ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 มิคาเอลปรากฏตัว!
Hakuren Talk
เฮ้อ~~เทย์โตะเป็นอะไรรึเปล่านะ ดูซึมๆแต่ก็ไม่กล้าถามซะด้วยสิประธานเล่นจ้องซะ....
"อาหารมาแล้ว ทานกันเถอะครับ"รุ่นพี่คาสเตอร์เอ่ยขึ้น ทำลายบรรยากาศตึงเครียดได้อย่างพอดิบพอดี
"นี่ฮาคุเร็น มิคาเงะ พวกนายรู้จักกันได้ไงหรอ"เทย์โตะเอียงคอถาม น่ารักไปแล้วเทย์โตะ ....ถ้าเป็นแบบนี้ซักวันฉันต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะนายได้นะ
"ตระกูลของฉันเป็นพ่อบ้านของตระกูลโอ๊คน่ะ พวกเราเลยรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ"เจ้ามิคาเงะชิงตัดหน้าตอบแทนผม
"รู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแต่นายดันเรียกชื่อฮาคุเร็นผิดเนี่ยนะ"เทย์โตะขมวดคิ้วอย่างสงสัย นั่นสิผมก็สงสัยเหมือนกันว่าสมองหมอนี่ทำมาจากอะไรถึงได้ความจำแย่นัก
"มันก็ต้องมีลืมกันบ้างแหละน่า แบบว่าสนิทกันจนลืมน่ะ เนอะฮารุเค็น"ทฤษฎีบ้านแป๊ะแกสิสนิทกันจนลืมน่ะ อีกอย่าง...
"ฉัน-ชื่อ-ฮา-คุ-เร็น"ผมพูดเสียงเรียบและพูดประโยคนี้เป็นรอบที่สองของวัน
"เออ ใช่ๆฮาคุเร็นนั่นแหละ แหะๆ"
"จะว่าไปเมื่อเช้าฉันเจอไอ้โง่คนนึงหน้าตาคล้ายๆฮาคุเร็นด้วยล่ะ"เทย์โตะพูดขึ้นอย่างหัวเสีย ไอ้โง่? แถมหน้าเหมือนฉันด้วย? ใครล่ะนั่น(ลืมญาติตัวเองแล้วหรอลูก)
"ทำไมไปว่าเขาแบบนั้นล่ะครับเทย์โตะคุง"รุ่นพี่คาสเตอร์ทักขึ้น นั่นสิผมก็อยากรู้เหมือนกัน
"ก็เขาเห็นผมเป็นผู้หญิงน่ะสิครับ ผมเหมือนผู้หญิงตรงไหนกัน" เหมือนสิ เหมือนมากถ้านายไว้ผมยาวแล้วใส่กระโปรงเอาหัวเป็นประกันเลยว่าไม่มีใครดูออกแน่
"ถ้าดูเผินๆก็เหมือนอยู่นะ"รุ่นพี่คุโรยูริเอ่ยขัด แต่ผมว่าไม่ต้องดูเผินๆหรอกครับ ดูยังไงก็เหมือนผู้หญิง
"พี่คุโรตัน!"จะว่าไปผมชักสงสัยแล้วนะว่าเทย์โตะไปรู้จักกับพวกรุ่นพี่ได้ไง แถมสนิทขนาดเรียกชื่อเล่นกันเลยด้วย แถมแต่ล่ะชื่อก็....ยังตั้งได้น่ารักซะ
"แล้วเทย์โตะไปรู้จักกับพวกรุ่นพี่ได้ไงหรอ"มิคาเงะถามซึ่งคำถามนี้คาใจผมอยู่พอดี
"พี่ชายของหมอนี่ชอบพาเทย์โตะมาเล่นที่นี่บ่อยๆก็เลยรู้จักกัน"รุ่นพี่ฟราวเป็นคนตอบ
"จะว่าไป...พี่ไปไหนล่ะฟราว"เทย์โตะถามขึ้น ว่าแต่...ทำไมกับรุ่นพี่ฟราวเทย์โตะถึงไม่เรียกว่าพี่ล่ะเนี่ย
"มิคาเอลไปเตรียมงานรับ....."รุ่นพี่โคนัทสึพูดไม่ทันจบก็มีใครบางคนแทรกขึ้นมา
