คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Main's..2
Main’s..2
กรี๊งงงงง งง งงง งงงง!!!!!
นาฬิกปลุกเจ้ากรรมแผดเสียงร้องเต็มที่แบบไม่ได้กลัวว่าบ้านข้างๆจะตื่นด้วยเลย!! = =’’
ผมเอื้อมมือไปกดปิดนาฬิกาแล้วได้แต่พรึมพรำ “งืม งืม” แล้วก็นอนต่ออีกสักครู่ แต่หลังจากนั้นพลันความคิดในหัวผมก็ทำให้ผมต้องตื่นขึ้นทำภารกิจส่วนตัวให้เสร็จเร็วที่สุด ไม่งั้นถ้าผมยังมัวชักช้า นอกจากจะไม่ได้เจอขวัญใจผมแล้ว ผมยังอาจโดนเจ้ากระต่ายแตกไล่ฆ่าอีกหลายวันเลยด้วย แค่คิดก็สยองรอแล้วครับ= =!!
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่าผมจำทำภารกิจทั้งหมดจนเสร็จ และก็พร้อมจะออกจากบ้าน แต่สิ่งที่ผมจะลืมไม่ได้เลยคือเจ้าป้ายเชียร์ที่ผมน่ะ ตั้งใจทำมันสุดๆไปเลยล่ะ^^’’
คิดได้เท่านั้นผมก็ยกมือขึ้นเพื่อดูนาฬิกา นี่เพิ่งจะตี5เอง ผมมีเวลาในการเดินทางไปหาซองมินตั้ง1ชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด ผมจึงใช้วิธีการเดินและนั่งรถประจำทางจะดีซะกว่าการเรียกแท็กซี่ ในเมื่อผมน่ะก็ไม่ได้รวยดังนั้นวิธีไหนจะประหยัดได้ก็ควรใช่มั้ยครับ
ผมเดินออกจากซอยทางเข้าบ้านเพื่อไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ที่ใกล้ที่สุด พอผมมาถึงไม่มีใครเลยครับนอกจากผม ก็แน่ล่ะครับเวลาแบบนี้ใครเค้าจะรีบออกมากัน แทนที่ผมจะได้นอนอย่างสบายใจเฉิบแต่ผมก็ต้องออกมาแต่เช้าแบบนี้ แต่คิดดูแล้วมันก็คุ้มนี่น่าถ้าผมจะได้เจอกับขวัญใจของผมน่ะ^^’’
คิดได้เท่านั้น เจ้ารถเมล์สายที่ผมจะต้องขึ้นก็มาเลยครับ 98 ช่างเป็นเลขคู่ที่ลงตัวจริงๆครับ ผมล่ะชอบจริงๆ^^’’
ผมขึ้นมานั่งบนรถเมล์ นี่ดีนะครับที่ยังพอมีผู้โดยสารบ้างแต่ก็ไม่มากเท่าช่วงกลางวันหรอกครับ ผมเลือกนั่งในที่ๆผมสามารถใช้ความคิดเพียงลำพังได้ ผมนั่งไปพลางก็คิดเรื่องราวต่างๆมากมายไปด้วย ผมคิดย้อนกลับไปเมื่อ 4 ปีที่แล้วที่ผมกับเจ้ากระต่ายแตกเจอกัน มีเรื่องราวต่างๆมากมายที่ผมกับเค้าทำด้วยกัน จนบางทีผมก็คิดว่า ผมรู้จักคนง่ายไปมั้ย?? แต่ไม่หรอกครับ เจ้านั่นน่ะดูไม่มีพิษมีภัยเลยสักนิด ผมว่าผมเลือกคบคนถูกแล้วครับ นี่ถ้าเจ้านั่นมาได้ยินความคิดผม สงสัยคงดีใจเป็นเจ้าเข้าหรืออาจจะเขินจนตัวม้วนเลยมั้งครับเนี่ย ฮ่าๆๆๆ ผมคิดไปยิ้มไปตามประสา ก่อนจะเปลี่ยนไปคิดเรื่องอื่นบ้าง เรื่องอื่นที่ว่าก็ไม่พ้นเรื่องของผู้ชาย5คนที่ทำให้ผมยิ้มและมีความสุขอยู่ทุกวันนี้แหล่ะครับ
ผมไล่ลำดับความคิดไปทีละคน เริ่มที่พี่เยซอง ผมก็ไม่รู้นะครับทั้งที่เค้าก็หน้าตาดีเสียงเพราะแต่ทำไมผมไม่เมนเค้านะ?? ผมไม่เคยมองว่าพี่เค้าไม่ดีเลย พี่เค้ามีความเป็นผู้นำสูงมากในความคิดผม แต่สงสัยนี่มั้งครับเลยทำให้ผมไม่เมนเค้าน่ะ (ไม่น่าเกี่ยวนะค่ะอึน!!)
