[ Final Fantasy XV ] จากโลกเกมสู่โลกจริง

ลำดับตอนที่ #7 : ไลท์ที ลูซี่ ซิสน่า & เอร์ลิส คอร์เรย์

บท ไลท์ที ลูซี่ ซิสน่าจ้ะ

ณ ห้องพักแห่งหนึ่ง

"...."

"...."

หวัดดี ฉันลูซี่ ตอนนี้ฉันกำลัง งง กับสถานที่ฉันนั่งอยู่กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เพราะเท่าที่จำได้ฉันกำลังวิ่งพวกน๊อคโตะอยู่ดีๆแล้วเกิดหลงจากพวกนั้นแล้วถูกดูดโดยวงแหวงเวทที่เกิดขึ้นอากาศ แล้วพอตื่นมาอีกทีก็นอนอยู่ในห้องนี้แล้ว

"เอ่อ....ที่นี้ที่ไหนเหรอ?"หลังจากที่เงียบมากนานฉันจึงตัดสินใจเป็นฝ่ายถามก่อน 

"หอพักOOค่ะ มีอะไรจะถามอีกมั้ยค่ะดิฉันจะได้ตอบที่เดียว"เธอตอบด้วยสีหน้าที่เรียกว่านิ่ง แต่ก็ยังคงความสุภาพไว้  โอ้แบบนี้เราไม่ชินจริงๆ= =

"งั้นเธอเป็นใคร แล้วฉันมาอยู่ไนี้ได้ไง"

"ดิฉัน ชื่อเอร์ลิส คอร์เรย์ค่ะ ส่วนคำถามที่สอง ตอนที่ฉันกำลังดูทีวีอยู่มันเกิดไฟดับและมีระเบิดขึ้น ซึ่งคุณก็โผล่มาแล้ว นอนสลบอยู่ข้างทีวีน่ะคะ"เมื่อหล่อนเล่าจบ ฉันก็กุมขมับทันทีเป็นการเล่าเรื่องที่สั้นไม่มีน้ำมาแต่เนื้อมาก = = 

"ขอบคุณที่ให้ที่พักนะ อ่อ ฉันไลท์ที ลูซี่ ซิสน่า อายุก็ปาไป 31 แล้ว"ฉันเอ๋ยแนะนำตัวในทันทีเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเราถามชื่อเด็กคนนี้มาแล้วแต่ยังไม่บอกชื่อตัวเองเลย ต่อจากที่ฉันบอกอายุไป เด็กคนนี้เริ่มทำหน้าสงสัยเล็กน้อย(มากจนถ้าตาไม่ไวพอก็จะดูไม่ออก) ดาคว่าน่าไม่เชื่อเรื่องอายุของฉัน ก็ทำไงได้ล่ะก็คนมันสวย(//หลบดาบลูซี่แปป-ไรต์)

"...พูดจริงหรือพูดเล่นค่ะ เพราะคุณลูซี่ ดูอายุไม่น่า...ขอโทษนะคะ ไม่น่าเกิน25ด้วยซ้ำ"ไม่นานเธอก็ถามออกมาอย่างไม่เชื่อหูด้วยเอง ก็แน่ล่ะหน้าตาอย่างนี้ อายุ31ล่ะเป็นใครก็ไม่เชื่อ(รวมถึงตัวเองด้วย)

"จริงสิ ฉันไม่ได้โกหกด้วย"ฉันตอบ

"แล้วพอมีหลักฐานมั้ยค่ะ"หล่อน

"เอ่อ..ไม่มีหรอก..."ฉันถึงกับคอตกเมื่อโดนถามแบบนี้เพราะไอ้ของที่จะยืนยันได้มันไม่มีเลย = =

-------------------เดี๋ยวมาต่อตอน4ทุ่น เพราะเราต้องไปทำงานแล้ว--------------

------------------กลับมาต่อหลังจากกลับบ้านปั่นนิยายจน5ทุ่น แล้วแบตหมดไปต่อทั้งที่ยังไม่ได้บันทึก=^= (เอาเท่าที่มีแล้วอัพที่เหลือในวันพรุ่งนี้) ขอโทษที่ช้าและทำให้ผิดนะทุกคน------

