ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Strange Tales Of Panorama Island

    ลำดับตอนที่ #220 : the vesperbell. (0% แต่มาลงเพื่อขอ happy new year 2023! จ้าาา)

    • อัปเดตล่าสุด 1 ม.ค. 66


    the vesperbell.
    Playlist: kei – vesperbell.


    ไม่มีอะไรให้อ่าน
    นอกจากความรักที่กูมีให้โคจิเคนต้ะ
    ❤_


    2023年01月01日
    _______________
     เปิดศักราชใหม่ ด้วยเมนคนใหม่จากปีที่แล้วที่หักทุกปากกาเซียน เคียวเฮหลบซ้าย ไทเซย์หลบขวา หลีกทางให้ผู้ชายที่หลุดสเปคกูทุกอย่าง XD ดูเอ๋ทูบไปด่าไปฮาไปเป็นปีกว่าจะมาลงเอยกันจนวันนี้ ฟีลคบกันเป็นเพื่อนมาหนึ่งปี (กู)ด่า(ฝ่ายเดียว)ทุกวันถึงเพิ่งมารู้ใจตัวเอง แล้วก็อายเค้านะ.(ตอนนี้ก็ยังอายอยู่) อย่างที่มึงรู้ว่ากูเป็นคนขี้เบื่อ ขี้น้อยใจ บ่นขิงข่าเรื่องเซย์ยะโทอะให้มึงฟังทุกวัน รอมๆ จะย้ายเมนไม่เอาแล้ว พอแล้ว ไม่ให้อภัย 300% แต่สุดท้ายกูก็ตัดใจไม่ได้แม้จะกรีดร้องคร่ำครวญโหยหวนทุกวัน orz นั่งดูรูปดูไลฟ์ดูเค้าเล่นคีย์บอร์ดก็อภัยให้ ยิ่งพอดู JCD กับกีฬาสีหน้าหนาวละเห็นเค้าเป่าลูกดอกกูก็อภัยให้ 300% ยังไงก็เอาเป็นว่ากูจะรีบกอบโกยแต่งฟิคให้ก่อนจะเท ดูทรงแล้วกูว่าไปแน่นอน เพราะคนเราจะฝืนใจเพื่อความรักไปได้นานเท่าไหร่ ในเมื่อคนที่เหมาะกับกูที่สุดในวงนี้ก็คือสีส้มไม่ใช่หรือไงกันนะ U_U 
     ที่ไม่มีฟิคเลยเพราะกูงานยุ่งมาก แทบหาเวลาแต่งอะไรไม่ได้เลย (กูโกรธนะที่มึงมาหาว่ากูลงฟิคไม่กี่คำ ต่ำ กูไม่ลงเลยสักคำต่างหาก) ได้มาหนึ่งประโยคคือพิมพ์ชื่อนางเอก พล็อตก็ไม่มีด้วยซ้ำ แต่บุนบาปกูก็ไปเห็นคุณโครว์เปิด artsign (เพราะช่วงนั้นจองคอมมิชไม่ทัน) แล้วอะไรไม่รู้ว่ะ เงินก็ไม่มีนะ แต่มันก็ครั่นเนื้อครั่นตัวอยากได้รูป ประจวบเหมาะกับที่กูเพิ่งกลับมาติดวิชวลเคย์ เพลงของเคย์ผ่านตาพอดีมันเลยอดไม่ได้จริงว่ะ โยนเอ็มวีให้เค้าไปเลือกฉากเองอะไรเอง ขอแค่ให้ออกมาฟีลนิทานภาพ แล้วเค้าก็เลือกฉากนี้มาให้ บอกว่าแกะฉากไม่ชัดเพราะเอ็มวีเก่ามาก แต่กูก็กรี๊ดดดด เพราะไม่คิดว่าจะได้มาขนาดนี้ ทีแรกนึกว่าจะได้แค่ฉากในห้องด้วยซ้ำ เป็นฝันที่เกินกว่าฝัน มันจะเกินปุยมุ้ย ปลาบปลื้มใจตรงได้รูปสเกตช์แถมด้วยง่ะ เดี๋ยวไว้หาลงเรื่องอื่น งุงิ TvT และในที่สุดกูได้จ้างชุดแนวโกสโลลิสักทีจ้า ปลื้มปริ่ม ที่จริงแบบที่ให้มีแค่โบว์ที่อกแต่เค้าให้โบว์เต็มเลย รู้ได้ไงว่ากูชอบ สร้อยต่างหูเมคอัพอะไรก็เริ่ดหมด ไงล่ะ กอธิคพอหรือยัง