"เทย์โตะใจร้าย! เข้าเรียนทั้งทีไม่ไปหาพี่เลยอ่ะ แถมยังมาหาพวกอายะตันก่อนอีก ถ้าพี่ไม่รู้มาจากปู่ตะกี๊ล่ะก็จะไม่ยอมบอกพี่ใช่มั๊ยอ่ะ แง~T^T"
"พี่ฮะเด็กน่ะ แล้วที่สำคัญผมหาพี่ไม่เจอด้วย"
"พี่ผิดเหรอ ฮือ~พี่ผิดใช่มะ แงๆ"
"ใช่นายผิด เพราะเทย์โตะ/เทย์ตัน/เจ้าหนู/เจ้าเปี๊ยกไม่เคยผิดหรอก"เหล่ารุ่นพี่สภานักเรียนพูดพร้อมกัน เอ่อ..รุ่นพี่ให้ท้ายเทย์โตะมากไปรึเปล่าครับ จะว่าไปนั่นใครกัน หน้าตาเหมือนเทย์โตะเปี๊ยบเลย ไม่สิ คนๆนี้ถึงจะหน้าตาเหมือนแต่ว่าดูเป็นสมชายชาตรี แถมสีตาก็ไม่เหมือนกันด้วย
"พี่ฮะ เพื่อนผมก็อยู่นะฮะ"ดีจังที่นายยังไม่ลืมพวกเรานะเทย์โตะ
"อะแฮ่ม!สวัสดีฉันมิคาเอล ไคลน์พี่ชายของเทย์โตะเป็นรองประธาน ยินดีที่ได้รู้จัก" มาแอ๊บตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะครับ แต่ถ้าพูดไปจะเสียมารยาทงั้นแค่คิดแล้วกัน
"มิคาเงะ เซเลสไตน์ครับ"นายอย่ามาตัดหน้าฉันสิเฟ้ยไอ้เห็ดไมทาเกะเอ๊ย!(บังเอิญว่ามันออกเสียงคล้ายๆกัน)
"ฮาคุเร็น โอ๊คครับ"
"ลูกชายรองผอ.โอ๊คสินะ ได้ยินว่าญาตินายเองก็มาสอบเข้าด้วยนี่ไปไหนซะล่ะ"รุ่นพี่มิคาเอลถาม
"คือผมไม่ได้อยู่ห้องพักเดียวกับชูริน่ะครับ"
"อ๋า!นั่นแหละต้องเป็นญาตินายแน่เลยที่มาทักฉันว่าเป็นผู้หญิงน่ะ"เทย์โตะตบโต๊ะ อืม..น่าคิดแฮะคนที่เข้าโดยใช้เส้นอย่างชูริแถมความสามารถก็ระดับรากของรากหญ้า เห็นเทย์โตะแล้วคงเชื่อแบบนั้นหัวปักหัวปำเลยล่ะ(แรงส์อะฮาคุเร็น)
"เห~มีคนเห็นว่าน้องรักของพี่เป็นผู้หญิงด้วยหรือนี่ ตาถั่วจริงๆ ทั้งๆที่ออกจะน่ารักน่าหยิกขนาดนี้แท้ๆนะ"รุ่นพี่มิคาเอล เหตุผลมัน...เอ่อ....
"มิคัจจิเหตุผลมันขัดกับประโยคนะ ถึงจะจริงก็เถอะ"มิ...มิคัจจิ....นี่พวกรุ่นพี่ใช้อะไรคิดชื่อเล่นกันเนี่ย
"ก็ไม่รู้สินะ ฮิวงัจจิเป็นคนต้นคิดอ่ะนะ" เฮ้ย! รู้ได้ไงเนี่ย
"อ๋อ! ฉันอ่านใจได้น่ะ..อืม....ต้องคิดชื่อเล่นให้พวกเธอด้วยสินะ ฮิวงัจจิ"
"ไม่เป็นไรครับเกรงใจ"ผมกับมิคาเงะพูดขึ้นพร้อมกัน
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก ฮัคคุง มิจจัง"รุ่นพี่ฮิวงะคิดชื่อเร็วเกินไปแล้ว!(ไรท์ต่างหาก)
"สมกับเป็นฮิวงัจจิ คิดได้แจ่มกู๊ดมากb=w=d"
"ว่าแต่...พี่ไม่กินอะไรหรอฮะ"เทย์โตะทักขึ้น ช่างเป็นน้องที่ประเสริฐมากเป็นห่วงพี่ตัวเองด้วย
"เทย์ตันเป็นห่วงพี่ด้วย โอ้ว!ช่างน่าซาบซึ้งTwT"
"กินๆไปเถอะฮะ"เทย์โตะเอาช้อนที่มีอายสตูว์อยู่ยัดใส่ปากรุ่นพี่มิคาเอล เอ๋?เดี๋ยวก่อน แบบนี้มัน.....จูบทางอ้อมชัดๆเลยนี่ฟ่า!!!!!
