The Strange Tales Of Panorama Island

ลำดับตอนที่ #139 : MAD QUALIA

MAD QUALIA

Playlist: HYDE – MAD QUALIA (Japanese Version) (Devil May Cry 5 Image Song)

.

เป็นอีกวันที่การด่าทอของพวกเขาจะเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ยังไม่พ้นความอุดอู้ที่ชั้นใต้ดินของไลฟ์เฮาส์ ซึ่งชายหนุ่มเพิ่งจะผ่านพ้นการแสดงคอนเสิร์ตกับวงดนตรีแนวร็อคของเขาอย่างสุดเหวี่ยง จนเพื่อนร่วมวงอีกสามคนเองก็สุดเหวี่ยงตามแต่ความต้องการจะพาไป ด้วยการมอมเมาจากเหล่าแฟนคลับสาวน้อยหน้าตาสะสวย ผสานไปกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ดีกรีแรงที่เจ้าของไลฟ์เฮาส์ผสมเองแล้วเผื่อแผ่มาให้พวกเขาโดยไม่เอาเงินเอาทองด้วย ถือว่าเป็นการตอบแทนที่ทำให้ไลฟ์เฮาส์มีลูกค้าแน่นขนัดเพียงแค่ได้ยินชื่อของ ‘แมดแฮตเตอร์’ และสำหรับสมาชิกวงเพียงหนึ่งเดียวที่มีพันธะโดยไม่ปิดบังแล้ว ตัวเลือกสองข้อหลังจึงเป็นสิ่งที่เขาต้องการอย่างสุดเหวี่ยง มากกว่าแม่สาวน้อยผมสั้นที่พยายามรุกไล่ อย่างไม่สนใจต่อหญิงสาวซึ่งได้ชื่อว่าเป็นคนรัก — ที่ขยับไปเป็นคู่หมั้น — แม้จะมาจากแหวนของเล่นบนนิ้วนางข้างซ้ายของคนทั้งคู่เลยแม้แต่น้อย

เธอโกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟที่ปล่อยให้ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มานั่งกระเซ้าเย้าแหย่บนที่เท้าแขนของโซฟา แถมยังหัวร่อต่อกระซิก ก้มลงมากระซิบกระซาบยามพูดคุยอะไรสักอย่างอยู่ใกล้ๆ ที่เขาเองก็จะโน้มตัวเข้าหาหล่อนในตอนที่สนทนาเฉกเช่นกัน ถึงแม้ว่าสายตาของเขาจะไม่ได้ให้ความสนใจต่อเนินอกที่เห็นจากเสื้อกล้ามตัวบางใต้แจ็คเก็ตหนังของหล่อนเลยสักนิด หากท่าทีของเขากับรอยยิ้มกว้างๆ นั้นก็จะทำให้เธอหัวฟัดหัวเหวี่ยง เดินไปกระชากไหล่ของหล่อนให้ร่วงหล่นลงไปโอดโอยบนพื้นอย่างไม่ใยดี ก่อนที่จะกระฟัดกระเฟียดตอกส้นสูงจากไป โดยไม่สนใจว่าชายคนรักจะแสดงสีหน้าหรือมีปฏิกิริยาเช่นไร เพื่อนร่วมวงสองคนของเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่นด้วยความสะอกสะใจ ก่อนเขาจะตะโกนด่าพ่อล่อแม่ ก้าวตามเธอมาทันโดยแทบไม่ต้องวิ่งเพราะช่วงความยาวเท้าที่ห่างกันมาก เธอพยายามยื้อยุดตัวเองให้หลุดจากข้อมือที่เกาะกุมซึ่งทำเอาเจ็บร้าวไปหมด แต่ก็ไม่อาจสู้แรงของผู้ชายได้ ให้เธอได้เป็นฝ่ายสบถด่าทอออกมาบ้าง กระทั่งเขาเองก็จะอดรนทนไม่ไหวและพ่นคำผรุสวาทเข้าใส่อย่างไม่บรรเทาเหมือนแรงบีบบนข้อแขนเฉกเช่นกัน

ความสัมพันธ์ที่เคยดีกลายเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?

