือ...รักเพื่อน? 100% : 1

Title :  เพื่อนรัก หรือ...รักเพื่อน?

Thank you : yeolgrace

Writer say : ฟิคป่วงเอาใจคนขอมาค่า เอาแบบสบายๆครายเครียดแล้วกันนะ ฮ่าๆ

                       .........................................................................................................................................

 

      วันนี้เป็นเช้าที่สดใสอีกวันที่ผมลู่หานผู้แสนมาดแมน? เดินมาโรงเรียนกับไอ้คุณชายอู๋ หรืออู๋อี้ฟาน ที่ใครรู้จักเขาในนาม คริส มันคงเป็นกิจวัตรประจำวันของพวกเรามานานแล้วที่จะต้องเดินมาโรงเรียนด้วยกัน ก็ผมกับมันน่ะอยู่บ้านติดกันตั้งแต่ยังเด็ก เรียนอนุบาล ประถม มัธยมต้น และตอนนี้ผมก็อยู่มัธยมปลายปีสุดท้ายแล้วก็ยังเรียนที่เดียวกันอีก ผมกับมันนี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะว่าโชคชะตาจะเป็นใจอะไรขนาดนี้ อยู่ห้องเดียวกันตลอด เพื่อนก็เป็นกลุ่มเพื่อนเดียวกันอีก เฮ้อ! เอาเถอะ ผมว่าการมีมันอยู่ใกล้ๆก็ดีเหมือนกัน...มั้ง -.-//
 
"เฮ้!! ไอ้ลู่ ไอ้อู๋ ทำไมมาเรียนแต่เช้ากันวะ" คิม จงอิน ไอ้เพื่อนตัวดำถามผมกับไอ้อู๋ออกมาตั้งแต่ผมเหยียบประตูรั้วโรงเรียนเลยครับ ผมต่างหากที่ควรถามมัน ก็ปกติมันเคยมาเช้าที่ไหนล่ะ วันนี้มันเฮี้ยนอะไรของมันฟะ แถมยังมายืนอยู่หน้าประตูโรงเรียนอย่างนี้อีก กินอะไรผิดสำแดงป่ะเนี่ย
 
"พวกกูต่างหากที่ควรถามคุณมึงอ่ะ ปกติเคยมาเช้าที่ไหน ไม่เข้าเรียนไม่เคยเห็นหน้ามึงเลยซักครั้ง เพราะงั้นทำไมวันนี้มาเช้าวะ" ผมถามออกไป
 
"กูก็มารอว่าที่ภรรยาคนสวยของกูเท่านั้นเองเว้ย อ๊ะ!! พูดถึงก็มาพอดีเลย คยองซูจ๋า~" เสียงหวานเลี่ยนๆชวนอ้วกของไอ้จงอินเรียกชื่อ คยองซู คนที่มันพยายามจีบมาได้ถึง สองเดือนเต็ม ทั้งๆที่ปกติคนอย่างมันน่ะเสือผู้หญิงจะตาย หญิงและเคะติดมันตรึม แต่ดูว่าคนนี้มันจะเอาจริง และคยองซูก็ใจแข็ใช่เล่น ฮ่าๆ สมกันดีไอ้จงอินน่ะสมควรโดนแบบนี้มานานแล้ว ชอบเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นดีนัก สมน้ำหน้า แต่ยังไงผมก็เอาใจช่วยมันนะ

 "เออๆ ขอให้มึงจีบติดก็เร็วๆแล้วกัน จะกลายเป็นลูกแมวแทนเสืออยู่แล้ว ฮ่าๆ"ผมพูดคำจี้ใจดำมันไปดอกนึง

"ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้ลู่ รอให้แกมีความรักบ้างแล้วกัน อยากจะรู้จริงๆว่าไอ้กวางปัญญาอ่อนอย่างแกจะเป็นไง วันนั้นฉันจะหัวเราะให้กามค้างเลยเว้ย!!" พูดจบมันก็รีบวิ่งตาม คยองซูสุดที่รักของมันไป





 

..............................................