ผมสัมผัสได้ถึงสายตาอาฆาตแค้นจากทุกคนซึ่งส่งไปให้รุ่นพี่มิคาเอลแต่เจ้าตัว......ดันไม่สนใจเลยซักนิด
"เอาล่ะๆ ในเมื่อพวกเทย์โตะกินข้าวกันเสร็จแล้ว พี่ว่ารีบไปเข้าห้องเรียนกันดีกว่านะ"รุ่นพี่โคนัทสึว่า แต่...วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ
"วันนี้ไม่มีเรียนนะครับ"ผมเอ่ย
"เขาเรียกไปรวมที่ห้องของตัวเองให้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆไงล่ะฮาคุเร็นคุง"ขอบคุณครับรุ่นพี่โคนัทสึที่ไม่เรียกผมด้วยชื่อแปลกๆ
"งั้น ไว้จะมาหานะฮะพี่"เทย์โตะพูดทิ้งท้ายแล้วก็ลากผมกับมิคาเงะออกไป หลังจากที่ปิดประตูไม่รู้ผมหูฝาดหรือเปล่า รู้สึกว่าผมจะได้ยินรุ่นพี่มิคาเอลร้องโหยหวนด้วยสิ แต่ช่างเถอะไม่เกี่ยวกับผมซักหน่อย
ในห้องเรียน
"สวัสดีนักเรียน ครูชื่อคาล แอร์เป็นครูประจำชั้นของห้อง1-1 ต่อไปจะให้นักเรียนทุกคนมาแนะนำตัวหน้าชั้น ให้บอกชื่อ อายุ งานอดิเรก ของที่ชอบ วันเกิดหรืออยากบอกอะไรเพิ่มเติมก็บอกมา ให้เวลาคนละ1นาที เริ่มจากเธอ"ครูร่ายยาวแล้วชี้ไปยังเทย์โตะที่นั่งอยู่ริมหน้าต่าง
เมื่อเทย์โตะรู้ตัวว่าถูกเรียกก็ทำหน้าบึ้ง แต่ว่าเทย์โตะหน้าบึ้งก็ยังสวยนะ ทันทีที่เทย์โตะลุกขึ้นก็มีเสียงกระซิบกระซาบกัน ที่ผมได้ยินชัดๆก็คือ 'เฮ้ย!คนนี้สวยว่ะ จีบได้มั๊ย' เอ่อ..แต่เขาลืมไปใช่มั๊ยว่านี่โรงเรียนชายล้วนน่ะ
"ชื่อเทย์โตะ ไคลน์ อายุ15(ในเรื่องจริงไม่รู้ทุกคนอายุเท่าไรนะ)งานอดิเรกไม่มี ของที่ชอบไม่มี วันเกิดจำไม่ได้"เทย์โตะรีบพูดแล้วกลับมานั่ง นี่นายจำวันเกิดตัวเองไม่ได้เหรอ?(ไรท์ไม่รู้ต่างหาก)
"ผมฮาคุเร็น โอ๊คครับ อายุ15 งานอดิเรกคืออ่านหนังสือ ของที่ชอบคือหนังสือ(กับเทย์โตะ) เกิดวันที่xxเดือนxxยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"ไง!ฉันมิคาเงะ เซเลสไตน์อายุ15 งานอดิเรกคือเล่นกับเพื่อน ของที่ชอบคือยากิโซบะ(กับเทย์โตะ) เกิดวันที่xxเดือนxx ฝากตัวด้วยนะ"
"สวัสดีครับ ผมวีด้า อายุ15 งานอดิเรกคือชงชา(มั่วค่ะ) ของที่ชอบคือหนังสืออ่านเล่น เกิดวันที่xx เดือนxx ยินดีที่ได้รู้จัก"
"สวัสดีฉันเลียม อายุ15 งานอดิเรกคือเล่นดนตรี(มั่ว) ของที่ชอบคือไวโอลิน(มั่ว) เกิดวันที่xxเดือนxx"
"ฉันชื่อไคล์(มันคือไอ้หน้าเพี้ยนน่ะ) อายุ15 งานอดิเรกคือ เอ่อ..ไม่มี ของที่ชอบคือของที่กินได้ เกิดวันที่xx เดือนxx"
...ฯลฯ...
