คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ++ ( ( Chapter 6 ) ) ++
คลับ Sorry Sorry , Love
“ เจ๊ซิน ไหนว่าวันนี้จะไม่เปิดคลับไงเจ๊ ” เสียงโอดครวญของมิน่าดังขึ้นอย่างเซ็งๆ
“ ใช่ไม่เปิด ไม่เปิดตอนกลางวันไง แต่ฉันมาปิดตอนกลางคืนตามปกติ หรือฉันพูดผิดตรงไหนฮะ มิน่า ! ” เสียงสูงดังชึ้นใส่อารมณ์เต็มที่
“ โหย...เจ๊ ไอเรานึกว่าจะได้นอนสบายๆสักวันหลังจากที่กลับมา ” ลูน่าเบ้หน้าอย่างเซ็งชีวิตสุดขีด มือเรียวหน้าคางอย่างเบื่อหน่าย
“ ไอ้เวย์ กับแวซายด์เลยชิ่งหายไปเลย ทิ้งกันได้ลง ชิชะ ” มิน่าพองแก้มออกอย่างอนๆ
“ ก็เห็นบอกว่ามีธุระนี่ ” ลูน่าพยายามใช้เหตุผลที่นานๆทีจะทำเข้ามาไกล่เกลี่ยเพื่อนตน
“ แวซายด์น่ะไม่แปลกหรอก แต่อิเวย์นี่ดิ ” มิน่าลูบคางตัวเองเบาๆอย่างครุ่นคิด
“ ทำไมอ่ะ.. .” ลูน่าถามขึ้นมา และได้รับแจกมะเหงกลูกใหญ่จากเจ๊ซิน พร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆจากเฮียทึกเป็นของแถม
“ เคยจะสนใจเพื่อนตัวเองบ้างไหมล่ะ หืม ไอ้เวย์น่ะ ปกติจะไปไหนซะเมื่อไหร่กันล่ะ หรือถ้าไปก็จะบอกไว้ ไม่ใช่ว่าหายแวบไปอย่างนี้ ” เจ๊ซินท้าวสะเอวพูดกับลูน่าเสียงต่ำ
“ อย่าเพิ่งอารมณ์เสียน่า... ซิน เดี๋ยวไม่สวยนะ ” ทึกกี้พอจะเล็งเห็นโอกาสงามๆที่จะได้แต๊ะอั๋งคนรักของตนก็รีบตะครุบไว้ทันที แขนเรียวเข้าโอบกอดเอวบางช้าๆ ก่อนที่จะดึงร่างบางเข้าหาตัว
“ฉันไม่ชอบเลยนะที่จะเห็นที่รักอารมณ์เสียอย่างนี้”
“ ทึกกี้ นี่ต่อหน้าน้องๆนะ อย่าทำแบบนี้สิ ”
“ โหย... เจ๊เขารู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองแระ รอแต่ว่าเมื่อไหร่เจ๊จะยอมเฮียเขาซะที ระวังเหอะ เฮียทึกจะติดปีกบินหนีไป ” ลูน่าเอ่ยขัดอารมณ์หวานซึ้งทันที เมื่อเล็งเห็นว่ามดกำลังเดินแถวมา
“ เฮ้ย อย่าไปขัดเจ๊กับเฮียเด้ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม อีกหน่อยจะได้เข้าช่องหลัง เลือดออกเยอะ เจ๊ลุกไม่ขึ้น ร้านไม่เปิด ได้แอบไปเที่ยว 555 ”
“หื่น!!”
“ แล้วจะไปแอบดูมะ ”
“ เรื่องอะไรจะไม่ดู ”
“ แล้วว่าตรูทำไมฟะ ”
“ เป็นพิธีเฉยๆ ”
“ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ” สองเสียงหัวเราะประสานกันอย่างลงตัว (?) แต่ว่าท่าทางทั้งคู่จะได้ลงโลงมากกว่าล่ะมั้ง... งานนี้
“ มิน่า ลูน่า... ” ยิ้มเย็นๆถูกส่งมาจากคนที่โดนนินทาระยะเผาขน สองหญิงในที่นั้นหันไปมองคนทั้งคู่อย่างหวาดผวา
“อยากตายไหมห๊ะ!!”
“ แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก นางยักษ์กับซาตานมาแล้วววววววววววววววว ” มิน่าวิ่งพรวดไปทางซ้าย ส่วนลูน่าไปทางขวา ทั้งสองวิ่งหนีกันอย่างว่องไว
โดยหนารู้ไม่ว่า...................
