ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ต้นเหตุของเรื่อง
"เคียวย้าาาาา"
เสียงเเบบนี้ วิธีการเรียกเเบบนี้ไม่ต้องบอกพวกสาวกD18 ก้อคงรุกันดีสินะ ใช่เเล้วเปนเสียงเรียกของบอสเเห่งคาบัคโลเน่ เเฟมิลี่
คาบัคโลเน่ ดีโน่หรือม้าพยศ ดีโน่ที่ทุกคนรุจักกันไงล่ะ
ตุ๊บ!!
คงรุกันใช่มั้ย ว่านี่เสียงอะไร อืม...นี่คือเสียงที่ยืนยันถึงความซุ่มซ่ามของดีโน่ คาบัคโลเน่ ม้าซุ่มซ่ามเมื่อไม่มีลูกน้อง เเถมเปนโชคดี(หรือร้าย)ที่ดันไปล้มหน้าห้องกรรมการคุมกฏเเห่งนามิโมริ
ฮิบาริ เคียวยะ
ครืด~
เสียงเปิดประตูห้องกรรมการคุมกฏ เผยให้เห็นเด็กหนุ่มหน้าสวยในชุดนักเรียน ที่ปลายสายตามามองร่างสูงที่นอนกองอยุบนพื้น ก่อนเอ่ยถาม
"มาทำอะไรมิทราบ"
"ฉันก้อมาหา..."
ดีโน่ไม่ทันที่จะพูดจบประโยค ก้อมีเสียงดังออกมาจากห้องกรรมการคุมกฏที่ฮิบาริเพิ่งจะเปิดประตู
"เคียวยะ ใครมางั้นหรอ"
เสียงของบุคคลที่สามดังขึ้น เเละชื่อที่บุคคลนั้นเรียกทำให้ดีโน่หูผึ่ง
เรียกว่าเคียวยะงั้นหรอ? ทำไมเคียวยะถึงยอมให้เรียกล่ะ ทั้งๆที่ไม่ชอบให้คนอื่นเรียกชื่อของตัวเองเเท้ๆ
"ป่าวนี่ ไม่มีไร"
"เคียวยะ ในห้องน่ะใครหรอ"
ดีโน่ถามด้วยความอยากรุ ในขณะที่ค่อยๆดันตัวเองลุกจากพื้นเเละเงียบราวกับไม่ต้องการได้ยินเสียงใดนอกจากคำตอบของร่างบางตรงหน้า
"ฉัน ยูกิยะเปน'เเฟน'ของเคียวยะน่ะ"
ยูกิยะพูดก่อนจะเดินออกมาจากห้องเเละเเนะนำตัวให้ดีโน่ได้รุจักอย่างเปนทางการ
"ยูกิยะ ส่วนนามสกุลผมคิดว่าคุณคงไม่ต้องการรุหรอกนะครับ"
ชายหนุ่มผิวขาวรูปร่างหน้าตาน่ารัก ผมสีเเดงสดใส นัยตาสีส้มประกายเเดง รวมทั้งความสูงที่ประมาณ 170 นี่ทำให้เขาคนนี้ดูทั้งเท่เเละน่ารักเลยทีเดียว
ยูกิยะพูดด้วยน้ำเสียงที่สดใส พลางยิ้มไปให้ดีโน่
"ไม่ได้ถาม"
ดีโน่พูดเสียงเเข็งก้มหน้ามองพื้น ก่อนตวัดสายตาที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจกับการกระทำของยูกิยะ เเต่ยูกิยะก้อยังยิ้มอย่างไม่รุร้อนรุหนาว
"ยูยะ เข้าไปในห้อง"
เสียงเรียบที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ของฮิบาริดังขึ้น พลางมองไปทางยูกิยะอย่างบังคับ
"โอเคๆ รีบๆเข้ามานะ'ที่รัก'"
ยูกิยะที่กำลังก้าวเข้าห้องกรรมการคุมกฏหันมาพูดกับฮิบาริเเละจงใจเน้นคำว่า'ที่รัก'ให้ดีโน่ได้ยินชัดๆ เเละเยียดยิ้มไปให้ดีโน่ก่อนเดินเข้าห้องไป
ยูกิยะปิดประตูห้องกรรมการคุมกฏเเล้ว ภายนอกจึงเหลือเพียงดีโน่เเละฮิบาริเพียง 2คนเท่านั้น
"คนๆนั้นใครกันน่ะ เคียวยะ"
ร่างสูงถามขึ้นเพื่อทำลายความเงียบที่เริ่มก่อตัวขึ้น
"ยูยะก้อพูดเเล้วนี่"
"ฉันไม่เชื่อ!! เคียวยะบอกสิ ความจริงคืออะไร!!"