---------------------------------------------------------------------------------------------
เฮ้อ~~เทย์โตะเป็นอะไรรึเปล่านะ ดูซึมๆแต่ก็ไม่กล้าถามซะด้วยสิประธานเล่นจ้องซะ....
"อาหารมาแล้ว ทานกันเถอะครับ"รุ่นพี่คาสเตอร์เอ่ยขึ้น ทำลายบรรยากาศตึงเครียดได้อย่างพอดิบพอดี
"นี่ฮาคุเร็น มิคาเงะ พวกนายรู้จักกันได้ไงหรอ"เทย์โตะเอียงคอถาม น่ารักไปแล้วเทย์โตะ ....ถ้าเป็นแบบนี้ซักวันฉันต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะนายได้นะ
"ตระกูลของฉันเป็นพ่อบ้านของตระกูลโอ๊คน่ะ พวกเราเลยรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ"เจ้ามิคาเงะชิงตัดหน้าตอบแทนผม
"รู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแต่นายดันเรียกชื่อฮาคุเร็นผิดเนี่ยนะ"เทย์โตะขมวดคิ้วอย่างสงสัย นั่นสิผมก็สงสัยเหมือนกันว่าสมองหมอนี่ทำมาจากอะไรถึงได้ความจำแย่นัก
"มันก็ต้องมีลืมกันบ้างแหละน่า แบบว่าสนิทกันจนลืมน่ะ เนอะฮารุเค็น"ทฤษฎีบ้านแป๊ะแกสิสนิทกันจนลืมน่ะ อีกอย่าง...
"ฉัน-ชื่อ-ฮา-คุ-เร็น"ผมพูดเสียงเรียบและพูดประโยคนี้เป็นรอบที่สองของวัน
"เออ ใช่ๆฮาคุเร็นนั่นแหละ แหะๆ"
"จะว่าไปเมื่อเช้าฉันเจอไอ้โง่คนนึงหน้าตาคล้ายๆฮาคุเร็นด้วยล่ะ"เทย์โตะพูดขึ้นอย่างหัวเสีย ไอ้โง่? แถมหน้าเหมือนฉันด้วย? ใครล่ะนั่น(ลืมญาติตัวเองแล้วหรอลูก)
"ทำไมไปว่าเขาแบบนั้นล่ะครับเทย์โตะคุง"รุ่นพี่คาสเตอร์ทักขึ้น นั่นสิผมก็อยากรู้เหมือนกัน
"ก็เขาเห็นผมเป็นผู้หญิงน่ะสิครับ ผมเหมือนผู้หญิงตรงไหนกัน" เหมือนสิ เหมือนมากถ้านายไว้ผมยาวแล้วใส่กระโปรงเอาหัวเป็นประกันเลยว่าไม่มีใครดูออกแน่
"ถ้าดูเผินๆก็เหมือนอยู่นะ"รุ่นพี่คุโรยูริเอ่ยขัด แต่ผมว่าไม่ต้องดูเผินๆหรอกครับ ดูยังไงก็เหมือนผู้หญิง
"พี่คุโรตัน!"จะว่าไปผมชักสงสัยแล้วนะว่าเทย์โตะไปรู้จักกับพวกรุ่นพี่ได้ไง แถมสนิทขนาดเรียกชื่อเล่นกันเลยด้วย แถมแต่ล่ะชื่อก็....ยังตั้งได้น่ารักซะ
"แล้วเทย์โตะไปรู้จักกับพวกรุ่นพี่ได้ไงหรอ"มิคาเงะถามซึ่งคำถามนี้คาใจผมอยู่พอดี
"พี่ชายของหมอนี่ชอบพาเทย์โตะมาเล่นที่นี่บ่อยๆก็เลยรู้จักกัน"รุ่นพี่ฟราวเป็นคนตอบ
"จะว่าไป...พี่ไปไหนล่ะฟราว"เทย์โตะถามขึ้น ว่าแต่...ทำไมกับรุ่นพี่ฟราวเทย์โตะถึงไม่เรียกว่าพี่ล่ะเนี่ย
"มิคาเอลไปเตรียมงานรับ....."รุ่นพี่โคนัทสึพูดไม่ทันจบก็มีใครบางคนแทรกขึ้นมา
