คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Area I [Start Island]: เละเทะ!!
บทที่ 6
“ยินดีที่รู้จักครับ ผมภพครับ”ภพยื่นมือออกไป ทำการทักทายแบบสากล
“ครับ ผม เวนดีซอส เรียกเวนเฉยๆก็ได้ครับ ยินดีที่ได้ร่วมปาร์ตี้ครับ ผมเป็นซัมมันเนอร์ที่ใช้มอนเตอร์ประเภทแมลงนะครับ” เวน ก็ยื่นออกมาจับกับภพตามมารยาท
“ไปภัตตาคาร ลิ้นมังกร กันครับที่นั่นมีเพื่อนผมอยู่ เดี๋ยวจะแนะนำให้รู้จัก”
“นำไปเลยครับ พอดีผมเพิ่งเข้าเล่นวันนี้วันแรกเองครับเลยไม่รู้อะไรมาก” เมื่อเวนได้รู้ว่าภพเพิ่งเข้าเล่นวันนี้วันแรกก็ทำหน้าแปลกใจ ‘คิดผิดป่าวเนี่ยดันชวนผู้เล่นมือใหม่ซะงั้น เห็นใส่ชุดระดับสูงนึกว่าเป็นพวกที่เล่นมานานแล้วเถอะ ไม่เป็นไรดีกว่าไม่มีคนเข้า’เวนคิดอยู่ในใจ
“ครับผม ตามมานะครับ” เวนเดินออกไปทันทีเมื่อพูดจบ
ภัตตาคารลิ้นมังกร เป็นภัตตาคารคล้ายๆเหลาอาหารของจีน ช่างแปลกแยกกับเมืองสไตล์ยุโปรนี้แท้ เวน นำภพขึ้นไปยังชั้นสามที่ไว้ใช้เปิดห้องส่วนตัวเพื่อไปพบเพื่อนของตน เมื่อเดินถึงหน้าห้องอยู่ๆเวนก็หยุดเดิน ภพจึงหยุดเดิมตาม
ก๊อกๆ
เวนเคาะประตูห้องได้ไม่นานก็มีเสียงหวานใสตอบกับมา
“ใครค่ะ”
“พี่เอง โอลีฟ เปิดประตูให้พี่ด้วย”
“โอเคค่ะรอแปปนะค่ะ” ประตูไม้สักถูกเลื่อนออกอย่างรวดเร็ว มีร่างๆหนึ่งกระโดดกอดเวนเข้าเต็มรัก จนเวนเซแทบล้ม
“โอลีฟ พุ่งมาแบบนี้พี่ก็ล้มพอดีสิ เรานี่นร้าอายุก็ปาไป 13 เข้าแล้วทำตัวเป็นเด็กไปได้” เวนว่าพลางขยี้หัวน้องสาวของตัวเองไป
“ก็ ลีฟ คิดถึงพี่นี่นาหายไปตั้งหลายชั่วโมง”
“ฮ่าๆ น้องโอลีฟนี่ติดพี่ชายจังนะครับ ว่าป่ะ มล “เสียงทุ้มต่ำดังออกมาจากในห้อง
“ใช่เลย เอก มลก็ว่างั้นแหละ คิกๆ”
“โอลีฟปล่อยพี่ก่อนเร็ว พี่จะแนะนำเพื่อนพี่อีกคนให้รู้จัก” เวนดันโอลีฟออกจากตัว เมื่อโอลีฟใช้ดวงตาสีชมพูบานเย็นมองไปด้านหลังของเวนก็เห็นภพยืนอยู่จึงปล่อยมือจากเอวพี่ชาย แล้วเดินเข้าไปเล่นกับพวกพี่ในห้องต่อ
“ป่ะภพ”เวนเดินนำภพเข้ามาในห้อง เมื่อเวนเห็นเพื่อนๆตนให้ความสนใจกับภพไม่น้อยจึงเริ่มแนะนำภพ
