The Strange Tales Of Panorama Island

ลำดับตอนที่ #81 : Detroit: Become Human: TRANSLUCENT / REFRACTION

TRANSLUCENT

Inspiration: Detroit: Become Human (Video Game, 2018)

Playlist: Mili – Petrolea

.

มันเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ทั้งยังผิดจรรยาบรรณ แน่นอนว่าเขาที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ย่อมรู้ซึ้งถึงข้อความจริงนี้ดีอยู่แก่ใจ แต่ฟุคาซาวะ ทัตสึยะก็ทำมันลงไปแล้ว เมื่อเขาลักลอบพาโปรเจกต์ที่ผิดพลาดออกมาจากห้องทดลอง จริงอยู่ที่เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง ทว่าไม่มีครั้งไหนที่ทัตสึยะจะได้มองเห็นแววตาที่ควรว่างเปล่าสั่นระริกไหว ราวกับการเว้าวอน ก่อนที่เขาจะได้ฉีดยานอนหลับแล้วส่งชิ้นส่วนสังเคราะห์ของเธอไปแยกชิ้นก่อนทำลายด้วยความร้อนจัด จนไม่หลงเหลือหลักฐานของการมีอยู่ เฉกเช่นการมีอยู่ของเธอในจำนวนหลักสิบที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไรมากไปกว่าการรับใช้มนุษย์ หรือเขาควรต้องเรียกว่า ‘ปรนเปรอ’ ทางเพศมากกว่า จากความต้องการในตลาดที่กำลังพุ่งสูงขึ้น เพราะคอลัมน์เกี่ยวกับเซ็กซ์คลับและเพศสัมพันธ์ชั้นยอดกับมนุษย์พันธุกรรม จนเซ็กซ์กับมนุษย์กลายเป็นเรื่องจืดชืดไปเลย — มันเขียนไว้ว่าอย่างนั้นในนิตยสารแฟชั่นไลฟ์สไตล์ชื่อดังระหว่างกลุ่มผู้อ่านวัยยี่สิบขึ้นไป และหญิงสาวที่กำลังนอนหลับใหลอยู่บนที่นั่งข้างกันกับเขามาตลอดทาง ก็คือหนึ่งในมนุษย์พันธุกรรมรุ่นใหม่ล่าสุดที่จะถูกป้อนให้กับตลาดของเซ็กซ์คลับ

ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ ทัตสึยะคิดว่าการสร้างมนุษย์พันธุกรรมทุกประเภทคือหน้าที่และการไขว่คว้าหาความรู้ใหม่ๆ อย่างไม่มีวันสุดสิ้น แต่ในฐานะมนุษย์ เขามีความเห็นใจให้กับมนุษย์พันธุกรรมที่ต้องถูกกดขี่ รับใช้ ปรนเปรอ หรือถูกทำลายเมื่อมีตำหนิไม่ก็หมดประโยชน์อยู่เสมอ ถึงแม้พวกเขาจะไม่มีสิ่งที่เรียกว่าจิตวิญญาณ ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้สิ่งมีชีวิตเป็นมากกว่าแค่สิ่งมีชีวิต

เธอเองก็ไม่ได้ต่าง ถึงทัตสึยะต้องยอมรับว่าไม่แน่ใจเหตุผลที่มนุษย์พันธุกรรมเกิดใหม่จะแสดงท่าทีเช่นนั้นออกมาได้ ต่อให้เขาจะป้อนข้อมูลเรื่องอารมณ์ ความรู้สึก เฉกเช่นมนุษย์ลงไปก่อนแล้วก็ตาม มันเป็นคำถามที่เขาขบไม่แตกตลอดเส้นทางกลับบ้าน ทั้งที่มีเพียงความเงียบสงบเป็นอีกหนึ่งเพื่อนร่วมทาง

บ้านหลังใหญ่ของเขาไม่มีมนุษย์พันธุกรรมมาคอยรับใช้ นอกจากเทคโนโลยีเพื่ออำนวยความสะดวกสบายเท่านั้น ความคิดที่ก้ำกึ่งว่าตนเองกำลังทำงานที่ผิด ทำให้เขาอยากใช้ชีวิตที่ถูก แม้รู้ดีว่ามันทดแทนอะไรไม่ได้เลยก็ตาม

