คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [...$F...] วอนคยู ~It's Not Love...~ Past 2
Past 2
ระหว่า่ว้อมเ้น...
บรราลิทั้หลาย่าพาัน้อมเ้นอย่าเอาริเอาั โยมีอีทึ นาฟ้าแสนสวย ่อยเฝ้าูอยู่
แ่เมื่อละสายาออีทึไปแล้ว...เหล่าลิทั้หลาย็พาันวิ่เล่นหยอล้อันอย่าสนุสนาน
ราวับว่าเป็นเ็อายุ 5 วบ ทั้ที่อนนี้อายุ็ประมา 20 ้นๆแล้ว
แ่อีฝาหนึ่ ีวอน อนนี้เาูเศร้าผิปิ...
ถ้าัใแล้ว ันะลืมเธอไ้ไหม ฮีอล???
ารแอบรันอื่นทำไมมันถึทรมานนานี้...
"พี่ีวอน" ะที่ีวอนิทบทวนเรื่อ่าๆอัวเอ ยูฮยอน็สะิเาให้หลุาภวั์
"อ๋อ เปล่าๆ ไป้อม่อเถอะ" ีวอนรีบปิเสธทันวัน พลาเปลี่ยนบทสนทนาทันที
"ฮะ"
"โอ้ย!!!" ู่ๆ ยูฮยอน็เล้มลับพื้น ทุๆนวิ่รูมาูอาารอยูฮยอนอย่ารวเร็ว
อาเป็นเพราะ ยูฮยอนเพิ่เยฝึ้อมเ้นแบบริๆัๆ เป็นรั้แร
ึยัไมุ่้นับาร้อเ้นแบบหนัๆ ...และูเหมือน้อเท้าอเาะแพล
"เป็นอะไรมาไหม" ีวอนเินมาูอาารอยูฮยอน พลานั่ลับ้อเท้าอยูฮยอน
"โอ้ย มันเ็บร้อเท้าฮะ" ยูฮยอนพูพลาะัเท้าลับมาแ่ีวอน็ับเอาไว้ไม่ให้ยูฮยอนิ้น
"ั้นไปพั่อนล่ะัน" หัวหน้าวผู้แสนี อีทึ ล่าวับยูฮยอน้วยวามเป็นห่ว พลาิในใว่า
...ถ้าบริษัทรู้ว่า ยูฮยอนเ็บอย่านี้ สสัย้อโนเทศน์แน่ๆเลย ทั้เรื่อเีย และเรื่อนี้อี ลุ้ม!!!
ว่าแล้ว ีวอนในานะรูมเมทอยูฮยอน็พยุยูฮยอนไปยัห้อพยาบาลอบริษัท และูเหมือนเพื่อะหนีหน้าใรบาน้วย...
แ่ลอเวลาที่ีวอนพายูฮยอนไปห้อพยาบาล ยูฮยอน็่อยแ่ร้อโอโอยอยู่ลอเวลา
"มันเ็บนานั้นเลยหรอ" ีวอนที่เริ่มรำาับเสียโอโอยอยูฮยอน ถามยูฮยอน้วยสีหน้านิ่ๆ
"มันเ็บมาๆเลยฮะ ผมไม่เย้อเ้นหนันานี้มา่อนเลย พอไ้เ้น็เลย..." ยูฮยอนพูทิ้ท้ายประโยเอาไว้ ทำให้ีวอน้อถามเาลับ
"็เลย...อะไร"
"เ้นแรไปหน่อย แฮะๆ"
"ทีหน้าทีหลั ็ระวัๆหน่อยล่ะัน"
"ฮะ"
หลายเือน่อมา...
วันนี้เป็นวันเิอยูฮยอน ทุๆน่าพาันเรียมานให้เา ัวยูฮยอนเอไม่ไ้รู้เรื่ออะไรเลย ไ้แ่นั่เล่นเมส์ไปเรื่อยๆ
ทา้านีวอน เา็ำลั่วยนอื่นเรียมานวันเิให้ยูฮยอนเ่นัน
แู่เหมือนภาพที่เห็นรหน้าอเา มันทำให้เาถึับ้อเินหลีออมา
"ฮันยอ นายน่ะ เหนื่อยมามาพ่อแล้ว พัเี๋ยวนี้เลย"
"ร้าบบบบบ"
ฮีอลและฮันยอ ำลัพูุยันอย่าสนุสนาน มันะไม่เป็นอย่านี้ไ้ยัไ ทั้สอำลับันหนิ...
ีวอนเอ ไม่สามารถะทนูภาพบาาบาใอัวเอไ้ ึเินเลี่ยออมา
และ็เอะับยูฮยอนที่นั่เล่นเมส์อยู่ในห้อนอน
"ยูฮยอน" ีวอนทีู่เหมือนอนนี้ะเริ่มสับสน เรียื่ออยูฮยอน้วยน้ำเสียหนัแน่น
"ฮะ" ยูฮยอนานรับพร้อมับยิ้มให้ีวอน
"สุสัน์สันเินะ"
"อบุฮะ นึว่าทุนะไม่รู้วันเิผมะอี"
...วิเศษ นึว่าทุนะไม่รู้วันเิเรา เอ๊ะ!!! แล้วพวเารู้ไ้ไเนี่ย
"ยูฮยอน เราบันไหม" ีวอน...เาทำอะไรลไป ทำไมเาถึอบับยูฮยอน
"อะไรนะฮะ..." ทั้อึ้ ทั้ ยูฮยอนอุทานออมา้วยวามถึั้นีสุ
ริมฝีปาเรียวสวยไ้รูปอีวอน ้มลมาประบับริมฝีปาอยูฮยอน อนนี้มันเิอะไรึ้น
ีวอน เป็นอะไรไป!!!??? ยูฮยอนพยายามะเบือนหน้าหนี แ่็แพ้แรอีวอน ไ้แ่อยู่นิ่ๆให้ีวอนูบเา่อไป
"Happy..." ัหวะนี้เอ ทุๆนที่เรียมเอร์ไพรส์วันเิให้ยูฮยอน ทุนเปิประูเ้ามาในห้อ
และ็้ออึ้นา้า...ีวอนำลัูบับยูฮยอน!!!
