ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3 อย่าทำให้เทย์โตะระเบิด
"เอาล่ะ ในเมื่อนักเรียนทุกคนรู้จักชื่อกันหมดแล้วครูก็จะปล่อยให้อยู่กันเองนะ ไปล่ะ"
ปัง!
ไอ้ครูไร้ความรับผิดชอบ.....นักเรียนทุกคนประนามครูในใจ แล้วหลังจากนั้นคนๆที่เทย์โตะเคยซัดจนหมอบไปก็มาปรากฏตัวตรงหน้า
"อ้าว!เธอนั่นเอง คงเป็นพรมหลิขิตสินะที่ทำให้เรามาอยู่ห้องเดียวกันแบบนี้"
"นายเป็นใคร?"เทย์โตะถาม แล้วคิดว่า....ทำไมหน้าไอ้หมอนี่เห็นแล้วมันรู้สึกเท้ากระตุกยิ่งกว่าฟราวอีกฟะ
"ฉันชูริ โอ๊คไงคนที่เธอเคยเจอในหอพักน่ะ แล้วมาทำอะไรที่นี่งั้นเหรอ เธอเป็นผู้หญิงนะ"
ปึด!
"ฉันเป็นผู้ชายเฟ้ย!!!!!ฮาคุเร็น มิคาเงะนายก็ช่วยพูดอะไรบ้างเซ่!"เทย์โตะเรียกหาตัวช่วยทั้งสองที่มัวแต่คุยกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลัง
"มีอะไรอีกล่ะเทย์โตะ อ้าว!ชูริ"
"ฮาคุเร็นนายมาอยู่นี่ได้ไง"
"ก็ต้องสอบเข้ามาสิถามได้ นายนั่นแหละมาอยู่นี่ได้ไง"
"เหอะ!คนที่เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์และความสามารถอย่างฉันก็ต้องสอบเข้ามาได้ด้วยคะแนนนำโด่งอยู่แล้ว สอบแค่นี้ไม่คะนามือหรอก" เอิ่ม...จำได้ว่าแกใช้เส้นนะ
"ขี้โม้ชะมัด"เทย์โตะบ่นอุบอิบ
"แล้วเมื่อกี้นายเรียกพวกกฉันมีอะไรรึเปล่า"มิคาเงะถาม
"นายช่วยบอกเจ้านี่ทีสิว่าฉันเป็นผู้ชายน่ะ ไอ้บ้านี่มันเรียกฉันว่าเธออยู่ได้ รำคาญ!"
"แหม!เป็นข้อแก้ตัวที่น่ารักจริงๆเลยนะ"ชูริที่หน้ามืดตามัวไม่ฟังใครเอ่ย
"ชูริหมอนี่เป็นผู้ชาย"ฮาคุเร็นพูดเรียบๆ
"ฮาคุเร็นนายเชื่อด้วยเหรอ แบบนี้แค่ดูก็รู้แล้วนา"
"ฮะๆๆนายคงยังไม่เคยตายทั้งเป็นสินะ"เทย์โตะยิ้มหวาน(เคลือบยาพิษ)เมื่อความอดทนของตนมาถึงที่สุดแล้ว ก่อนจะใช้ไซฟอนสายโจมตีอัดชูริกระเด็น ท่ากลางสายตาอึ้งกิมกี่ของเพื่อนๆ
"เทย์โตะ ใจเย็นสิหมอนี่มันไม่ค่อยเต็มนายอย่าถือสาเลย ฉันขอร้อง"ฮาคุเร็นเอ่ยแก้ตัวให้ชูริ แต่ความจริงไม่ได้ห่วงชูริหรอก ห่วงว่าโรงเรียนจะพังมากกว่า
"ไม่เฟ้ย!มิคาเงะปล่อยฉ้านน~ฉันจะฆ่ามานน~~~~~~~~"เทย์โตะที่โดนมิคาเงะล็อคแขนอยู่โวยวาย แล้วก็มีเสียงสวรรค์ดังขึ้น
"เอะอะอะไรกัน" และเสียงนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ประธานนักเรียนอายานามิผู้ซึ่งมาพร้อมกับแรงกดดันมหาศาลนั่นเอง
"พี่ ช่วยซัดไอ้คนที่มันนอนอยุ่ตรงนั้นทีสิมันไม่เข้าใจว่าผมเป็นผู้ชายสักที!"เสียงหวานแหว
"ปีหนึ่งห้ามใช้ไซฟอนนอกคาบเรียน นายคงเข้าใจสินะ"อายานามิทำเป็นไม่สนใจคำขอในพลางพูดเสียงเย็นซึ่งเป็นไม้ตายปราบเทย์โตะที่เดือดจัด
"ชิ ก็ได้ฮะ"เทย์โตะกอดอกเบะปากแล้วสะบัดหน้าหนี(กรี๊ด!เคะแตก!) ทำให้คนในห้องคิดพร้อมกันว่า
น่ารัก....
