คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : ปะทะแม่มดทะเล
33
เธอปราาย
ร่าให่นิิเพาน้านบน
หิสาวร่าบา
หน้าาสะสวย
ัวเท่าเรานี่แหละ
แ่……
แ่
แ่ว่า
ท่อนล่าอเธอ
เป็นเือเหรอ….
ไม่!!!!!
เป็นปลา….
ไม่!!!!!
เป็นู…..
ไม่!!!!
เป็นไรว่ะ…..
เป็นร่าอมัรน้ำนามโหฬาร…..
ืออธิบายไีล่ะ
มัรน้ำัวให่ แ่บนหัวอมัรมีร่าเล็ๆอหิสาวรึ่ท่อนเปลือยอิอยู่
เป็นมัรแบบที่เราุ้นเยนี่แหละ
ัวสีฟ้าทั้ัว
แ่ามมือามเท้ามีพัพืใสๆ
แลูเป็นรีบปลา
หน้ามัรมีหนวแบบปลาาร์ฟออมา้วยสอหนว
รูมูบาน
หายใออพ่นฟอน้ำออมา
หายาว
แ่ปลายหาเป็นรีบหาอปลา
ผม็ไม่รู้
ว่านี่ือมัรัวให่ที่มีเนื้ออเป็นหิสาวบนหัว
หรือเป็นหิสาวัวเล็
ที่มีเนื้ออเป็นท่อนล่าั้แ่เอวอเธอลไปเป็นมัรัวยัษ์เ็มัวั้แ่หัวรหา
(ถ้าเป็นอย่าหลั
ึ่็เป็นแหละ น่าสสาร เนื้ออนานั้นมะเร็ินั้แ่สามวินาทีแร)
แ่เธอไม่ไ้อาลัยับารที่ท่อนล่าเป็นอสุรายยัษ์
เธออบเสียอี
ถึเธอไม่มีาบาๆ
เท้าเนียนๆ
และ…..
เอ่อ…
ส่วนสำัอสาวๆ….
แ่เธอทแทนมัน้วยมัรน้ำัวฟ้าแทน
เธอว่ายเ้ามาหาทัพผีิบ
มัรำราม
เอาหัวนผีิบเือระเ็นระอน
ูโรสร้าเธอิ….
ว่าแล้วเียว
ระับบอส
เธอมีสารันเื้อที่ับ้อนึ้นไปาัวอื่นๆ
เหมือนล็อเลล์อัวเอไว้เป็นั้นๆๆๆๆๆ
ป้อันาริเื้ออย่าี
“ันะยี้พวแ ้วยเท้าอัน!!!!”
เท้ามัรฟาลไปที่อทัพเือผีิบ
ว่ายหนีไม่ทัน
เละเป็นโ๊ใ้เท้า
เือที่เหลือว่ายลอยสูึ้นไป
รวรา
ฮืออออออออ
สมอ
เนื้ออออออส
รุมว้าหอใส่แม่มัรน้ำ
“น่ารำา”
เธอเปล่เสียโรห้าวออมา
ัับรูปลัษ์สาวบาหน้าอสะบึม
เธอส่ายัวไปมา
ภูเาหิมาลัยบนหน้าอฟาันัเป็นลอรบ
น่าลัว
และ
เ็ี่…..
ไม่ๆๆๆ
ไม่ใ่เวลานะเว้ย
โ่นเธอให้ไ้
มัรำรามเรี้ยวรา
พ่นไอร้อนออาปา
ฟอร้อนอน้ำ
ัไปที่ฝูเือ
ร่าสลายไป
เหมือนโนน้ำรย่อย
เหลือแ่ปลาไหลผีิบ
และไม้เลื้อยลายพันธุ์
สู้ันับแม่มทะเล
ปลาไหลเลื่อนัวไว
หลบหลีไอร้อนที่พ่นมา
้นไม้พอันวามร้อนนั้นไ้
แ่็แรใ่เล่น
ผิวอมันหลอมไปเล็น้อย
นอาไ้ลิ่นไหม้เหม็นอไม้เถา
“พวบับ!!!!
ันะ่าพวแในพริบา”
เธอโรธ
แล้วร่ายาถา
หลุมำเิึ้นลาอาาศ
เวร
ปลาไหลำลัโนูเ้าไป
ทุัวปล่อยไฟฟ้าพร้อมัน!!!!
ไฟแรสู!!!!
แปล๊บ!!!!
แปล๊บ!!!!
ปรี๊
ไฟ๊อไปทั่วน้ำ
แม้แ่ระแสไฟ็ไหลเ้าไปในหลุมำ
ปลาไหลัวหนึ่หลุวโร
พุ่ไปนับภูเาแห่วามามอยัยแม่ม
“อ้ายยยยยย พว่ำ้า พวลาม ทุเรศ บับ
สปร!!!!!”
“เ้าเหยียหยาม้า”
“เอาไปิน!!!!”
