ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Kiss Me My Brother!! จูบวุ่นวายพี่ชายสุดโหด (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #13 : Kiss9>>>แบล็กเมล์

    • อัปเดตล่าสุด 27 เม.ย. 55


    บทที่9 แบล็กเมล์ (โว้ย!)

    “มีอะไรเหรอฮะป้ามาฮิรุ?”ไม่ใช่จะลากผมเข้าห้องมืดนะเฮ้ย อย่าน้า!! เซนจังยังไม่อยากตายผมยังไม่สมหวังกับพี่ไซเลยง่าT0T (ไม่ใช่แระแก-*-)

     

    “เรียกแม่สิเซนจัง!!”เอ่อ...ไม่ต้องเสียงเหี้ยมขนาดนั้นก็ด้ายยยย ยอมทุกอย่างแล้วคร้าบT_T

     

    “แม่มีของจะให้จ๊ะ...เก็บเอาไว้อย่าเพิ่งเปิดดูนะมันเป็นเครื่องรางที่ช่วยให้หนูสอบได้น่ะ”อะเดะ?โถ่เอ้ย!!นึกว่าเรื่องอะไรที่แท้เจ๊แกจะเอาเครื่องรางให้ผมงั้นสิ

     

    แต่ขอโทษเถอะครับป้า...มันคงช่วยอะไรไม่ได้มาก

     

    เพราะโชคร้ายกับตัวผมอะมันแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว!!!T [] T

     

    “ขะ...ขอบคุณครับ”ผมรับไอซองสีน้ำตาลนั้นมาแบบอึ้งๆนิดหน่อยแต่ยังไม่ทันจะแอบเปิดดูเสียงมรณะก็ดังขึ้นทันที

     

    “กลับมาติวต่อได้แล้ว!!”เสียงติดจะหงุดหงิดของไอพี่บ้าทำผมสะดุ้งโหยงแล้วต้องรีบจรลีกลับเข้าไปในห้องและหลังจากนั้นการติวโหดนรกแตกก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

     

    ผ่านไป2-3ชม.....

     

    “นี่ไซคำตอบข้อนี้แบบนี้ถูกมะ?”ผมเอ่ยถามมันโดยไม่ได้เงยขึ้นมองหน้า ก็แหงละ!ใครมันจะกล้ามองหน้าหล่อลากของมันละ!!...เดี๋ยวละลายหมด=////= (อิแรด!)

     

    ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณาฝากข้อความหลังเสียงสัญญาณ

     

    ตู๊ดดด...

     

    “ไซ...??”เอาวะเป็นไงเป็นกัน!!

     

    ผมหันมองคนข้างกายและพบว่าใบหน้านั้นสงบนิ่งอยู่ในนิทราเรียบร้อย...เอ่อ ตอนมันหลับดูน่าคบกว่าตอนตื่นเป็นล้านเท่าเลยวุ้ย คนบ้าอะไรนิสัยกับหน้าตาห่างกันหลายล้านปีแสง!!

     

    ได้โอกาสแล้วนี่หว่า!!!

     

    หุหุหุหุหุ...=..=!!

     

    อย่าได้เข้าใจผิดว่าผมคิดแผนร้ายแต่อย่างใด (ความจริงคือ คิด!แต่ทำไม่ได้ซะมากกว่า) เพราะเซนน้อยสุดใสซื่อ (?) ยิ่งกว่ากระบือท้องทุ่ง (ตรงๆคือโง่นั่นแหละ) คนนี้ยังไม่อยากเอาตัวไปขึ้นเขียงให้ไอพี่บ้ามันสับเล่นหรอกนะ ผมได้แต่นอนมองหน้ามันเท่านั้นแหละ!!

     

    “ไซ...ถึงพี่จะโหดร้ายกับผมแค่ไหน...แต่ผมเชื่อนะว่าพี่ไม่ได้เป็นคนแบบนั้น”ผมเชื่อแบบนั้นจริงๆนะไซ...เราอยู่ด้วยกันมาตลอดไม่ใช่หรือไง?

     

    “ผมชอบพี่นะ...ไซ”ดวงตาร้อนผ่าวของผมรื้นไปด้วยน้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้ เสียงสะอื้นของผมดังสะท้อนซึมลึกเข้าไปในหัวใจที่อ่อนล้า

     

    รักที่สุดเลย...

     

    ...............................

     

    “อุ...ฮุฮุฮุฮุ...ย่ะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ในตอนนี้ผมกำลังดีใจจนแทบตัวลอยเพราะในที่สุดผมก็มีบางอย่างที่ไว้ใช้จัดการเจ้าพี่บ้านั่นแล้ว!!!คราวนี้แหละถึงคราวที่นายจะโดนฉันเล่นงานบ้างละ...ไซ!!

     

    “เซนจัง...แม่บอกว่าอยากเพิ่งเปิดจนกว่าจะสอบเสร็จไม่ใช่เหรอจ๊ะ?”จ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก!! ลืมไปสนิทเลย!! ชิบหายแล้วงานนี้ ลาก่อนอันแสนโหดร้ายยยยยT[]T

     

    “อ่า...ผมขอโทษครับพอดีซองมันขาดแล้วมันหล่นลงมาน่ะครับ”โว้ยยยย เอารางวัลออสการ์ไปเลยไอ้เซนแกแหลสดได้เนียนมาก ว่ะฮ่าๆ อ๊ะ!!! อย่าเพิ่งหลุดๆเราต้องทำตัวน่าสงสารเข้าไว้=..=

     

    เราสองคนต่างคนต่างเงียบ ผมไม่กล้าเงยขึ้นไปสบตากับSheเลยให้ตาย...

     

    “งั้นเหรอจ๊ะ...ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้น้า”เฮ้อ...รอดแล้วววววว>[]<!!!

     

    รอก่อนเถอะไซ!!

     

    คนไร้หัวใจอย่างนายมันต้องโดนสั่งสอนซะบ้างงงงงงง><!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×