The Strange Tales Of Panorama Island

ลำดับตอนที่ #20 : ANEMOIA CHAPTER 1: Dream Sweet In Sea Major (III)

ANEMOIA CHAPTER 1: Dream Sweet In Sea Major

Inspiration: Anemoiapolis: Chapter 1 (Video Game, 2022)

Playlist: CHROMATICS – BLUE MOON

.

ริสะรีบตะเกียกตะกายขึ้นมาหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดที่กำลังไอค่อกแค่กเพราะมวลน้ำที่ทะลักเข้าไปในปาก หากด้วยความลึกที่ไม่ได้มากเกินไปจนเธอจม หรือตื้นเกินไปจนเธออาจตกลงมาหัวฟาดกระแทกกับพื้น อันที่จริง เธอไม่จำเป็นต้องหันมองไปรอบๆ เหมือนอย่างที่กำลังทำอยู่นี้ก็รู้ได้ว่าเธอตกลงมาอยู่ในสระว่ายน้ำ

แต่มันไม่ใช่สระว่ายน้ำอย่างที่เห็นในฝัน นอกจากผืนน้ำที่เป็นสีเขียว พื้นผนังและกำแพงที่รายรอบกลับออกมาในโทนสีน้ำตาล สะท้อนดวงไฟสีส้มสลัวให้ความรู้สึกอบอุ่น เหมือนกับน้ำในสระที่ก็อุ่น กระนั้นริสะก็ไม่อาจปล่อยใจให้รู้สึกแบบนั้นได้เลย ด้วยความที่ห้องนี้มีความกว้างเอามาก ทั้งยังมีจุดที่มืดทึบเพราะแสงสว่างที่ส่องไปไม่ถึง ริสะจึงรีบลอยคอปีนขึ้นขอบสระ ถอดเสื้อไหมพรมบิดเอาน้ำที่ชุ่มโชกออกไป

โชคดีที่อากาศข้างล่างนี้ไม่ได้เย็นและเธอก็สวมเสื้อผ้ามาสองชั้น แต่โชคร้ายที่ด้านในเธอสวมเพียงเสื้อกล้ามสีขาวซึ่งบางจนมองทะลุไปถึงไหนต่อไหน ถึงริสะจะแน่ใจได้ว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใดจะมาเห็นมัน

ระหว่างที่บิดน้ำออกจากกระโปรงตัวยาวไปด้วยนั้นเอง เธอก็แหงนมองดูด้านบนแล้วพบว่าตัวเองโชคดีมากแค่ไหนที่ได้ตกลงมาอยู่ท่ามกลางผืนน้ำ เพราะด้วยความสูงระดับนั้น หากเป็นพื้นแข็งมีหวังนอนจมกองเลือดหรือไม่ก็กระดูกกระเดี้ยวหัก ขยับตัวไปไหนไม่ได้อย่างแน่นอน หากนั่นก็หมายความว่าเธอจะไม่สามารถปีนกลับขึ้นไปยังทางที่ตกลงมาได้เช่นกัน

ขณะเบือนสายตากลับมา ริสะก็รู้สึกได้ถึงความอึดอัด มากกว่าจะเป็นความหวาดกลัวเหมือนอย่างที่ประสบมาในความฝัน

น่าแปลก...ใครกันจะต้องการสระว่ายน้ำใต้ดินในร่ม ทั้งที่อุตส่าห์มีทัศนียภาพภูเขาอันน่าตื่นตาตื่นใจอยู่ข้างบนแล้วแท้ๆ

แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่เธอควรต้องเก็บมันมาใส่ใจในเวลานี้ ริสะไม่อยากเสียเวลาอ้อยอิ่งอยู่ที่นี่นานนักเพราะเธอต้องการตามหาทางออก พอรู้สึกว่ามันแห้งเท่าที่จะแห้งได้แล้วก็รีบสวมเสื้อไหมพรมกลับคืนไปอีกครั้ง แน่นอนว่าเธอเข้าใจเรื่องความกลัวในสิ่งที่ไม่รู้เป็นอย่างดี...ถึงดีมาก แต่ก็น่าประหลาดที่โลกความเป็นจริงกลับไม่ได้ทำให้เธอสั่นกลัวจนไม่กล้าขยับเขยื้อนไปไหนเหมือนในความฝัน มันก็แค่สระว่ายน้ำใต้ดินที่เงียบเหงา ไม่มีคนพลุกพล่านในเวลาปิดทำการ ดังนั้นมันก็ย่อมต้องมีทางออกที่เป็นของจริง และริสะก็ภาวนาว่าจะพบมันได้โดยไว