"เทย์โตะใจร้าย! เข้าเรียนทั้งทีไม่ไปหาพี่เลยอ่ะ แถมยังมาหาพวกอายะตันก่อนอีก ถ้าพี่ไม่รู้มาจากปู่ตะกี๊ล่ะก็จะไม่ยอมบอกพี่ใช่มั๊ยอ่ะ แง~T^T"
"พี่ฮะเด็กน่ะ แล้วที่สำคัญผมหาพี่ไม่เจอด้วย"
"พี่ผิดเหรอ ฮือ~พี่ผิดใช่มะ แงๆ"
"ใช่นายผิด เพราะเทย์โตะ/เทย์ตัน/เจ้าหนู/เจ้าเปี๊ยกไม่เคยผิดหรอก"เหล่ารุ่นพี่สภานักเรียนพูดพร้อมกัน เอ่อ..รุ่นพี่ให้ท้ายเทย์โตะมากไปรึเปล่าครับ จะว่าไปนั่นใครกัน หน้าตาเหมือนเทย์โตะเปี๊ยบเลย ไม่สิ คนๆนี้ถึงจะหน้าตาเหมือนแต่ว่าดูเป็นสมชายชาตรี แถมสีตาก็ไม่เหมือนกันด้วย
"พี่ฮะ เพื่อนผมก็อยู่นะฮะ"ดีจังที่นายยังไม่ลืมพวกเรานะเทย์โตะ
"อะแฮ่ม!สวัสดีฉันมิคาเอล ไคลน์พี่ชายของเทย์โตะเป็นรองประธาน ยินดีที่ได้รู้จัก" มาแอ๊บตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะครับ แต่ถ้าพูดไปจะเสียมารยาทงั้นแค่คิดแล้วกัน
"มิคาเงะ เซเลสไตน์ครับ"นายอย่ามาตัดหน้าฉันสิเฟ้ยไอ้เห็ดไมทาเกะเอ๊ย!(บังเอิญว่ามันออกเสียงคล้ายๆกัน)
"ฮาคุเร็น โอ๊คครับ"
"ลูกชายรองผอ.โอ๊คสินะ ได้ยินว่าญาตินายเองก็มาสอบเข้าด้วยนี่ไปไหนซะล่ะ"รุ่นพี่มิคาเอลถาม
"คือผมไม่ได้อยู่ห้องพักเดียวกับชูริน่ะครับ"
"อ๋า!นั่นแหละต้องเป็นญาตินายแน่เลยที่มาทักฉันว่าเป็นผู้หญิงน่ะ"เทย์โตะตบโต๊ะ อืม..น่าคิดแฮะคนที่เข้าโดยใช้เส้นอย่างชูริแถมความสามารถก็ระดับรากของรากหญ้า เห็นเทย์โตะแล้วคงเชื่อแบบนั้นหัวปักหัวปำเลยล่ะ(แรงส์อะฮาคุเร็น)
"เห~มีคนเห็นว่าน้องรักของพี่เป็นผู้หญิงด้วยหรือนี่ ตาถั่วจริงๆ ทั้งๆที่ออกจะน่ารักน่าหยิกขนาดนี้แท้ๆนะ"รุ่นพี่มิคาเอล เหตุผลมัน...เอ่อ....
"มิคัจจิเหตุผลมันขัดกับประโยคนะ ถึงจะจริงก็เถอะ"มิ...มิคัจจิ....นี่พวกรุ่นพี่ใช้อะไรคิดชื่อเล่นกันเนี่ย
"ก็ไม่รู้สินะ ฮิวงัจจิเป็นคนต้นคิดอ่ะนะ" เฮ้ย! รู้ได้ไงเนี่ย
"อ๋อ! ฉันอ่านใจได้น่ะ..อืม....ต้องคิดชื่อเล่นให้พวกเธอด้วยสินะ ฮิวงัจจิ"
"ไม่เป็นไรครับเกรงใจ"ผมกับมิคาเงะพูดขึ้นพร้อมกัน
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก ฮัคคุง มิจจัง"รุ่นพี่ฮิวงะคิดชื่อเร็วเกินไปแล้ว!(ไรท์ต่างหาก)
"สมกับเป็นฮิวงัจจิ คิดได้แจ่มกู๊ดมากb=w=d"
"ว่าแต่...พี่ไม่กินอะไรหรอฮะ"เทย์โตะทักขึ้น ช่างเป็นน้องที่ประเสริฐมากเป็นห่วงพี่ตัวเองด้วย
"เทย์ตันเป็นห่วงพี่ด้วย โอ้ว!ช่างน่าซาบซึ้งTwT"
"กินๆไปเถอะฮะ"เทย์โตะเอาช้อนที่มีอายสตูว์อยู่ยัดใส่ปากรุ่นพี่มิคาเอล เอ๋?เดี๋ยวก่อน แบบนี้มัน.....จูบทางอ้อมชัดๆเลยนี่ฟ่า!!!!!
