ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เปลี่ยนไป...(ใจไม่ถึง อย่าอ่าน)
ถมขาวคร้าบ...^O^
"อื้อ...!"
เสียงกระเส่าดังออกจากปากเล็กๆของฮิบาริ เคียวยะ ที่พยายามขัดขืนการกระทำของดีโน่ ซึ่งในตอนนี้ เขาเปลี่ยนไป...
บุคคลคนนี้ ไม่ใช่ดีโน่ที่เขารุจัก!
บุคคลคนนี้ เปนเพียงคนอื่นที่ยืมใบหน้าเเละน้ำเสียงของดีโน่มาใช้!
ทั้งๆที่รุว่าบุคคลนี้ไม่ใช่ดีโน่คนเดิม เเต่ทำไมเราถึงขัดขืนเเละปฏิเสธไม่ได้นะ ทำไมกัน!
"หึ! ขัดขืนไปก้อปล่าวประโยค"
น้ำเสียงที่ดูเย้ยหยันดังออกจากปากของดีโน่ ที่พูดเหมือนสมเพชเขาอย่างนั้น
ดีโน่ ถ้าเปนนาย...
ถ้าเปนนาย คนที่ฉันรุจัก...
ถ้าเปนนายคนเดิม...
นายคงไม่พูด ไม่ทำเเบบนี้กับฉันใช่มั้ย...?
ดีโน่ผละออกจากตัวฮิบาริก่อนจะให้ฮิบารินั่งลงบนพื้น
"ยังไม่พอ..."
"..."
"ใช้ปากช่วยสิ"
ดีโน่เอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติ
ฮิบาริยังคงลังเลกับทำพูดของดีโน่ จึงไม่กล้าทำตามที่ร่างสูงบอก เเต่...ตั้งเเต่เมื่อไหร่กันนะ ที่เขาสะกดคำว่า กลัว เปน
เขาจะไม่มีความกลัวนี่เลย หากว่า คนตรงหน้าเขายังเปนคนเดิม เปนคนที่ซุ่มซ่าม อ่อนโยน เปนนภาที่โอบอุ้มทุกสิ่งด้วยความรัก
"ว่าไง"
ดีโน่ถามอีกครั้ง พลางยิ้มที่มุมปากราวกับรุว่า ฮิบาริจะตอบอย่างไร
ฮิบาริที่เหมือนกับไร้ทางเลือก ไร้ทางให้หนี ทำได้เพียง...ทำตามที่ดีโน่สั่งเท่านั้น
ฮิบาริค่อยๆเลื่อนมือไปปลดซิป ริมฝีปากเรียวบางค่อยเลื่อนเเตะเเก่นกายนั้น ก่อนจะต้องโลมเลียอย่างจำใจ หยาดน้ำตาที่กำลังจะไหลรินลงมานั้น เขาต้องเก็บอย่างยากลำบาก ในมราจริงเขาครวจะปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาด้วยซ้ำ หากเเต่ เขาไม่อยากให้คนๆนี้เห็นเขา ในมุมอ่อนเเอ
"หึ ก้อใช้ได้นี่..."
ดีโน่พูด ก่อนจะกดหัวฮิบาริให้ค้างอยุอย่างนั้น ก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นในปาก
ฮิบาริที่จะคายน้ำนั่นออก กลับถุกมือหนาปิดเอาไว้ ทำให้ต้องกลืนมันลงไปอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนที่ร่างสูงจะจับร่างบางให้นั่งคร่อมตัวเอง
"ทำสิ"
"ม...ไม่!"
ฮิบาริปฏิเสธเสียง ก่อนจะพยายามหนีออกจากตัวของร่างสูง เเต่ก้อไม่พ้น กลับโดนเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างรุนเเรง
"อย่าให้ฉันต้องใช้กำลัง เคียวยะ"
ดีโน่พูด พลางคร่องร่างบางเอาไว้ เเละรวบมือทั้งสองข้างของร่างบางด้วยมือเพียงข้างเดียว
"ปล่อย..."
"ว่าไงนะ!"
"ปล่อยผมไป ผมไปทำอะไรให้คุณกัน..."
