ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MY PRINCE เจ้าชายไร้รัก Yaoi ~(yunjae)~

    ลำดับตอนที่ #3 : ~เจ้าพี่จะทรงอภิเษกกับคนที่ไม่ได้รักงั้นเหรอครับ~ *เหตุการณ์ที่เลวร้าย*

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ค. 52


     




        "ใช่ แน่นอนที่สุดโกรธ โกรธมาก!!!" เมื่อได้ยินแบบนั้นองค์หญิงถึงกับอึ้ง  




                 ...........ย้อนถึงช่วงเวลาเช้า............



       "แต่งงาน"

       "เจ้าพี่จะแต่งงาน  แต่งกับใคร นี้อย่าบอกว่าเป็นไอ" องค์รัชทายาทหนุ่มพูดขึ้นด้วยสีหน้ามีอารมณ์โกรธจัด  เมื่อนึกถึงใบหน้าคนที่พี่จะแต่งงานด้วย

       "ใช่ ยุนโฮคือคนที่พี่จะแต่งงานด้วย พี่ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมเจ้าถึงเกลียดเขานัก  แต่ทุกอย่างที่พี่ทำพี่ทำเพื่อเจ้านะ เสด็จพ่อก็ไม่อยู่แล้ว เจ้าจะต้องได้เป็นกษัตริย์องค์ต่อไปไม่ใช่ใครที่ไหน และไม่ว่าจะยังไงก็ตามพี่จะแต่งงานกับ ท่านชอง  "

       "จินฮวา"  ชายหนุ่มแสนสง่าขึ้นเสียงสูงอย่างไม่พอใจ ก่อนที่องค์หญิงจิฮวาจะเดินหนีไป

       "ไม่ ไม่มีวัน เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่ยุนโฮ"  ความรู้สึกตอนนี้คืออะไร ไม่พอใจที่จะมีคนมาแย่งพี่ไปหรือเพราะคนที่มาแต่งงานกับพี่คือ ชอง ยุนโฮ


        .
        ..
        ....
        ........
                                                         

        จินฮวาเดินเข้ามากอดแจจุงจากด้านหลังก่อนจะซบหน้าลงไปที่หลังองค์รัชทายาท

       "พี่รักนายกับเสด็จแม่มากนะ ถ้าอะไรที่พี่ทำมันเป็นประโยชน์ต่อบ้านเมืองพี่ก็ยินดีที่จะทำ" แจจุงไม่ได้พูดอะไรได้แตนิ่งฟังคำที่จินฮวาพูด

       "แจจุงอา ....เจ้าน่าจะเข้าใจนะที่พี่ทำก็เพื่อเจ้านะ องค์ชายก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าคนที่คุมอำนาจทั้งหมดก็คือท่านเสนาบดีชอง ยองกึม" แจจุงแกะมือบางออกจากเอวก่อนจะหันหน้ามาหาจินฮวา

       "ผมทราบครับ ผมดูก็รู้ว่าเค้าต้องการที่จะเป็นใหญ่ หึ คงอยากจะให้ลูกชายเป็นกษัตริย์ล่ะซิ" แจจุงมองหน้าจินฮวาเหมือนขอความเห็น

       "ก็นี่ยังไงล่ะ ..ถ้าพี่แต่งงานกับชอง ยุนโฮลูกชายคนเดียวของท่านเสนาบดีตำแหน่งองค์รัชทายาทของเจ้าจะได้ไม่สั่นครอน......แจจุงอาพี่ต้องการให้เจ้าเป็นกษัตริย์นะเข้าใจพี่เถอะนะ"