จึงเป็นหน้าที่ของเขาที่ต้องออกแรงอุ้มเธอซึ่งยังคงนอนสลบไสลเพราะฤทธิ์ยาลงจากรถ แทนที่จะเป็นหนึ่งในสองห้องนอนใหญ่ที่ชั้นบน เขาตัดสินใจวางร่างแบบบางนั้นลงบนเตียงในห้องนอนเล็กกว่าของเขาที่ชั้นล่างแทน

ถึงจะไม่ค่อยสนใจเรื่องผู้หญิงมากนักจนครองความโสดมาถึงวัยยี่สิบแปดปี แต่ก็ใช่ว่าจะเมินเฉยใบหน้าจิ้มลิ้มแบบเด็กสาวมากกว่าหญิงสาวที่จับตาแม้ในยามหลับตา ผ่อนลมหายใจเข้าออก มองไม่เห็นความแตกต่างจากมนุษย์เลยแม้แต่น้อย นั่นทำให้ทัตสึยะรู้สึกแย่ขึ้นมา เมื่อคิดถึงหน้าที่หลังออกจากห้องทดลองของพวกเธอ หรือที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่าจิล (หรือแจ็คถ้าเป็นผู้ชาย) ตามมาด้วยตัวเลขของรุ่นและจำนวนแบบง่ายๆ แต่ทัตสึยะไม่คิดว่าควรเรียกเธอว่า จิล 13-10 ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นอิสระจากทุกสิ่งที่กำหนดขอบเขตให้แก่ตัวเองแล้ว

ทัตสียะไม่ได้พาเธอมาเพราะตกหลุมรักนับแต่แรกพบหรือเพื่อหวังให้เธอทำหน้าที่อย่างนั้นเพื่อเขาเป็นการส่วนตัว หากเมื่ออยู่กับเขา...เธอจะได้เป็นและทำทุกอย่างที่ปรารถนา ถึงแม้ว่าเจตจำนงอาจเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่เกินกว่ามนุษย์สังเคราะห์กำเนิดใหม่จะเข้าใจ

ทัตสึยะตั้งชื่อให้เธอว่าริสะ

2021年09月12日
_______________

★ เมาท์ว่าถึงจะดูเหมือนได้พล็อตหลักมาจากดีทรอยด์ฯ แต่จริงๆ เราแต่งเรื่องนี้เพราะดูเวสต์เวิลด์สามที่ฉายตอนแรกทางช่องโมโน จำได้เลย เพราะจริงๆ เรื่องนี้มันจะเป็นแนวพิศวาสฆาตกรรม ฉากที่คฤหาสน์ของฟุกกะก็เหมือนในเรื่องเลย รวยขนาดนั้นแหละ 55555 เอาจริงไม่ได้คิดว่าอยากให้ใครเล่นเป็นพระเอกเป็นพิเศษ แค่รู้สึกเหมือนพักนี้ไม่มีฟิคสโนว์แล้วพี่ฟุกกะก็เหมาะ (อาเบะจังก็ได้) เลยให้เค้าเล่น และยังคงคอนเซปต์พี่ฟุกกะมาลงฟิคกูแล้วไม่มีคำว่าจาง ส่วนชื่อแจ็คกับจิลได้มาจากอิเลคทริคดรีมตอนเครซี่ไดมอนด์ (ที่กูเกลียดตอนนี้มาก แต่แต่งฟิคไซไฟแล้วได้พล็อตยิบย่อยจากตอนนี้เยอะมาก งง) มันติดอะไรไม่รู้ทำไมกูแต่งต่อไม่ได้ก็ไม่เข้าใจ แต่มีพล็อตจนจบแล้วแน่นอน เล่าคร่าวๆ ก็คือฟุกกะจะเลี้ยงริสะ (ที่จริงชื่อของนางเอกฟุกกะแค่ตั้งตามดาราที่ชอบที่ออกในทีวี ไม่ได้มีความหมายอะไรพิเศษ) แต่ริสะคือหุ่นที่ไม่ประสา เกิดรักพี่ฟุกกะขึ้นมา แต่พี่เค้าจะไม่ทำอะไรริสะเลยนะ พล็อตก็ดาษดื่นทั่วไปคือจะมีผู้หญิงมาที่บ้าน แล้วน่าจะมีความหมายอะไรกับฟุกกะสักอย่าง ริสะก็เลยอิจฉา หึงหวง แล้วฆ่า พี่ฟุกกะมาเห็นก็จะแบบอ้าวเฮ้ย เลี้ยงไม่ได้แล้วแบบนี้ก็เลยจะฆ่า ริสะก็เลยต้องฆ่ากลับ แต่สุดท้ายก็ตายทั้งคู่อยู่ดี เอาจริงๆ ไม่ได้จะสอดแทรกปรัชญาอะไรเลย แค่กูอยากแต่งฉากฆ่ากันเฉยๆ จบจ้า / ส่วนเพลงประกอบเป็นเพลงคัพลิ่งของซัสเทน++;ที่ประกอบโกสต์อินเดอะเชลล์แล้วชอบมาก รักมากทั้งสองเพลง แบบยังไงก็ต้องใช้ (แต่พล็อตจากอีกเพลงยังคิดไม่ออก มันต้องดีมากด้วยไงเพราะเป็นเพลงที่กูรักมากน่ะนะ)