หนึ่งปีที่แล้ว อิโซดะ ฟุตาบะ รู้สึกเบื่อหน่ายกับการเรียนมหาวิทยาลัยที่ไร้แก่นสาร สุดท้ายจึงลาออกมาทำงานเป็นพนักงานในไลฟ์เฮาส์เมด อิน เฮฟเวน ของเพื่อนรุ่นพี่ที่รู้จักกัน เริ่มต้นใช้ชีวิตที่คนภายนอกอาจมองว่านี่ต่างหากคือความไร้แก่นสาร ตื่นมาทำงานตอนดึก พอเสร็จงานเมื่อล่วงเข้าวันใหม่ก็ออกตะลอนยามราตรีกับเพื่อนหรือผู้ชายที่มาชักชวนไปวันๆ ส่วนใหญ่ก็เป็นนักดนตรีมือสมัครเล่นที่มาเล่นในไลฟ์เฮาส์ แม้จากสายตาของหญิงสาวที่อาจเล่นดนตรีไม่เป็น แต่เธอที่เป็นแฟนคลับของวงร็อคมือดีมากมายก็ดูออกว่าด้วยฝีมือระดับนี้ ชาตินี้ทั้งชาติคงไม่มีวันได้เมเจอร์เดบิวต์ ฟุตาบะไม่ถือสาเรื่องนั้นก็จริง แต่เธอย่อมไม่คิดจะคบควงคนที่เหลาะแหละแม้แต่การเล่นดนตรีมาเป็นแฟน ถึงต่อให้ชีวิตเธอจะเข้าขั้นเหลาะแหละยิ่งกว่าก็ตาม พอพระอาทิตย์ขึ้นก็กลับไปนอนในห้องอพาร์ตเมนต์รูหนู บางครั้งก็อาจเป็นเลิฟโฮเต็ลหรือไม่ก็ห้องที่ดีขึ้นมาหน่อยของหนุ่มนักดนตรีเหล่านั้นสักคน

กระทั่งวันหนึ่งที่ฟุตาบะจะได้รู้จักกับ...เขา

อิการิ โซยะ คือนักร้องนำวงแมดแฮตเตอร์ที่รุ่นพี่ทานากะภูมิใจนำเสนอเป็นนักหนา เธอตกหลุมรักเขานับแต่แรกพบในตอนที่รุ่นพี่พามาแนะนำจนไม่เป็นอันทำการทำงาน ด้วยไม่อาจละสายตาจากชายหนุ่มที่หล่อเหลาที่สุดและร้องเพลงได้ไพเราะที่สุดในชีวิตที่ฟุตาบะเคยพานพบเจอ ท่ามกลางแสงสีที่จัดจ้า เฉกเช่นเดียวกับอนาคตของเขาและเพื่อนร่วมวงที่ฟุตาบะแน่ใจว่ามันจะต้องเจิดจ้าจนทำให้นัยน์ตาพร่ามัว เธอไม่สนใจว่ายังไม่เลิกงานและถืออภิสิทธิ์ของพนักงานวิ่งตามเขาเข้าไปที่ทางเดินเชื่อมด้านหลัง แต่ไม่ทันจะได้เริ่มต้นทำหรือพูดอะไรในสิ่งที่ฟุตาบะก็ยังไม่ทันได้ตระเตรียม อิการิที่หันมาเห็นเธอก็จะผละจากเพื่อนร่วมวงคนอื่นๆ ที่ก็ไม่ได้มีใครถามไถ่หรือให้ความสนใจอะไร เหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ ถึงชุดเสื้อยืดสกรีนชื่อร้านและป้ายห้อยคอจะสื่อว่าเธอไม่ใช่แค่แฟนคลับทั่วไปเหมือนอย่างปกติ เขาส่งยิ้มให้ ทักทายเธอตามประสาคนที่ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลแล้วจากการแนะนำของรุ่นพี่ทานากะ ฟุตาบะมั่นใจว่าเขารับรู้ถึงสายตาของเธอจากเบื้องล่างของเวที เพราะมีบ่อยครั้งที่เขาจะมองมายังทิศทางของเธอ ก็แน่อยู่แล้วเมื่อไลฟ์เฮาส์นี้ก็ใช่ว่ากว้างขวางอะไร แต่หญิงสาวก็จงใจจดจ้องมองเขา แม้แต่วินาทีนี้ที่ทั้งน้ำเสียงและหัวใจของเธอสั่นแทบบ้าในตอนที่พูดออกไปอย่างโง่ๆ ว่า “ไปต่อด้วยกันได้ไหม? วันนี้เป็นวันเกิดฉัน”

ก่อนที่มันจะยิ่งรัวในตอนที่เขาหยุดฝีก้าว ผลักร่างของเธอเข้าหาผนังก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงมาเพื่อกดริมฝีปากลงไป มันไม่ได้รุนแรง แต่ก็เร่งร้อน จนฟุตาบะทำอะไรไม่ถูกแม้แต่การจูบตอบ

2021年11月07日
_______________

★ พระเอกโลกต้องตะลึง มาฟังที่มาก่อนว่าจริงๆ เป็นฟิคที่แต่งไว้ตั้งแต่เดือนเจ็ดเดือนแปดแล้ว ตอนแรกคือเจสสี้แน่นอน หลับตาเดายังรู้ แต่ทีนี้เมื่อวานก่อนนอนจู่ๆ กูก็คิดถึงฟิคเรื่องนี้ขึ้นมา แล้วอะไรไม่รู้ ผีเข้ามั้ง กูก็นึกถึงอิการิในบทนี้เฉย งง พอตื่นนอนกูเลยมานั่งดูรูปแมกที่เซฟไว้แล้วสะดุ้งสะเด็นว่าเฮ้ย! มีแมกที่ไฮไฮถ่ายคอนเซปต์นักดนตรีไม่นานมานี้จริงว่ะ หรือมันจะเป็นซับลิมินอลวะ! เลยว่างั้นมา ที่ก็เปลี่ยนบทให้ได้ไม่ตะขิดตะขวง ถึงอิการิจะเป็นแร็ปแต่ก็ร้องเพราะจริงจ้า แล้วบทในเรื่องนี้พระเอกก็ต้องหล่อรวยอยู่แล้ว ไม่เปิงตรงไหนเอาปากกามาวง

