คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องที่ 1 :ช่วงเวลาที่ผมมีความสุข
แสงแดดสีแดงยามเย็นมันชวนให้ผมเหงาทุกทีที่ผมเฝ้ามองมันผมไม่รู้ว่าทุกคนเป็นเหมือนผมหรือปล่าว แต่มันชวนให้เหงาจริงๆนะสำหรับคนที่เคยมีแฟนมาก่อน.....
แต่มันไม่ใช่ผมตอนนี้ ชั่วโมงนี้ นาทีนี้ วินาทีนี้ หรืออาจจะเป็นแค่เสี้ยววินาทีนี้ ผมก็จะยอมแลกกับชีวิตของผมทั้งหมด เพื่อได้อยู่กับเธอ เพียงแค่เห็นหน้าเธอ รอยยิ้มของเธอ
ผมก็มีความสุขแล้ว... บางคนอาจจะอยากครอบครองคนที่ตัวเองรัก
สำหรับผมแล้ว...ไม่เลยผมไม่เคยต้องการครอบครองเธอ สำหรับผมแล้วแค่ได้อยู่ใกล้ๆเธอได้ทำสิ่งดีๆเพื่อเธอก็คือช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด
“อ๊ะ”เสียงอุทานของหญิงสาวดังขึ้นข้างหลัง ผมจึงหันไปมอง
นี่แหละ คำตอบของผม เธอคนนี้ ชื่อว่า อลิเซีย ผมเรียกเธอว่า ”อลิซ” เหมือนเจ้าหญิงเลยใช่ไหมล่ะ อ่ะ แน่นอนเธอคือเจ้าหญิงของผม เธอสวยกว่าใครทั้งหมดในโลกนี้หรือนอกโลก อันหลังผมอาจจะเวอร์ไปซักหน่อย แฮะๆ
ผมทวินเทลสีชมพูของเธอช่างน่ารักน่าทนุถนอมเอามากๆ ใบหน้ารูปไข่ จมูกสวยได้รูป ริมฝีปากบางอมชมพูอันน้อยของเธอช่างน่าหลงไหล ผมว่าอธิบายแบบนี้ผมไม่ค่อยจะเก่ง เอาเป็นว่าคุณคิดว่าใครสวยหละ? แหนะผมไม่เล่นหรอกมุขเก่าๆแบบว่า สวยกว่านั้น 2-3 เท่า เพราะเธอสวยกว่านั้น 10 เท่า ฮ่าๆๆๆ
“คอนสแตนติน มานั่งเหม่ออะไรคนเดียวที่ระเบียงหรอคะ”อลิซถามผม
“คิดถึงเรื่องเก่าๆน่ะ แล้วไม่ถามตอนนี้หรอ ตอนนี้ผมคิดถึงอลิซอยู่น่ะ”ผมพูดยิ้มแล้วสังเกตุสีหน้าของเธอ
“แหมคุณนี่ชอบล้อเล่นนะคะ”เธอพูดด้วยใบหน้าเขินอาย
“ผมไม่ล้อเล่นหรอกครับ ผมชอบพูดอะไรที่มันออกมาจากใจ”ผมตอบอย่างจริงใจ
“หรอคะ? เรากลับไปที่ห้องกันดีกว่าค่ะ”เธอรีบเปลี่ยนเรื่องคุย
ฮ่าๆผมลืมบอกไป คือเวลาผมหยอดเธอมากๆ เธอจะชอบเปลี่ยนเรื่องคุย ไม่รู้ว่าเธอกลัวอะไร หรือว่าเธอลืมคนเก่าไม่ได้ อ่ะ! ผมไม่ได้บอกนี่นา ว่าเธอเคยมีแฟนและเลิกกันนานแล้วแต่ดูเหมือนเธอจะลืมเค้าไม่ได้
ผู้ชายคนนั้นดีกับเธอมาก แต่สำหรับผมอ่ะนะ ยังไงผมก็ดูแลเธอดีกว่าแน่นอน แต่สำหรับเธอจะมองแบบนั้นรึเปล่า
ผมจะอธิบายง่ายๆก็แล้วกัน ผมนั่งรอเธอเวลาไปรับไปส่งเธอ แต่ผู้ชายคนนั้นต้องให้เธอรอประจำ ไม่รู้ว่าเธอชอบรอหรือยังไงกัน ผมคิดแล้วมันก็ จี้ดีเหมือนกัน
“กรอด..ฟึบ”เสียงจอดรถของไอหมอนั่น คนที่ผมไม่ชอบหน้า
ผมรีบเดินลงมาชั้นล่าง เพื่อที่จะได้ทำสิ่งที่ผมอยากทำมากที่สุดตลอดเวลา
“เดี๋ยวค่ะคุณคอนสแตนติน”อลิซร้องเรียกผม
ผมไม่หยุดหรอกผมรู้ว่าคุณจะหยุดผมอลิซ ผมไม่ยอมให้คุณหยุดผมหรอก
“อ่าวนาย คอนสแตนตินนี่นา”ไอหน้าจืดนั่นทักผม
“ป้าป”ผมชกเต็มหน้าของไอหน้าจืดนั่น
“หยุดเดี๋ยวนี้นะคะ! คุนคอนสแตนติน”อลิซสั่งผม
เธอถึงกับสั่งผม ทั้งๆที่ไม่เคย คงรักมันมากสินะอลิซผมไม่คิดเลยว่าคุณจะรักมันขนาดนี้
“อลิซไอหน้าจืดนี่มันดีอะไรหนักหนา”ผมเค้นเสียงถาม
“เค้าไม่เกี่ยวอะไรทั้งนั้นแหละค่ะคุณน่ะรีบกลับห้องผู้ป่วยได้แล้วนะค่ะ”
หน้าของไอหน้าจืด - -
หน้าของอลิซ -.-
ผม ^ ^
"ขอโทษคุณด้วยนะคะคือเค้าเป็นผู้ป่วยทางจิตน่ะค่ะ"อลิซกล่าวขอโทษแทน
"อ่อไม่เป็นไรครับผมไม่ถือ"ไอหน้าจืดพูด
พวกคุณดูสิมันน่าแค้นใจแค่ไหน อลิซปกป้องมันน่ะ
ความคิดเห็น