CHOSEN KARMA
Inspiration: PIXY – Hide & Seek, Flip a coin, KARMA (Song, 2023)
Playlist: w-inds. – Lost & Found
.
วันนั้นอาจเรียกได้ว่าเป็นวันดีของลีลู เริ่มต้นจากร้านขายของเก่าที่เธอเป็นพนักงานอยู่ปิดเร็วกว่าปกติเพราะคุณตาลุคมีนัดกับลูกสาวที่เดินทางมาเยี่ยมจากต่างเมือง ลีลูที่ได้เห็นนายจ้างวัยดึกยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาตั้งแต่เช้าเลยพลอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขไปด้วยขณะอวยพรขอให้เป็นค่ำคืนที่ดี หรือในตอนที่ขับรถเชื่องช้าเคล้าสายลมเย็นสบายมายังคาสิโนซึ่งโรอาทำงานเป็นเจ้ามืออยู่ เล่นสล็อตแมชชีนฆ่าเวลาและได้โชคเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างรอกินบุฟเฟ่ต์ในห้องอาหารที่ขึ้นชื่อที่สุดในละแวกนี้แล้วเดินทางกลับบ้านด้วยกัน เป็นวันที่ทุกอย่างราบรื่นดีจนทำให้อารมณ์ของเธอดีตามไปด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะสายตาหาเรื่องของเธอจะได้มองเห็น
ท่ามกลางผู้คนที่ยังคงพลุกพล่านอยู่แม้ในตอนที่เลยวันใหม่มาได้หลายชั่วโมงแล้ว หากเป็นสถานการณ์ปกตินี่อาจเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าโรแมนติก เพราะชายหนุ่มชาวเอเชียเหมือนกันกับเธอที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะโป๊กเกอร์สองคนนั้นไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็ดูดีมาก หน้าตาดีมาก และดูท่าว่าจะเชี่ยวชาญรวมถึงมีโชคมากจากชิปที่กองอยู่ตรงหน้า หะแรกลีลูเกือบจะคิดว่าเธอตาฝาดไปเอง กระนั้นเธอก็บ้าพอที่จะเข้าไปมุงดูใกล้ๆ เพื่อให้แน่ใจ ใกล้พอที่จะได้ยินเสียงหัวเราะที่เคยคุ้นของชายผมน้ำตาลซึ่งไม่ได้ยี่หระแม้ว่าเขาเพิ่งจะเสียชิปกองโตที่หมายถึงเงินก้อนโตที่ต่อให้จะทำงานทั้งปีคนอย่างเธอก็หามาไม่ได้ กับคำสบถอย่างหัวเสียของชายผมดำ...ที่ลีลูยิ่งกว่าคุ้นเคยดีเสียอีก
แม้จะเป็นแค่เสี้ยววินาทีเดียวเท่านั้นที่เขามองเลยมาสบตากับเธอ แต่ก็หาได้มีความเปลี่ยนแปลงใดเกิดขึ้นบนกล้ามเนื้อใบหน้า ตรงกันข้ามกับลีลูที่ตัวแข็งทื่ออยู่อีกพักกว่าสติจะคืนกลับมาแล้วผลุนผลันจากไปพร้อมกับปลายเล็บที่ถูกกดลงบนผิวเนื้อ ริมฝีปากที่ถูกกดเม้มเข้าหากัน รวมเข้ากับความเดือดดาลที่สุมอยู่ในหัวและในอก หากเธอก็ยังสามารถกดกลั้นไม่ให้มันระเบิดออกมาได้