       "ครับ ........แต่เจ้าพี่จะทรงอภิเษกกับคนที่ไม่ได้รักงั้นเหรอครับ

       "ใครบอกเจ้า .....ว่าพี่ไม่รัก .....พี่รัก  พี่รักยุนโฮ" เมื่อเจอคำตอบนี้เข้าไปองค์รัชทายาทถึงกับพูดไม่ออก จินฮวามองหน้าแจจุงพร้อมกับยิ้มให้แล้วเดินเข้าไปสวมกอด 'ใช่พี่รัก รักชองยุนโฮ รัก ...รักแค่พี่ชาย พี่ชายเท่านั้น ...แจจุงอาพี่ทำเพื่อเจ้าคนเดียวเลยนะพี่ยอมสละความรักเพื่อองค์รัชทายาทของพี่ พี่รักเจ้านะแจจุงอา' มันก็เป็นแค่ความคิดของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากจะเห็นน้องได้เป็นกษัตริย์ ปกครองบ้านเมืองต่อจากเสด็จพ่อ

       "แจจุงอา"

       "ครับเจ้าพี่" แจจุงพูดพร้อมกับคลายอ้อมกอดและสบตากับจินฮวา

       "เจ้าต้องเป็นกษัตริย์ให้ได้นะแจจุงอา เจ้าต้องเป็นเหมือนเสด็จพ่อนะ" จินฮวาพูดทั้งนําตา...สังหรณ์ใจบางอย่างว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นเป็นแน่  แม้ว่าแจจุงจะไม่เข้าใจความรู้สึกของจินฮวาแต่...

       "ผมสัญญาครับ ผมจะเป็นกษัตริย์ที่ดีเหมือนเสด็จพ่อ"

       




                                                                 ...............................




       ....... ณ เขตพระราชฐาน........



         องค์รัชทายาทที่นั่งอ่านหนังสือเล่นอยู่เพียงลำพังที่ซุ่มดอกไม้สีขาว ท่ามกลางดอกไม้ที่ลายล้อมเกี่ยวพันรอบซุ่มทำให้ภายในค่อนข้างจะมืด แจจุงนั่งถอนหายใจกับเรื่องที่ได้คุยกับจินฮวาเมื่อเช้า ......ไม่รู้ ไม่รู้ว่าตัวเองคิดยังไงกันแน่กับเรื่องนี้

       .
       ..
       ...

       "ทรงอ่านหนังสือเป็นด้วยหรือนี่องค์ชาย" ชายหนุ่มร่างสูงที่ถือวิสาสะเดินเข้ามาอย่างไม่ได้รับอนุญาติ เอ่ยขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปนั่งฝั่งตรงข้ามของโต๊ะสีทองหรูและมองหน้าแจจุงอย่างกวนอารมณ์

       "เจ้า ....แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วยล่ะ เราจะทำอะไรมันก็เป็นเรื่องของเราแล้วใครอนุญาตให้เจ้าเข้ามาไม่ทราบ"

       "หม่อมฉันอนุญาตตัวเอง"

       "เจ้า .....ไอคนบ้าถ้าจะมากวนประสาทกันล่ะก็ ....รีบไปเลยเราไม่อยากเห็นหน้าเจ้า"

       "โธ่องค์ชาย หม่อมฉันก็แค่จะมาทำความสนิทสนมเอาไว้ เพราะว่าในวันข้างหน้าเราอาจจะต้องเกี่ยวดองกันก็เป็นได้" ยุนโฮพูดใส่พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานอย่างกวนๆ

       "ชิ เราไม่สนว่าเจ้าจะแต่งงานกับจินฮวาหรือไม่ เราไม่สนว่าเจ้าจะอยู่ในตำแหน่งไหน อย่านึกว่าเราไม่รู้ว่าที่เจ้าจะแต่งงานกับจินฮวามันเป็นเพราะอะไร....."

       "เพราะอะไรล่ะ ฝ่าบาทโปรดบอกข้าด้วยเถิดเพราะข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน"

       "นี่เจ้า..... หึงั้นก็รู้เอาไว้ซะพ่อของเจ้าคงมักใหญ่ใฝ่สูง คิดเกินตัวเห็นว่าตัวเองมีอำนาจ บังคับจินฮวาให้แต่งงานกับเจ้า คงต้องการให้ลูกชายตัวเองเป็นกษัตริย์ล่ะมั้ง น่าสมเพศจริงๆหึ" ร่างบางที่พูดจบก็ทำท่าจะเดินออกไป ....แต่......

