The Rebocon Familia! ไดอารี่ความฮาของครอบครัวสุดป่วน

ลำดับตอนที่ #2 : 2nd Law: Survive in Rebocon F.

2^nd Law: Survive in Rebocon F.

กฎข้อที่ 2 เอาชีวิตรอดในรีโบคอน

            กาลครั้งหนึ่ง

            เมื่อเปิดคอมขึ้นมาสิ่งแรกที่คุณจะทำคืออะไร? แน่นอนว่ามันคงไม่ใช่การเข้ามาในเว็บเด็ก*ติ้ด* (โปรดมองว่ามันคือการเซนเซอร์) แล้วตรงดิ่งเข้ากรุ๊ปๆ หนึ่งที่มีชื่อตามชื่อเรื่องนี้หรอกใช่มั้ย? ก็ไม่แน่ว่าอาจจะไม่ทั้งหมดที่ทำแบบนั้นแต่ก็ต้องมีบ้างสักคน...สักคน... (ใคร?)

            คงมีสักคนนั้นแหละ =_=

            ในอดีตชาวรีโบคอนใช้ชีวิตอยู่อย่าง...

            เมื่อคุณเปิดประตูรั้วบ้านที่ชื่อว่า Rebocon F. เข้ามาก็จะพบกับสวนหน้าบ้านที่มุ้งมิ้งกระดิ่งแมวที่เมื่อมองไปยังตัวบ้านก็จะเจอกับความน่ารักแบบที่ไม่สามารถหาได้ในปัจจุ --- (โดนดูดเสียง) หรือบางทีก็จะมีเหล่าดาราหน้าตาดีที่จะมาต้อนรับตั้งแต่แรกเห็น สวนหน้าบ้านยังคงเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนแปลงบ้างไปตามเวลาแต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาจนเห็นได้ชัดก็มีอยู่แน่ๆ สองอย่าง คือ ห้องโถงกับบอร์ด

            ห้องโถงคือที่ๆ มีการเปลี่ยนแปลงที่สุดในบ้านเพราะจะมีคนเข้าออกตลอด มีทั้งการพูดคุย มีทั้งการแนะนำตัวของคนที่เข้ากรุ๊ปมาใหม่ๆ และคนที่อยู่ในกรุ๊ปมาพูดคุยกันเอง เช่น บางคนอาจจะไปงานการ์ตูนก็มาเล่าให้ฟัง ถามไถ่กันเรื่องภัยพิบัติธรรมชาติ เป็นที่แนะนำตัวของคนเข้ากรุ๊ปใหม่ๆ ...ยังไม่ใช่สมรภูมิแย่งสามี ภรรยา แฟน กิ๊ก หรือแม้แต่บ้านเล็กบ้านน้อย อย่างโจ่ง— #ผิดประเด็น

            ยกตัวอย่าง

            สมาชิก A: เปลี่ยนสีบ้านใหม่น่ารักจังเลย ^3^

            สมาชิก B: อร้ายย ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน เป็นไงบ้างทุกคนนนนน~

            สมาชิก C: อยากไปงานมีตติ้งจังเลย ฮือออ แม่ไม่ให้ไปอ่ะค่ะ เสียใจมากเลย T[]T

            .

            .

            .

            ก็อะไรประมาณนั้น J

            ส่วนบอร์ดคือสถานที่ที่เจ้าของบ้านอย่างพี่เค้กจะมีเรื่องราวอะไรมาบอกเล่าให้ทุกคนฟัง ความเคลื่อนไหวในช่วงแรกเหมือนจะไม่มีอะไรมากแต่เมื่อเวลาผ่านไปเหตุการณ์ต่างๆ ก็เพิ่มมากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เป็นที่ๆ เมื่อทุกคนรู้ข่าวแล้วก็จะมีการแลกเปลี่ยนข้อมูลและพูดคุยกันอีกที่หนึ่ง ทำให้บ้านหลังนี้ดูไม่เหงาเท่าไหร่

            ยกตัวอย่าง

            กระทู้ “หายไปนาน มาอัพเดตรูปปัจจุบันกัน”

            Comment A นางสาวสวยใส: น่ารักมากอ่าค่ะ ><

            Comment B แม่มดน้อย: นีโกะซังยังน่ารักจำได้เหมือนเดิม

            Comment C นิรนาม: พี่ยามะหล่ออีกแล้ว

            Comment D เด็กน้อย: เคนเคนวิ้งเว่อร์ อยากได้กลับบ้าน~ ♥

            .

