ลำดับตอนที่ #97
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #97 : เรียนร่วมวันแรก
หลัาที่ทุนไ้แนะนำัวเอันเสร็สิ้นแล้ว อาารย์รินา็ให้ศิษย์แลเปลี่ยนทั้สอเ้าไปนั่ประำที่อพวนา แล้วรินา็เินรไปยัที่ระานนวนนายัษ์ พร้อมีเียนสิ่หนึ่ลบนระานนั่น...
"นี่ือบทเรียนใหม่อพวเ้า พวเ้่าำให้ึ้นใ" อาารย์รินาเอ่ยออมา "มันือวิาอันใหรือเ้า่ะ ท่านอาารย์่วยบอพวเราทีเ้า่ะ" านพลูเอ่ยถามออมา
"มันือวิาาถาอำพลาาย ั้น้นั้นลา าถานี้่วยให้พวเ้าสามารถ่อนเล้นอำพลาายอนเอไ้ในยามับัน ไ้่วระยะเวลาหนึ่เท่านั้น.. เอาหละพวเ้าลอนำไปฝึันเอาเอ.. ออ.. ้าฝาพวเ้าูแลเพื่อนใหม่ให้ี้วยหละ ้าไปหละ" อาารย์รินาเอ่ย พร้อมับเินหายออไปาห้อเรียน
" าถาอำพลาาย.. หรือว่ามันือวิาเียวัน แ่ทำไมแนวทาอมันถึไ้่าันมานั" อิเอ่ยออมาเบาๆับัวเอ "วิาเียวันับอะไรหรือเ้า่ะ อิ" าราเอ่ยถามออมา "าถามันื่อเียวันับอทาวิหาร แ่แนวทาารเียนที่ออมามัน่าแ่าันยิ่นัอรับ"อิเอ่ยอบเบาๆออไป แล้วแม่ารา็พยัหน้ารับ
"พวท่านทั้สอ เยเรียนาถาอำพลาายันมาบ้าหรือยัเ้า่ะ" แม่มะนาวเอ่ยถามออมา เพราะเพื่อนใหม่ทั้สอมาา่าสำนั น่าะมีอะไรที่้อเรียนแ่าันบ้า
"พว้า็ยัไม่เยเ้า่ะ แ่แ่เยเห็นศิษย์พี่ท่านอื่นไ้ใ้ันมาบ้าเ้า่ะ" อบเยอบลับมา "เ่นนั้นพวเรามา่วยันศึษาาถาเวทย์ันเถอะเ้า่ะ" มะนาวเอ่ยออไปอีรั้ เพื่อวนสอสาวสมาิใหม่ให้เริ่มุ้นเยับพวอนเอ แล้วทั้สอ็ส่ยิ้มับมาให้แม่มะนาว
อิำลัหมมุ่นอยู่ับเหล่าัวอัษรที่ท่านอาารย์บรรุลในเวทย์าถาที่บันทึบนระานนวน อย่าสนใและสสัยว่าทำไมารบรรุอัษรอาถาเวทย์ถึแ่าันับอวิหารยิ่นั...
"ท่านอิเ้า่ะ... ท่านอิ..! " าวเรือเอ่ยเรียเาอยู่นานพอวร "ท่านอิ.." "อะ.. มีอะไรหรืออรับ แม่าวเรือ" อิเอ่ยอบออไปอย่าใเล็น้อย "เปล่าเ้า่ะ ้าเห็นท่านนั่มอที่ระานหน้าห้ออยู่นานแล้ว เลยเป็นห่วว่าท่านะเป็นไรหรือเปล่าเ้า่ะ" าวเรือเอ่ยออมา้วยวามเป็นห่ว "ออ.. ้าไม่เป็นเ่นไรหรออรับ แ่สสัยัวอัษรเวทย์บาัวอยู่อรับ" อิเอ่ย แล้วส่ยิ้มออมาให้
"เี๋ยว้าอรอูอะไรสัหน่อย่อนอรับ แม่หิ ับแม่าวเรือ รอู้า่อนนะอรับ ส่วนนอื่นๆ็ลอูไ้เลยอรับ" อิเอ่ยออไป แล้วนอื่นๆ็เริ่มับู่ันลอฝึวิาใหม่ โยเ้าาลู่ับท่านเสือ เผือับู่ฝึับแม่านพลู แม่มะนาวับู่ับ เมลา ินับู่ับอบเย ส่วนแม่ันทร์็เินแอบมาอยู่้าน้าอแม่าวเรือ เพื่ออูแบบอย่าออิที่อทสอบาถาเวทย์บนระานเสีย่อน
อิเินออมา้าหน้าอลุ่มัวเอ เาหยิบาเวทย์ออมาาแหวนมิิ ทำให้สอสาวที่มาใหม่ถึับาลุวาว มอหาว่าอิหยิบาเวทย์ออมาาที่ใอย่าสสัย??
