คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
----- INTRO -----
“ไม่ได้นะคะพ่อ !” เสียงแหบตะโกนออกมาดังลั่นด้วยความไม่พอใจจนคนที่อยู่ด้านนอกถึงกับต้องหันมองหน้ากัน
“คริสไม่เอาด้วยหรอก คริสโตแล้วนะคะ”
คริส หรือ ศิริน หอวัง
ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจชื่อดังและยังรวยติดอันดับหนึ่งในสามของประเทศเสียด้วย
ร่างเล็กกอดอกพร้อมกับเบือนหน้าหนีผู้เป็นพ่อที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“ครั้งนี้พ่อจะไม่ตามใจเราแล้ว นี่คือการบังคับ” จบประโยคของผู้เป็นพ่อ คริสก็หันขวับกลับมามองคนตรงหน้าอีกครั้ง
แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร “หัดทำตัวให้มันดีๆซะบ้าง ไม่ใช่เอะอะๆก็โวยวายใส่คนอื่น
หาเรื่องคนอื่นแบบนี้ แค่นี้ศัตรูเราก็มากพอแล้ว”
ศัตรูที่พูดถึงหมายถึงศัตรูทางธุรกิจ
แต่ลูกสาวตัวแสบของเขาดันชอบไปก่อเรื่องใส่คนนู้นทีคนนี้ที มันใช้ได้ที่ไหนล่ะ
“พ่อเป็นห่วงคริสหรือเป็นห่วงตัวเองกันแน่คะ” สาวหน้าหมวยถามพร้อมกับหัวเราะในลำคอ “คริส
!!” - - “พ่อล้มเลิกความคิดนี้เถอะค่ะ คริสโตแล้ว คริสดูแลตัวเองได้
ขอตัวนะคะ” พูดจบก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที แต่ก่อนที่มือจะแตะกับลูกบิดประตู
ประตูบานนั้นก็ถูกเปิดออกพอดี “โอ๊ย” ศิรินเซไปข้างหลังเล็กน้อยพร้อมกับยกมือที่จะใช้จับลูกบิดประตูขึ้นมากุมหัวตัวเองแทน
“ก่อนจะเข้ามาหันเคาะประตูบ้างนะ เสียมารยาท” เมื่อความเจ็บที่หัวหายไป ร่างเล็กก็โวยวายใส่คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาทันที
“ขอโทษนะคะ แต่ฉันเคาะประตูแล้ว คุณคงไม่ได้ยินเองมากกว่า”
หญิงสาวร่างสูงตรงหน้าศิรินบอกพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย “พ่อก็ได้ยินเสียงเคาะประตูนะ” - - “พ่อคะ !“
คนตัวเล็กเริ่มโมโหเพราะเธอดันมาเจ็บตัวเพราะคนที่เพิ่งเดินเข้ามา
แถมพ่อของเธอยังจะให้ท้ายผู้หญิงคนนี้อีก “ถอยไป”
ร่างสูงได้ยินแบบนั้นก็จริงแต่เธอก็ไม่ขยับตัวหลบตามที่ศิรินออกคำสั่งกลับยืนนิ่งเหมือนจะหาเรื่องศิรินด้วยซ้ำ
ศิรินจิ๊ปากเบาๆก่อนจะเดินเลี่ยงร่างสูงไปเอง ร่างสูงสบตากับชายวัยกลางคนที่นั่งมองเธอและศิริน
ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าแขนเรียวเล็กของศิรินไว้พร้อมกับใช้มืออีกข้างปิดประตู
“นี่ ! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ
มีสิทธิ์อะไรมาลากฉัน !” ศิรินโวยวายอีกครั้งเมื่อโดนคนสูงกว่าลากกลับเข้าไปในห้องเดิมก่อนจะหันไปมองด้วยสายตาไม่พอใจเมื่อเขาจับเธอลงไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมที่เธอเพิ่งจะลุกออกไปไม่ถึงห้านาที
“เลิกโวยวายสักทีจะได้ไหม” ชายวัยกลางคนพูดพร้อมกับถอนหายใจให้กับความดื้อของลูกสาว
แต่ถ้าศิรินจะดื้อหรือเอาแต่ใจมันก็คงผิดที่เขาเองด้วย
เป็นเพราะแม่ของศิรินเสียไปตั้งแต่ศิรินยังเด็ก เขาจึงเลี้ยงศิรินมาแบบตามใจ
ศิรินอยากได้อะไรเขาก็หามาให้ศิริน ไม่เคยขัดใจศิรินเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ครั้งนี้เขาคงต้องทำ
“คงเห็นฤทธิ์ของลูกสาวฉันแล้วใช่ไหมคุณสารวัตรบี”
บี หรือ น้ำทิพย์ จงรัชตวิบูลย์ ตำรวจฝีมือดีแถมหน้าตายังดีที่พ่อของศิรินขอตัวมาเพื่อดูแลศิรินโดยเฉพาะ
“สารวัตร.. พ่อคะ คริสไม่ใช่นักโทษนะ !” ยังคงโวยวายเหมือนเดิม น้ำทิพย์แอบอมยิ้มเล็กน้อยกับท่าทางของศิริน
“ฉันเป็นตำรวจก็จริง แต่ไม่จำเป็นว่าฉันจะต้องคอยดูแลเฉพาะคนทำผิดนี่คะ”
น้ำทิพย์พูดขึ้นมาบ้าง
และท่าทางของเธอก็ทำให้ศิรินมองค้อนใส่เสียวงใหญ่ “ไม่รู้แหละ
คริสไม่..” - - “ฝากคริสด้วยนะคุณสารวัตร”
“ก็ได้ค่ะ คริสยอมก็ได้” อยู่ๆคนตัวเล็กที่แสดงออกมาตั้งแต่แรกว่าจะไม่ให้ใครมาคอยตามดูแลเธอกลับตอบตกลงเอาซะเฉยๆ
แน่นอนว่าพ่อของเธอและคุณสารวัตรต้องหันมองหน้ากันด้วยความงง “พ่อจะให้เค้ามาดูและคริสใช่ไหมคะ
แสดงว่าคริสมีสิทธิ์สั่งอะไรเค้าก็ได้ใช่ไหม” ผู้เป็นพ่อพยักหน้าสองสามที
“แต่ยกเว้นไล่เค้าออกนะ”
“โอเคค่ะ ตามนั้น งั้นคริสขอตัวนะคะ” ศิรินลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินเข้าไปใกล้คนตัวสูงแล้วเขย่งตัวขึ้นเล็กน้อย
“เราจะได้เห็นดีกันคุณสารวัตรบี..”
ฝากแท็ก #ฟิคสารวัตรบี ด้วยนะคะ :)
ความคิดเห็น