            .

            ก็อะไรทำนองนั้นอีกนั่นแหละ

            แต่บ้านหลังนี้ยังไม่เสถียรพอเพราะเกิดเหตุขัดข้องขึ้นหลายอย่างทำให้เจ้าของบ้านอย่างพี่เค้กต้องทิ้งบ้านเก่าไปแล้วสร้างบ้านใหม่ขึ้น บ้านที่ดูแข็งแรงและแน่นหนาขึ้นกว่าเดิม

            แต่มันก็มีบางสิ่งที่ต่างออกไปจากเดิม

            ณ บ้านหลักของรีโบคอนในปัจจุบัน...

            บ้านที่ดูจะแข็งแรงขึ้นกว่าเก่ามากถ้าหากนายมาร์ค เจ้าของที่ดินไม่ปรับเปลี่ยนนโยบายการควบคุมเสียงเพื่อป้องกันการรบกวนชาวบ้านในภายภาคหน้าแล้วละก็นะ ปัจจุบันทุกคนก็ยังอยู่ดีมีสุข อาจจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ แต่ไม่ใช่แค่สถานที่ที่เปลี่ยนไป แต่จะเพราะวุฒิภาวะหรือความใกล้ชิดสนิทสนมก็ไม่รู้สินะ ที่ทำให้บอร์ดของบ้านนี้กว้างขวางขึ้นมากและมีการพูดคุยกันมากขึ้นกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด

            ยกตัวอย่าง

            “หายไปนาน มาอัพเดตรูปปัจจุบันกัน” – วันนี้ 21.22 น.

            Comment สะใภ้ตระกูลโอฮาชิ: คุณสามีน่ารักขึ้น

            Comment เกย์รูปหล่อหน้าตาดีที่ได้รับมาตรฐานสากล: แน่นอนอยู่แล้วครับคุณหญิง เคนนคุงมีความสุขมาเมื่ออยู่กับโม่ เอ๊ย พวกเรา ไม่เชื่อลองถามแม่บ้านสิผ่านมาหมดแล้ว

            Comment แม่บ้าน: ผ่านอะไร? ว่าแต่ถุงหายไปไหนอันนึงเนี่ย

Comment เกย์หนุ่มรูปหล่อหน้าตาดีที่ได้รับมาตรฐานสากล: เฮาหยิบไปเองแหละท่าน

            Comment เจ้าของฮาเร็ม 7 วัน 8 คน: เคนเคนทำไมดูโทรมๆ ล่ะ เครียดรึเปล่า

            Comment ภรรยาโอตะ: ถุงอะไรห๊ะ โม่  

            Comment จืดจาง : เซนเซอร์ด่วนค่ะ

            Comment เกย์รูปหล่อหน้าตาดีที่ได้รับมาตรฐานสากล: ถุงใส่ของธรรมดาท่าน พี่เค้กนึกไปถึงไหน #พี่เค้กลามก

            Comment ภรรยาโอตะ: อ้าวหรอ นึกว่าไอ้นั่น

            Comment เกย์รูปหล่อหน้าตาดีที่ได้รับมาตรฐานสากล: เฮาเก็บไว้ในที่ปลอดเชื้อเรียบร้อยแล้วท่าน แม่บ้านไม่มีทางค้นเจอ

            Comment ภรรยาโอตะ: ถึงกับกีดกันขนาดต้องเก็บไว้ในที่ลับเลยทีเดียว

            Comment เกย์รูปหล่อหน้าตาดีที่ได้รับมาตรฐานสากล: ไม่ได้ทำร้าย ยังไงเฮาก็รักป๋อมปี้สุดที่เลิฟที่สุดอยู่แล้วนะเบบี๋ #จุ้บ

            Comment แม่บ้าน: รักแกนะ ~♥

          (มีบุคคลเข้าโลกส่วนตัวไปแล้ว 2 ea)