  "ไอ้คริส! นี่รู้ยังอาทิตย์หน้ามีไปค่ายอ่ะ ไม่อยากไปๆๆๆๆ" ผมร้องโวยวาย ง้องแง้งเหมือนเด็กหกขวบ(รู้ตัวนี่ อิอิ) ก็ทำไมน่ะหรอ มันเป็นเรื่องราวที่น่าสยดสยองมาก คุณไม่รู้หรอกว่าการโดนผู้ชายด้วยกันแอบมองตอนอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า กิน นอน ทำกิจกรรม พวกแม่งก็ตามกันเป็น  สโตกเกอร์เลยอ่าสยอง หนียังไงก็หนีไม่พ้น สุดท้ายไอ้คริสมันทนไม่ไหวก็เลยออกมาโวยแหลก เอาเป็นว่าพวกนั้นเหมือนจะลาตายหายเรียบเลยครับ แล้วทำไมมันไม่ช่วยผมตั้งแต่แรกเนี่ย!!!

  "อื้อ รู้แล้ว แล้วไอ้กวางอย่างแกก็กำลังกลัวใช่มั้ย ฮ่าๆๆ" มันยังกล้าหัวเราะอีกนะ

  "ไม่ได้กลัวเว้ย!! ขนลุกต่างหาก ไอ้พวกนั้นแม่งมองจนจะบุบสลายขนาดนั้นอ่า -^-" ผมทำปากเบะไม่พอใจใส่ ลู่หานคนแมนไม่มีคำว่ากลัวอยู่แล้ว เชอะ!

  "งั้นก็ตามใจ ไม่อยากให้ฉันช่วยสินะ..." คริสตอบ

  "เฮ้ย!! อยากสิ อยากๆ ช่วยหน่อยนะอู๋ฟาน" พูดพร้อมเอาแก้มถูไถแขนคนตัวสูง

  "ทำไมฉันต้องช่วย...ในเมื่อฉันไม่เห็นจะได้อะไร" มาอีกแล้ว ไอ้คำพูดกับหน้าตาไม่หน้าไว้วางใจแบบนี้ อึก! กลืนน้ำลายไม่ลงคอเลยครับ

  "อะ..อะไรอ่า อยากได้อะไรก็ว่ามา" ผมพูด ยอมรับเลยว่า ระแวง!!

  "ทุกอย่าง?" เขาเลิกคิ้วถาม แต่จะยื่นหน้ามาใกล้ทำไมเนี่ย ><

  "อื้อ~ ลู่หานไม่เคยคืนคำ!!" ผมตอบอย่างมั่นใจ

  "งั้นก็ดี เป็นอันว่าตกลง?" อย่างมากมันก็คงให้เลี้ยงข้าว หรืออยากได้ของ ยืมลอกการบ้านตลอดปี อะไรประมาณนี้ เอาก็เอาวะ!! ดีกว่าไปเสี่ยงในค่าย

  "ตกลง...เอ่อ..ว่าแต่ข้อแลกเปลี่ยนคืออะไรอ่า" ผมถามด้วยหัวใจลุ้นระทึก หวังว่าอี้ฟานมันจะไม่คิดอะไรแผงๆน้าาาาา~ >0<;


 

TBC.

















.................................................................

 

  อันยอง~ ขอจบตอนนี้ไว้เท่านี้ก่อนน้า คือตอนแรกกะจะแต่งให้จบในตอนเดียวอ่า แต่มันชักยืดเยื้อเลยคิดว่าจะทำเป็นตอนต่อดีกว่า ไรท์ต้องขอโทษด้วยนะที่มาอัพช้า ตอนนี้ใกล้สอบเรียนหนักมากอ่าาาาาา เอาเป็นว่าขอกำลังใจด้วยนะ คิดว่าตอนต่อไปจะมาอัพให้หลังสอบอ่า รอไรท์หน่อยนะ ขอกำลังใจมากๆ จะรีบกลับมาอัพให้เลยจ้า รักนะ มุ๊ฟๆ