ส่วนซีวอน ถึงเค้าจะอายุมากกว่าผม แต่ผมก็ไม่อยากจะเรียกเค้าว่าพี่นะครับ ไม่รู้ทำไมเวลาเรียกพี่ทีไร ผมรู้สึกทำใจไม่ได้ทุกที ซึ่งผมก็ไม่รู้เหตุผลเลย ซีวอนนี่เป็นคนที่เพอร์เฟคจนไม่ว่าใครๆก็อิจฉาเค้าน่ะครับ ขนาดผมยังอิจฉาเลยที่เค้าเกิดมาเพียบพร้อมขนาดนี้ จนบางทีผมก็คิดว่าเพอร์เฟคอยู่แล้วจะมาเป็นนักร้องให้เหนื่อยทำไม?? แต่คำตอบน่ะ คิดไปผมก็ไม่ได้หรอกครับก็เค้าไม่เคยรู้นี่ว่าผมน่ะถาม ฮ่าๆๆๆ ผมเคยคิดจะไปแอบรักซีวอนด้วยแหล่ะ ก็เพราะความเพอร์เฟคของเค้าน่ะ มันทำใจผมสั่นทุกที!! แต่แค่แอบรักไม่ได้เมนนะครับ ยังงัยผมก็มีเมนคนเดียว!!! ^__^
ส่วนคนต่อไปผมไม่ค่อยอยากจะคิดซักเท่าไหร่ ก็อย่างที่ผมบอกตอนแรก เค้าน่ะดูไม่เป็นมิตรแถมบางครั้งผมยังแอบเห็นเค้าทำสายตาดุดันไปให้เมนของผม แต่ทุกคนก็บอกว่าผมน่ะคิดมาก แต่ก็คงจริงแหล่ะครับ เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรให้ใครเดือดร้อนนี่น่า แถมหน้าตาเค้ายังดูดีมากๆด้วย ผมเคยได้ยินคนวงในเค้าพูดกันว่า อี ทงเฮน่ะมีเบื้องหลังที่ไม่มีใครสามารถรู้ได้ เพราะชีวิตเค้าลึกลับมากๆ อันที่จริงผมก็อยากรู้นะครับ แต่จะให้ผมเดินไปถามเค้าตรงๆเลยเค้าคงจะตอบแหล่ะครับ!! จากที่จะตอบเค้าอาจจะ”ต่อย”ผมกลับมาซะมากกว่า เอ้อ..ผมอยากจะบอกทุกคนจังว่าเวลาอี ทงเฮยิ้มน่ะ มันสามารถทำให้ทุกคนตายกันไปเลย!!!! รอยยิ้มเค้ามันสุดยอดมากครับแต่ไม่ได้มีให้เห็นบ่อยๆหรอกนะครับ ก็ตั้งแต่ผมเป็น Wishes มาน่ะ ผมเคยเห็นเค้ายิ้มแบบจริงใจสุดๆน่ะ นับครั้งได้เลย เพราะยิ้มส่วนใหญ่มันเป็นการฝืนยิ้มซะมากกว่า เพราะปากเค้ายิ้ม แต่ตาเค้าเศร้าชะมัด เหมือนมีเรื่องราวมากมายในใจ จนบางทีผมก็อยากจะถามๆเค้าออกไป แต่คงไม่มีวันนั้นหรอกครับ แต่ก็เหมือนเดิมครับผมไปบอกใคร ใครเค้าก็ว่าผมฟู้งซ่านตามเคย แต่ผมว่ามันจริงนะครับ