ผมสัมผัสได้ถึงสายตาอาฆาตแค้นจากทุกคนซึ่งส่งไปให้รุ่นพี่มิคาเอลแต่เจ้าตัว......ดันไม่สนใจเลยซักนิด
"เอาล่ะๆ ในเมื่อพวกเทย์โตะกินข้าวกันเสร็จแล้ว พี่ว่ารีบไปเข้าห้องเรียนกันดีกว่านะ"รุ่นพี่โคนัทสึว่า แต่...วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ
"วันนี้ไม่มีเรียนนะครับ"ผมเอ่ย
"เขาเรียกไปรวมที่ห้องของตัวเองให้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆไงล่ะฮาคุเร็นคุง"ขอบคุณครับรุ่นพี่โคนัทสึที่ไม่เรียกผมด้วยชื่อแปลกๆ
"งั้น ไว้จะมาหานะฮะพี่"เทย์โตะพูดทิ้งท้ายแล้วก็ลากผมกับมิคาเงะออกไป หลังจากที่ปิดประตูไม่รู้ผมหูฝาดหรือเปล่า รู้สึกว่าผมจะได้ยินรุ่นพี่มิคาเอลร้องโหยหวนด้วยสิ แต่ช่างเถอะไม่เกี่ยวกับผมซักหน่อย
ในห้องเรียน
"สวัสดีนักเรียน ครูชื่อคาล แอร์เป็นครูประจำชั้นของห้อง1-1 ต่อไปจะให้นักเรียนทุกคนมาแนะนำตัวหน้าชั้น ให้บอกชื่อ อายุ งานอดิเรก ของที่ชอบ วันเกิดหรืออยากบอกอะไรเพิ่มเติมก็บอกมา ให้เวลาคนละ1นาที เริ่มจากเธอ"ครูร่ายยาวแล้วชี้ไปยังเทย์โตะที่นั่งอยู่ริมหน้าต่าง
เมื่อเทย์โตะรู้ตัวว่าถูกเรียกก็ทำหน้าบึ้ง แต่ว่าเทย์โตะหน้าบึ้งก็ยังสวยนะ ทันทีที่เทย์โตะลุกขึ้นก็มีเสียงกระซิบกระซาบกัน ที่ผมได้ยินชัดๆก็คือ 'เฮ้ย!คนนี้สวยว่ะ จีบได้มั๊ย' เอ่อ..แต่เขาลืมไปใช่มั๊ยว่านี่โรงเรียนชายล้วนน่ะ
"ชื่อเทย์โตะ ไคลน์ อายุ15(ในเรื่องจริงไม่รู้ทุกคนอายุเท่าไรนะ)งานอดิเรกไม่มี ของที่ชอบไม่มี วันเกิดจำไม่ได้"เทย์โตะรีบพูดแล้วกลับมานั่ง นี่นายจำวันเกิดตัวเองไม่ได้เหรอ?(ไรท์ไม่รู้ต่างหาก)
"ผมฮาคุเร็น โอ๊คครับ อายุ15 งานอดิเรกคืออ่านหนังสือ ของที่ชอบคือหนังสือ(กับเทย์โตะ) เกิดวันที่xxเดือนxxยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"ไง!ฉันมิคาเงะ เซเลสไตน์อายุ15 งานอดิเรกคือเล่นกับเพื่อน ของที่ชอบคือยากิโซบะ(กับเทย์โตะ) เกิดวันที่xxเดือนxx ฝากตัวด้วยนะ"
"สวัสดีครับ ผมวีด้า อายุ15 งานอดิเรกคือชงชา(มั่วค่ะ) ของที่ชอบคือหนังสืออ่านเล่น เกิดวันที่xx เดือนxx ยินดีที่ได้รู้จัก"
"สวัสดีฉันเลียม อายุ15 งานอดิเรกคือเล่นดนตรี(มั่ว) ของที่ชอบคือไวโอลิน(มั่ว) เกิดวันที่xxเดือนxx"
"ฉันชื่อไคล์(มันคือไอ้หน้าเพี้ยนน่ะ) อายุ15 งานอดิเรกคือ เอ่อ..ไม่มี ของที่ชอบคือของที่กินได้ เกิดวันที่xx เดือนxx"
...ฯลฯ...
---------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น