"...เอาเป็นว่า ดิฉันจะทำข้าวต้มมาให้นะคะ"เธอพูดเป็นเชิงไม่ใส่ใจอย่างมากแล้วลุกออกไปที่ไหนสักแห่งของห้องนอน 

ซึ่งหลังจากที่ออกไปได้ไม่นานฉันลุกขึ้นสำรวจห้องทันที(เกร็งใจเจ้าของห้องหน่อยสิเจ๊---//สัญญาณขาดเสีย) 

ซึ่งก็ไม่มีอะไรน่าสงสัยแถมดูเหมือนเป็นห้องนอนธรรมดา

'มีเตียงคิงไซต์ มีเครื่องปรับอากาศ ห้องกว้าง มีซากทีวีจอแบน เสื้อผ้าเนื้อดีเก็บไว้ในตู้หลายตัว'

โอเค ห้องนอนธรรมดาของคุณหนูบ้านรวยชัดๆ=_= ถึงมีเป็นส่วนน้อยแต่มันดูแพงแล้วราคามาก ชนิดที่แบบฉันทำเครสทั้งชีวิตก็ยากมากแล้ว=[]=!! 

แต่จะว่าไปแล้ว ถ้าที่นี้ไม่ใช่ที่ของฉันแล้ว พวกน๊อคโตะไปอยู่ไหนกัน แต่ก็ชั่งพวกนั้นเถอะ กลาดีโอก็ออกจะแข็งแรงเป็น????(หมี)แบบนั้นน่าจะเอาตัวรอดได้อยู่ 

ส่วนอิกกี้(?)ก็ฉลาดไม่น้อยเดี๋ยวก็คงรอดเองนั้นแหละ 

ส่วน น๊อคโตะกับพรอมโต้ก็.....ถ้าไม่ใช้เรื่องสู้นี้สองคนนั้นดูน่าเป็นห่วงสุดแล้ว 

แล้วยิ่งน๊อคโตะที่เป็นเจ้าชายแบบนั้นไม่อะไรดีนอกจากหน้าตา ความอ่อนโยน และเวทมนต์แล้วยิ่งกว่าเด็กพึ่งเข้าอุบาลซะอีก!!แล้วไหนจะเรื่องอาการหอีกถ้าไปเจอผักเข้าไปจะทำยังไง!(ไรต์!!!!//เรียกดาบออกมา-น๊อค/ตายแน่_ู=^=//เผ่นป่าราบ-ไรต์) 

ส่วนอีตาพรอมโต้ก็ใช่จะเล่นๆ สู้ก็เล่น อยู่เฉยเล่น คนไม่เอาถ่านเเบบนั้นไม่ตายเหรอ!! 

(ทำไมเจ๊พูดงี้อ่ะ ผมเสียใจนะ แค่ผมเจอคนสองบุคลิกก็เเย่พอแล้วQAQ-พรอมโต้) แล้วไอ้ที่น่าเป็นยิ่งกว่าพวกนั้นก็คือฉันที่พึ่งรู้ตัวว่าไม่มีเงินติดตัวมากเลยสักนิด

"คุณลูซี่ค่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ"ระหว่างฉันกำลังเสียสติคิดเรื่องนู่นไปไกลจนเกือบไปไม่กลับก็ถูกดึงให้มาตั้งสติใหม่

"เอ่อ...เปล่าไม่มีอะไร ฉันสบายดี"ฉันตอบปัดๆก่อนที่จะกลับนั่งที่เตียงเหมือนเดิม ในขณะเดียวกันเธอก็ยกชามข้าวต้มมาให้กินซึ่งกลิ่มหอมมาก

"ถ้าไม่รังเกียจเชิญได้เลยค่ะ"

เมื่อสิ้นคำพูดฉันก็กินอาหารให้หมดอย่างไม่รีบร้อน ซึ้งมันก็อร่อยมากพอตัวแต่ก็ยังสู้อิกกี้ไม่ได้เหรอ

-----------------------------------------------

เวลา 11โมง 24นาที 

ณ โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่เต็มด้วยเหล่านักเรียนล้วนแล้วแต่เป็นลูกคุณหนูจากตระกูลต่างๆแล้วนักเรียนที่มีความสามารถแต่ละด้าน 

-----------เดี๋ยวนี้มาต่อให้นะTwT----------