ส่วนคิม คิบอมน่ะ ผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากหรอกครับ รู้แค่ว่าเค้าเป็นนักเรียนนอกแล้วย้ายกลับมาที่เกาหลีเพราะพ่อแม่เค้าน่ะย้ายกลับมาทำธุรกิจที่นี่ เค้าเป็นคนนิ่งๆไม่ช่างพูด แต่เวลาพูดทีก็เหมือนโดนฉึกเข้าไปเลยทีเดียว แต่เค้าก็ยังดีกว่าทงเฮนะครับ เค้ายิ้มง่ายกว่าทงเฮนิดหน่อยแถมพูดมากกว่าทงเฮด้วย ผมจึงคิดว่าเค้าดีกว่า ฮ่าๆๆๆ
คนนี้คงไม่ต้องให้ผมพูดอะไรมากใช่มั้ยครับเพราะไม่ว่าจะยังงัยผมก็ต้องบอกว่าเค้าดูดีและสมบูรณ์แบบที่สุด คยูฮยอนน่ะเค้าเป็นคนที่ผมคิดว่าจิตใจดีคนหนึ่งเลยครับ เค้ามักจะยิ้มให้แฟนคลับเสมอและมักจะโบกมือทักทายแฟนคลับด้วย เค้าเป็นคนยิ้มเก่งเสียงเพราะหุ่นดีเพอร์เฟคบ้านรวยตาสวยจมูกโด่ง บลา บลา...โอ่ยให้ผมพูดกี่ทีก็วกกลับที่เดิมครับ ก็ผมน่ะ เมนเค้านี่ครับ
ผมคิดได้เท่านั้นก็ต้องลงจากรถแล้วครับเพราะตอนนี้ผมมาถึงเป้าหมายแล้ว ผมเดินไปตามทางด้านหน้าบริษัทก่อนจะเห็นซองมินยืนกวักมือเรียกผมอยู่ ผมจึงรีบก้าวเท้ายาวๆเพื่อไปหาซองมินในทันที
“รอนานมั้ย”ผมรีบถามเค้าทันทีก่อนที่เค้าจะถามผมซะก่อน
“ไม่อ่า”เค้าตอบแล้วทำท่าค้นหาอะไรบางอย่างในกระเป๋าจนในที่สุดเค้าก็หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมา
“นี่ฮยอคแจ นายรู้ตารางงานวันนี้ยังเนี่ย?”
“ก็พอรู้มาบ้างแต่แค่คร่าวๆน่ะ”ผมตอบเค้ากลับไป
“นายนี่มันจริงๆเลยนะ วันนี้ตั้งแต่8โมง ถึง บ่าย2 มีอัดรายการที่SBS แต่นายรู้อะไรมั้ยว่าเค้าเปลี่ยนแปลงกติกาการเข้าร่วมสนุกน่ะ”
“อ้าวหรอ ฉันไม่รู้น่ะแค่อ่านมาคร่าวๆเท่านั้น แล้วเค้าว่างัยมั่งอ่า?”ผมถามเค้ากลับทันทีด้วยความอยากรู้
“จาเดิมที่แค่ให้แฟนคลับเข้าไปร่วมดูการอัดรายการ แต่ตอนนี้เค้าเปลี่ยนใหม่ให้ในช่วงเล่นเกมส์ จะให้Wisher จับฉลากชื่อแฟนคลับที่ได้เข้าไปข้างในขึ้นมาคนละชื่องัยล่ะ เจ้าไก่ฟุ้ง!! และที่สำคัญใครจับได้ใครก็จะต้องเป็นคู่เล่นเกมส์กับคนนั้นด้วย!!!!!!!!!”เค้าตอบผมแล้วทำท่าเพ้อสุดๆ ถึงผมไม่ถามก็พอจะรู้ครับว่าเค้าคิดอะไรอยู่ เพราะความคิดเค้ากับผมน่ะ มันไม่ได้ต่างกันมากเลย ก็ในเมื่อเราเมนเดียวกัน แต่อี ฮยอคแจ คนนี้ไม่ยอมหรอก!!!! หึ!!