            Comment จืดจาง: แอร้ยยยยยยยย พี่ยูกิน่ารักสุด >///<

            Comment ภรรยาโอตะ: น่ารักอยู่แล้ว ไว้ว่างๆ จะอุ้มน้องมัวร์ไปหาทามะจัง

            Comment จืดจาง: ได้ไงอ่า พี่เค้กใจร้าย มีพี่โอตะอยู่แล้วอ่ะ #ดึงทะเบียนสมรสเลี่ยมทองออกมา

            Comment ภรรยาโอตะ: ไม่เป็นไร พี่รอโอตะเผลอได้ไง

            Comment จืดจาง: สงสารทามะจังที่สุด T[]T #ยอมแล้วทูลหัวอยากมีผัวเป็นยูกิ

            (เข้าโลกส่วนตัวไปอีก 2 ea)

            ถ้าคุณยังหาความเปลี่ยนแปลงไม่ได้โปรดกลับไปอ่านช่วงอดีตอีกครั้ง =w=

            บางคนเราอาจจะคุยด้วยทั้งวัน สนิทกันอย่างไม่น่าเชื่อทั้งที่เจอกันแค่ครั้งแรกในมีตติ้ง แต่ก็มีบางคนที่ยังไม่เคยเจอหน้าด้วยซ้ำแต่ให้ความรู้สึกเหมือนรู้จักกันแล้วระยะหนึ่ง อีกเรื่องในบ้านหลังนี้ที่หลายๆ คนมองข้ามเพราะเป็นเรื่องปกตี้~ปกติไปแล้วในชีวิตประจำวันนั่นก็คือการจิ้นวาย นิยาย แฟนฟิค มันก็ดูธรรมดาทั่วไปละนะ แต่บางทีเวลาที่คุณท่องเว็บอยู่สายตาก็อาจจะหันไปเจอคอมเม้นจากบุคคลหน้าตาคุ้นเคยยิ่งกว่าญาติเด่นหลาอยู่จนน่ากดไลค์แต่ประเด็นคือสิ่งที่เราอยากทำมากกว่าคือถามว่าเขาอยู่กองอวยไหน

            ประสบการณ์ตรงจากกรณีกองอวย K_B

            เป็นเรื่องที่มีกองอวยหลากหลายพอๆ กะไฟลัมป์สิ่งมีชีวิตเลยก็ว่าได้ ซึ่งยิ่งมีสายเยอะ ตัวเลือกก็เยอะ ความแตกต่างก็ตามมา แต่คุณจะทำอย่างไรเมื่อในวันหนึ่งขณะกำลังไล่ดูรูปภาพสุดฟินของคู่ที่คุณชอบและอวยอยู่แล้วคอมเม้นของใครบางคนที่อยู่บ้านเดียวกัน ห้องห่างกันไม่ถึง 3 ห้องก็เด้งขึ้นมาในหน้าของภาพนั้นที่คุณกดไลค์อยู่ ...ความฟินบังเกิดจนอยากเห็นหน้าคนเม้นกันเลยทีเดียว =w=

และนี่ก็คือวันๆ ของบ้านรีโบคอนที่สมาชิกส่วนใหญ่ไม่ค่อยปกติกันสักเท่าไหร่

#จบ

 #ยังของ Talk นิด

            A: ไม่ทราบว่าตอนนี้มันมีอะไรน่าสนใจบ้าง

            W: ฉันก็ยังไม่รู้เลยค่ะ ความจริงอยากซูมไปที่เจ้าของคอมเม้นฮาเร็ม 7 เอ้ย อดีตกับเรื่องทั่วไปน่ะค่ะ แต่ดันลืมไปซะสนิท กว่าจะกู่กลับก็ตอนเกือบจบเรื่อง =w=;;;;

            A: แล้วแบบนี้ตอนหน้าจะมีอะไรมาเขียนต่อหรอ

            W: มีแน่นอนค่ะ ตอนหน้านี่ของคนที่คุณก็ไม่คาดว่าใครเลยนะขอบอก ถ้ายังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ

            #เขียนบทรั่วไม่เก่งจะพยายามนะ

            #สุดท้าย

#ยอมแล้วทูลหัวอยากมีผัวเป็นยูกิ

จริงๆ นะเออ 555555 กร้ากกกกกกก =w=