ในทันที ีวอน็ผละออายูฮยอนอย่ารวเร็ว...
"พวนาย เฮ้ๆ ทำอะไรันเนี่ย" ัอินพูพลาเินเ้าไปหาีวอนและยูฮยอน ที่นั่อ้ำๆอึ้ๆันอยู่
"ือว่า เราบันแล้ว" ีวอนพูพลาเอามือโอบไหล่บาๆอยูฮยอน
"ยินี้วยนะ โอ้ว...ยูฮยอน นายมีนูแล แบบใล้ิแล้ว" ฮีอลพูพลาเินมาบไหล่อยูฮยอน แ่ภาพแบบนี้...
มันยิ่อย้ำให้ีวอน ยิ่สัยสนและเ็บปวยิ่ึ้น...
"ยูฮยอน พูอะไรหน่อยสิ" เฮล่าว้วยใบหน้าอยารู้ แ่ิบอมที่ยื่นอยู่้าๆ็พยายามปรามเฮเอาไว้
...นายะไปยุ่อะไรับเาฮะ เฮ !!!
"เอ่อ...ือว่า..."
...มันเิอะไรึ้นเนี่ย!!! ทำไมพี่ีวอนถึทำแบบนี้ โอ้ยยยย ไม่อบสถานาร์แบบนี้เลย
"เอาเถอะๆ เา็บันแล้ว เอาเป็นว่า พวเารััน ฮิ้ว~" อึนฮยอล่าวออมา้วยน้ำเสียสใส โยมีอมินเป็นแนวร่วม
"ใ่ๆ เารััน"
"ไปล่ะนะ 5 ทุ่มแล้ว เ้านอนันีว่า" อึนฮยอแวีวอน่อนะเินออาห้อไปับอมิน และทุๆน
แ่...อนนี้นที่อึอัที่สุ ็ือ ยูฮยอน...
"เอ่อ..." ยูฮยอนพยายามสร้าบรรยาาศให้ลับมาึัเหมือนเิม ึพยายามะพูเรื่อทั่วๆไป แ่็พูไม่ออ เมื่อีวอนหันมามอหน้าเา
"อโทษนะ ที่ทำแบบนี้ับนาย"
"อ้อ ฮะ" ยูฮยอนพยัหน้ารับน้อยๆ
"เ้านอนันเถอะ ันว่ามันึมาแล้ว" ีวอนพูพลาเอนัวลนอน
"เอ่อ...ผมนอนพื้นไ้ไหมวันนี้" แ่ยูฮยอนลับรู้สึไมุ่้นที่ะ้อนอนเียเียวันับีวอน
ทั้ๆ ที่เาทั้ 2 ็นอนแบบนี้มาแล้วหลายเือนแล้ว
"ทำไม" ีวอนมวิ้วทันที เมื่อไ้ยินยูฮยอนพูประโยนี้
"อยาลอเปลี่ยนบรรยาาศฮะ" แ่ยูฮยอน็พยายามแ้ัว่อไป พลาหยิบเอาหมอนลมาวาที่พื้น
"ถ้านายนอนพื้น ัน็นอน้วย" ว่าแล้วีวอน็เอาหมอนและผ้าห่มลมาวาบนพื้นเ่นัน ่อนะเอามือไปโอบอยูฮยอนเอาไว้ในอ้อมแน
ีวอนที่อนนี้พยายามะลืมเรื่อเ่าๆอัวเอ ให้หมไป แ่ว่า... ารที่ทำอย่านี้ ...
มันไม่เป็นารทำร้ายยูฮยอนในทาอ้อมหรือ???
"ทำไม้ออแน่นนานี้้วย" บอไป็เอามือเล็ๆ็พยายามแะมือู่ให่ๆอีวอนออ แ่็ลับโนีวอนอแน่นึ้นไปอี
"็...เอาเถอะ นายเป็นหมอน้าอัน ยูฮยอน ันให้นายอันมาไม่รู้ี่รั้แล้ว รั้นี้รั้แรนะ ที่ันอนายืนบ้า..."
"ผมอพี่้วยหรอ" ยูฮยอนถามีวอนลับ้วยวามสสัย
...ันอเาั้แ่เมื่อไร ไม่เห็นรู้เรื่อเลย
"็ใ่นะสิ ยัะถาม นอนไปเลย พรุ่นี้มีานแ่เ้า อ้อ ถ้าลัวว่าันะทำอะไร ลืมไปไ้เลย ันไม่ทำอะไรเ็น้อยอย่านายหรอ"
...ันทำถูหรือเปล่า ยูฮยอน ถ้าเินาย้อเสียใเพราะัน นายะโรธันไหม
To Be Con...
ความคิดเห็น