"อ้าว!ยอมรับแล้วหรอว่าเธอเป็นผู้หญิงน่ะ"ชูริยิ้มอย่างผู้มีชัย แล้วทำท่าจะจีบ ทว่านั่นไปกระตุ้นต่อมประสาทของเทย์โตะเข้าพอดี
"พี่อายานามิครับ แค่ไม่ใช้ไซฟอนก็ได้สินะครับ"เทย์โตะยิ้มหวานปานหยด(เลือด)แล้วหันไปถามอายานามิ
"อืม"อายานามิตอบโดยไม่ลังเลแม้แต่นิดแล้วพูดต่อ"อย่าให้ตายล่ะเจ้าหนู"
"ฮะ"
ตุบ!ตับ!ผัวะ!ฟิ้ว! บึ้ม!(?)
และแล้วก็ได้เป็นที่ประจักษ์ว่า ไม่ว่าจะทำอะไร อย่าพยายามทำให้หนุ่มน้อยหน้าหวานอย่าง'เทย์โตะ ไคลน์'โกรธเด็ดขาด มิฉะนั้นท่านจะมีจุดจบอย่างศพไม่สวยและได้ตายไปอย่างทรมาณแน่ๆ
.
หลังจากที่เทย์โตะอัดชูริปางตาย เข้าโรง'บาลอาการขั้นโคม่าไปเรียบร้อย ก็กลับมาเข้าประเด็นที่ว่าพวกอายานามิมาทำอะไรที่นี่
"แล้วพวกพี่มาทำอะไรหรือฮะ"
"เรามาแจ้งเรื่องงานรับน้องน่ะ"ฮิวงะบอก ซึ่งมันเป็นเรื่องที่เปรียบเสมือนฝันร้ายที่สุดของที่สุดของเหล่ารุ่นน้องเลยก็ว่าได้ แต่ถ้าไปบอกรุ่นพี่หรือใครคนไหนคงได้คำตอบเหมือนกันว่า 'เจ้าจงทำใจซะเถอะ!'
"งานรับน้องจะจัดในวันจันทร์หน้า เจอกันที่สนามเวลาแปดโมงเช้าต้องมาทุกคน ใครไม่มาหรือมาสายเตรียมตัวตาย"อายานามิพูดจบ ทุกคนก็กลืนน้ำลายดังเอือกแล้วขานรับอย่างพร้อมเพรียง แล้วอายานามิก็ถามต่อว่า...
"ใครมีอะไรจะถามมั๊ย"...ใครมันจะไปกล้ามีกับท่านล่ะครับ
"งานรับน้องนี่เป็นยังไงเหรอฮะ"เอ่อใช่..โทษทีลืมไปว่ามีอยุ่คนหนึ่ง
"ไม่รู้สิ มิคัจจิไม่ยอมบอก"ฮิวงะตอบ
แล้วเทย์โตะไปรู้จักกับพวกรุ่นพี่ได้ไง และที่สำคัญมิคัจจินี่ใครฟะ!?!....ทุกคนคิด
"ใครมีอะไรอีกมั๊ย"
เงียบ.....