REFRACTION

Inspiration: Detroit: Become Human (Video Game, 2018)

Playlist: The Whiskey Charmers – Straight and Narrow

.

นับตั้งแต่ลืมตาดูโลกจนถึงวัยสิบแปดปีในปัจจุบัน แมรี่โกลด์ เทวิสก็ยังไม่เคยย่างเท้าออกจากแคนาดาเลยแม้แต่ก้าวเดียว ขณะที่แอนดรอยด์กลายเป็นเรื่องทันสมัยและดูเหมือนว่าจะปะปนอยู่กับมนุษย์ทั่วไปในสหรัฐอเมริกา แคนาดาก็ยังคงเป็นประเทศปลอดแอนดรอยด์อย่างเสมอต้นเสมอปลาย ถึงนั่นจะช่วยรักษาอัตราการจ้างงานให้แก่มนุษย์ได้ แต่แมรี่โกลด์ก็ไม่คิดว่ามันจะต่างอะไร ในเมื่อคุณภาพชีวิตของเธอกับแม่ก็คงไม่สามารถต่ำตมได้มากกว่านี้แล้ว

อีดิธไม่ใช่มารดาในฝันที่ลูกคนไหนต้องการ หล่อนหาเงินด้วยการขายเรือนร่างแลกเศษเงินไปวันๆ แน่นอนอยู่แล้วว่าเศษเงินพวกนั้นไม่เคยเผื่อแผ่มาถึงเธอ เช่นเดียวกับความอบอุ่นของสัมผัสหรือความรัก ไม่ว่าจะอยู่หรือตายหล่อนก็คงไม่คิดจะใส่ใจ คล้ายกับว่ามีความจงเกลียดจงชังที่แสดงออกมาในรูปของความเมินเฉย ที่พึ่งเดียวของเด็กสาวที่ยังใฝ่รู้และไม่คิดจะเดินตามเส้นทางอันน่าอดสูของมารดาก็คือโบสถ์ เธอมักจะคอยแวะเวียนไปทำความสะอาด ช่วยเหลืองานเทศกาล หรือร้องเพลงประสานเสียงตอบแทนกับเงินค่าเล่าเรียนซึ่งผู้ใจบุญนิรนามรายหนึ่งเต็มใจบริจาคให้แก่เธอ หากไม่เคยเปิดเผยตัวนอกจากจดหมายถามไถ่นานๆ ทีและค่าเล่าเรียนผ่านทางบาทหลวง แมรี่โกลด์คิดตลอดว่าเมื่อไหร่ที่เรียนจบ เธอจะหางานดีๆ ทำเพื่อให้สมกับที่ได้รับความเมตตา และออกมาจากกล่องสี่เหลี่ยมเย็นชืดซึ่งไม่มีค่าอะไรมากไปกว่าที่ซุกหัวนอน

ในวันจบการศึกษา ผู้บริจาคค่าเล่าเรียนนิรนามตลอดหกปีที่มีชื่อว่า ‘คุณดับเบิลยู’ ผู้นั้นก็ได้แนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการเป็นครั้งแรก ท่ามกลางความตื่นตะลึงของเธอเป็นอย่างมาก เมื่อพบว่าเขาผู้นั้นคือนักการเมืองท้องถิ่นรุ่นใหญ่ หรือที่ทุกคนรู้จักในนามคุณวิลลี่ วอล์คเกอร์ แมรี่โกลด์พร่ำคำขอบคุณแก่เขาไม่หยุดหย่อน ก่อนจุดประสงค์ที่แท้จริงจะปรากฏตามมาระหว่างงานเลี้ยงมื้ออาหารค่ำที่บ้านหลังใหญ่ของเขาเป็นการส่วนตัว คำพูดทั้งหมดถูกถอนคืนพร้อมกับคำผรุสวาทนับไม่ถ้วนที่เข้ามาแทนที่ข้างในหัว แต่ตัวนั้นกลับชะงักงัน ขณะพยายามเหลือบแลสายตามองหาทางหนีทีไล่ทั้งหมดที่มีหลังจากประโยคที่ว่า

