คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Round 1 : (พบเจอ)
- แจมีปัญหากับการตั้งชื่อเรื่องมาก -_-
Round 1 : (พบเจอ)
"คุนนี่!" เสียงใสตะโกนลั่น สะบัดมือที่เกาะแขนแกร่งของอีกคนอยู่ "เจอนายพอดี" ตาคมโตของคนโดนเรียกถลึงตาดุใส่เพื่อนตัวเล็กของตัวเอง นี่มันห้องสมุดนะ
"ช่างประไร พอดีมีเรื่องให้ช่วยอ่ะ"
"อืมม" นิชคุณตอบส่งๆ ตาเหลือบมองแทคยอนที่ลากเก้าอี้มานั่งฝั่งตรงข้าม จิ้มโทรศัพท์ไม่สนใจเพื่อนรักอย่างเขาและเมียรักอย่างจุนซูเลย
"ช่วยสนใจกันหน่อยได้ป้ะ ?"
"จะให้ช่วยอะไรก็บอกมาสิ"
"ก็อีกสองวันอ่ะ น้องฉันจะมาจากอเมริกา นายช่วยไปรับให้หน่อยได้ป้ะ ?"
"แล้วทำไมนายไม่ไปเอง"
"เอ่อคือ ..." จุนซูเหลือบสายตาไปหาแทคยอนอย่างขอความช่วยเหลือ แต่นอกจากจะไม่ช่วยอะไรแล้ว ยังทำเมินกันอีกต่างหาก "คือพรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกันน่ะ"
"พวกนายฮันนีมูนกันรอบที่เท่าไหร่แล้ว" นิชคุณมองด้วยหางตา สองคนนี้เป็นเพื่อนที่เขาสนิทที่สุด แต่ตั้งแต่ที่พวกมันคบกัน เขาก็เหมือนเป็นแค่เนื้องอกที่ต้องรอเวลาผ่าทิ้ง พวกมันชอบหนีไปกุ๊กกิ๊กกันสองคนอยู่เรื่อย ความจริงเขาก็ไม่ได้เดือนร้อนอะไร ที่พูดเพราะอยากแขวะพวกมันมากกว่า
"นี่ !! พวกเราแค่ไปเที่ยวกันเฉยๆ น่ะ นายไปรับน้องฉันได้นะ งั้นก็ขอบใจ ไปล่ะ" ว่าแล้วหนุ่มร่างบางคิมจุนซูและหนุ่มทึกอ๊คแทคยอนก็หายไปกับสายลม
... เอวัง
.
.
.
หลังจากพวกมันหนีไป นิชคุณก็ต้องมานั่งกุมขมับอยู่ที่สนามบินอย่างตอนนี้ จะอะไรซะอีก นอกจากจะข้อความสั้นแสนสั้นที่ไอ้เพื่อนตัวดีส่งมาให้ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลยสักนิดเดียว
' เที่ยวบิน TF0052 ห้าโมงเย็นนะ น้องฉันชื่อ จางอูยอง '
โว้ยยยยยยยยย !!!! แค่นี้เนี่ยนะที่มึงให้กู แล้วกูจะรู้ได้ไงว่าคนไหนจางอูยองนั้นน่ะ ปั๊ดโธ่ะ อีกไม่ถึงสองนาทีเครื่องจะลง เขาก็ต้องมานั่งกุมขมับว่าจะหาตัวจางอูยอง น้องไอ้จุนซูเจอได้ไง โทรไปก็ไม่รับสาย สงสัยสวีทกับไอ้แทคจนลืมเพื่อนคนนี้อีกแล้ว
รอเพียงไม่นาน ประตูขาออกเที่ยวบินที่ว่าก็มีคนออกมาอย่างพลุกพล่าน ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติที่อาจมาเที่ยวเกาหลีในช่วงนี้ แต่ก็มีอีกส่วนหนึ่งที่เป็นคนเกาหลี ดูยากชะมัดว่าใครเป็นใคร เขาตัดผู้หญิงออกไปเพราะยังไงก็ไม่ใช่แน่ จึงเหลือผู้ชายแค่ห้าถึงหกคนที่อยู่ในสายตาเขาตอนนี้ ตัดสองคนที่ดูสูงอายุเกินกว่าจะเป็นน้องชายของคิมจุนซูออกไป นิชคุณพยายามเพ่งมองคนที่เหลือเพื่อดูคนที่หน้าตาละม้ายคลายคลึงกับจุนซูเพื่อนเขามากที่สุดแต่ก็ดูจะไร้ผล เนื่องจากคนที่เหลือก็ไม่มีใครหน้าตาคล้ายจุนซูเลยสักคนเดียว
"เมื่อไหร่อูยองจะมาว่ะ ?!!" คนข้างกายเขาพูดด้วยความหัวเสีย แต่ก็เรียกสายตาคมโตให้หันไปมองได้ อูยอง อูยองงั้นเหรอ ??