“พวกเรา นี่ภพ จะมารวมปาร์ตี้กับเราด้วย เอ่อว่าแต่ภพใช้มอนเตอร์ประเภทไหนครับ หรือคละๆกันไป” เวนผายมือไปยังภพ กล่าวแนะนำสั้นๆ แล้วจึงถามประเภทของมอนเตอร์ที่ใช้ เพราะตัวซัมมันเนอร์ส่วนใหญ่จะใช้มอนเตอร์ประเภทเดียว เพื่อให้ง่ายต่อการควบคุมและ ใช้บัฟเสริมความสามรถ
“ผมใช้นกครับ” ภพตอบเวนไปตามความจริง
“ส่วนนี่เพื่อนผม เริ่มจากทางซ้ายนะครับ มลครับ ผู้ใช้มอนเตอร์กายภาพ เฉพาะธาตุดิน เอก ผู้ใช้มอนเตอร์ธาตุน้ำ และคนสุดท้ายน้องสาวผม โอลีฟ เป็นผู้ใช้พืชครับ” เมื่อภพกล่าวแนะนำเสร็จภพก็สำรวจแต่ละคน ‘ทุกคนคงระดับสูงไม่น้อยดูจากชุดที่ใส่นะ’มล มีผมสีดำเงาราวรัตติกาล เรียวหน้ารูปไข่ ดวงตาสีเทาอ่อนๆ ขนตาเป็นแพ หน้าตาสะสวยใช่เล่น เอกเป็นชายวัยเดียวกับภพ แต่รูปร่างเป็นนักกีฬามากว่า ผมสั้นสีฟ้าสดใส หน้าคมเข้มแบบชายชาตรี ดวงตาสีน้ำเงินดุจมหาสมุทรน้ำลึก ส่วนคนสุดท้าย เรียวหน้ากลมมน ดวงตาสีชมพูบานเย็นส่องประกายร่าเริ่ง ผมมัดแกะทวินเทลสีกลีบบัว ดวงตากลมโต ขนตาเป็นแพรหนา
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่ภพ” โอลีฟพูดก่อนจะเดินเข้ามากอดทักทายภพ ด้วยความน่ารักของเด็กสาวภพก็อดจะขยี้หัวไม่ได้
“ครับพี่ฝากตัวด้วยนะ”
“นี่พวกนายยังไม่สั่งอาหารอีกไง ชั้นออกไปตั้งนาน รีบกินรีบเก็บเลเวล จะได้รีบไปจากเกาะเริ่มต้นซักที” เวนพูดกับเพื่อนของตน ก่อนจะหยิบเมนูขึ้นมากางดู
“ภพเอาอะไรรึปล่าวครับ สั่งเลยครับเดี๋ยวผมเลี้ยงเอง แต่อย่าแพงมากนะครับเดี๋ยวกระเป๋าฉีก”
เวนกล่าวยิ้มๆ
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมจ่ายของผมเองก็ได้ แล้วว่าแต่ไม่มีพนักงานรับเมนูหรอครับเนี่ย” ภพถามอย่างสงสัยเพราะร้านอาหารต้องมีคนมารับออเดอร์ด้วยสิถึงจะถูก
“อ๋อเรื่องนั้น แค่ภพจิ้มลงที่ภาพอาหารที่เราอยากกิน ออเดอร์ก็จะส่งไปยังห้องครัวทันทีครับ รอไม่เกิน 30 นาทีอาหารก็มาเสิร์ฟแล้วครับ”
“เป็นอย่างนี้นี่เอง เวนสั่งก่อนเลยครับเสร็จแล้วผมขอดูต่อพอดีจะสั่งเป็นเสบียงไปกินซัก 4 วันนะครับ” ภพบอกเวนเพราะตนจะไม่เข้าเมืองเลยทั้งสี่วัน