"ฟังให้ดีๆ จะพูดเพียงครั้งเดียว..."
"..."
"ยูยะเปน'เเฟน'ฉัน"
ร่างบางพูดเสียงปกติ ทั้งสีหน้า ท่าทาง เเละอารมณ์ทุกอย่างดูปกติ เเต่คำพูดนั้น คำพูดที่ฟังดูปกตินั้นกลับมีพิษร้ายทำลายหัวใจของดีโน่ให้ไม่เหลือชิ้นดี!!
คำพูดนั้นเปรียบเหมือนใบมีดเเหลมคมที่ค่อยๆกรีดเเทงหัวใจ
ฮิบาริเหลือบมองดีโน่อยุบ้าง ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าห้อง เเต่ไม่ทันที่เขาจะได้จับลูกบิดประตู ตัวเขาก้อเหมือนถูกเหวี่ยงด้วยมือเพียงข้างเดียวของร่างสูง
------------------------------------------------------------------------------------------------
80%
ไว้มาเเต่งต่อครับ ผมโคตรเมื่อยมือเลย
ก่อนจะประกบปากเข้ากับร่างบางอย่างรวดเร็ว
ลิ้นชื้นๆของดีโน่ตวัดเข้าในโพล่งปากร่างบาง เเละประกบปากหาความหวานภายในปากของร่างบางต่อไปเรื่อยๆ ก่อนจะผละออก
"เเฮ่กๆ"
เสียงหอบกระเส่าของร่างบางดังขาดเปนห้วงๆ ก่องจะทรุดลงกับพื้นอย่างอ่อนเเรง
"เเค่นี้ทรุดหรอ ไม่เคยกับไอ้หมอนั่นรึไง"
น้ำเสียงเย้ยหยันดังออกจากปากของร่างสูงพลางเลียริมฝีปากตัวเอง ถ้าในสายตาคนอื่นเขาคนนี้คงดูเท่ไม่น้อย เเต่ในสายตาของร่างบางเเล้วกลับดูน่ากลัวเเละครวออกห่างจากคนๆนี้ให้เร็วที่สุด!!
ดีโน่ลงนั้งยอให้ใบหน้าของเขาเเละร่างบางเท่ากัน ก่อนจะกระซิบข้างหู
"ฉันไม่ยอมให้นายกับหมอนั่นหรอก"
ดีโน่พูดก่อนจะเดินจากไป...
ร่างบางยังคงนั่งอยุตรงนั้น นั่งเช็ดริมฝีปากของเขาที่เคยถูกครอบครองไป หยาดพิรุณสีใส ค่อยๆปริ่มก่อนริมไหลออกจากนัยตาคู่สวยทั้ง 2ข้างอย่างเสียใจ
ทำไมล่ะ... ทำไม ทั้งๆที่ฉันอยากให้นายได้เจอคนที่ดีกว่าฉัน คนที่นายคิดว่าใช่กว่าฉัน เเล้วทำไมนายถึงทำเเบบนี้ล่ะ...
ฝ่ายดีโน่ ที่เดินออกไปจากโรงเรียนด้วยความสับสนในการกระทำของตนเอง ทำไมเขาต้องทำเเบบนั้นนะ?
ดีโน่เดินมาตามทางถนน โดยที่เขาไม่รุเลยว่า...
...นั่นอาจเปนครั้งสุดท้ายที่เขาได้มาที่นี่เเล้วก้อได้
"ระวัง!!!"
เเสงสีขาวส่องเข้าที่ดวงตาของเขาทำให้ไม่อาจมองเห็นสิ่งที่พุ่งมาหาเขาด้วยความเร็วสูง ก่อนรถคันนั้นจะชนเข้าที่ดีโน่
'ถ้าฉันรุว่า ฉันจะได้พบนายเปนครั้งสุดท้าย ฉันจะบอกรักนาย เคียวยะ...'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น