         .....
         .........
         ..............


          ร่างสูงจับแขนบางแล้วกระชากเข้ามาหาตัวก่อนจะประกบจูบปากบางที่เอ่ยถ้อยคำดูถูกพ่อของเค้า ยุนโฮกอดแจจุงไว้จนแน่นดุดดันที่จะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากหวานมือข้างหนึ่งยกขึ้นมาบีบปากบางให้เปิดออกก่อนจะสอดลิ้นหนาเข้าไปดูดดุนจนพอใจ ฝ่ายแจจุงที่อึ้งตั้งแต่ปากหนาเข้าประกบในตอนแรกก็หลับตาและยอมรับจูบของยุนโฮจนกว่าฝ่ายร่างสูงจะพอใจเช่นกัน เป็นครั้งแรกที่ได้จูบ เป็นครั้งแรกที่จูบกับผู้ชาย

       "อือ ...จะ เจ้า อืม...อ๊ะ!!" แจจุงร้องอย่างตกใจเมื่อถอนจูบเสร็จยุนโฮก็ผลักแจจุงไปชิดกับเสาต้นใหญ่ของซุ่มก่อนจะประกบจูบอีกครั้ง ยุนโฮจูบแจจุงไปทั่วทั้งใบหน้าก่อนจะผละออกแล้วมองใบหน้าหวานที่แดงเรื่อ ก่อนจะจุ๊บเบาๆที่ปลายจมูก

       "ทำ ..เอ่อ เจ้า..ทำแบบนี้ทำไม" แจจุงที่หน้าแดงอยู่เอ่ยพูดขึ้นด้วยความอาย

       "ขอโทษ ตอนแรกหม่อมฉันแค่ทนฟังที่องค์ชายพูดถึงท่านพ่อไม่ได้ ...แต่ที่ทำเมื่อกี้หม่อมฉัน....."

       "ชั่งมันเถอะ เจ้าไม่ควรทำแบบนั้นกับเรา ไม่ควร....."



        
                                                              ...............................



          เสียงดังสนั่นหวั่นไหวของงานอภิเษกทีเริ่มต้นอย่างยิ่งใหญ่ในยามเช้าซึ่งเป็นพิธีของการไหว้บรรพชน

       "ท่านคิดยังไงกับการแต่งงานในครั้งนี้ ท่านชอง" จินฮวาพูดขึ้นหลังจากที่หนีพระพี่เลี้ยงออกมาจากการแต่งตัว ..เพื่อมาพบว่าที่เจ้าบ่าว

       "แม้การแต่งงานในครั้งนี้จะมีเหตุผลที่นอกเหนือจากความรัก แต่หม่อมฉันเข้าใจจิตใจของพระองค์ดี" จินฮวาไม่พูดอะไรแค่เดินเข้ามาใกล้ยุนโฮร่างบางเอามือไปคล้องคอชายหนุ่มพร้อมกับประกบปากบางลงบนปากของยุนโฮ

       "เรากำลังฝืนใจกันอยู่ใช่ไหม" ว่าที่เจ้าสาวแสนสวยเอ่ยออกมาหลังจากที่ถอนจูบออกก่อนที่จะหลั่งนำตา  ยุนโฮมองใบหน้าอันอ่อนหวานก่อนที่จะเช็ดนําตาให้ ยุนโฮนั้นเคยคิดเสมอว่าอาจจะหลงรักองค์หญิงจินฮวาก็เป็นได้ แต่....จูบเมื่อครู่จึงทำให้เค้ารู้อะไรบางอย่าง ความรู้สึกของเค้าเวลาจูบกับจินฮวามันช่างแตกต่างกับเวลาที่จูบกับแจจุง ......ความรู้สึกมันบอกอย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนที่เค้าโหยหา อยากอยู่ใกล้ๆ อยากเห็นใบหน้าหวานๆ อยากดึงเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม คนที่อยากจะแต่งงานด้วยจริงๆคือ คิมแจจุง องค์รัขทายาทที่แสนจะเกลียดชังในตัวเค้า

       "เอ่อ ขออภัยเพค่ะองค์หญิงใกล้ถึงเวลาแล้วแต่องค์หญิงทรง...."