"งั้นเรื่องต่อไป ให้เลือกหัวหน้าห้องกับรองหัวหน้าห้อง แล้วหัวหน้าห้องของแต่ละห้องก็จะต้องไปคัดเลือกเป็นตัวแทนชั้นปีในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า จะใช้เกณฑ์อะไรก็ได้ แต่ถ้าเกิดหัวหน้าห้องทำอะไรผิดพลาด ต้องรับผิดชอบร่วมกัน"อายานามิอธิบาย
"พวกนายจะโหวตกันก็ได้นะ เพราะเดี๋ยวนี้มันเป็นระบอบประชาธิปไตยแล้วนี่ และใครมีอะไรจะถามอีกมั๊ยพวกฉันจะได้ไปซักที" ฮิวงะเอ่ย
"แล้วตัวแทนชั้นปีมีไว้ทำไมครับ"
"มีไว้ใช้แรงงาน แค่ก!เอ่อฉันหมายถึงมีไว้เปิดงานพิธีและกล่วสุนทรพจน์ต่างๆ แล้วก็คอยมอบหมายงานที่สภานักเรียนต้องการให้นักเรียนคนอื่นๆทำ ก็คล้ายๆตัวกลางนั่นแหละ"ฮิวงะร่ายหน้าที่ของตัวแทนนักเรียนให้ทุกคนฟัง
"งั้นเดี๋ยวถ้าเลือกได้แล้วจะให้ไปรายงานตัวที่ห้องสภานักเรียนครับ"เทย์โตะเอ่ย
เทย์โตะนายเหมาะสมกับการเป็นหัวหน้าห้องจริงๆ ตำแหน่งนี้คงต้องฝากนายแล้วล่ะ
"อืม"อายานามิพยักหน้าแล้วลากฮิวงะออกไปทำงานต่อทันที แต่สำหรับห้อง1-1แล้ว เขาก็รู้แล้วล่ะว่าใครได้เป็นหัวหน้าห้อง ไม่จำเป็นต้องลุ้นเลยแม้แต่นิดเดียว
-------------------------------------------------------------------------------
TBC...
ความจริงมันยาวกว่านี้แต่มันหายอ่ะT^T
ปัง!
ไอ้ครูไร้ความรับผิดชอบ.....นักเรียนทุกคนประนามครูในใจ แล้วหลังจากนั้นคนๆที่เทย์โตะเคยซัดจนหมอบไปก็มาปรากฏตัวตรงหน้า
"อ้าว!เธอนั่นเอง คงเป็นพรมหลิขิตสินะที่ทำให้เรามาอยู่ห้องเดียวกันแบบนี้"
"นายเป็นใคร?"เทย์โตะถาม แล้วคิดว่า....ทำไมหน้าไอ้หมอนี่เห็นแล้วมันรู้สึกเท้ากระตุกยิ่งกว่าฟราวอีกฟะ
"ฉันชูริ โอ๊คไงคนที่เธอเคยเจอในหอพักน่ะ แล้วมาทำอะไรที่นี่งั้นเหรอ เธอเป็นผู้หญิงนะ"
ปึด!
"ฉันเป็นผู้ชายเฟ้ย!!!!!ฮาคุเร็น มิคาเงะนายก็ช่วยพูดอะไรบ้างเซ่!"เทย์โตะเรียกหาตัวช่วยทั้งสองที่มัวแต่คุยกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลัง
"มีอะไรอีกล่ะเทย์โตะ อ้าว!ชูริ"
"ฮาคุเร็นนายมาอยู่นี่ได้ไง"
"ก็ต้องสอบเข้ามาสิถามได้ นายนั่นแหละมาอยู่นี่ได้ไง"
"เหอะ!คนที่เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์และความสามารถอย่างฉันก็ต้องสอบเข้ามาได้ด้วยคะแนนนำโด่งอยู่แล้ว สอบแค่นี้ไม่คะนามือหรอก" เอิ่ม...จำได้ว่าแกใช้เส้นนะ
"ขี้โม้ชะมัด"เทย์โตะบ่นอุบอิบ
"แล้วเมื่อกี้นายเรียกพวกกฉันมีอะไรรึเปล่า"มิคาเงะถาม
"นายช่วยบอกเจ้านี่ทีสิว่าฉันเป็นผู้ชายน่ะ ไอ้บ้านี่มันเรียกฉันว่าเธออยู่ได้ รำคาญ!"