“หรอ งั้นก็ดีสิ่ คยูฮยอนจะได้คู่กับฉันงัย ฮ่าๆๆๆ”
“ไก่ฟุ้งก็ยังคงเป็นไก่ฟุ้งวันยังค่ำ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง!!! คยูฮยอนน่ะของฉันย่ะ!!! ฝันไปเหอะนายน่ะ ไปคู่กับพี่เยซองไป๊!!!”
“ไม่!!! คอยดูล่ะกัน!!! ยังงัยคยูฮยอนก็ต้องจับได้ฉัน!! ฮ่าๆๆๆ”ผมหัวเราะตอบเค้ากลับไป จนในที่สุดความคิดของผมก็หยุดฉับลงทันที เมื่อบรรดาหนุ่มๆเดินออกมาจากบริษัทเพื่อก้าวไปขึ้นรถตู้เพื่อไปสถานที่ถ่ายทำรายการ ผมกับซองมินไม่รอช้า วิ่งอย่างรวดเร็วไปที่รถของที่บ้านซองมินทันที วันนี้ซองมินให้คุณพ่อมารอรับไปส่งที่สตูถ่ายรการน่ะครับ เพราะเค้ากลัวว่าถ้าไม่ไม่ทัน1ใน100คนแรกจะไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ ผมวิ่งขึ้นรถอย่างรวดเร็ว โชคดีที่เรามาถึงที่สตูก่อนคนอื่นนิดหน่อย ผมกับเค้าจึงทันที่จะลงทะเบียนพอดี ผมได้หมายเลข98 ส่วนซองมินได้99 พอดีเลยครับเกือบไปนิดเดียวเอง ผมรู้สึกขอบคุณซองมินมากๆที่ทำให้เรามาทันในวันนี้ ไม่งั้นผมคงเศร้าเป็นไก่หงอยเหี่ยวเฉาไปหลายวันเลยล่ะครับ ถ้าผมอดเป็น1ใน100ที่จะมีสิทธิ์ในวันนี้
พอถึงเวลที่กำหนดเจ้าหน้าที่ก็เปิดประตูให้แฟนคลับเข้าไปนั่งรอกันอย่างเป็นระเบียบ เพียงไม่กี่นาทีเหล่าหนุ่มๆก็เดินออกมาประจำที่ของตนพร้อมด้วยพิธีกรหนุ่มสุดโด่งดัง คุณ”คัง โฮดัง”เจ้าเดิมนั่นแหล่ะครับ และเสียงกรี้ดมากมายก็ตามมาจนถึงช่วงเวลาที่จะเริ่มถ่ายจริงๆแฟนคลับทุกคนต่างก็ทำตามข้อปฏิบัติที่ได้ตกลงไว้กับทีมงานอย่างเรียบร้อย
ในระหว่างถ่ายทำคุณพิธีกรคังถามคำถามมากมายกับศิลปินตั้งแต่เรื่องของเพลงไปจนถึงเรื่องส่วนตัวมากมาย ส่วนตัวศิลปินเองก็ตอบคำถามได้เป็นอย่างดีตามที่ได้วางสคลิปไว้และยิ่งไปกว่านั้นก็มีการโบกมือและหันมายิ้มทักทายแฟนคลับด้วย
“ซองมินแกเห็นมั้ย เมื่อกี้คยูฮยอนยิ้มให้ฉันด้วยล่ะ^^’”
“เจ้าบ้า!!! เค้าก็ยิ้มให้ทุกคนงัย ฉันก็ได้ ไอ่ไก่ฟุ้ง เลิกฟุ้งสักที!!!”เค้าตอบผมกลับมาแบบทุกที แต่ผมเห็นจริงๆนี่ครับ ใครไม่เชื่อผม ผมก็ไม่สนหรอกครับ ต่อให้ใครจะมองว่าผมเข้าข้างตัวเองก็เอาครับ ก็เค้ายิ้มให้ผมจริงๆนี่น่า= =!!