เธอฟาเมาท์เท่นออฟบิวี้ทั้สอใส่ปลาไหลัวนั้นนาย
สมอแหลาภูเา
มัน่าอันรายริๆ
ผมเริ่มลัวสิ่ที่ผู้หิทำไ้ะแล้ว
ปลาไหลโนูไปหม
ผมยัใเย็นอยู่
มีแผนอยู่แล้วล่ะน่า
แ่อยาูว่าเธอทำอะไรไ้อี
ในห้อเหลือแ่้นไม้ับยัยแม่มทะเล
เธอเสรีศูรออมา
“ันะเผาไหม้แ”
รีศูรไฟลุ
พุ่มาหา้นไม้
้นไม้่อยๆไหม้ไป
แ่้า่อนนสวย
่อน้นไม้ะไหม้ไป
ผีิบมัเวทย์!!!!!!
เื่อมาถาผ่านทา้นไม้!!!!
ลุผีิบเวทย์ร่ายาถา
เื่อม่อทาผม
ึ่เป็นเรือ่ายหลั
านั้นผมเื่อม่อไปยั้นไม้ลายพันธุ์
้นไม้ทำหน้าที่เป็นส่วนแสผล
าถาร่ายารนี้
วิ่ไปโผล่้านโน้น
ใ้ทะเลลึ
“อาูร่า เอนาา อัลมาา!!!”
ปีศาโผล่ออมา
ำรามร้าว
ยัยแม่มหัวเราะ
“ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้พวบ้า ้า่าปีศามานับไม่ถ้วน”
มัรพ่นไอร้อนไป
เธอร่ายาถาทับอีที
ปีศาหลอมละลายล
านั้น็โนแ่แ็้ำ
มัรฟาหาใส่รูปปั้นปีศาที่ยืนนิ่ัน
และเอีย
ฮึ่มมมมมมม
ไม่ยอม่ายๆหรอ
เอานี่ีว่า
มันเียนว่าาถาั้นสุยอ
อัเิโรนัสู้
“ิน เรอมา เลไลลา รามา !!!”
หลัร่ายเสร็
ผมพลิไปอีหน้าอาถา
เวร
ภาพประอบอยู่นี่
ันอยู่อีหน้า
หิสาวสวยในุเรสล้ายเ้าหิ
ระโปรบาน
สิ่สะุา
ือรอเท้าแ้ว
โอ้
หอยหลอ
นี่ผมำลัอัเิ…..
“เ้าายอย่าามมา!!!!!!!!!”
เธอออมาแล้ว
เธอมาแล้ว
ผิาในรูปประอบไปบ้า
เป็นเพราะำรามันิเื้อ….
อที่อัเิเลยิเื้อไป้วย
เธอมาแล้ว!!!!
อมบี้ินเอเรลล่า!!!!!
ไอ้ห่าน
ำรา!!!!!
เมิหลอรูวววว!!!!
นัสู้บ้าอะไรเนี่ย
ทั้ัวไม่มีอะไรนอาุสวยๆ
(แ่อนนี้าเละเป็นุผีิบไปแล้ว)
ับรอเท้าแ้ว
ีออ!!!!
“เอ ูเหมือนเ้าายไม่ามมาแฮะ”
“หรือว่า้าะินเาไปแล้วนะ”
“โอย เราี้ลืมัเลย”
“ไม่ั้นไม่ลืมรอเท้าไว้หรอนะ”
“แ่เนื้อเ้าาย มันอร่อยริๆ!!!!”
ินเอร์อมบี้
พูแล้วร้อเพล
โอ้
เวร
ายี้หน้ายัยแม่มั
อนนี้มันยืนหัวเราะอยู่
ไม่พอนะ
มัรมัน็หัวเราะ้วย
เวร
“นี่หรือ นัสู้อเ้า!!!!”
“อ่อนหั!!!!”
“้าะยี้นา!!!!”
แม่มลอยมาหาแม่รอเท้าแ้ว
มัรพร้อมที่ะพ่นไอร้อน
“นัแพทย์สนาม!!!!”
(แพศยา….
ยัยินเอ้ย ภาษาไทยแน่ๆ ็มันเป็นฝรั่นี่)
“เ้าเป็นัวน่ารัเีย”
“้าะทำลายเ้าออไปาเทพนิยายอ้า!!!!”