"แหม!เป็นข้อแก้ตัวที่น่ารักจริงๆเลยนะ"ชูริที่หน้ามืดตามัวไม่ฟังใครเอ่ย
"ชูริหมอนี่เป็นผู้ชาย"ฮาคุเร็นพูดเรียบๆ
"ฮาคุเร็นนายเชื่อด้วยเหรอ แบบนี้แค่ดูก็รู้แล้วนา"
"ฮะๆๆนายคงยังไม่เคยตายทั้งเป็นสินะ"เทย์โตะยิ้มหวาน(เคลือบยาพิษ)เมื่อความอดทนของตนมาถึงที่สุดแล้ว ก่อนจะใช้ไซฟอนสายโจมตีอัดชูริกระเด็น ท่ากลางสายตาอึ้งกิมกี่ของเพื่อนๆ
"เทย์โตะ ใจเย็นสิหมอนี่มันไม่ค่อยเต็มนายอย่าถือสาเลย ฉันขอร้อง"ฮาคุเร็นเอ่ยแก้ตัวให้ชูริ แต่ความจริงไม่ได้ห่วงชูริหรอก ห่วงว่าโรงเรียนจะพังมากกว่า
"ไม่เฟ้ย!มิคาเงะปล่อยฉ้านน~ฉันจะฆ่ามานน~~~~~~~~"เทย์โตะที่โดนมิคาเงะล็อคแขนอยู่โวยวาย แล้วก็มีเสียงสวรรค์ดังขึ้น
"เอะอะอะไรกัน" และเสียงนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ประธานนักเรียนอายานามิผู้ซึ่งมาพร้อมกับแรงกดดันมหาศาลนั่นเอง
"พี่ ช่วยซัดไอ้คนที่มันนอนอยุ่ตรงนั้นทีสิมันไม่เข้าใจว่าผมเป็นผู้ชายสักที!"เสียงหวานแหว
"ปีหนึ่งห้ามใช้ไซฟอนนอกคาบเรียน นายคงเข้าใจสินะ"อายานามิทำเป็นไม่สนใจคำขอในพลางพูดเสียงเย็นซึ่งเป็นไม้ตายปราบเทย์โตะที่เดือดจัด
"ชิ ก็ได้ฮะ"เทย์โตะกอดอกเบะปากแล้วสะบัดหน้าหนี(กรี๊ด!เคะแตก!) ทำให้คนในห้องคิดพร้อมกันว่า
น่ารัก....
"อ้าว!ยอมรับแล้วหรอว่าเธอเป็นผู้หญิงน่ะ"ชูริยิ้มอย่างผู้มีชัย แล้วทำท่าจะจีบ ทว่านั่นไปกระตุ้นต่อมประสาทของเทย์โตะเข้าพอดี
"พี่อายานามิครับ แค่ไม่ใช้ไซฟอนก็ได้สินะครับ"เทย์โตะยิ้มหวานปานหยด(เลือด)แล้วหันไปถามอายานามิ
"อืม"อายานามิตอบโดยไม่ลังเลแม้แต่นิดแล้วพูดต่อ"อย่าให้ตายล่ะเจ้าหนู"
"ฮะ"
ตุบ!ตับ!ผัวะ!ฟิ้ว! บึ้ม!(?)
และแล้วก็ได้เป็นที่ประจักษ์ว่า ไม่ว่าจะทำอะไร อย่าพยายามทำให้หนุ่มน้อยหน้าหวานอย่าง'เทย์โตะ ไคลน์'โกรธเด็ดขาด มิฉะนั้นท่านจะมีจุดจบอย่างศพไม่สวยและได้ตายไปอย่างทรมาณแน่ๆ
.
.
.