คิดได้เท่านั้นท่านโปรดิวเซอร์ก็สั่งพักแล้วครับ ระหว่างนั้น Wisher ก็เดินเข้าไปยังห้องด้านหลังเพื่อทำการพักอาจจะเติมแป้งเมคอัพ หรืออาจจะหาไรกินกันตามประสา
ณ ห้องพัก
“พี่ๆๆ พี่ครับ!!! ฮ่าๆๆๆ”คยูฮยอนพูดแบบนั้น พร้อมเขย่าแขนเยซองที ซีวอนที จนคนเป็นพี่ทั้ง2 ต้องหันมาถามอย่างอดไม่ได้
“อะไรของแกเนี่ยห้ะ?? ผีเข้าอีกหรืองัยกัน เรียกฉันสองคนแล้วก็หัวเราะคนเดียว ไอ่บ้า!!!”เยซองเป็นฝ่ายพูดออกมาก่อน
“นั่นดิ่ เป็นบ้าอะไร หรือว่าแกมีอะไรห้ะ?”ซีวอนถามออกมาบ้าง ส่วนคนถูกถามก็เอาแต่ยิ้มให้ก่อนจะพูดออกมาบ้าง
“คนรักของผม..คนรักของผม เค้าอยู่ที่นี่ด้วยครับ!!! ^^”พูดตอบความสงสัยของพี่ชายสองคน แต่กลับเรียกสายตาจากพี่ร่วมวงอีกสองคนได้เป็นอย่างดี
“หะ ห๊า?? คนไหนว่ะ? พี่ทีมงานหรอ หรือว่าพี่สไตลิส??”ซีวอนด้วยความอยากรู้รีบถามคำถามออกมาในทันที
“นั่นดิ่ คนไหนว่ะบอกพวกฉันมาเลย!!!!”เยซองก็อยากรู้ไม่แพ้กันเร่งซ้ำเพื่อให้น้องเล็กรีบไขความกระจ่างในทันที
คยูฮยอนไม่ได้ตอบอะไรออกมา ก่อนจะเดินไปจูงมือพี่ชายขี้สงสัยสองคนให้ตามมา แต่ไม่วายเอ่ยเรียกพี่ร่วมวงอีกสองคนที่อยู่ตรงนั้นให้ตามมาด้วย
“คิบอม ทงเฮ มาสิ่ ฉันอยากให้พวกนายรู้จักกับคนรักของฉัน!!!!”คนฟังไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เดินตามคำชวนของคนชวนเท่านั้น
คยูฮยอนพาตัวเองและพี่ๆร่วมวงมายืนตรงมุมของสตูที่ใช้ถ่ายทำ เพื่อไม่ให้เป็นการปรากฏตัวที่โจ่งแจ้ง เค้าจึงเลิกมายืนบริเวณนี้
“คนไหนว่ะ?? มีเยอะแยะไปหมด รีบๆบอกมาสิ่ อยากรู้ใจจะขาดแล้วฉันเนี่ย!!!”เยซองเร่งน้องอีกครั้งเมื่อคนพามามัวแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ไม่พูดหรือทำอะไรสักที
“เค้าอยู่นั่นงัยครับ ตรงนั้นอ่า คนที่ตัวเล็กๆน่ะครับ คนที่มีหมายเลข98 งัยพี่!!! นั่นแหล่ะครับ คนรักของผม”คยูฮยอนชี้มือออกไปยังเป้าหมายและตามด้วยสายตาของพี่ๆอีก4คู่
“หะ เห้ย!! น่ะ..นี่แกรักกับแฟนคลับเรางั้นหรอ??”เยซองด้วยความตกใจถามออกมาในที่สุดด้วยสีหน้าไม่น่าเชื่อ
“ก็ใช่น่ะสิ่ครับพี่”คนตอบได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความเขิน จนเมื่อคำถามจากพี่ร่วมวงถามขึ้นก็ทำให้เค้าหุบยิ้มในทันที