แต่ไม่ใช่กับโรอาที่ระเบิดน้ำตาร้องไห้สะอึกสะอื้นผ่านใบหน้าอันแดงก่ำที่ดูน่าเวทนาสงสารมากเสียจนลีลูไม่คิดว่าควรจะห้ามมันด้วยซ้ำ ในเมื่อการได้ระบายสิ่งที่คั่งค้างอยู่ในใจออกไปบ้างก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย เพราะนั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่ลีลูอยากให้คนอ่อนไหวอย่างโรอาทำ แล้วสุดท้ายก็ค่อยเปลี่ยนมันให้กลายเป็น ‘เรื่องดี’ ด้วยการกระทำอย่างที่บอกกับโรอาว่า
“เรื่องเวรกรรมอย่างที่เธอกับแม่เชื่อมันมีจริงที่ไหนล่ะ เธอก็เห็นอยู่ว่าตอนนี้พวกมันเป็นยังไง ส่วนพวกเราเป็นยังไง ในเมื่อเวรกรรมทำอะไรไม่ได้ งั้นเราก็เป็นเวรกรรมที่ทำพวกมันเองซะสิ”
ทั้งที่อุตส่าห์ฝังกลบอดีตลงไปให้ลึกสุดใจ ทิ้งเรื่องราวทุกอย่างที่ไม่ควรค่าแก่การจดจำ พร้อมคำมั่นสัญญาว่าจะไม่หยิบยกมันขึ้นมาพูดถึงอีกจนกว่าจะตายจาก เมื่อในตอนนี้พวกเธอสามารถตะเกียกตะกายจากขุมนรกในอีกซีกโลกหนึ่งขึ้นมายังสรวงสรรค์ที่มีชื่อว่าลาสเวกัส ชีวิตใหม่กับพ่อเลี้ยงชาวต่างชาติคนใหม่ที่อาจไม่ได้ร่ำรวยล้นฟ้า ไม่มีบ้านหรูหราราคาแพง ไม่ได้ใช้เวลาด้วยกันประสาครอบครัวมากนักเพราะพ่อกับแม่ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงดูทั้งสี่ชีวิตในเมืองใหญ่ที่ไม่ได้ง่ายดาย แต่อย่างน้อยๆ พวกเธอก็ได้มี ‘ความสุข’ สิ่งเรียบง่ายธรรมดาแค่นั้นซึ่งได้หล่อเลี้ยงชีวิตอันแสนเรียบง่ายธรรมดาอย่างที่ต้องการมาเป็นเวลากว่าเจ็ดปีได้แล้ว
ก่อนที่พวกเธอจะได้เข้าใจว่าแท้จริงแล้วอดีตไม่เคยจางหายไปไหน เพียงแค่ถูกสะกิดด้วยเรื่องเล็กน้อยที่สุดมันก็เปิดอ้าออก เว้นก็แต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในคราวนี้จะไม่ได้ใกล้เคียงกับคำเล็กน้อยแค่นั้นเลยสักนิด ในเมื่อสองคนนั้นคือต้นเหตุของนรกบนดินสำหรับพวกเธอ และการได้เห็นว่าพวกเขายังคงเสวยสุขอยู่บนสรวงสวรรค์...อย่างแท้จริง...ไม่ต่างอะไรจากที่เคยเป็น ราวกับว่าการกระทำอันเลวร้ายไม่เคยย้อนกลับมาเล่นงานตัวเอง เพราะอย่างนั้นพวกเธอถึงอภัยให้ไม่ได้
ทั้งความเจ็บปวดแค้นเคืองที่โรอา ลูอิสมีต่ออุกิโช ฮิดากะ
และความเกลียดชังสุดขั้วหัวใจที่ลีลู ลูอิสมีต่อนาสุ ยูโตะ