“แล้วภพมีถังเก็บวัตถุดิบหรอครับอาหารของระบบ เก็บได้ไม่เกิน 24 ชม. นะครับต้องใส่ลงในถังเก็บวัตถุดิบถึงจะเก็บได้นานนะครับ” เวนบอกภพเมื่อเห็นว่าภพจะไม่กลับเข้าเมืองเลย
“อ้าวหรอครับแล้วที่ภัตตาคารมีขายมั๊ยครับ” ภพถามขณะที่เวนส่งเมนูอาหารมาให้
“อยู่หน้าหลังค่ะพี่ภพ” เป็นเสียงใสๆของเด็กสาวตอบภพ
“แต่มันแพงนะนาย” เสียงมลกล่าวเสริมคำพูดของเด็กสาว
“หรอครับราคาเท่าไหร่ครับมีกี่ขนาด” ภพถามหาข้อมูล ‘เสียตังอีกแล้วเรา’
“มีขนาดเดียวครับ 100,000 se เก็บได้ 3 เดือนครับ” เอกเป็นคนตอบคำถามของภพ
“แพงจัง นี่ครับเมนู” ภพเมื่อเลือกอาหารเสร็จเปิดไปหน้าสุดท้ายแล้วจิ้มเลือกกล่องเก็บวัตถุดิบ ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของคนทั้งสี่
“ภพนี่รวยจังนะครับตั้งแสนซีเสียไปได้ไง” เป็นเวนที่กล่าวมาอย่างอึ้งๆ รอได้ไม่นานอาหารก็มาเสิร์ฟ ระหว่างที่รออาหารอยู่ภพก็เล่นกับโอลีฟไปด้วยจนตอนนี้โอลีฟติดภพแจเลยทีเดียว
“สงสัยนายจะตกกระป๋องแล้วแหละเวน” เป็นเอกที่กล่าวออกมาหลังจากเห็นอาการน้องสาวเพื่อนที่ติดภพแจ
“น่านสิผมก็ว่างั้น รีบกินรีบออกนอกเมืองไปเก็บเลเวลป่ะ” ภพพูดเร่งเพื่อนๆทั้งหมด เมื่อภพได้ยินจึงลงมือกินอาหารอย่างรวดเร็ว เมื่อกินเสร็จก็ถามขึ้น
“แล้วจะไปป่าพฤกษาพันปียังไงครับ” ภพถามออกมาเมื่อเห็นทุกคนกินอาหารเสร็จแล้ว
“อ๋อ ไม่ต้องห่วงครับเรื่องนั้นผมมีการ์ดเซฟจุดวาปนะครับ พอดีไปรอบที่แล้วผมเซฟจุดวาปไว้รอบนี้วาปแปปเดียวก็ถึงครับ เอ้าทุกคนกินเสร็จแล้วออกไปผจญภัยกัน” เวนลุกขึ้นยืนด้วยท่าทีสบายๆ ส่วนภพนั้นตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่ ส่งผลทำให้เวนและเพื่อนๆหัวเราะกับท่าทางนั้น ภพก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆส่งกลับไป
เวนพาภพและเพื่อนออกมายังหน้าอาคารเพื่อจะใช้การ์ดวาป แต่ขณะที่ใช้ภพก็โพล่งถามขึ้นมาก่อน โดยที่ภพต้องจ่ายค่าเสียหายอาหารสำหรับ 4 วันเป็นเงินถึง 50,000 se เลย
“แล้วแต่ละคนเลเวลเท่าไหร่ครับ”
“ดูที่หน้าต่างปาร์ตี้สิครับ” เป็นเสียงเวนที่บอกออกมาเมื่อได้ยินดังนั้นภพจึงเปิดหน้าต่างปาร์ตี้ขึ้นมาดู