ริสะไปซะแล้ว

2024年09月09日
_______________

★ ไหนๆ ก็เปิดแชป 5 แล้ว เลยหยิบแชป 1 ตอนจบ...ที่แต่งไม่จบ...เอามาลงไว้เป็นอนุสรณ์ทิ้งทวนหน่อยแล้วกัน ไม่อยากเชื่อว่ากูแต่งค้างไว้ตั้งแต่ปลายปี '22 จิ๊กฉากมาจากในเกมที่ตอนนั้นดูไปร้อยล้านรอบ แต่พอจะพิมพ์ก็โอ๊ย มือไม้แข็ง กลายเป็นว่าพอมีภาพให้เห็นชัดๆ ดันแต่งยากกว่าอะไรที่อยู่แค่ในหัว เป็นแบบนี้ตลอดเลย กูจะบ้า ฉากหลังจากนี้ก็คือก๊อปในเกมมาเลย เดี๋ยวริสะก็จะเดินไปเจอห้องโน่นนี่นั่น ที่เอาจริงนะ สารภาพเลยว่ากูลืมพล็อตหลักใหญ่ใจความหมดแล้ว ไม่ได้จดไว้ แหะๆๆ (ยิ้มเขินแบบสปันจ์บ็อบ) แต่อย่างที่ได้เห็นในแชป -1 ว่าสองคนนี้ได้อออกทั้งคู่ ก็ชัดแล้วว่าไคโตะกับริสะเคยเจอกันในชาติก่อน แต่คิดว่าก่อนริสะตายน่าจะจบกันไม่สวย (มั้ง) ไคโตะเลยฝังใจแล้วก็รอให้กลับชาติมาเกิดจะได้อยู่ด้วยกัน (มั้ง) แต่ทำไมต้องสร้างสระว่ายน้ำในร่มอะไรกูก็ลืมไปแล้วว่ะ เป็นโปรเจกต์ของโรงแรมที่อยากสร้าง (มั้ง) กูไม่รู้ กูขอโทษ กูก็อยากรู้เหมือนกันแต่คนเขียนบทลืมเอง อีควัย

★ รูปคอมมิชจากคุณพอรสซ่าที่ก็นานมากตั้งแต่สมัยแชปหนึ่งสองเพราะกูสั่งพร้อมกันหมดเลยสามรูป เอาจริงนานมากจนกูลืมไปหมดละว่าเอาไอเดียมาจากไหนมั่งวะนิ Orz แต่จำได้ว่าไปเห็นลิมินอลสระน้ำโทนสีม่วงน้ำเงินนี่แหละแล้วติดใจมาก ชอบมาก เลยเลือกมาปิดฉาก แต่ชุดกับเครื่องหัวเอามาจากไหนกูก็ลืมไปแล้วจริงๆ เป็นภาพที่ชอบมาก สวยมาก สวยเหลือเกินพี่จ๋า เห้ย ว่าไป ไอซอว์เดอะทีวีโกลว์อยู่นะ

★ เพราะมันมีแค่ห้าร้อยคำกูเลยหาเพลงที่เปิงใจอยู่นานมาก กระทั่งไปเจอเพลงนี้ เวอร์นี้ แล้วพอฟังกูก็คิดว่า เออ ได้อยู่นะ ละบลูมูนก็ไคโตะมึงเร้ยย สมัยบทเฝือมาก เรื่องนี้ก็เฝือแบบเรื่องนั้นแหละ แต่ก็ชอบอยู่แหละ ว่าบาป / ปล. ยังไงก็อยากขอบคุณไคโตะ นาฯ มากๆ เพราะถ้าไม่มี seahuman ที่กูเคยรักเหมือนวัวเหมือนควายคนนั้นในวันนั้น ก็คงไม่มีโปรเจกต์เรือธงของเกาะกะโหลกเรื่องนี้มาจนวันนี้ แม้ว่าจะมีดีๆ ชั่วๆ แต่งบ้างไม่แต่งมากกว่าปนๆ กันไป แต่รองจากเดอะโชว์แล้ว ก็มีเรื่องนี้นี่แหละที่กูพราวด์ทูพรีเซนต์ว่าคนที่แต่งแต่ฟิคอวยผัวอย่างกูก็แต่งอะไรเริ่ดๆ ปังๆ เป็นเรื่องเป็นราวได้ และไม่ทับไลน์มึงด้วย เพราะถ้าเกิดทับปุ๊บกูก็จะเทยังไงล่ะ ไม่อยู่ให้อายหรอกโว้ยย ว่าไปแชปสามกูแต่งค้างไว้อยู่นะ สามวรรคร้อยคำ ถ้าวันไหนครึ้มใจอาจจะเอามาลง ส่วนแชปสองก็...แหะๆๆ ไทโชหมดคิวเรกิวล่าร์ของราวิทซีซั่นนี้แล้ว กูยังไม่ได้แต่งต่อสักคำเลย ขอไปแต่งห้าก่อนแล้วกันค่ะ ไฟกำลังมา TvT

TB