ฮิบาริพูดเสียงสั่น น้ำตาที่เคยกลั้นไว้ ตอนนี้ไหลรินลงมาอย่างไม่ขาดสาย เหมือนมันเปนตัวประจานความอ่อนเเอที่เขามีในตอนนี้
ดีโน่สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ก่อนจะกลับเปนเหมือนเดิม
"งั้น...นายต้องทำอย่างนี่กับลูกน้องของฉันทุกคนสิ เเล้วฉันจะปล่อยนายไป"
ดีโน่พูดพลางยิ้ม เจ้าของนัยตาสีนิลเบิกตากว้างอย่างตกใจ ไม่คิดว่าร่างสูงจะพูดเเบบนี้
"หรือ...จะทำเเบบนี้กับฉันให้ครบ 100ครั้ง"
"..."
"ว่าไงล่ะ หึ"
"ไม่...ไม่เอา..."
"งั้นให้อีกข้อ เปนพิเศษ"
"..."
"มาเปนของเล่นของฉันสิ เเน่นอน จนกว่าฉันจะเบื่อ"
ดีโน่พูดยิ้มๆ ยังไงในตอนนี้เขาก้อเหนือกว่าเคียวยะในทุกๆทาง
"อ่ะ!!"
"เเต่งานของของเล่น คืออันนี้!"
"อ้าา!!"
เมื่อดีโน่พูดจบก้อจับร่างบางอ้าขาก่อนนำเเท่งร้อนใส่เข้าไปทางช่องสีหวานอย่างรวดเร็วเเละรุนเเรง ก่อนจะค้างไว้เพื่อให้ร่างบางปรับตัว เเต่ร่างบางไม่มีท่าทีว่าจะหยุดดิ้น ร่างสูงเลยตัดสินใจขยับไปทั้งๆอย่างนั้น จากช้าๆก้อค่อยๆเร่งจังหวะขึ้น
ความเจ็บปวดที่ได้รับถุกเเทรกด้วยความสุขเเละความเสียงซ่าน เสียงร้องครางเจ็บปวดปนสุขดังเรื่อยๆอย่างเปนจังหวะ
เมื่อพายุที่เคยโหมกระหน่ำอย่างรุนเเรงได้สงบไป ร่างสูงถอดเเก่นกายของตนออกจากตัวร่างบาง ก่อนจะมองไปทางร่างบางที่ผล็อยหลับ ทั้งคราบน้ำตาบนใบหน้านั้น เเละทุกๆอย่างที่เกิดจากการกระทำของเขา
ดีโน่เลิกมอง ก่อนที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำ
ฝ่ายร่างบางที่เเกล้งหลับไป ลืมตาขึ้นมา ก่อนจะพยายามลุกนั่งพิงกับหัวเตียง ความเจ็บการท่อนล่างทำให้สะท้านไปทั้งร่างกาย หยาดน้ำตาใสๆก้อเริ่มไหลรินลงมาอีกครั้งหนึ่ง
"ฉันไม่อยากให้นายเปนเเบบนี้ ดีโน่"
น้ำเสียงสั่นเครือดังออกจากปากร่างบาง
"ฉัน 'รัก' ที่นายเปนคนเดิม"
ฮิบาริพูดเเค่นั้น ก่อนสติทั้ง 5จะดับวูบไป...
ดีโน่ที่อยุในห้องน้ำ ได้ยินทุกคำพูดของร่างบาง พลางคิดในสิ่งที่ร่างบางพูด
ไม่อยากให้ฉันเปนเเบบนี้? เเล้วนายจะทำยังไง
รักที่ฉันเปนคนเดิม?
คนเดิมงั้นหรอ?
ขอโทษนะเคียวยะ ที่คนๆนั้นของนายไม่มีคัวตนอยุอีกเเล้ว เเละจะมีเพียงฉันคนนี้เพียงคนเดียว!
ที่ได้ครอบครองนาย...
..........................................................................................................................................................................
เตือนเเล้วนะ ว่า ใจไม่ถึงอย่าอ่าน
เเต่ไม่รุว่า ที่เเต่งมันจะเปนไงบ้าง ลองอ่านดูนะ
ขอร้อง อย่าเเบน!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น