คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Kiss5>>>ครัวหรรษา
บทที่5 ครัวหรรษา
“ซะ...เซฟ!!!”ในที่สุดก็ทันจนได้โว้ยยย~อ้ากกก>[]<!!ไอ้เซนดีใจจนอยากกรี๊ดเป็นภาษาบาลีจริงวุ้ยถึงจะสายไปตั้งคาบหนึ่งก็เถอะ- -“
“ไง....เซนจัง”เฮ้ย!เสียงคุ้นๆ- -a.....ไม่จริงใช่ไหม.....ไม่จริงใช้ม้ายยยยยยยยยยยยT[]T!!
“เจอกันอีกแล้วนะ.....เซน”ไอ้น้ำแข็งหื่นกามโบกมือหยอยๆจากด้านหลังห้องแล้วส่งเสียงทักทายผมใสแจ๋ว....แต่ผมเนี่ยสิ!!แทบจะล้มทั้งยืนอยู่แล้วนะ!!นี่ตกลงมันจะตามราวีผมไปจนตายเลยรึง้ายยยยยยT^T
อ๊ะ!...คนที่อยู่หน้าสุดนั่นมัน.....
“พี่ไซ.....”
ปึก!!ผลัวะ!!โครมมมมม!!!
และนั่นเป็นภาพสุดท้ายก่อนที่ทุกอย่างจะดำมืดลง........
............................................
“เซนจัง....”
“เซน...........จัง”
อือ....ผมอยู่หนายนรกหรือสวรรค์O.O?...อะ!!ต้องสวรรค์สิคนน่ารักอย่างผมจะให้ไปนรกได้ยังไงละจริงไหม555+^[]^! (ไอ้ตอแหล)
“เซนจัง”อ๊ะ.....ป้ามาฮิรุ?!
“โล่งอก...ฟื้นซักที”โห...เจ๊คนอย่างไอ้เซนยังไม่ยอมตายง่ายหรอกน่า...แค่นี้อะเรื่องขี้ผงหุหุๆ
เพราะผมยังไม่ยอมแพ้จนกว่าจะได้มีความสุข!!
กับพี่ไซ......เอ้ย!ไม่ใช่=[]=!!
“ผมมาอยู่นี่ได้ไงอะ”นั่นน่ะสิ....จำได้รางๆว่าตรูเพิ่งไปถึงมหาลัยนี่หว่าแล้วทำไมอยู่ถึงได้กลับมาบ้านได้ฟระ
“ก็........”เอ่อ...อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคร้าบ~T_T
“คุณป้ามาฮิรุบอกผมมาเถอะครับ”อ้อนครับจังซี่มันต้องอ้อนลูกเดียว....+.,+
ไม้ตายสุดท้ายที่ผมมักใช้กับคนรอบข้างเสมอๆและมันก็ได้ผลตลอดซะด้วย555+ก็คิดดูดิแม้แต่ไอ้พี่ไซที่เจอมุกนี้ของเข้าไปยังยอมแพ้นับประสาอาร้ายกับคนนอกอย่างป้ามาฮิรุละ...เคี๊ยกๆๆ>.<
“ต๊าย...เรียกแม่สิจ๊ะเซนจัง”ครืน.....เอ่อไอ้รังสีดำๆข้างหลังเจ๊มานอารายกันหา!!มาๆสูกับรังสีออดอ้อนพิฆาตของผมหน่อยเซ่ใครมันจะแน่กว่ากัน!!>[]<
“นี่หนูไม่รู้จริงเหรอจ๊ะ...เซนจัง?”อย่าทำหน้าเหมือนเห็นผีแบบนั้นสิครับป้าผมกลัวนะ-*-
“คะ...ครับ?!”ถ้ารู้จะถามเรอะป้า.....ต๊ายยยยย~โง่นี่~~ (ไม่ใช่แระ=_=) เหอๆสมองฉันนับวันยิ่งเพี้ยนขึ้นเรื่อยๆแล้วเว้ยเฮ้ย=[]=! (เพิ่งจะรู้ตัวเรอะ!)
“ก็หนูน่ะ....เดินสะดุดขอบประตูแล้วหัวก็ไปฟาดกับขอบโต๊ะสลบคาที่เลยยังไงละจ๊ะ”
O[]O!!>>> (สีหน้าของหน้าเซน)
“นี่หนูรู้ไหมถ้าเป็นคนธรรมดาเนี่ย...ตายไปนานแล้วจ๊ะ โฮะๆๆ”เอ่อ.....ป้าครับผมเริ่มกลัวป้าจริงๆแล้วนะเนี่ย...เอ...แต่เมื่อกี้หลอกด่าผมอะเปล่าอะ=w=?
นอกจากนี้....ไอ้เสียงหัวเราะน่าสยดสยองนั่นมันอะไรกันครับป้า!!!!
“นี่ถ้าไม่ได้พี่ไซช่วยไว้แม่ว่าหนูคงไปฟื้นที่โรงบาลแน่นอนจ๊ะ โฮะๆๆๆๆ”ไปซะแล้วsheแก....อ๊ะ!!แต่เมื่อกี้sheบอกว่ากระไรนะ?.....พี่ไซเป็นคนช่วยผมรึ?