ปาร์ตี้ พฤกษาพันปี
ชื่อ เวนดีซอส เลเวล 40 ซัมมันเนอร์ชั้นล่าง HP:13000/13000MP:7000/7000
ชื่อ โอลีเฟอร์ เลเวล 32 ซัมมันเนอร์ชั้นล่าง HP:8500/8500 MP:6200/6200
ชื่อ มูนสโตน เลเวล 38 ซัมมันเนอร์ชั้นล่าง HP:9200/9200 MP:6800/6800
ชื่อ เอเกอร์ เลเวล 39 ซัมมันเนอร์ชั้นล่าง HP:11000/11000 MP:6900/6900
ชื่อ ภพ เลเวล 21 ซัมมันเนอร์ฝึกหัด HP:12000/12000 MP:5000/5000
‘เอ๋ทำไมเลือดเราเยอะจังว้า สงสัยเพราะชุดแน่เลย ช่างมันเถอะคุณสมบัติค่อยดูตอนทำภารกิจเสร็จก็ได้’ภพทำสีหน้าแปลกใจ
“พร้อมนะครับ” เวนถามภพเพื่อความแน่ใจอีกที
“ครับ พวกคุณนี่เลเวลเยอะกันจัง” ภพตอบเวนไป
“เล่นมาตั้ง 1 เดือนในโลกจริงนี่ครับ” เวนพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะบอกให้ภพจับมือกับเพื่อนๆของเขา ภพก็ทำตาม เวนหยิบการ์ดวาปออกมาปักบนพื้น พื้นเรืองแสงซักพักร่างของทั้ง 5 ก็หายไป
ภพรู้สึกเวียนหัวตาลายอยากอ้วกมาก เขาเกลียดการวาปจริงๆให้ตายเถอะ เมื่อความมืดรอบข้างถูกแทนที่ด้วยแสงสว่าง พอแสงสว่างจางลงภพเเละเพื่อนก็ปรากฏตัวอยู่ที่กลางป่าแห่งหนึ่ง ต้นไม้แต่ละต้นขนาดกว่า 10 คนโอบสูงเสียดฟ้า มีต้นเฟิร์นขึ้นแซมเป็นบางช่วง ทำให้บรรยากาศดูมีมนต์ขลังเก่าแก่สมชื่อป่าพฤกษาพันปี
“ถึงแล้ว ว่าแต่ภพมีภารกิจอะไรครับ” เวนถามได้แค่นั้นก่อนสัญชาตญาณของเวนจะบอกว่ามีตัวอะไรบางอย่างกำลังเข้ามาหวังว่าคงไม่ใช่อย่างที่คิด คนอื่นๆก็รู้สึกได้เหมือนกันจึงเอากุญแจผนึกออกมาเตรียมไว้และเปิดกระเป๋าเก็บเหรียญเพื่อเตรียมพร้อมเมื่อเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ก็มีแต่ภพที่ยืนเอ๋องงว่าเพิ่งมาถึงทำไมเครียดกันแล้ว
“มีอะไรหรือเปล่าครับ เครียดกันจัง” ภพถามเอกที่ยืนอยู่ใกล้ตนที่สุด
“ผมกลัวว่าเราจะเจอบอสของป่าพฤกษาพันปีนะสิ สงสัยมีคนไปปลุกมันเข้าตอนมันหลับอยู่แล้วโดนฆ่าตายมั้ง บอสถึงอาละวาดอยู่อย่างงี้จนครบ 5 วันถึงจะกลับไปนอนเหมือนเดิม” เอกตอบด้วยน้ำเสียงเครียดๆ เมื่อภพได้ยินเหงื่อก็ตกทันที พลางคิดว่าคงไม่ดวงซวยขนาดนั้นหรอก....มั้ง?