“เค้าชื่ออะไรล่ะ??”คิม คิบอม รุ่นพี่ร่วมวงผู้ที่ไม่ค่อยจะปริปากพูดไรมากนัก ถามขึ้นทันที
“ผมก็ไม่รู้!!!!”คำตอบจากปากคยูฮยอนแทบจะทำซีวอนอ้าปากค้าง
“ไอ่บ้า แล้วแกจะบอกว่าเค้าเป็นคนรักแกเนี่ยนะ!!!!”ซีวอนยังคงถามออกมาต่อเนื่อง
“อ้าว ก็ผมชอบเค้านี่ ผมเห็นเค้าตั้งแต่วันแรกที่เราเดบิวต์แล้ว แล้วเค้าก็เมนผมด้วย ผมยังไม่เคยเห็นเค้ามองพี่คนอื่นเลย จนวันนี้เค้าก็ยังเมนผมอยู่ ไม่เชื่อพี่ก็ดูสิ่!!!”คยูฮยอนตอบกลับบ้าง
“เหอะ!!! ประสาท!!!!”ไม่ใช่ใคร แต่กลับเป็นทงเฮ ที่นานๆจะเอ่ยอะไรออกมาบ้างแบบไม่ต้องมีใครบังคับ และคำพูดของทงเฮก็เรียกสายตาจากสมาชิกได้เป็นอย่างดี
“นั่นดิ่ว่ะ ประสาท คนรักบ้าอะไร เค้ายังไม่รู้เลยมั้งว่าแกรักเค้า แล้วเค้าก็เป็นแค่แฟนคลับ แกจะรู้ได้งัยว่าเค้ารักแกแบบที่แกรักเค้าน่ะ แล้วอีกอย่าง เรากับเค้ามันต่างกันนะ!!!!”เป็นท่านลีดเดอร์บ้างที่พูดออกมา ไม่ใช่เพราะอิจฉาหรืออะไร แต่เพียงแค่ห่วงน้องเล็กของวงเท่านั้น ความรักแบบนี้เกิดยากจะตายไป ไม่ใช่ว่าเค้าไม่รู้ เค้าน่ะรู้ดีกว่าใครเลย จึงได้เตือนออกมาแบบนั้น
“ผมไม่สนหรอกครับ ยังงัยวันนี้ผมก็จะต้องรู้ชื่อเค้าให้ได้ ไม่เชื่อพี่ก็คอยดู!!! ผมเอาจริงนะพี่!!! ผมจะทำให้เค้าขึ้นมาเล่นเกมคู่กับผมให้ได้!!!!”คยูฮยอนพูดออกมาพร้อมทำท่ามาดมั่น ทำได้เท่านั้นพี่ทีมงานก็เดินมาตามบอกหมดเวลาพักแล้ว ให้ไปถ่ายต่อ ในเทคถัดไปจะเป็นช่วงจับหมายเลขแฟนคลับขึ้นมาเล่นเกมส์ เมมเบอร์ทุกคนก็เดินกลับไปยังห้องที่เดินมาเมื่อสักครู่ แต่เป็นทงเฮที่ยังยืนอยู่ที่นั้นก่อนจะพรึมพรำกับตัวเองออกมา
“หึ!! คนนั้นงั้นหรอ คนรักของแก!!! สงสัยฉันจะได้"ของเล่นใหม่"ซะแล้ว โจว คยูฮยอน”พูดจบก็แสยะยิ้มเย็นออกมาก่อนจะมองบุคคลที่เพิ่งถูกตนเรียกว่า”ของเล่นชิ้นใหม่”เมื่อสักครู่ และเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่”ของเล่น”ชิ้นนั้นหันมาสบตากับเค้าพอดี แล้วจึงรีบเดินตามคนอื่นๆไปยังห้องเดิม
ทางด้านฮยอคแจเมื่อเห็นว่าตนเห็นใครจึงรีบสะกิดเรียกซองมินให้หันมาดูตามเค้าบ้าง
“ซองมิน นั่นมันทงเฮนี่น่า ดูสิ่นั่นงัย!!!”