★ ที่มาก็มาจากเพลงแมดควอเลียนี้แหละ (ขำไม่ไหวแล้ว กูมึงฟังเพลงป๋าเพลงลารุคุคนละแนวจริงด้วยโว้ย ขนาดเพลงนี้ยังเป็นอิมเมจซองของเกม กูยอม 55555 เมาท์หน่อยว่าอยากแต่งฟิค RE จากเพลง Don't be Afraid มาก เจสสี้ต้องลีออนจริง ส่วนกูแคลร์ อุมิสตีฟ มึงซอมบี้ A แต่ไฟไม่มาเลยทั้งที่มีพล็อตในหัวเป็นชาติแล้ว แนวบู๊ ระเบิดภูเขาเผาอัมเบรลล่า) เป็นฟิคที่แต่งตอนแรกแล้วสนุกดี แต่พอแต่งจบซีนนี้แล้วคิดว่าไม่สนุก ไม่มีใจจะแต่งแล้ว เหมือนมันขาดอะไรสักอย่างที่กูก็บอกไม่ถูกเลยลากันตรงนี้แหละ แต่เพราะชอบเพลง ชอบการบรรยาย ชอบบรรยากาศเรื่องนี้ที่ก็จัดว่าใช้ได้อยู่ แนวไลฟ์เฮาส์มันต้องเราจริงว่ะ นึกถึงสมัยก่อนพระเอกมึงเป็นนักดนตรีไปแล้ว 99 จากร้อยเรื่อง ทุกวันนี้มีแค่กูแต่งบ่านิ ฉะนั้นพันกว่าคำกูก็จะลงอวด เพราะกูคือคนจริง เจ้าหญิงแห่งวงการเศษฟิค อย่าด่าที่ช่วงนี้กูอาจไม่มีฟิคเลยเพราะเดือนสองเดือนนี้แต่งฟิคไม่ค่อยออก มาวันละบรรทัดสองบรรทัด ทำแต่งานจนหัวหงอก เดือนนี้ก็ไม่รู้จะมีฟิคใหม่หรือเปล่า U_U (แต่ฟิคแปลง (ให้อุมิ) มีแน่นอนจ้าเตง) เลยขอเอาเรื่องที่ไม่เคยลงมาให้มึงอ่านๆ ไปก่อนละกัน อย่างน้อยก็มีฉากด่ากันแบบที่มึงชอบ...มั้ง

★ มองจากดาวอังคารก็รู้ว่ามันคือฉากในยุคสองพันสมัยที่วงเจร็อคกับไลฟ์เฮาส์รุ่งเรือง เห็นแบบนี้แต่จริงๆ อิการิบ้านรวยจ้าพี่ แค่ที่บ้านไม่สนับสนุนเลยหนีออกจากบ้านมาอยู่แบบนักดนตรีกิ๊กก๊อกไป ต้องแคร์อะไร หลังจากคืนนี้ (ในเรื่อง) อิการิกับฟุตาบะก็จะไปต่อกัน แล้วก็รักกัน คบกันแบบจริงจัง แต่ฟุตาบะเป็นพวกหึงหวง ผีบ้าผีบอ ระแวงว่าแฟนจะไปมีคนอื่น แต่อิการิก็ไม่ได้มีคนอื่นมันเลยรำคาญ ฟุตาบะก็เป็นพวกทะเลาะแล้วหาเรื่องแบบถึงลูกลูกคน สุดท้ายเลยเป็นความรักแบบด่าทอ ตบตีกัน แต่ก็ดันไม่ยอมเลิกกันเพราะจริงๆ ก็รักกัน ว่าง่ายๆ คือประสาทแดกกันทั้งคู่ ที่จริงตอนท้ายๆ จะให้มีฉากทะเลาะกันแล้วฆ่ากันด้วยแหละ เฮ้อมาแนวนี้ทีไรกูหยุดแต่งพล็อตมีคนตายไม่ได้สักที U_U / ปล. ส่วนคำว่าควอเลียเป็นแนวคิดทางด้านปรัชญาไรไม่รู้ หาอ่านความหมายไทยก็งง ความหมายฝรั่งยิ่งงงเหี้ยๆ แต่มันก็ประมาณความรู้สึกและการรับรู้ของแต่ละบุคคลย่อมไม่เหมือนกัน อะไรไม่รู้กูก็ไม่รู้ สวัสดี

SQW