กลุ่มปาร์ตี้ ป่าพฤกษาพันปี พบเจอบอส คินเนดิส เลเวล 80 ธาตุ ไม้ แนะนำให้หนีค่ะเนื่องจากระดับห่างกันเกิน เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของท่าน
“โหยทำไมซื้อหวยไม่ถูกงี้มั่งว่ะ เวนเคยสู้กับไอ้ตัวนี้หรือเปล่า” ภพตะโกนถามเวนที่ระดับสูงที่สุด
“ไม่เคยครับรู้แค่ว่าต้องใช้คนระดับ 40 ขึ้นไป กว่า 20 คนถึงชนะมันได้” ภพเองก็ตอบด้วยสีหน้าเครียดจัด
“เราหนีเถอะ” ภพพูดได้แค่นั้นก็เห็นด้วย วิ่งหนีตอนนี้ยังดีกว่าโดนมันเจอตัวละกัน เพราะภพเห็นเงาตะคุ้มมาแต่ไกลเลย เมื่อภพออกวิ่งทุกคนก็วิ่งตาม แต่วิ่งได้เพียง 5 เมตรเท่านั้นภพก็ต้องหยุดเพราตอนนี้เบื่องหน้าภพมีกำแพงเถาวัลย์ดักอยู่และเริ่มขยายๆออกไปเรื่อยๆจนเชื่อมถึงกันเป็นวงกลมโดยมีบอส คินเนดิส ยืนอยู่จุดที่มันเชื่อมกัน ตอนนี้กลุ่มภพและเพื่อนโดนดักโดยสมบูรณ์
“พี่ภพหนูกลัว” โอลีฟพูดบอกกับภพด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“เราต้องรอดไปได้สิ ใช่มั๊ยเวน” ภพตะโกนถามเวนที่อยู่ห่างกับภพออกไปพอสมควร
“ใช่ โอลีฟไม่ต้องกังวลนะครับ”
“สุดท้ายก็ต้องสู้สินะ เฮ้อ สู้แค่ตาย เอาว๊ะ!!” เป็นเอกที่ตะโกนเรียกความฮึกเหิมของตัวเอง
“ไม่ตายสิ นายนี่น้าพูดเป็นลางไปได้ต้องชนะสิ ถึงแม้จะไม่มีโอกาสก็เหอะ” มลกล่าวว่าเอกไปนัยๆ
“ไม่มีข้อมูลมันเลย ต่างหูของพวกเราก็ไม่ละเอียดพอด้วย” เวนพูดออกมหลังจากวิ่งมาถึงจุดที่ ภพ เอก มล โอลีฟยืนอยู่
“ใช่ ลืมไปได้ไง ผมว่าของผมน่าจะได้ข้อมูลละเอียดอยู่” ภพพูดจบก็ปัดผมที่ปิดหูข้างซ้ายออกเผยให้เห็นต่างหูรูปหยดน้ำสีรุ้ง ถึงกับทำให้ทุกคนมองตาค้าง ภพไม่รอช้าเปิดหน้าต่างตรวจสอบมอนเตอร์ทันที
ภพฉีกยิ้มพึงพอใจเพราะข้อมูลที่ให้มาละเอียดมาก มีทั้งรูป บอกจุดตาย และจุดอ่อนทั้งหมด แม้แต่เลือดและมานา สมกับราคาจริงๆ น่าเสียดายที่ทักษะต้องเห็นด้วยตนเอง ต่างหูจึงจะทำการบันทึกไว้ให้
หน้าต่างตรวจสอบมอนเตอร์
ชื่อ คินเนดิส เลเวล 80 เผ่าพันธุ์ ไม้ยืนต้น
ธาตุ ไม้ สาย เวทย์มนต์
HP 110000/110000 MP 85000/85000