“อะไรของแก ไม่เห็นจะมีใครเลย ไก่ฟุ้งต่าเซ่อ นอกจากจะเพ้อเจ้อแล้วยังสายตาไม่ดีอีกไม่เห็นจะมีใครเลย”ซองมินหันไปดูตามที่ฮยอคแจว่า ก่อนจะพูดออกมาตามที่เห็น
“แต่ฉันเห็นนี่น่า ว่าอี ทงเฮน่ะยืนอยู่ตรงนั้น แถมถ้ามองไม่ผิด เค้ายิ้มแปลกๆด้วย”ผมพูดออกไปตามที่ผมเห็นจริงๆ ผมว่าตาผมไม่ได้ฝาดนะครับ แต่ทำไมเค้าไม่เชื่อผมล่ะ แต่ก็ช่างเหอะครับ แต่สิ่งที่ผมสงสัยคือ ทำไมเค้าถึงยิ้มแปลกๆแบบนั้นมาทางผมล่ะ ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเอง ผมว่าเค้ายิ้มมาทางผมจริงๆ แต่รอยยิ้มแบบนั้นมันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีเลยสักนิด แต่กลับรู้สึกกลัวมากกว่า
“นี่ฮยอกแจ แกจะบ้าหรองัย คนอย่างทงเฮเนี่ยนะจะยิ้ม ยิ้มได้ทีนึงก็บ้าแล้ว!!!!! เอ๊ะ!!!..หรือว่าแกจะเมนทงเฮแล้ว ว้าววว ดีใจจังเลย คยูฮยอนจะได้เป็นของฉันแต่เพียงผู้เดียว!!! ฮ่าๆๆๆ”
“จะบ้าหรอ ฉันไม่เคยพูดว่าเปลี่ยนเมนเลยนะ ยังงัยฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยน!!!!!”ผมตอบเค้ากลับในทันที จะบ้าหรองัยครับ ผมเมนคยูฮยอนมาตั้งกี่ปีจะให้ผมเปลี่ยนเมนเนี่ยนะ มันไม่มีทางหรอกครับ ยากจะตาย!!!!!!! เถียงกันได้เท่านั้นWisher ก็เดินออกมาประจำที่เดิม และก็มีพี่ทีมงานเดินมาอธิบายรายละเอียดคร่าวๆกับWisher และพวกเรา Wishes จนเป็นที่เข้าใจเหมือนกันทุกคนนั่นแหล่ะครับจึงเริ่มถ่าย
ตอนนี้ผมกับซองมินตื่นเต้นมากเลยครับ ทำไมน่ะหรอ ก็ช่วงต่อไปเค้าจะจับฉลากหมายเลขแฟนคลับขึ้นไปจับคู่เล่นเกมกับศิลปินแล้วงัยครับ จะไม่ให้ผมตื่นเต้นได้งัย ผมรอเวลานี้มานานนะครับ และแล้วท่านโปรดิวเซอร์ก็สั่งถ่ายต่อทันที และเมื่อเริ่มถ่ายทุกคนต่างก็มีสีหน้าไม่แพ้กันคือลุ้นจนตัวโก่ง
“อ่า..และแล้วช่วงเวลาที่รอคอยก็มาถึงนะครับ เนื่องจากนี่คือเทปพิเศษสำหรับWish และแฟนคลับ ดังนั้นวันนี้เราจะให้Wish จับฉลากหมายเลขแฟนคลับขึ้นมาเล่นเกมด้วยนะครับ เริ่มที่เยซองก่อนเลย”คุณพิธีกรพูดเปิดช่วงก่อนจะบอกให้พี่เยซองจับฉลากทันที โดยกล่องฉลากมีพี่ทีมงานเดินนำเข้ามาวางตรงกลางเลย และแล้วพี่เยซองก็ลุกขึ้นมาจับ ในระหว่างนั้นแฟนคลับหลายคนต่างก็นั่งลุ้นและภาวนาขอให้ตนได้เป็น1 ในผู้โชคดี พอพี่เยซองจับเสร็จก็ตามมาด้วยซีวอน ทงเฮ คิบอม ก่อนจะจบที่คยูฮยอน
และแล้วเวลาที่ยิ่งตื่นเต้นกว่าการจับก็มาถึงเมือคุณพิธีกรบอกให้เมมเบอร์แต่ละคนค่อยๆเปิดฉลากออกดู โดยพี่เยซองเปิดและหันออกมาก่อนแล้วจึงตามด้วยเมมเบอร์ที่เหลือ บรรดาแฟนคลับต่างก็มองไปที่เบอร์ในมือเมนของตนอย่างใจจดใจจ่อ และแล้วคุณพืธีกรก็สรุปให้เสร็จสรรพ
