นักสืบศพ - นิยาย นักสืบศพ : Dek-D.com - Writer
×

    นักสืบศพ

    การิน และ เปโดร เด็กหนุ่มที่อยู่ๆก็ถูกตระกูลทั้งสองของเขาให้รับหน้าที่คุ้มครองเมือง และคอยดูแลความสงบเรียบร้อย แต่ไม่ใช่คนเลวเสียนนี่ หากแต่เป็น ภูติผีปีศาจ มาติดตามการพจญภัยของสองหนุ่มกับเพื่อนได้เลย

    ผู้เข้าชมรวม

    245

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    245

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  สืบสวน
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 ธ.ค. 55 / 18:17 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ตอนกำเนิดนักสืบศพ

     

    บทนำ

     

     

                “การินๆ รีบเตรียมของไปที่มหาลัยได้แล้ว”

    เสียงท่านแม่ร้องเตือนข้าเตรียมของจะไปใช้ที่มหาวิทยาลัย A ให้เรียบร้อย ข้าชื่อ การิน คัลลิค

    นักศึกษาที่กำลังจะขึ้นชั้นปีที่ 1 หลังจากที่อ่านระเบียบการที่จะไปใช้ในวันประชุมพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้วข้าจึงเข้านอนทันที เพราะพรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวที่มหาลัยแต่เช้า

                บ้านข้าอยู่ใกล้มหาลัยมากจึงสะดวกในการเดินทาง หลังจากใช้เวลาเพื่อใช้ในการเดินทางประมาณ 5 นาทีก็มาถึงหน้ามหาลัย

                “ฮัลโหลเปโดร นายมาถึงหรือยังยัง”           เมื่อมาถึงมหาลัยข้าได้โทรหาเปโดรเพื่อนสนิททันที

                “มาแล้วหน้าหอประชุม”

                “โอเค งั้นเราเข้าไปพร้อมกัน”

    หลังจากที่วางจากสาย ข้ารีบเดินไปยังหอประชุมทันที ส่วนคนที่ชื่อเปโดรเป็นเพื่อนสนิทของข้าที่มาจากโรงเรียนเดียวกันและยังอยู่สาขาเดียวกัน

               

                เรารีบเข้ามาในหอประชุมอย่างรวดเร็วเป็นเพราะด้วยอากาศข้างนอกร้อนมาก ทันทีที่เราเข้ามาข้ากับเปโดรก็รีบมองหน้ากัน เพราะข้างในบรรยากาศหนาวมาก มากถึงขั้นยะเยือก

                “เปโดร เป็น.. นายเป็นไรวะ” ข้าถามเพื่อนซี้ออกไปอย่างตะกุกตะกัก

                “นายว่าบรรยากาศมันแปลกๆไหม” หมอนั่นตอบข้าออกมาโดยที่ข้าก็รู้สึกเหมือนกัน

                “เขาเปิดองศาต่ำๆล่ะม่างอย่าคิดมาก” ข้าปลอบหมอนั่นออกไป รวมทั้งตัวเองด้วย - -

                “หรือว่าข้างในมีผีว๊ะ” บ๊ะ! ใอ้นี่ก็พูดเรื่อยเปื่อย

                “อย่าพูดมากน่า นายรีบเข้าไปเลยเปโดร”

    ข้าพูดไปซักพักเพื่อนตัวดีก็หลับลงไป ข้ามองสำรวจไปรอบๆ ห้องนี้เป็นห้องประชุมที่ใหญ่มาก คงเป็นห้องที่ไว้ใช้รับปริญญามีเก้าอี้ร่วมพันตัวได้ เครื่องทำความเย็นทำงานอย่างเงียบกริบ บ่งบอกว่าผ่านการดูแลมาเป็นอย่างดี พรมแดงปราศจากฝุ่นแต่ เฮ้ย!!! นี่มันคราบอะไรว๊ะ มันเป็นคราบที่ข้าไม่อยากพูดเลย ว่ามันเป็นคราบเลือดที่ทิ้งรอยเป็นระยะๆ

                ไม่มีใครสังเกตเลยหรือไงนะ

    คงเป็นเพราะเก้าอี้ที่อยู่ชิดกันจนเกินไป เลยไม่มีใครสังเกตเห็นเพราะต้องก้มลงมองต่ำอยู่พอควร อีกทั้งแสงไฟที่สว่างมากเลยทำให้ไม่สังเกตง่ายๆ

                ช่างมันเหอะ น้ำแดงหกมั๋ง ข้ารำพันในใจล่ะทิ้งความคิดพร้อมกับหลับตาลงไป

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น