       "เรารู้แล้วจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ"




                                                                  .................................




       "ท่านพ่อครับ ลูกขอคุยด้วยสักครู่" เสนาบดีเดินตามลูกชายออกมาที่ระเบียงใหญ่

       "มีอะไร ยุนโฮ"

       "ถ้าหากว่าลูกจะขอยกเลิกงานอภิเษกจะได้หรือไม่" เสนาบดีผู้ยิ่งใหญ่ของซารังหันมามองหน้าลูกชายคนเดียวอย่างสงสัย

       "มีเรื่องอะไรหรือเปล่า" 

       "ผม...."

       "ไม่ว่ายังไงก็ตามงานแต่งงานต้องเกิดขึ้น พ่อจะไม่ยอมเสียหน้าในเรื่องนี้แน่นอนและที่สำคัญเจ้าไม่คิดว่ามันจะเสื่อมเสียพระเกียรติขององค์หญิงจินฮวาเหรอ เอาล่ะไปเตรียมตัวเข้าพิธีได้แล้ว"





             ............งานอภิเษก............




          งานที่ถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่ เริ่มต้นขึ้นท่ามกลางความเปรมปรีย์ของเหล่าบรรดาแขกเหรื่อที่มาในงาน ไม่ว่าจะเป็นชนชั้นสูงจากต่างเมือง เหล่าขุนนางในวังหลวง พระยุรญาติขององค์หญิงจินฮวา

       
        ภายในงานเต็มไปด้วยดอกกุหลาบหลากสี ซุ้มประตูที่มีขนาดใหญ่ตั้งอยู่ด้านหน้างานเพื่อรอตอนรับแขกที่จะมาในงาน ถัดมาออกมาเป็นประตูบานใหญ่สองบานที่เต็มไปด้วยดอกกล้วยไม้ที่พันไว้จนทั่ว โดยประตูเปิดอ้าออกเพื่อให้บรรดาแขกทั้งหลายที่เข้ามาในสถานที่นี้ได้ชมรูปวาดของบ่าวสาว และเมื่อเดินเข้าไปแล้วก็จะเจออีกประตูหนึ่งที่ใช้สำหรับการเขียนคำอวยพรให้บ่าวสาว และรับของไว้เป็นที่ระลึก ซึ่งของชิ้นที่ว่าคือแก้วคริสตันรูปดอกกุหลาบ และเมื่อเดินมาถึงประตูสุดท้ายประตูที่เป็นกระจกใสสามารถมองเห็นบรรยากาศภายในได้เป็นอย่างดี โดยทุกๆประตูก็จะมีเวรทหารประจำการอยู่ ซึ่งประตูกระจกใสสุดท้ายนี้เป็นหน้าที่ของซีวอน และทหารอีกคน



         บรรยากาศโดยทั่วไปก็ดูจะดี.....แต่.....


       "เสร็จจากเลี้ยงต้อนรับนี้แล้ว ก็ต้องไปเปลี่ยนชุดเพื่อเข้าโบสถ์ใช่ไหม"

       "เพค่ะองค์หญิง ทรงเหนื่อยหรือเพค่ะ"  ร่างบางในชุดนางกำนันสีชมพูยืนอยู่ใกล้เจ้าสาวคนสวยของงานแต่มีศักดิ์เป็นถึงองค์หญิง

       "เปล่าหรอก"

       "ทำไมทรงทำหน้าแบบนั้นล่ะเพค่ะ แล้วทำไมองค์หญิงไม่ทรงอยู่กับท่านชองล่ะเพค่ะ"

       "ท่านชองไปคุยกับท่านพ่อของเค้าน่ะ เอ่อ....เจ้าเห็นองค์รัชทายาทบ้างหรือเปล่าเซนา"