2023年12月02日
_______________
★ ท้อใจกับบีทูบที่ไม่มีฟลิคกี้สักที หรือว่าจะไม่มีตลอดไปนอกจากรอแผ่นโชเน็นตาจิเท่านั้นเหรอ T_T อีเอ็นเอชเคก็สันดานช่องตอแหลทำมามีศีลธรรมแล้วถอดรายการโชคุระกู แต่เอาเถอะ เกาะกะโหลกเปิดให้เข้าชมทุกวันเสาร์ไม่เกินจริงจ้าา >_< เป็นฟิคที่แต่งไว้นานชาติเศษตั้งแต่พิกสี้คัมแบคเพลงคาร์มาเมื่อ....แปดเดือนก่อนแล้วเรอะ! (มัวแต่ไปทัวร์ยุโรปเมกาวงเลยบ่คัมแบคสักเตื้อนิ) พระเอกถึงยังเป็นนาสุไง 55555 แต่แต่งๆ ไปแล้วไม่ชอบ มันติดอะไรสักอย่างเลยไม่ได้แต่งต่อเป็นชาติละ มีให้อ่านแค่แปดร้อยกว่าคำนี่แหละ แค่กูอยากเอาลงไว้เป็นที่ระทึกถึงรักเราที่เก่าแล้ว เห้อออ วงนี้จากที่ตอนแรกกูเมนตั้งสามคน เจอนาสุที่มีฮั่นอย่างที่ไม่ชอบ มาจนถึงอิสเสที่มีข่าวฮั่นแหละที่ทำใจบ่าได้ หัวใจกูที่บอบช้ำติดกันเลยเมนยืนหนึ่งไม่เผื่อใจแล้ว (แต่ก็ยังชอบหน้านาสุอิสเสจริง ไอแค๊นท์ orz)
★ เหมือนเป็นธรรมเนียมที่พิกสี้ออกเพลงใหม่กูต้องได้พล็อตอะไรสักอย่าง ที่จริงตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมี จนไปอ่านคำแปลสามเพลงนี้มาแล้วก็ว้าว ๑. เรื่องบังเอิญที่เนื้อเพลงมีคำว่ามอยเร! ซึ่งก็คือเทพีปั่นด้ายแห่งโชคชะตาในตำนานกรีกที่กูเคยได้แปลซีซั่นนึงใน Legends of Tomorrow กูเลยจำได้แม่นมาก! (นานมากด้วยแม่โว้ย!) ขนลุก และ ๒. มันเริ่ดตรงสองเพลงแรกคือการเอาคาร์มามามิกซ์ โดยที่เนื้อเพลงเป็นเรื่องเดียวกันหมดเลย! และในเมื่อคอนเส้ปมาแนวคาสิโน ฟลิปอะคอยน์ ก็ต้องเวกัสแล้วแหละ เพราะงั้นบทพ่อเลี้ยงจะเป็นใครได้อีกถ้าบ่าใจ้บ่าวเวกัส (อีดอก พ่อเป็นเจสสี้ ลูกเป็นพี่น้องกันเหมือนเรื่องดรีมๆๆ อีกละว่ะ แต่ตอนนี้เจสสี้ไว้หนวดแล้วเป็นพ่อได้จริงละนะ ฮ่าๆๆ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ orz) / อาชีพของลีลูมาจากในเอ็มวีคาร์มาที่เป็นร้านของเก่า มั้งนะ ไม่รู้ กูมั่ว ส่วนโรอาให้เป็นเจ้ามือเพราะต้องมีคนหนึ่งทำงานคาสิโน แล้วกูก็คิดถึงเรื่องลำนำจันทร์ขึ้นมา (ตุ๊กตาลิง อิหยังวะ) บทพระเอกก็นึกเป็นอุกินาสุแต่แรกเลยนี่แหละ บทแบบเรื่องพาราด็อกซ์เปี๊ยบเลยด้วยนะ เพราะกูชอบไง ไว้วันเกิดนาสุกูอาจกลับไปเกลาพาร์ทเค้า...มั้งนะ อะไรนะ เดือนมกราเหรอ เร็วไปไม่ทัน