หลังจากที่เทย์โตะอัดชูริปางตาย เข้าโรง'บาลอาการขั้นโคม่าไปเรียบร้อย ก็กลับมาเข้าประเด็นที่ว่าพวกอายานามิมาทำอะไรที่นี่
"แล้วพวกพี่มาทำอะไรหรือฮะ"
"เรามาแจ้งเรื่องงานรับน้องน่ะ"ฮิวงะบอก ซึ่งมันเป็นเรื่องที่เปรียบเสมือนฝันร้ายที่สุดของที่สุดของเหล่ารุ่นน้องเลยก็ว่าได้ แต่ถ้าไปบอกรุ่นพี่หรือใครคนไหนคงได้คำตอบเหมือนกันว่า 'เจ้าจงทำใจซะเถอะ!'
"งานรับน้องจะจัดในวันจันทร์หน้า เจอกันที่สนามเวลาแปดโมงเช้าต้องมาทุกคน ใครไม่มาหรือมาสายเตรียมตัวตาย"อายานามิพูดจบ ทุกคนก็กลืนน้ำลายดังเอือกแล้วขานรับอย่างพร้อมเพรียง แล้วอายานามิก็ถามต่อว่า...
"ใครมีอะไรจะถามมั๊ย"...ใครมันจะไปกล้ามีกับท่านล่ะครับ
"งานรับน้องนี่เป็นยังไงเหรอฮะ"เอ่อใช่..โทษทีลืมไปว่ามีอยุ่คนหนึ่ง
"ไม่รู้สิ มิคัจจิไม่ยอมบอก"ฮิวงะตอบ
แล้วเทย์โตะไปรู้จักกับพวกรุ่นพี่ได้ไง และที่สำคัญมิคัจจินี่ใครฟะ!?!....ทุกคนคิด
"ใครมีอะไรอีกมั๊ย"
เงียบ.....
"งั้นเรื่องต่อไป ให้เลือกหัวหน้าห้องกับรองหัวหน้าห้อง แล้วหัวหน้าห้องของแต่ละห้องก็จะต้องไปคัดเลือกเป็นตัวแทนชั้นปีในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า จะใช้เกณฑ์อะไรก็ได้ แต่ถ้าเกิดหัวหน้าห้องทำอะไรผิดพลาด ต้องรับผิดชอบร่วมกัน"อายานามิอธิบาย
"พวกนายจะโหวตกันก็ได้นะ เพราะเดี๋ยวนี้มันเป็นระบอบประชาธิปไตยแล้วนี่ และใครมีอะไรจะถามอีกมั๊ยพวกฉันจะได้ไปซักที" ฮิวงะเอ่ย
"แล้วตัวแทนชั้นปีมีไว้ทำไมครับ"
"มีไว้ใช้แรงงาน แค่ก!เอ่อฉันหมายถึงมีไว้เปิดงานพิธีและกล่วสุนทรพจน์ต่างๆ แล้วก็คอยมอบหมายงานที่สภานักเรียนต้องการให้นักเรียนคนอื่นๆทำ ก็คล้ายๆตัวกลางนั่นแหละ"ฮิวงะร่ายหน้าที่ของตัวแทนนักเรียนให้ทุกคนฟัง
"งั้นเดี๋ยวถ้าเลือกได้แล้วจะให้ไปรายงานตัวที่ห้องสภานักเรียนครับ"เทย์โตะเอ่ย
เทย์โตะนายเหมาะสมกับการเป็นหัวหน้าห้องจริงๆ ตำแหน่งนี้คงต้องฝากนายแล้วล่ะ
"อืม"อายานามิพยักหน้าแล้วลากฮิวงะออกไปทำงานต่อทันที แต่สำหรับห้อง1-1แล้ว เขาก็รู้แล้วล่ะว่าใครได้เป็นหัวหน้าห้อง ไม่จำเป็นต้องลุ้นเลยแม้แต่นิดเดียว
-------------------------------------------------------------------------------
TBC...
ความจริงมันยาวกว่านี้แต่มันหายอ่ะT^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น