“อ่าเยซองได้หมายเลข15 ซีวอนได้หมายเลข32 ทงเฮได้หมายเลข98 คิบอมได้หมายเลข99 และคยูฮยอนได้หมายเลข77”
พอคุณพิธีกรพูดเสร็จแฟนคลับที่เป็นผู้โชคดีแต่ละคนก็เดินออกมาทางที่พี่ทีมงานรออยู่และ2ใน5คนนั้นมันมีชื่อผมกับซองมินด้วย แต่!!! ทำไมคยูฮยอนไม่จับได้ผมล่ะ ผมเสียใจนะเนี่ย!!! แต่ก็เอาเถอะครับไหนๆก็ได้ขึ้นไปแล้วยังงัยก็ได้ใกล้กันกว่าทุกครั้งน่า ผมคิดได้เช่นนั้นพี่ทีมงานก็พาแต่ละคนมายืนประจำที่แล้วครับ โดยแต่ละคู่ก็ทำการทักทายกันตามประสา
ผมก้าวมายืนข้างๆทงเฮแล้วหันมายิ้มให้เค้าทีนึงแต่ก็เท่านั้นแหล่ะครับเพราะผมรู้ว่าถึงยังงัยเค้าก็ไม่แสดงอะไรออกมาอยู่ดี แต่ผมอยากยิ้มนี่น่า^^ แต่ความคิดของผมก็หยุดกึก!!! เมือคนที่ผมแอบนินทาอยู่ในใจเค้าหันมาถามประโยคกับผม
“ชื่อ?” เค้าถามผมแค่นั้น ไม่รู้ว่าผมเป็นคนคิดช้าหรือว่าไม่แตกฉานด้านภาษากันนะครับ ผมถึงได้ตอบเค้ากลับไปในทันทีที่ประมวลผลเสร็จ
“ชื่อ?? ชื่อทำไมหรอครับ??”ผมตอบเค้าไปในแบบที่ผมเข้าใจทันที ก็ผมไม่รู้นี่ครับว่าชื่อทำไม เท่านั้นแหล่ะครับ พอผมพูดจบเค้าก็ชักสีหน้าใส่ผมก่อนจะถามกลับมาอีกครั้ง
“ชื่ออะไร? นายน่ะ”อ๋อ...ผมเข้าใจแล้วครับ ที่แท้เค้าถามชื่อผมนี่เอง ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ชื่อ ขึ้นมาเฉยๆน่ะ ผมก็สงสัยเป็นนะครับแต่ก็ตอบเค้าไป
“ฮะ..ฮฺยอจแจ..อี ฮยอคแจครับ”ผมตอบเค้าแบบสุภาพมากๆ แถมยิ้มให้เค้าอีกทีนึงด้วย แต่ก็เหมือนเดิมแต่ดีกว่าตรงที่เค้ารับคำผม
“อืม ฮยอคแจ งั้นหรอ”แค่นั้นแล้วผมก็แอบเห็นเค้ายิ้มแปลกๆแบบนั้นอีกแล้ว แต่ผมก็ได้แต่สงสัยในใจนะครับ ใครจะไปกล้าถามกันล่ะ ทางด้านซองมินเองก็ดูจะมีความสุข(??)มากกว่าผมล่ะมั้งครับ ใช่ว่าผมไม่ดีใจนะครับที่ได้คู่เค้า เพียงแต่ผมไม่เมนน่ะ คุณเข้าใจกันใช่มั้ยครับ??^^ และแล้วเสียงคุณพิธีกรก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อบอกว่าทักทายกันพอแล้วต่อไปจะเป็นการเล่นเกมของรายการ ผมล่ะตื่นเต้นจริงๆเลย อยากเล่นใจจะขาด ฮ่าๆๆๆๆ แต่ถ้าเป็นคยูฮยอนผมอาจจะดีใจกว่านี้มาก ก็ผมน่ะ “เมนโจว คยูฮยอน”นี่ครับ
จากใจค่ะ.*
ขอบคุณทุกผู้ชมและคนเม้นนะค่ะ ขอบคุณจริงๆ ไม่รู้ว่าชอบกันมั้ยแต่ยังงัยก็ฝากด้วยถ้ามีอะไรตรงไหนต้องปรับปรุงแก้ไขเม้นได้เลยค่ะ จะได้เอามาปรับปรุง^^
ฟิคเรื่องนี้เรื่องแรกยังงัยก็ฝากด้วยค่ะ จะมาอัพให้บ่อยค่ะ สัญญาเลย^^ แล้วก็ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ติดตามด้วยนะค่ะ^^
ความคิดเห็น