"ขอโทษนะ นายมารับจางอูยองใช่รึเปล่า" นิชคุณเห็นผู้ชายคนนี้ตั้งนานแล้วตั้งแต่มานั่งลงข้างเขาแต่ก็ไม่ได้มองอย่างจริงจัง
หัวสีแดงนั้นทำให้เด็กนี่ดูซ่าแสบเกินกว่าที่น่าจะเป็น ตาเรียวเหลือขีดเดียวยามตวัดมองเขา
"ใช่ แล้วนายจะทำไม ?"
"ก็ไม่ทำไม พอดีพี่ชายเขาให้ฉันมารับน่ะ"
"พี่จุนซูอ่ะน่ะ"
"อืม"
"เหอะ" หนุ่มหน้าตี๋สะบัดไปอีกทาง เหลือบสายตามองนิชคุณเป็นระยะ
"จุนโฮ" แรงสะกิดจากด้านหลังทำให้อีจุนโฮต้องหันไปมอง
"เฮ้ยยย อูยอง !!" ตาเรียวเบิกกว้างนิดหน่อย หนุ่มตาโตก็ดูจะตกใจไปเช่นกัน เด็กคนนี้น่ารักดีนี่หน่า แก้มยุ้ยๆ ปากแดงๆ นั่น น่าจูบชะมัด เสียดายที่เขายังไม่มีโอกาสได้เห็นดวงตาหลังแว่นกันแดดราคาแพงนั้น
"ฉันมองนายทะเลาะกับพี่คนนี้ตั้งนาน" มือเล็กเรียวถอดแว่นออกเผยให้เห็นดวงตาเรียวสวย ดวงตาที่ทำให้นิชคุณหัวใจแกว่งไปชั่วขณะ มันทั้งสวย หวาน แถมแสงระยิบระยับในตาของเด็กคนนี้ก็ทำเอาเขาสายตาพร่าพราย ไม่มีส่วนไหนที่เหมือนกับจุนซูซักนิดเดียว อูยองก้มหัวทักทายเขานิดหน่อย แล้วหันไปพูดกับจุนโฮหนุ่มหัวแดงต่อ
"นายเปลี่ยนไปเยอะเลยจุนโฮ"
"ตั้งหกปี ฉันไม่ยอมเป็นไอ้อ้วนที่นายชอบล้อหรอกนะ แต่แก้มนายยังเหมือนเดิมเลยนี่" จุนโฮเอื้อมมือไปหยิกแก้มยุ้ยๆ ของเพื่อนสนิทเบาๆ แก้มที่ทำให้เขาใจเต้นรัวได้เสมอ
"อะ ..เอ่อ ขอโทษที่ขัดจังหวะ พี่ชื่อนิชคุณ เพื่อนของจุนซู จุนซูให้มารับน่ะ"
"ขอโทษที่เสียมารยาทฮะ ผมจางอูยอง ส่วนนี่อีจุนโฮ"
"หวัดดี" จุนโฮว่า
"พูดดีๆ ซิจุนโฮ" หันไปเอ็ดเพื่อนของตัวเองที่ทำท่าทางไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย "แล้วพี่จุนซูไปไหนเหรอฮะ ?"