       "ไม่เพค่ะ หม่อมฉันไม่เห็นตั้งแต่พิธีการไหว้บรรพชนขององค์หญิงแล้วเพค่ะ" ร่างบางคนสนิทของจินฮวาพูดขึ้นพร้อมกับสายหน้า


       "หึ!! แจจุงอานี่ถึงขนาดไม่มาร่วมงานของพี่เลยหรือ มากไปแล้ว!!" ร่างเล็กหน้าหวานทำหน้ามุ่ยขึ้นมาทันที ......ยังโกรธกันอยู่หรือเพราะชองยุนโฮกันแน่....... จินฮวาเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในซุ่มดอกไม้ เห็นว่าแจจุงยืนจูบกับใคร......เราทำผิดหรือเปล่า พระเจ้าหากท่านรับรู้บอกลูกด้วยเถิดว่าลูกทำผิดหรือไม่ เค้าสองคนรักกันใช่หรือเปล่า ถ้าหากว่าเป็นอย่างที่ลูกคิดจริงจงเอาตัวลูกไปเถิด เอาตัวลูกไป....แจจุงอาจะได้มีความสุข

       

       "จะทรงเสด็จไปที่ใดเพค่ะ นี่ก็ใกล้จะถึงเวลาแล้วองค์หญิงต้องไปเปลี่ยนชุดนะเพค่ะ"

       "เดี๋ยวเรามา เราจะไปหาแจจุงอา เราสัญญาว่าจะไปไม่นาน"  ร่างบางจับมือคนสนิทที่ดูแลมาเป็นปีๆเพื่อให้คำมั่นว่าจะกลับมาโดยเร็ว........เราต้องคุยกันแจจุงอา.......


                อยากจะถามให้รู้ว่าแจจุงรักยุนโฮหรือเปล่า
     
                และถ้าคำตอบของเจ้าคือ รัก พี่จะได้บอกเจ้าว่าพี่ไม่ได้รักชองยุนโฮแม้แต่น้อย

                อยากจะบอกให้รู้ว่ายุนโฮนั้นรักเจ้า รักแจจุงอา ไม่ใช่จินฮวา


       


                      ไปดูรูปภาพชุดแต่งงานที่จินฮวาต้องใส่ จะมีอยู่3ชุดล่ะ




                 


                 1 Grand Princess   ใส่ในงานพิธีการไหว้บรรพชน

                  2 Ball Gown            ใส่ในงานเลี้ยงต้อนรับแขก (และก็เป็นชุดที่...) รอดูอีกชุดนะค่ะอ่านต่อไปก่อน


        ร่างบางที่ใส่ชุดยาวสีขาวของเจ้าสาวเดินไปตามทางที่เป็นส่วนของวังด้านหลังที่เป็นตำหนักขององค์รัชทายาท แต่ระหว่างทางที่เดินนั้นดูไม่มีคนเอาซะเลย ท้องฟ้าที่เริ่มคลื้มไปด้วยสีดำฉายชัดยิ่งทำให้บรรยากาศรอบข้างน่ากลัวยิ่งขึ้น ...เวรยามทหารหายไปไหนทั้งๆที่ตำหนักนี้เป็นขององค์รัชทายาทซึ่งตามความเป็นจริงแล้วจะเป็นที่ที่มีทหารประจำการมากที่สุด เพื่อความปลอดภัยขององค์รัชทายาท ....เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่านะ..... 


       

          หลังจากที่จินฮวาชุกคิดขึ้นมาได้ว่าอาจมีเรื่องเกิดขึ้นกับน้องก็เป็นได้ สองเท้าก็รีบก้าวเพื่อไปยังจุดหมายโดยเร็ว


       "ก๊อก ๆ ๆ แจจุงอา เปิดให้พี่หน่อยซิ แจจุงอาเจ้าอยู่หรือเปล่า....แอด..ทำไมมืดแบบนี้ล่ะ อุ๊บ!! อ่ะ ปล ...ปล่อยนะ อ๊ะ แจ!! ช่วยพี่ด้ว....ด้วย อึก"