อิเริ่มร่ายอัษรเวทย์ามที่ท่านอาารย์ำหนให้ไปบนอาาศอย่า้าๆและมั่น เพื่อให้นอื่นไ้เห็นเป็นแบบอย่าอีรั้ เา่อยๆร่ายไปทีละัวอัษรนรบ แล้วอัษรเวทย์็เปล่แสึ้นมาเพียเสี้ยววินาที แล้วถอยเ้าปะทะับร่าออิ "พรึบ.." นร่าอเา่อยๆเลือนหายไป่อหน้าเพื่อนๆอเา แ่ร่าอเา็หายไปเพียเศษเสี้ยววินาทีเ่นัน แล้ว็ลับมาเป็นปิเหมือนเิม แลูเหมือนว่าาถาที่ท่านอาารย์ให้มานั้นไม่่อยเป็นผลมานั แ่็ยันับไ้ว่าไม่เลวเลย
าัวอย่าที่อิลอทำใหู้เป็น้นแบบ ทุน็เริ่มถอนหาใออมา เพราะถ้าอิทำไ้แ่นี้ แล้วพวเาหละะทำไ้หรือไม่ "อิ.. นาท่านสามารถทำไ้เพียแ่เศษเสี้ยวนาที แล้วพว้าะทำไ้เ่นไรันอรับ" ท่านเสือเอ่ยออมาอย่าท้อใ "พวท่านอย่าเพิ่ท้อไปอรับ" อิเอ่ยปลอบออไป
"ท่านเมลา.. ท่าน่วยลอทสอบให้้าและเพื่อนๆไ้เห็นแนวทาารฝึอาำนัท่านไ้หรือไม่อรับ" อิเอ่ยถามออไป "้านะหรือเ้า่ะ" เมลาเอ่ยอบอย่าๆ "อรับ.. เป็นท่านนะหละอรับ" อิเอ่ยอย่าเรียบๆออไป "ไ้เ้า่ะ เี๋ยว้าะทำารทสอบใหู้นะเ้า่ะ" เมลาเอ่ยอบแล้วหันมาทา้านอิ แล้้วอิ็พยัหน้าอบลับไปอย่าเยๆ สร้าวามุ่นเือให้ับเมลาไม่น้อย แ่นา็้อแสให้ทุนู เพราะนาไ้เห็นฝีมือออิมาแล้ว
เมลานาเินออมา้านหน้าอลุ่ม แล้วหยิบาเวทย์ที่เหน็บอยู่ที่้าเอวึ้นมา ึ่ัวาทำึ้นมาาไม้เนื้อแ็นิหนึ่ถูันมันวาว ้ามยาวว่าอที่พวอิใ้อยู่นิหน่อย..
เมลาเริ่มร่ายอัษรเวทย์ามแบบบนระานึ้นมาบนอาาศนรบทุัว านั้นอัษรเวทย์็เปล่แสออมาเพียั่วรู่ แล้ว็ลอยถอยเ้าไปปะทะับร่าอนานล่าอนา่อยๆาหายไป่อหน้า่อาอทุน นเวลาผ่านไปเพียเสี้ยวนาทีร่าอนา็ปราึ้นมาัเิม..
าเหุาร์ัวอย่าออิ และแม่เมลา ทุน็เริ่มลอทำารทสอบ ผล็ปราออมาเป็นแบบเียวันหม ือทุนะหายไปเพียเศษเสี้ยวนาทีเท่านั้น แล้วร่า็ะลับืนเป็นปิ
เมื่ออิเห็นผลอารทสอบวิา าถาอำพลาาย ที่ทุนลอใ้ออมา เา็ิที่ะลอนำแนวทาอเาเ้ามาเสริมแล้วเปลี่ยนแปลอัษรบาัวให้เหมาะสมมาึ้น..