     ตอนแรกไม่ได้จะใช้ชื่อโยอิอีกแล้วเหรอวะ เพราะกูก็บอกไปแล้วว่าพิมพ์ละไม่ค่อยม่วน ไม่ได้อยากใช้ลิซติดกันแสนล้านแปดเรื่องด้วย (เนี่ย มึงก็ดันมาลงเวสเวิลด์ตัดหน้ากูอีก) แต่ทีนี้คำว่าเวสเปอร์คือระฆังยามเย็น/ดาวยามเย็น พระเจ้าให้คำใบ้มาแบบนี้กูก็ไม่มีทางเลือกแล้ว (ละประเด็นคือคนที่เลือกรูปสาวยามเย็นคือมาซายะไม่ใช่เหรอวะ แค่เคนตั้งชื่อให้เฉยๆ 55555) และเพราะลิซคือนางเอกคนแรกของโคจิเคนในฟิคเรา (ฟิคไฟนอลอันนั้นไม่นับ เพราะกูยังไม่ได้ชอบเค้า แค่ยัดสีม่วงคันไซมา แต่พริสเม่กับเวสต์เวิลด์มึงคือของจริง...ที่ไม่น่าจริงเลย U_U) / พล็อตหยาบๆ ในหัวที่คิดไว้คือแนวกอธิค ฟีลจานลูอิส เพลงป๋าไฮด์แวมพายยุคโรเอนเจ้น แต่มาแบบแนวชวนฝัน เพ้อๆ หมึกจงหมึกจีนไรงี้ พี่เคนกูสอนเปียโนเรื่องที่ล้าน มาด่าเลย กูไม่แคร์ เพราะเค้ายังไม่แคร์กูเลย U_U ละก็กรี๊ดดด กูดีใจมากที่เห็นคลิปลิซเล่นเปียโน เพิ่งตามเลยเพิ่งรู้ แล้วน้ำตากูก็ไหลพรากๆ นี่แหละคุณหนูโยอิของนม เป็นฝันที่ไม่กล้าฝันที่โคฮาคุวันนี้ไอฟ์ได้เต้นเพลงของอุตะกับสโนว์แมน ได้ไปยืนเต้นเพลงกู๊ดลัคของสโตรตอนเปิดงาน เหลือจะเชื่อ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เห็นวงเกิวกุ๊ปเกาหลีที่กูชอบขึ้นสเตจเดียวกับเด็กค่ายจอห์นนีส์ที่กูรัก มันตะเกินปุยมุ้ย U_U แต่พล็อตอย่างอื่นยังคิดไม่ออก เอาจริงจะมีหรือเปล่าก็ไม่รู้ด้วยนะ แต่ก็อยากเปิดเรื่องนี้ในวันนี้ และอยากแต่งแนวกอธิคที่อยู่ในหัวมาตั้งแต่เด็กให้ได้จริงๆ ช่วงยุครุ่งเรืองของวิชวลเคย์ ชุดลูกไม้กรุยกราย คฤหาสน์ แวมพาย (แต่เรื่องนี้โคจิเคนบ่าใจ้เด้อ...มั้ง) และเพลงเวสเปอร์เบลล์กับไพรมารี่ของเคย์ที่กูรักมากมาเป็นสิบปีเหมือนวัวเหมือนควายด้วยค่า
     เว่อร์นะ รักแรกของวงวิชวลเคย์กูคือเคย์ ละอีดอก เค้าเล่นกีตาร์กับคีย์บอร์ด! เป็นคนแต่งเพลงให้บาโร้กด้วย เนี่ย ของจริงป่ะ ขอบคุณฟ้าดินที่ดลใจให้กูได้กลับมาชอบวงแบนด์แล้วรักมือคีย์บอร์ดวงไหนสักวง เพราะจะคีย์บอร์ดหรือเปียโนก็เอาไปลงฟิคได้มากมายทุกแนว ยิ่งแนวคฤหาสน์ เครื่องดนตรีคนรวย (พวกกูเลยไม่มีปัญญาเล่นไหมวะ เอ๊ะ แต่ก็แปลว่าบ้านพี่เคนกูรวยหรือเปล่า) ถ้าเป็นมือกลอง มือกีตาร์ก็ยังแต่งแนวดนตรีได้ แต่ถ้าชอบมือเบสกูสูนเลยนะ มิน่า ถึงไม่ค่อยแต่งให้ไทเซย์เล่นดนตรี 55555 / ปล. กูขอโทษ อย่างที่ได้บอกว่ามีฟิคที่แต่งจบแล้ว แต่ใช่ กูก็ยังไม่ไปเกลาสักเรื่อง ทั้งฟุยาโจพาร์ทสอง ไทม์ทราเวล มิดไนท์เกสต์ มาดามตอนต้น แต่ก็มาเปิดเรื่องใหม่ที่ไม่มีอะไรให้อ่านอยู่นั่น มันจะทำไมนักหนาฮึ!
    TB
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×