“ถึงเวลาตอบแทนฉันแล้ว”

ให้เธอได้ตาสว่างว่าความเมตตาที่แท้ก็แค่เมล็ดพันธุ์ที่หว่านหวังผล แมรี่โกลด์ไม่ปล่อยให้คนหน้าไหว้หลังหลอกชั่วช้าพรรค์นี้ได้กระทำสิ่งใด ในตอนที่รีบเผ่นหนีออกจากบ้านหลังนั้นพร้อมกับคำหยาบคายดูถูกไล่หลังโดยไม่คิดที่จะหันกลับไปมองเลยแม้สักเสี้ยววินาที ด้วยอิทธิพลทั้งหมดที่เขามี แมรี่โกลด์รู้แน่ว่าเธอไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกแล้ว จะมารดาผู้ให้กำเนิดหรือโบสถ์ผู้ให้ความรัก ในเวลานี้ก็ไม่มีใครที่จะสามารถช่วยเหลือเธอได้ทั้งนั้น หลังจากเค้นความคิดในร้านฟาสต์ฟู้ดกับโค้กแก้วเดียวที่เธอดูดอึกๆ จนพร่องไปเกินกว่าครึ่งในช่วงนาทีแรก หัวข้อสนทนาของสามีภรรยาโต๊ะข้างเคียงก็จะแหวกผ่านเสียงอึกทึกเข้ามาในโสตประสาทถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ตั้งใจฟังก็ตาม ทันทีที่ได้ยินคำว่าแอนดรอยด์ หัวสมองของเธอก็คล้ายกับมีหลอดไฟส่องสว่าง มันโยงใยไปถึงประเทศเสรีที่แอนดรอยด์เป็นสิ่งซึ่งได้รับการยอมรับ และชายคนเดียวเท่านั้นบนโลกใบนี้ที่จะช่วยเธอได้

ไซลาส เทวิส

ดีทรอยต์

บิดาที่เธอไม่เคยพบเจอหรือรู้ว่ามี กระทั่งสามปีก่อนที่จะได้ไปเห็นรูปถ่าย คลิปวิดีโอ และข้อมูลเก่าๆ สมัยที่นางอีดิธยังมีชีวิตที่ดีกว่านี้อยู่ที่ดีทรอยต์ แมรี่โกลด์อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหล่อนไม่เลิกรากับพ่อแล้วกลับมาอยู่ที่แคนาดาก่อนเธอจะเกิด ชีวิตของเธอ...หรืออาจรวมไปถึงอีดิธ...ก็คงไม่ต้องกลายมาน่าอดสู และเต็มไปด้วยความไม่แยแสจนเหมือนคนแปลกหน้าอย่างเช่นทุกวันนี้

แต่แม้ว่าจะรู้ความจริงในที่สุด แมรี่โกลด์ก็ไม่เคยคิดว่าอยากจะไปตามหาบิดาแล้วร้องแรกหาสิทธิความชอบธรรมจากอีกหนึ่งผู้ให้กำเนิด ซึ่งก็คงไม่รู้ถึงตัวตนบนโลกของเธอเช่นกัน แต่ ณ ตอนนี้ เวลานี้ เธอไม่มีที่พึ่งเหลืออยู่ที่ไหนอีกแล้ว มันน่าละอายอยู่เหมือนกันที่ต้องบากหน้าปรากฏตัวหลังผ่านไปสิบแปดปี จากการค้นหาข้อมูลในฐานของกรมตำรวจดีทรอยต์ ที่รู้คือตอนนี้เขาไม่มีครอบครัวที่ไหนอีกหลังจากเสียลูกชายวัยหกขวบไปเมื่อสามปีก่อน ระยะเวลาที่เทียมเท่านั้นทำให้แมรี่โกลด์คิดว่านี่อาจจะเป็นโชคชะตาดลบันดาลถึงอาจยาวนานกว่ามันจะสัมฤทธิ์ เขาจะไม่ยอมรับว่าเธอเป็นลูกก็ไม่เป็นไร เธอเข้าใจและไม่คิดจะเรียกร้องด้วย หากในฐานะตำรวจแล้ว เขาคงไม่อาจนิ่งดูดายปล่อยให้เด็กสาวที่ต้องเผชิญเหตุการณ์โชคร้ายต้องระหกระเหินกลับมาอยู่กับแม่ที่ไม่ใส่ใจหรือต้องกลายเป็นโฮมเลสนอนข้างถนนในดีทรอยต์หรอก เธอแค่ต้องการเวลาตั้งตัวแล้วจะไม่ทำตัวเป็นภาระให้กับใคร เหมือนอย่างที่กระทำมาตลอด