"มันไปเที่ยวกับแฟนมันน่ะ"
"พี่แทคยอนใช่ไหมฮะ ? พี่จุนซูเล่าให้ผมฟังบ่อยๆ ยินดีที่ได้รู้จักพี่คุณอีกครั้งนะฮะ ตัวจริงหล่อกว่าในรูปเยอะเลย" ว่าแล้วก็ยิ้มหวานซะหนึ่งที
"เราต้องไปพักกับพี่นะ จุนซูคงบอกแล้ว"
"ฮะ" ตอบรับอย่างดี "เอ่อ แปปนึงนะฮะ" เมื่อได้รับคำอนุญาตจากเขาถึงได้หันไปคุยกับเพื่อนหัวแดงนั่น มารยาทดีเป็นบ้าเลยเด็กนี่ ต่างจากจุนซูเพื่อนเขามากกกกกกกกกกก
"จุนโฮมายังไง ?"
"ขับรถมาสิ" แตกต่างจากเพื่อนตัวเองด้วยนะ คนรอบข้างอูยองช่าง .. -*- ทำให้เด็กนี่ดูอ่อนหวานขึ้นกว่าเดิมเยอะ
"สงสัยจะไปเที่ยวต่อไม่ได้แล้วล่ะ"
"ทำไมล่ะ ?!!"
"ก็ฉันควรเอาเสื้อผ้าไปเก็บก่อนสิ เราไม่ควรเสียมารยาทนะจุนโฮ" อูยองหมายถึงไม่ควรปล่อยให้เพื่อนพี่ชายเอาของของเขาไปเก็บแล้วเขาหนีไปเที่ยวกับจุนโฮหน้าตาเฉย
"โธ่เอ้ย งั้นก็ได้ งั้นนายต้องเลี้ยงฉันนะอูยอง"
"ได้สิ ไม่มีปัญหา" พูดด้วยรอยยิ้ม โบกมือบ๊ายบายเมื่อเพื่อนเดินจากไป หันมามองเพื่อนของพี่ชายอีกทีก็เห็นมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
"เอ่อ พี่คุณฮะ เราไปกันได้รึยัง ?"
"ไปซิ"
.
.
.
"กินอะไรมารึยังล่ะ ?!" เมื่อจัดของเสร็จเรียบร้อยก็ปาไปเกือบจะสี่ทุ่มกว่าๆ อูยองเพิ่งรู้เมื่อมาถึงคอนโดหรูว่าเขาได้เป็นรูมเมทกับเพื่อนพี่ชายที่ชื่อนิชคุณ พี่นิชคุณบอกกับเขาว่าจุนซูไม่อนุญาตให้เขาอยู่ตามลำพัง ห้องใหญ่ที่เปรียบเสมือนบ้านนี่ เป็นของพี่นิชคุณกับเพื่อนสนิทสองคนซึ่งก็คือจุนซูกับแทคยอนนั่นเอง ห้องนอนห้องหนึ่งเจ้าของคือพี่จุนซูและพี่แทคยอน เขาก็เลยต้องนอนห้องเดียวกับพี่นิชคุณไปโดยปริยาย
"ยังฮะ"
"แล้วหิวรึยัง ?"
"ก็นิดหน่อยฮะ" โครกกกกก ครากกกกกกก อูยองยู่หน้าด้วยความอับอายเมื่อเสียงท้องร้องของเขาประท้วงเจ้าของมันเสียงดัง นิชคุณหัวเราะแผ่วเบา
"ไปเถอะ" คว้ามือบางขึ้นมาด้วยความรวดเร็วแล้วเดินออกนอกห้องไป
.