อิเินเ้าไปที่หน้าระานนวนหน้าห้อเรียน เาทำารลบอัษรเวทย์บาัวทิ้ไป และเสริมอัษรเวทย์บาัวที่เพื่อนๆอเาไม่เ้าใในวามหมายอมันลไปแทนที่ัวเิม านั้นเา็เินลับมาที่เพื่อนๆอเา
"เอาหละ.. ทุนลอร่ายาถาอำพลาายามที่้าแ้ไูนะอรับ แล้วในระหว่าที่ร่ายอัษรึ้นมาแ่ละัว ้าอรบวนให้พวท่านลอถ่ายพลัวิาเ้าไปที่ึาเวทย์้วยนะอรับ ้าอยาะเห็นผลอาถาเวทย์ที่เปลี่ยนแปลไปว่าะไ้ผลเ่นไรอรับ" อิเอ่ยึ้นมา แ่ใบหน้าอทุน็แสวามหวาระแวในาถาที่อิแ้ไออมา ยเว้นเพียารา และาวเรือเท่านั้นที่แสสีหน้าปิเ่นเิม นอิสัเุเห็นสีหน้าัวลอลุ่มเพื่อนอเา...
"แม่หิ และแม่าวเรือ ลอ่วยทสอบาถาเวทย์บทที่้าเปลี่ยนแปลทีนะอรับ" อิเอ่ยออมา "เ้า่ะ" าราและาวเรืออบออมาพร้อมัน แล้วทั้สอ็เินออมาที่้านหน้าอเพื่อนๆอเา
าราและาวเรือหยิบาเวทย์อพวนาออมา ทั้สอถ่ายพลัวิาอนเอเ้าไปที่าเวทย์ แล้วึเริ่มร่ายอัษรเวทย์ไปบนอาาศามแบบอย่าที่อิไ้แ้ไไว้บนระานนวนหน้าห้อ เหุาร์ทั้หมล้วนอยู่ในสายาอรินา ผู้อาารย์อพวเาทั้สิ้น เพื่อูว่าเหล่่าลูศิษย์อนาะแ้ไปัหาเ่นไรัน...
เมื่อทั้สอสาวร่ายอัษรเวทย์นรบทุัวามแบบร่าที่เป็นัวอย่าเอาไว้ เวลาผ่านไปเพียั่ววินาที อัษรเวทย์ทุัวที่ถูร่ายึ้นมา็เปล่แสแวววาวออมาเพียั่วรู่ แล้วึถููเ้ามาไปที่ัวอสอสาว นร่าอทั้สอสาว่อยๆเลือนหายไป่อหน้าอทุน เวลาผ่านไปนานึ้นว่าที่ทุนิ านั้นทุน็เริ่มมอหาทั้สอสาวว่าหายไปไหน
ารา และาวเรือเริ่มมอไปทาเพื่อนๆอเาที่เริ่มมอหาพวนา ทั้สอสาวเอ็มอไม่เห็นพวนาันเอเ่นัน นเวลาผ่านไปไ้สัพั าวเรือลายสมาธิออาาถาอำพลาาย ร่าอนาึ่อยๆปราออมา่อหน้าเพื่อนๆอนาเอ ส่วนารา็เ่นัน ร่าอนา่อยๆปราออมายืน้าๆแม่าวเรือเ่นัน
าัวอย่าที่าราและาวเรือไ้ทลอใหู้ ทำให้ลุ่มเพื่อนๆแสอาารีใเป็นอย่ายิ่ รวมถึสอสาว ศิษย์แลเปลี่ยน็แสอาารยินีออมา้วยเ่นัน แล้วแอบำเรือมามอที่อิ้วยวามสนใ.....
................................................