คิดแล้วก็ดูดน้ำโค้กที่เหลืออยู่ลงคอไปจนหมดด้วยใจที่แช่มชื่นขึ้น โชคดีที่พอมีเงินติดตัวอยู่จำนวนหนึ่ง เธอตัดสินใจซื้อตั๋วเที่ยวเดียวขึ้นเรือข้ามฟากมายังดีทรอยต์ตัวเปล่าโดยไม่ย้อนกลับไปยังที่ซุกหัวนอนหรือบอกลาใคร และไม่ว่าปลายทางจะเป็นเช่นไร เธอก็จะไม่มีวันหันหลังกลับมาอีกแล้ว

เธอรู้สึกตื่นตากับการได้พบเห็นแอนดรอยด์ทั่วไปบนท้องถนนในดีทรอยต์ตามประสาคนไม่เคย แต่ไม่ยักกะรู้เลยว่าแอนดรอยด์จะ ‘น่ารำคาญชะมัดยาด’ แบบนี้

เร็นคือชื่อของแอนดรอยด์ตัวนั้น

2021年09月12日
_______________

★ เพราะจะให้ลงเศษฟิคเรื่องเดียวมันก็กระไร แล้วก็นึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องในเซ็ตแอนดรอยด์ที่แต่งเพราะดีทรอยต์ฯไว้นานละ อันนี้ไม่โม้ แต่ไม่ได้ชอบมากเลยทิ้งไว้ตรงนั้นแหละ เอาจริงจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ชอบ ไม่มีพล็อตด้วย แค่ว่ามันจะเป็นเรื่องชีวิตในดีทรอยต์แบบทั่วไป แมรี่โกลด์ไปอยู่บ้านกับพ่อที่มีคู่หูคือเร็น แล้วยังไงต่อ ก็ไม่รู้ ไม่ได้คิด แต่เร็นน่าจะแบบเล้าหลืออ่ะ ฟีลแบบคอนเนอร์ที่ถามซอกแซกโน่นนี่นั่นแล้วแฮงค์รำคาญอ่ะ แมรี่โกลด์ก็ประมาณนั้นแหละ ส่วนเมนหลักคืออะไรไม่รู้ รู้แค่ทำไมพล็อตมันใสจังวะ ก็ถือว่าดีแล้วที่ไม่ได้แต่งต่อกันไป ว่าไปบทแอนดรอยด์ที่มีต้นแบบมาจากคอนเนอร์ควรให้เจสซี่อีกแล้วไหม แต่ไม่เอาอ่ะ อยากแต่งฟิคให้สโนว์ก็เลยเอาเป็นเร็นแบบนี้แหละ / เพลงไม่เข้ากับฟิคหรอก แต่อยากใช้เพลงจากเกม จริงๆ ในเกมชอบเพลงบูมโกส์เดอะมิวสิคบ็อกซ์ที่สุด อยากใช้สักวัน ฟีลไนท์ไลฟ์ดีทรอยต์ โม้ไปงั้นก่อน ส่วนชื่อเรื่องทั้งสองไม่มีความหมายอะไร แค่ไปเจอแล้วชอบ คำมันสวยดีและอยากใช้เป็นคู่กันเฉยๆ สรุปคือเป็นเศษฟิคเต่าถุยของจริงนั่นเอง จบจ้า

★ จะเล่าว่าเหตุผลที่วันนี้กูนึกถึงฟิคไซไฟเพราะกูหยิบเรื่องรักต้องห้ามของหุ่นยนต์ (mockingbird ของวอลเตอร์ เทวิส) มาอ่านสักที แล้วแบบอีเหี้ย กรี๊ดมาก แปลไทย (ฉบับปี 2527) คือแปลดีมาก ดีฉิบหาย ดีจนขนลุก ศัพท์แสงยุคเก่า การบรรยายคือไม่ไหวมาก ใจ ก็เงี้ยแหละ วันๆ ไม่ได้หาอ่านแต่นิยายในเน็ต หนังสือดีๆ ไม่อ่านแล้วจะเอาคลังศัพท์สำนวนที่คิดว่าดีมาจากไหนเนาะ พูดลอยๆ

SQW