ลักษณะโดยทั่วไป เป็นมอนเตอร์ที่ร่างกายเป็นต้นไม้ ขนาด 7 คนโอบ สูง 20 เมตร มีกิ่งที่ใหญ่กว่าชาวบ้าน สองกิ่งเปรียบเสมือนมือ มีรากฝอยงอกออกมาจากรากแก้วขนาดใหญ่ที่มีเพียงสองรากเปรียบเสมือนขา บนหัวจะมีดอกไม้สีแดงสดอยู่หนึ่งดอกเมื่อดอกไม้บานออกเต็มที่จะปล่อยพลังทำลายแรงสูงออกมา สามารถใช้ใบไม้ทุกใบ กิ่งทุกกิ่งแม้แต่รากทุกรากแทนอาวุธได้ แพ้ธาตุไฟและน้ำแข็งอย่างรุนแรง จุดตายอยู่ตรงดอกไม้ขนาดใหญ่สีแดงบนหัว หากทำให้กลีบดอกไม้หลุดออกจากหัวได้ทั้งหมดจะตายในทันทีเพราะดอกไม้เปรียบเสมือนแหล่งพลังงานชีวิตของมันเลยทีเดียว ป้องกันทางกายภาพสูง แพ้ทางการโจมตีทางเวทย์มนต์
เมื่อภพอ่านข้อมูลของบอสคินเนดิสเสร็จก็ผลักหน้าต่างไปให้พวกเวนดู เมื่อเวน เอก มล และโอลีฟ เห็นเลือดอันมหาศาลก็อึ้ง พลางคิดว่าไอ้ตัวแบบนี้จะชนะมั๊ยเนี่ย แต่เมื่อเห็นจุดอ่อนถึงตายของมันสีหน้าก็ดีขึ้นนิดนึง
บอส คินเนดิส เลเวล 80 เตรียมจูโจม แนะนำให้หนี ทางเราเตือนแล้วนะค่ะ
“เอาว่ะเป็นไงเป็นกันก็แค่เกมไม่ตายจริงอยู่แล้ว” เอกตะโกนให้กำลังใจเพื่อนและภพ ก่อนจะหยิบกุญแจผนึกมอนเตอร์ที่เป็นสีฟ้าใสออกมา บิดตามเข็มนาฬิกา
“ช่วยหน่อยน่ะ Summon Ulligeter!!” สิ้นเสียงอัญเชิญ บริเวณที่เอกไขกุญแจก็เกิดลอยแยกของมิติ ก่อนจะมีลำแสงบางอย่างสีฟ้าพุ่งออกมา
“ใจร้อนชะมัดเลยนะนาย เฮ้พวกนายอย่าชักช้าตายเป็นตาย!!” มลหันหลังกลับไปพูดกับ เวน ภพ และโอลีฟ ก่อนจะหยิบกุญแจผนึกมอนเตอร์สีน้ำตาลออกมา
“Summon Stone Henge!!” เกิดเหตุการณ์เดียวกับเอกแต่ลำแสงที่พุ่งออกมาเป็นสีน้ำตาล
“เรายอมแพ้พวกนั้นไม่ได้นะเวน ป่ะโอลีฟหนูก็ช่วยสู้ด้วยนะ เราต้องชนะ” ภพพูดจบก็วิ่งไปยังที่เดียวกับเอกก่อนจะหยิบกุญแจอออกมาถึงสองดอก
“ไปค่ะพี่เวน หนูชักจะสนุกแล้วสิตอนนี้หนูไม่กลัวแล้ว” โอลีฟจับมือพี่ชายตนที่ยืนหน้าเอ๋อๆ ลากไปยังที่ๆ ภพ เอก มล ยืนอยู่
********************************---------------------------------*********************************-----------------------------------
ขอโทดรีดนะคร๊าฟฟฟ ตอนนี้กะจะเขียนฉากต่อสู้ แต่พล่ามมากไปหน่อยเลยหมดโควต้าหน้ากระดาษก่อนตอนหน้ามีแน่ๆ ขอคอมเม้นด้วยนะครับ ส่วนเรื่องคำผิด เมื่อครบ 10 ตอนเเล้วจะรีไรท์ให้ครับ
ตอบ คคห
คคห 38-ไรท์ลืมขอโทษครับจะแก้ให้อย่างด่วนพอดีไรท์มึนๆ
คคห 54-ไรท์แก้ให้เเล้วนะครับขอโทษที่ไรท์วางพล๊อตพลาดไม่ทันสังเกต
ความคิดเห็น