★ แต่มีพล็อตในหัวอยู่นะ คือลีลูจะชวนโรอาไปแก้แค้นแบบกะฆ่าให้ตายเลย (พูดจริง) แต่สุดท้ายก็โดนตลบหลังเอง เพราะนาสุจำหน้าลีลูได้ตั้งแต่แรกแล้วโว้ยย ฮ่าๆๆ และสองคนนี้คือพวกอีลีทของจริง หล่อมากรวยมากเลวมาก แรงกายก็มี สมองก็ยิ่งมี ดีกรีควิซคลับ คิดนำไปสิบก้าวเสมอ มีทุกอย่างขนาดนี้แล้วทำไมจะเอาคืนผู้หญิงหัวสมองปกติธรรมดาแถมยังผอมแห้งแรงน้อยอย่างนางเอกไม่ได้เอ่ย ไม่เน้นเพื่อนหญิงพลังหญิงตอแหลๆ เพราะแค่โดนซัดก็สลบเหมือดแล้วมั้ง ขอบพระคุร กูจะเล่าเลยว่าต้นเหตุคือสองพี่น้องเคยถูกสองคนนี้บลูเบอรี่สมัยเรียน โรอาเคยแอบชอบอุกิเลยเสียใจ ถึงเค้านิสัยเหี้ยก็ยังรักมาก รักฝังใจ (ทรงมึงเลยบ่นิ) U_U ส่วนลีลูก็เคยชอบพอกับนาสุแต่มีเรื่องเข้าใจผิดกันเลยเกลียดกันพอโดนแกล้งเลยจำฝังใจ แน่นอนว่าไม่มีคติสอนใจเหี้ยไรทั้งนั้น โรแมนติไซ้คนเหี้ยหมดเพราะกูชอบ คาร์มาไม่มีจริงในฟิคกูหรอกเพราะเค้าจะได้กัน น่าเสียดายเหรือเกินที่กูไม่ได้แต่ง 55555 แต่ส่วนตัวเชื่อเรื่องเวรกรรมในชีวิตจริงเสมอ เพราะอีพวกที่ก่อกรรมทำเข็ญกับกูมึงก็รับกรรมกันไปถ้วนหน้าโดยที่กูมึงนั่งกระดิกตีนไม่ต้องทำอะไรเลยมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว ส่วนอีที่ถูกมองว่าเป็นคนเหี้ยอย่างเราทำไมยังอยู่ดีมีสุขได้ ชีวิตเครียดแค่เรื่องงานกับผู้ชาย ไม่เคยโดนด่าเพราะไม่ได้ไปก๊อปใคร ศัตรูก็มีแต่พวกกระจอก ปากบอกมั่นมาก แรงมากแม่ แต่พอโดนของจริงก็หลบไปมุดหัวร้องไห้แงๆ สุดท้ายก็แพ้ภัยตัวเองหมด เพราะอะไรกันนะ ไปคิดเอา โอ๊ยยย อากาศหนาว ผิวแห้ง คันเท้า
★ ไม่มีเพลงที่อยากใช้เป็นพิเศษเพราะเรื่องตอนต้นมันไม่มีพล็อตอะไรเลยสักอย่าง แต่ช่วงนี้กูติดฟังเพลงวินส์อยู่เพราะอะไรรู้ไหม เพราะอ็มวีจอยน์อัสของนานิวะที่ทำให้กูนึกถึงฉากในเพลงอนาเธอร์เดย์เลยย้อนกลับไปฟัง เห้ออ จะบ้า แล้วก็สะดุดกับเพลงนี้พอดีเพราะโดนใจใช่กับกูมาก เอาจริงกูชอบบรรยากาศเพลงไนท์ไลฟ์ของวินส์มากเลยนะว่าบาป...เพราะคนละค่าย ทรงฟิคสิบปีก่อนกูมาก แนวซูเปอร์แบดก็ได้อยู่ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีเท่าไหร่ละเนาะ มันมาแนวยั่วเยคนละแบบ (ให้นึกถึงสโตร) เสียใจ เสียดายนาสุด้วยว่ะ หล่อจริงแต่ไม่ไทป์กูจริง ทำใจลำบาก
ความคิดเห็น