all the LOVERS in the night
Playlist: Utada Hikaru – Time Limit 「タイム・リミット」
_______________________________________________________________________________________________________________________________
โตเกียวเปลี่ยนไปมากกว่าที่ยูมิกิ อามาเนะซึ่งจรจากไปนานเกินกว่าห้าปีจะจำจดได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้ว่าจะไม่เปลี่ยนแปลง — ไม่มีวันจะแปรเปลี่ยน — ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสองพี่น้องลูกติดแม่ใหม่ที่มีชื่อว่านากามูระ ไคโตะและมาโกะ
ใช่ว่าอามาเนะจะไม่เข้าใจเหตุผลของพวกเขาในตอนนั้น ชีวิตของเด็กชายอายุสิบห้ากับเด็กหญิงวัยแปดขวบที่ต้องมาเสียพ่อไปเพราะอุบัติเหตุเครื่องบินตกตั้งแต่ตอนที่ยังเล็ก อยู่มาวันหนึ่งก็ดันได้พ่อใหม่พ่วงมากับลูกสาวที่ไม่ว่าจะมองในแง่มุมไหนก็ด้อยกว่าผู้ให้กำเนิดทั้งสองของตนแทบทุกประการ ไม่ว่าจะรูปร่างหน้าตาหรือฐานะที่อยู่ในระดับปานกลางเพราะอาชีพพนักงานกินเงินเดือนธรรมดา พ่วงมากับลูกติดตัวผอมแกร็นหน้าตาบ้านๆ แตกต่างจากสองพี่น้องที่สมบูรณ์แบบราวสวรรค์สรรสร้างมาตั้งแต่เกิด ไม่ใช่การกล่าวหาที่เกินจริงเลยถ้าจะบอกว่าพ่อของเธอไม่มีอะไรควรคู่กับทายาทมหาเศรษฐีอย่างคุณนากามูระ ยูโกะ ผู้ซึ่งมีชื่อเสียงขจรขจายในแวดวงสังคมเลยสักอย่าง
แต่แม้ว่าพ่อของเธอจะได้พิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนเห็นความมุ่งมั่นและจริงใจ ไม่ใช่แค่การหลอกแต่งงานเพื่อชื่อเสียงและเงินทอง ด้วยการช่วยบริหารธุรกิจโรงแรมของแม่อย่างชาญฉลาดจนเดอะ แคปิตอล โตเกียวสามารถก้าวขึ้นมาสู่ระดับแนวหน้าให้เหล่าคนที่เคยครหาเปิดใจยอมรับกันได้แล้ว เขาก็ยังไม่สามารถเปิดใจไคโตะกับมาโกะที่ตั้งแง่แสดงความเป็นปรปักษ์มาตั้งแต่วันแรก ขนาดเวลาล่วงเลยผ่านไปตั้งเกือบสิบสองปี พวกเขาก็ยังเกลียดพ่อ...ที่ไม่เคยเรียกว่าพ่อ และเกลียดเธอ...ที่ไม่เคยเห็นเป็นพี่น้องครอบครัวเดียวกันเลยสักครั้ง
หากอามาเนะก็อดทนรับฟังคำหยามเหยียดและโอบรับความรังเกียจจากสองพี่น้องทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนโดยไม่เคยปริปากบ่น ในเมื่อพ่อกับแม่มีปัญหาทั้งจากเรื่องธุรกิจและคนรอบข้างมากพออยู่แล้ว ก็แล้วทำไมเธอจะต้องเอาปัญหาเล็กน้อยของตัวเองไปเพิ่มให้ด้วยอีก เป็นหกปีที่อามาเนะได้แต่กล้ำกลืนฝืนเก็บเรื่องราวทุกอย่างเอาไว้กับตัวเองลำพัง กระทั่งเรียนจบชั้นมัธยมปลาย อามาเนะก็ไม่รีรอขอพ่อกับแม่ด้วยความหนักแน่นว่าอยากไปเรียนต่อที่อเมริกา แม้จะถูกสองพี่น้องค่อนแขวะว่าหน้าไม่อายก็ช่างปะไร ขอแค่ได้ไปให้พ้นจากพวกเขาไกลๆ เธอก็พอใจแล้ว
อามาเนะได้เริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ ได้มีเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ ได้ใช้ชีวิตเหมือนอย่างวัยรุ่นธรรมดาและกลับมามีความสุขได้อีกครั้งหลังจากผ่านไปเนิ่นนาน หากแม้ว่าเธอจะได้รู้จักกับใครใหม่ ได้คบหาดูใจไปจนถึงขั้นมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายที่อามาเนะเชื่อว่ารักสองคนตลอดห้าปีที่ผ่าน ส่วนลึกข้างในหัวใจของเธอก็ยังรู้สึกถึงรูโหว่ที่ไม่มีสิ่งใดมาเติมเต็ม
ตราบใดที่เธอยังไม่ลืมเลือนความรักครั้งแรกของตัวเอง...ความรักที่เป็นไปไม่ได้...ความรักที่มีต่อผู้ชายคนเดียวตลอดมา
ความรักต่อนากามูระ ไคโตะ
เคอหมิดกลับมาแขวนพัดลมแต่ไม่ตายโว้ยยย!