“พี่ไซ?....555+เป็นไปไม่ได้หรอกครับคนอย่างหมอนั่นน่ะ....”โอ๊ย!มุขนี้จี้มากเลยอะป้าพี่ไซเนี่ยนะช่วยผม5555+อยากจะหัวเราะเป็นภาษาเขมร!!
“คนอย่างฉันมันทำไม?”
“ก็แหงละครับ....ทั้งเย็นชา ใจดำ อำมหิต เลือดเย็นแบบนั้นไม่มีทางเข้ามาช่วยคนอย่างผมแน่ๆ”เฮ้ย!!เมื่อกี้ไม่ใช่เสียงป้ามาฮิรุนี่หว่า.....หรือว่า?!
“พี่ไซใช่มะ....”คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย....Help me!!!T[]T
“เออ....”
“ได้ยินหมดแล้วใช่มะ....”
“เออ”
“เผ่นละจ้า~”ไม่อยู่แล้วโว้ยยยยย~~~~~~
หมับ!!!
“จะไปไหนไม่ทราบ”โถ....เฮียผมกลัวแล้วปล่อยผมไปเถอะพลีส~T_T
“ไม่”และแล้วเฮียแกก็จัดการลากผมเข้าสถานที่ๆน่ากลัวที่สุดในบ้านที่ไอ้พี่บ้านั่นเตรียมไว้เพื่อลงโทษ (ฆ่า) ผมโดยเฉพาะนั่นคือ......
ห้องครัว....
อ้ากกกกกก~ไอเซนอยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดด~แม่จ๋าช่วยลูกด้วยพี่ไซเค้าจะแกล้งผมง่า~T0T
..................................................
“อะ....อ้า~”
“อยู่เฉยๆสิ”
“มะ...ไม่นะขอร้องละไซอย่าทำแบบนี้ อ้า~”
“หนวกหู”
“อ้า~ไม่ไหวแล้วอ่า.....”
“เจ้าทึ่ม...”
“อ้า........”
บรึม!!!!!
“ให้ตายสิ......เมื่อไหร่นายจะเลิกโง่ซะทีนะ”เอ่อ....บ่นไปก็เท่านั้นแหละเฮียก็ผมไม่ชอบนิเรื่องทำขนมหวานอะขอเถอะ!!!เกลียดเข้ากระดูกดำเลยให้ตาย!!!
....ไม่ต้องตกใจหรือจิ้นไปไกลกับเสียงด้านบนนะครับท่านผู้อ่านทั้งหลายผมรู้นะพวกท่านคิดอะไรกันอยู่=_=!!แต่มันไม่ช้ายยยยยย~
“หนวกหูน่า!!”ผมมองเจ้าก้อนดำๆที่เคยเป็นซากของขนมปังที่ผมคิดจะอบมันขึ้นมาตามคำสั่งของไอพี่ไซสุดที่รักนั่นเองโดยมีไอ้เด็กเวรนั่นมาเป็นคนสอนผมอีก...นี่คิดจะฆ่ากันทั้งเป็นเลยรึไง!!
แต่ผลของมันก็คือ.....เตาอบขนมปังดันระเบิดเป็นจุลเพราะผมตั้งความร้อนมากไปซะนี่-*-+
อันนี้ผมไม่ผิดน้า~>.<! (แกนั่นแหละตัวดี)
“ฉันบอกว่าเค้กมันต้องใส่น้ำตาลไม่ใช่เกลือ!!แล้วผงแป้งไม่ใช่ปูนขาวแล้วนี่มันอะไร?ครีมทาเค้กทำไมมันแข็งเป็นหินแบบนี้ละ”ไอ้เด็กเวร~ (ยูคิ) กูบอกเมิงไปแล้วใช่ไหมว่าทำไม่เป็นโว้ยยยยย!!
“หนวกหูๆๆ....ไม่ทำมันแล้ว!”ไม่ไหวแล้วโว้ย!!....วันนี้เอ็งแหลกแน่ไอ้เด็กเวร!!!
“มันจะดีเหรอครับ.....หึหึ”ไม่ต้องมาหัวเราะแบบนั้นเลยไอ้เด็กเวร-*-คิดว่าคนอย่างไอ้เซนจะกลัวงั้นรึเหอะ!!ไม่มีวันซะละ!
“ถ้าลองมองข้างหลังดูแล้วจะคิดแบบนั้นอีกรึเปล่าละครับ....พี่เซน”ไม่ต้องมากระแดะเสียงหวานไอ้เด็กนรก!!.....ว่าแต่ใครอยู่หลังกูฟะเดี๋ยพ่อตบสลบคาตรีนหรอก- -+
อะจ้ายยยยO0O"
ไอ้พี่ไซ!!!!
“โง่...”
ฉึก!!!
“มันจะมากเกินไปแล้วนะเฟ้ย!!!”ก็ได้....ในเมื่อกล้าท้าข้าก็กล้ารับ!!!วันนี้ละไอ้เซนคนนี้จะอบเค้กที่อร่อยที่สุดในโลกให้กินเอง!!ย้ากกกกก~
“เฮ้ย!!!พี่เซนอย่านะนั่นมัน.....”
ปัง!!
“หนวกหูเฟ้ย!!”กดสวิสต์!!!
บรึม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ความคิดเห็น