       "ทำอะไรน่ะ!!  ไม่ เจ้าพี่!!!!!!!!!!"  แจจุงที่เพิ่งจะเปิดประตูเข้ามาร้องอยากตกใจที่อยู่ๆก็มีคนเข้ามาอยู่ในห้อง แต่ที่ทำให้ใจกระตุกออกจากร่างคงไม่พ้นสภาพภายในห้องที่ถูกเปิดไฟขึ้น ร่างทั้งร่างของพี่สาวฝาแฝดที่รักมากที่สุดนอนจมกองเลือดอยู่ที่พื้น



       "ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ ไปก่อน!! เร็วซิ!!" เสียงที่พูดขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะรีบวิ่งหนีไปก่อนที่แจจุงจะเปิดไฟขึ้น

       "แกไอสารเลวอย่าหนีนะ ทหาร!!!!! ทหาร!!!! .ใครที่อยู่ข้างนอกเข้ามาเดี๋ยวนี้ โธ่เว้ย!!! จินฮวา อย่าเป็นอะไรไปนะ จินฮวา!!!!!!" แจจุงที่รีบวิ่งเข้ามาดูอาการขององค์หญิงก็ตะโกนร้องบอกทหารให้เข้ามา แล้วบอกให้จับไอคนชั่วที่ทำจินฮวามาให้ได้ ไม่ว่าตายหรือเป็น


       
       "อ่ะ แจจุงอา"

       "ไม่!! เลือดออกใหญ่เลย ทำไงดี ทำไง ฮึ จินฮวา อย่าเป็นอะไรนะ ฮือ เจ้าพี่ อยู่กับน้อง ขอร้อง ตามหมอหลวงที!! ใครอยู่ข้างนอกตามหมอหลวงให้ที ฮึ ฮือ"  เสียงแจจุงเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรนเมื่อเห็น รอยเลือดที่ไหลจากการถูกแทงที่หน้าอกด้านซ้ายตำแหน่งหัวใจ เปรอะไปทั่วหน้าอกของชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ คนร้ายจงใจที่จะแทงให้ตายไปเลยโดยปักเข้ากลางใจของร่างบางเล็ก

       "ย...อย่า อึก แจจุงดูแล อึก อ่ะ ตัว อ๊ะ เองด้ว......" ประโยคสุดท้ายของจินฮวาสิ้นสุด เหมือนกับลมหายใจในตอนนี้ที่สิ้นสุดด้วยเหมือนกัน 


                   จินฮวาที่แสนงดงาม เหมือนดอกกุหลาบขาวที่บริสุทธิ์
      
                   จินฮวาที่แสนใจดี ไม่เคยถือโทษโกรธใคร

                   จินฮวาที่น้องแสนรักและหวงแหน
       
                   องค์หญิงคิม จินฮวา



       "ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" 






                                            .................to be con..................



       ไรเตอร์อยากพูดบ้าง

         1 เศร้าจังจิฮวาตายซะแล้ว......แต่.......ใครเป็นคนทำ ต้องติดตามนะค่ะ

         2 คงรู้นะค่ะว่าชุดเจ้าสาวน่ะมี3ตัว ซึ่งมันก็เหลืออีกตัวหนึ่งคนที่ใส่จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแจจุง ซึ่งคาดว่าตอนต่อไปคงได้เห็นกัน

         3  สังเกตว่าไรตอร์จะลง differrent love มากกว่า เพราะหลังจากที่ยุนโฮแต่งงานกับแจจุงมันก็จะมีแบบว่าใช่มั้ยล่ะ แล้วคาดว่าคงจะเยอะด้วยเพราะยุนหื่น เลยไม่ค่อยกล้าลงเท่าไรแต่แต่งเสร็จแล้วล่ะ แล้วอีกอย่างที่ลง differrent love มากกว่า เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องของวัง ซึ่งมันต้องมีคำราชาศัพท์ อยากบอกว่าไรเตอร์ไม่ค่อยเก่งภาษาไทยอ่ะ ยังไงก็จะพยายามอัพบ่อยๆนะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×