.
.
"ทำไมต้องอาหารญี่ปุ่น ?" อูยองเอ่ยถามขณะเคี้ยวซูชิด้วยความเพลิดเพลิน
"ดูจากหน้าตาแล้วคิดว่าคงชอบ"
"งั้นผมควรชอบอะไรอีก ?" อูยองยื่นหน้าเข้าไปถามนิชคุณ
"ชอบพี่มั้ง"
"ก็จริง ..คิก" พูดเสียงแผ่วเหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า ทำให้คนที่คิดจะแกล้งคนอื่นหน้าแดงเสียเอง
I can't forget your love ออนเจกาจีราโด ~
"ผมขอรับโทรศัพท์นะ" อูยองว่า
"เชิญครับ" ว่าแล้วก็ยิ้มขำ มารยาทดีจริงๆ สินะ
"ดีฮะ เที่ยวถึงไหนแล้ว ?"
"..............."
"น้องสบายดี พี่ก็คงสบายล่ะซิ"
"........"
"น้องรู้นะว่าพี่ให้เพื่อนพี่มารับเพราะกลัวน้องหนีไปอยู่กับจุนโฮอ่ะ"
".................................."
"อืมม ...เมื่อไหร่พี่จะทำใจยอมรับนิสัยจุนโฮซะที น้องว่าจุนโฮนิสัยดีออก"
"..............................................."
"บายฮะ เที่ยวให้สนุกนะ" นิชคุณยิ้มน้อยๆ กับสรรพนามที่อูยองใช้กับจุนซู น่ารักดีนี่หน่า
"ใครเหรอจุนโฮ?"
"เพื่อนน้องเอง !" ยิ้มหวาน "เอ่อะ เอ๊ะ เพื่อนผมเองฮะ"
"นี่ แทนตัวเองแบบที่ใช้กับจุนซูสิ"
"แต่ .." นิชคุณมองหน้าอูยอง สายตาดูบังคับนิดๆ สุดท้ายอูยองก็ยอม "ฮะ"
"จุนโฮเป็นแฟนน้องอูยองเหรอคะ ?"
"ผม.. เอ่อ น้องไม่ใช่ผู้หญิงนะ" พูดเสียงสะบัดนิดๆ อย่างแสนงอน
"น่ารักจะตาย ว่าไง ? จุนโฮ ?"
"จุนโฮเป็นเพื่อนน้องตั้งแต่เด็กๆ แล้วฮะ บ้านอยู่ติดกัน แต่พอน้องไปเรียนอเมริกา ก็ไม่ได้เจอหน้ากันมาหกปีแล้ว" เล่าไปยิ้มไปพอคิดถึงเรื่องราววัยเด็กก็อดตลกตัวเองไม่ได้ "จุนโฮชอบหยิกแก้มน้องให้ช้ำ พี่จุนซูก็เลยไม่ค่อยชอบจุนโฮน่ะฮะ"
"แล้วน้องไปยอมจุนโฮทำไมละคะ"
"ก็ไม่รู้จะพูดยังไงนี่ ห้ามก็ห้ามไม่ได้สักที จุนโฮขู่ว่าถ้าไม่ยอมจะโดดทับล่ะ น้องกลัวตัวแบนนี่นา" นิชคุณหัวเราะก้อง น่ารักจริงๆ เลยจางอูยอง ยิ่งพูดคุยกัน นิสัยของอูยองก็ทำให้นิชคุณชอบมากขึ้นไปอีก ทั้งน่ารักน่าเอ็นดู ยิ่งเสียงเจื้อยแจ้วนั่น เขาไม่เบื่อเลยที่จะฟัง จางอูยองคนเงียบๆ หายไป เหลือก็แต่จางอูยองที่ช่างพูดช่างคุย น่ารัก และอยากที่จะรัก
.
.
.
.
.
TBC in Round 2 : (ห้องนอน)
ความคิดเห็น