2024年07月21日
_______________
★ ขอบคุณความฝันถึงคนปี้เมื่อราวๆ สามสี่ห้าวันก่อนที่มีเพลง Friday Night ของยามะพีมาประกอบ งงนิดหน่อย ไม่เข้าใจมากๆ แต่ก็ทำให้กูได้หวนกลับมารำลึกถึงแนวที่กูห่างหาย แนวที่กูถนัด แนวที่กูบ้า แนวที่กูรัก (แต่มึงด่า) อย่างแนวไนท์ไลฟ์อิน JP อีกครั้ง ลาแล้ว(ชั่วคราว)กับไนท์ไลฟ์อิน cyberpunk จ้าา / ที่ก็บังเอิญมากเว่อร์ว่าสองสามวันต่อมามีประกาศละครใหม่ของอุมิ (ฉายต่อจากเรื่องเซนเซของฮาชิโมโตะและไครุน้องรักอุมิไทโช ฮิฮิ) พอไปอ่านบทตัวละครมาแล้วกูก็ยิ้มกรุ้มกริ่ม ใจคอไม่ดีเลย (ขอให้มีฉากจูบหรือแค่ฉากอิ๊อ๊างเหมือนจากะในริสกี้นิดนึงก็เอา ได้โปรด ถ้ามีลูกจะแต่งฟิคแก้บน T/|\T) / จากนั้นก็ย้อนกลับไปไล่อ่านไล่ดูคาแรกฯฟิคแนวเนี้ยเมื่อสิบปีก่อนที่กูมีเป็นล้านเรื่อง แล้วก็มาว่ะ เอาเรื่องว่ะ เจอพล็อตที่ใช่ ใจมันชอบว่ะ ขนาดเคยเอาไปแต่งลงฟิคเกาหลีด้วยนะ แปลว่ากูชอบพล็อตนี้จริง ขอเมาท์พล็อตให้ฟังตอนนี้เลยเพราะกูตื่นเต้นเอง หลังห่างหายจากแนวนี้ไปนานเหรือเกินพี่จ๋า
★ ขอเล่าเกณฑ์การเลือกผชให้ฟังก่อนว่าตั้งใจเลือกคนละวงคนละสี ห้ามซ้ำกับนางเอกสองคนด้วย กั่กๆๆ อุมิยืนพื้นแล้วหนึ่ง แต่เพราะเค้าเป็นพระเอกในเรื่องยาวของกูไม่ได้แล้วถึงจะไม่แต่ง (มั้ง อิอิ) เลยวกกลับไปที่ไทโชนัมบาวัน เพราะกูรำลึกอยู่เสมอว่าครั้งหนึ่งสมัยที่ยังละอ่อน ไทโชเคยร้องเพลง Blood Diamond ของมะพี (แล้วกูก็ได้แต่คิดว่า ไอ้เด็กพวกนี้เวลาร้องเพลงแนวนี้มันรู้คำแปลท่อนปะกิตกันไหมวะเนี่ย -_-) คุโระจังมาได้เพราะบทลงได้เป๊ะๆ ไม่เคยขัดขวางความรักเพื่อนงับ (ได้ข่าวแบนเมนมึงไปแล้วสอง) ส่วนนิชิทาคุลังเลอยู่หลายคนมากเพราะบทต้องเด็กๆ หน่อยและหล่อๆ หน่อย คนแรกมิจิเคียวเฮก็เอ้าเมนพ้มบ่! อิการิมิซึกิซาคุมะก็เอ้าสีซ้ำ! ฟูกะโคตะก็เอ้าสีซ้ำ! ไทโกะเคนก็เอ้าสีซ้ำอีก! หมดวงละ ต่ำกว่าลิลคันยังเข้าไม่ถึง หวยก็เลยมาลงที่สีฟ้าคนเดียวที่เหลืออยู่และกูก็เปิงใจสุดแล้ว (นิชิทาคุหน้าโคตรรรรรรเหมือน Takasugi Mahiro ที่กูชอบ) / ไม่ต้องสนใจอะไรมากเพราะมันเป็นฟิคขำๆ คั่นเวลา เวลาอะไรก็ไม่รู้ เวลาสนุกมั้ง / เอ้า! เพิ่งนึกได้ว่ามีราอูลอยู่อีกคน สีก็ไม่ซ้ำ แต่กูเลือกนิชิทาคุไปละ ซอรี่นะ T_T