ทึกกี้กับซินเดอเรลล่าคนงานไม่ได้วิ่งตามเลยแม้แต่น้อย
+ * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * +
ทางด้านเวย์ที่ชะแวบหายออกไปจากคนอื่น
ร่างเพรียวลมที่รีบจรลี ปลีกตัวออกจากเพื่อนๆของตนเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าประตู ประตูหนึ่งในที่ๆลับตาคนเป็นอย่างที่สุด
“ MIROTIC BY TVXQ . Way Detective ” เสียงนุ่นเอ่ยขึ้นกับเครื่องมือเทคโนโลยีที่ติดเอาไว้ตรวจจับด้านหน้าเบา
เพียงครู่เดียว ประตูเหล็กหนาประมาณห้านิ้วก็เปิดออก ร่างบางเดินเข้าไปข้างในอย่างเคยชิน ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้องที่อยู่ด้านในสุดของที่แห่งนี้อย่างรวดเร็ว
“ ที่เรียกในคราวนี้ มีอะไรให้ทำหรือไงกัน ” เวย์เอ่ยเสียงเรียบ ลางสังหรณ์ของเขาบอกว่าจะเกิดเรื่องน่าปวดหัวเข้าอีกแล้ว
“ ทางเรามีคดีให้นายทำ ” ยูโนว์เอ่ยขึ้นเสียงนิ่งๆ ดวงตาคมมองหน้าของเวย์นิ่ง เวย์ก็จ้องกลับไปอย่างไม่ลดละ ริมฝีปากบางกระตุกอย่างเยียบเย็น
“ ใช่เรื่องคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นในงานแต่งของ................. นั่นใช่หรือเปล่า ” เวย์เอ่ยกลับเสียงเรียบๆ ดวงตากวาดมองรอบๆอย่างเบื่อหน่าย
“ใ ช่ ”
“ งั้นขอลา เพราะผมก็สืบอยู่ เอาไว้ข่างอะไรคืบหน้าจะส่งมาให้เป็นระยะแล้วกัน ” จบคำร่างเพรียวก็เดินหายแวบไปทันที
“ ให้ตายเหอะ เวย์เนี่ยะก็ยังคงความเป็นตัวของตัวเองได้อย่างดีเลย ” ชายมิคกี้เอ่ยขึ้นกลางวง เมื่อเห็นว่าร่างบอบบางเดินหายลับออกไปอย่างแน่นอนแล้ว
“ นั่นสิ สิ่งที่คนอื่นสงสัย เขาก็มักจะสงสัยก่อนแล้วเริ่มออกสืบเองอย่างเงียบๆทุกที ” เซียพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วยก่อนที่จะพูดเสริม
“ เอาเหอะ เราก็ควรจะไปสืบบ้างนะ จะได้ไวขึ้นบ้าง ” แจจุงยิ้มออกาอย่างอ่อนโยนแล้วเดินเข้าไปในห้อง ห้องหนึ่งที่อยู่ติดกัน
“ เฮ้อ... ไม่อยากทำเล๊ยยยยยยยยยยย ”
+ * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * +
“ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอโทษ ๆ ” เสียงใสตะโกนก้องหลังร้าน มิน่ากับลูน่าหันควับไปมองอย่างตกใจ
“ แวซายด์! ! ” สองเกลออุทานขึ้นลั่น เมื่อเห็นคนที่วิ่งเข้ามาอย่างหลุดมาด
“มาได้ไงกันเนี้ยยยยยยยยยยย”
“ อ่อยยยย วิ่งมาอ่ะเด่ะ นึกได้ว่าต้องทำงาน เฮ้อ... ” แวซายด์ทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุด
“ อ่าว... แล้วเวย์มันไปไหนล่ะนั่น ”
“ ไม่รู้ดิ อยู่ๆก็หายหัวแวบไปเลย ” มิน่าเบ้ปากอย่างเซ็งๆ
“ พอฉันมาทำงาน มันก็หายไปเฉยๆซะงั้น แมร่ง ” ลูน่าบ่นงุบงิบเบาๆ ดวงหน้าบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด
“ พอเราอยู่ครบสามคน มันหาย พอใครหายไปสักคน มันมา... ” แวซายด์เอ่ยขึ้นลอยๆเบาๆ
“ อย่าให้เจอนะ แม่จะกระทืบให้จมดินเลย คอยดู! ! ” สามเสียงประกาศก้องอย่างมีน้ำโห
“ ก่อนที่พวกแกจะกระทืบคนน่ะ กรุณาไซร้มาทำงานก่อนเลยมา อย่าอู้ ” เสียงแหลมๆลอยเข้ามาในหู ทำเอาทั้งสามวิ่งพรวดออกไปหน้าร้านแทบไม่ทัน
“ซิน...”
“หืม... อะไร ทึกกี้”
“เมื่อไหร่... นายจะยอมฉันสักทีล่ะ”
“รอไป!!”
+ * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * +
มาอัพแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบ หลังจากแวบหายไปนานนม... ลัลล้า
ความคิดเห็น