ผมา้าเลย
ินเอเรลล่าระโพุ่ไปที่ัวมนุษย์อแม่ม
แล้วบๆๆๆๆๆๆ
(เห้อ
นีู่มาูละรหลั่าวะั้น)
แม่มโนบนหน้าสั่น
หัวร้อนทันที
าวามอินเอเรลล่า
“นัินนนนนนนนนนนน”
“นัแะหรี่”
“นัอ่อยผู้าย้วยส้นรีน”
“นั…..อ้า”
แม่ินเอามือบิหน้าออแม่ม
มัรำราม
แม่มเริ่มโรธมาแล้ว
เธอร่ายเวทย์เรียาบออมา
แทปัหน้าินเอร์อมบี้
ินเอร์อมบี้หัวเราะอย่าโริ
แล้วร้อเพล
และึาบออาหน้า
แม่มหน้าเสีย
“โอ้โห มันเ็บัเล้ยยยยยย”
“ถ้าเป็นเมื่อ่อนันโรธมา”
“แ่อนนี้ันเป็นอมบี้”
“เพื่อนๆอันในำราเล่มนั้น้วย”
เธอำราม
บ้วนเมือำใส่หน้าแม่ม
แม่มบิหน้าอย่ายะแย
หล่อนัส่ายเนินเาใส่แม่รอเท้าแ้ว
แม่ินโนโรเมาท์เท่นฟาหน้าหัน
โอ้
พระเ้า
นี่มันสรามสาวๆ
ที่มีแ่ารบและใ้หน้าอ
ินเอเรลล่าับออแม่ม
“อ้า”
แม่มระเบิพลัเวทย์
ยัยินลอยไปิผนั
แม่มว่ายพาร่าอเธอมาหานัิน
เท้าพัพืมัรน้ำฟาเ้าไปที่ินเอเรลล่า
ลูาทั้สออินหลุออมา
เธอำ
แล้วยัาลับไปใหม่
“นั่นมันรุนแรมาเลยนะะ”
เท้าหน้าฟาไปอีรอบ
ราวนี้ท้อยัยินแ
ไส้พร้อมเมือำทะลั
แย่แล้วแม่ินำลัเสียเปรียบ
้อเรียัว่วย
ผมพลิหน้าำราเวทย์รัวๆ
ในหมวออัเิ
มีัวละรในเทพนิยาย
นิทาน ำนาน เรื่อเล่าาน เรื่อผีสา
พวมันะถูิเื้อหม
เลือไม่ถูเลย
เอาใรี
เท้าฟาไปอีรอบ
ยัยินระอัเมือำ
แ่ยัยิ้มสู้และร้อเพล่อไป
เท้ายัษ์ยับีบอัเ้าไปอีเรื่อยๆ
มัรเรียมะพ่นไอร้อน
เอาใรี!!!!
หน้าำราพลิรัวๆๆๆๆๆ
ไอร้อนพุ่ออมา
หน้าแม่ินเริ่มหลอมล
เอาใรี!!!!!!
โอ้ย
สุ่มเลยแล้วัน!!!!
“อีอาย อีอาย โอ โยรามัน โอโย”
แว้บบบบบบบบ
เรียใรออมาไม่รู้ว่ะ
เป็นอมบี้ลุฝรั่แ่ๆัวอ้วน
แ่ัวเป็นาวไร่
ุสีแ
ใส่เอี๊ยม
เาถือราในมือ
อนแรผมนึไม่ออว่าเาเป็นใร
นระทั่เาร้อเพล
“โอล์ แม็โนัล์ แฮ อะ ฟาร์ม อี ไอ อี ไอ
โอ”
“แอน์ ออน ฮิส ฟาร์ม ฮี แฮ อะ าว อี ไอ อี
ไอ โอ”
“วิท อะ มู มู เฮียร์”
“แอน์ อะ มู มู แร์”
“เฮียร์ อะ มู แร์ อะ มู”
“เอฟวรี่แวร์ อะ มู มู”
“โอล์ แม็โนัล์ แฮ อะ ฟาร์ม อี ไอ อี ไอ
โอ”
โอ้ย
อีลุแม็โนัล์…..
เ้าอฟาร์ม
เมื่อ่อนอนยัเล็
เปิ่อฝรั่อเ็
เอเพลนี้ลอ….
ลุแม็เปิัวอย่ายิ่ให่
เพราะทันทีที่แร้อเพลเสร็
ปราว่าท่อนล่ามัรอยัยแม่มันหลับไปเลย
ยัยแม่มเริ่มหน้าเสีย
้าำลัะิบหาย
ินเอเรลล่าเินออาอุ้เท้ามัร
ับไส้ยัเ้าท้อ
บิอให้เ้าที่
“เอาล่ะ ้าอบอไว้่อน”
“หล่อนอาะมีหน้าอเ่ึน่าลึเล่น”
“แ่้ามีรอเท้าแ้ว!!!!”
แม่ินผีิบหยิบรอเท้าแ้วึ้นมา
ำมันแน่นในมือ
ลุแม็โนัล์็ถือราพร้อม
“ไอ แฮฟ อะ ฟาร์มมมมมมมมมม”
ลุแม็ำราม
ินเอเรลล่าเินาม
พร้อมำราม
นี่ือสราม
“อย่าิพยายาม…”
“ยัยทราม….”
“เราะสวาปาม….”
“แ!!!!!!!!”
ทั้สอระโเ้าไปหายัยแม่มทะเล
“อย่านะ!!!!”
“อย่า!!!!!”
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
………………………………………………………………
ความคิดเห็น