★ รู้ป่ะว่าต้นฉบับเดิมพี่ชายคือทามะ สมัยกูคนเดียวยังชอบคิสมายสาม 55555 ตอนนั้นพระเอกมึงคาเมะ ส่วนกูก็ไทปี้ พอเวอร์เกาบทนี้ได้เป็นพระเอกจริงว่ะ โยซอบเลยนะ กั่กๆๆ ที่แน่ๆ คือสองพี่น้องเกลียดนางเอกกูหมดทั้งสองเวอร์ชั่น พล็อตบอสัดเครื่องสำอางที่คิดไว้ก็เป็นพี่น้องกันสามสี่คน บทพี่(ที่ไม่ใช่พระเอก)ก็เกลียดกูแบบนี้แหละ เออว่ะ กูคงชอบจริง / ไทโชเป็นเพื่อนแก๊งเดียวกับไคโตะ ชอบอามะตั้งแต่แรกพบ รู้ว่าอามะชอบไคโตะ แต่ก็ยอมเป็นแค่ตัวแทน (เฮ้ย! สมัยนั้นอุมิคือคนรับบทนี้ป่ะวะ!) / คุโระคุระเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันของอามะสมัยอยู่เมืองนอก สนิทกันมาก รักกันมาก คุโระเลยเกลียดสองพี่น้องมากที่ทำร้ายเพื่อน แต่ไม่ได้ชอบอามะจริงเพราะเป็นแฟนกับคุระ ฟีลด่าแทนเพื่อนเหมือนที่เราเคยเจอสมัยมหาลัยแล้วเกลียดมาก เป็นเมียก็ไม่ใช่แต่ออกตัวแรงเฟ่อร์เลยต้องโดนเราด่าไปตามระเบียบ สมน้ามหน้า (แต่สุดท้ายมันก็มาชอบมึง งง) / รูมิเป็นแฟนอุมิ น่ารักนิสัยดี เป็นพี่ทาคุยะที่เป็นคู่กิ๊กๆ กั๊กๆ ของมาโกะ แต่น้องนิสัยเสียเหมือนมาโกะเลยต้ะ / อาชีพมีแค่นักธุรกิจกับโมเดลนี่แหละ เพราะกูไม่ได้จะลงลึกอะไร สมัยก่อนที่กูแต่งมันก็วนๆ เวียนๆ อยู่แถวนี้ ไอ้คนที่ว่างงานเพราะยังไม่หางานหาการทำเฉยๆ แต่บ้านรวยกันหมดต้องแคร์ไรจ๊ะ
★ ขอบ่นหน่อยว่ารูปนินจาแต่ละแมกฯเห่ยมาก ตั้งแต่สมัยกูตามแล้ว บุรบาป มีแต่พลังอันอันที่ช่วยคุณได้ แต่เพราะเรื่องนี้กูอยากได้ผมดำเลยต้องมาสมัยยังละอ่อน รูปยังหาดีได้ยากกว่าลิลคันไซอีก ว่าไปกูรู้ละว่าเป็นเพราะคนเยอะเกิน แต่โควต้าหน้าแมกฯดันต้องแบ่งกันเลยซวยกว่าวงจูเนียร์อื่น อ้ออ๊อย โคตรเอ็นดู / และแน่นอนว่าอุมิจะเป็นสมัยก่อนไปแอลเอจ้ะ นี่สินะคือนิยามของคำว่า...ไม่มองอนาคต TvT
★ ขอบคุณชื่อเรื่องจากนิยายของมิเอโกะ คาวาคามิ ที่เอาจริงก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่แต่นึกอะไรไม่ออกแล้วเลยใช้ซะ / ส่วนชื่อตอนได้มาจากเพลงของสโตนส์ในบั้ม THE VIBES ที่พ้มไม่ทันแล้ว ตึ๊กถึงครี้กแล้วก็เลิกตามเลย รักเรามันเก่าแล้วก็เก่าเลย / ตั้งใจเลือกเพลงอุทาดะที่เคยหยุดฟังไปนานเพราะทำใจไม่ได้ นึกถึงแต่อุมิที่บ้าเอวานเกเลียน U_U แต่หลังจากปีสองปีกูก็กลับมาแล้วววว อุมิก็กลับมาแล้วววว แม้รักเราจะไม่(มีวัน)เท่าเดิมแต่ก็ขอบคุณสำหรับหนึ่งปีสี่เดือนที่สนุกและมีความทรงจำดีๆ ที่สุดในชีวิต U_U / และขอบคุณนามสกุลยูมิกิจากเมมของโนกิซากะ 46 ที่ออกราวิทกับไทโชแล้วกูชอบมากกก น่ารักมากกก กับชื่ออามาเนะจากวง Fruits Zipper ที่เห็นบ่อยมากเพราะคนที่ฟอลในทวิตชอบเลยส้มตา แต่ใช้คาตะเพราะเส้นมันเข้ากับนามสกุลดี เห็นแล้วรื่นตา
ความคิดเห็น