"นี่ือบทเรียนใหม่อพวเ้า พวเ้่าำให้ึ้นใ" อาารย์รินาเอ่ยออมา "มันือวิาอันใหรือเ้า่ะ ท่านอาารย์่วยบอพวเราทีเ้า่ะ" านพลูเอ่ยถามออมา
"มันือวิาาถาอำพลาาย ั้น้นั้นลา าถานี้่วยให้พวเ้าสามารถ่อนเล้นอำพลาายอนเอไ้ในยามับัน ไ้่วระยะเวลาหนึ่เท่านั้น.. เอาหละพวเ้าลอนำไปฝึันเอาเอ.. ออ.. ้าฝาพวเ้าูแลเพื่อนใหม่ให้ี้วยหละ ้าไปหละ" อาารย์รินาเอ่ย พร้อมับเินหายออไปาห้อเรียน
" าถาอำพลาาย.. หรือว่ามันือวิาเียวัน แ่ทำไมแนวทาอมันถึไ้่าันมานั" อิเอ่ยออมาเบาๆับัวเอ "วิาเียวันับอะไรหรือเ้า่ะ อิ" าราเอ่ยถามออมา "าถามันื่อเียวันับอทาวิหาร แ่แนวทาารเียนที่ออมามัน่าแ่าันยิ่นัอรับ"อิเอ่ยอบเบาๆออไป แล้วแม่ารา็พยัหน้ารับ
"พวท่านทั้สอ เยเรียนาถาอำพลาายันมาบ้าหรือยัเ้า่ะ" แม่มะนาวเอ่ยถามออมา เพราะเพื่อนใหม่ทั้สอมาา่าสำนั น่าะมีอะไรที่้อเรียนแ่าันบ้า
"พว้า็ยัไม่เยเ้า่ะ แ่แ่เยเห็นศิษย์พี่ท่านอื่นไ้ใ้ันมาบ้าเ้า่ะ" อบเยอบลับมา "เ่นนั้นพวเรามา่วยันศึษาาถาเวทย์ันเถอะเ้า่ะ" มะนาวเอ่ยออไปอีรั้ เพื่อวนสอสาวสมาิใหม่ให้เริ่มุ้นเยับพวอนเอ แล้วทั้สอ็ส่ยิ้มับมาให้แม่มะนาว
อิำลัหมมุ่นอยู่ับเหล่าัวอัษรที่ท่านอาารย์บรรุลในเวทย์าถาที่บันทึบนระานนวน อย่าสนใและสสัยว่าทำไมารบรรุอัษรอาถาเวทย์ถึแ่าันับอวิหารยิ่นั...
"ท่านอิเ้า่ะ... ท่านอิ..! " าวเรือเอ่ยเรียเาอยู่นานพอวร "ท่านอิ.." "อะ.. มีอะไรหรืออรับ แม่าวเรือ" อิเอ่ยอบออไปอย่าใเล็น้อย "เปล่าเ้า่ะ ้าเห็นท่านนั่มอที่ระานหน้าห้ออยู่นานแล้ว เลยเป็นห่วว่าท่านะเป็นไรหรือเปล่าเ้า่ะ" าวเรือเอ่ยออมา้วยวามเป็นห่ว "ออ.. ้าไม่เป็นเ่นไรหรออรับ แ่สสัยัวอัษรเวทย์บาัวอยู่อรับ" อิเอ่ย แล้วส่ยิ้มออมาให้
"เี๋ยว้าอรอูอะไรสัหน่อย่อนอรับ แม่หิ ับแม่าวเรือ รอู้า่อนนะอรับ ส่วนนอื่นๆ็ลอูไ้เลยอรับ" อิเอ่ยออไป แล้วนอื่นๆ็เริ่มับู่ันลอฝึวิาใหม่ โยเ้าาลู่ับท่านเสือ เผือับู่ฝึับแม่านพลู แม่มะนาวับู่ับ เมลา ินับู่ับอบเย ส่วนแม่ันทร์็เินแอบมาอยู่้าน้าอแม่าวเรือ เพื่ออูแบบอย่าออิที่อทสอบาถาเวทย์บนระานเสีย่อน
อิเินออมา้าหน้าอลุ่มัวเอ เาหยิบาเวทย์ออมาาแหวนมิิ ทำให้สอสาวที่มาใหม่ถึับาลุวาว มอหาว่าอิหยิบาเวทย์ออมาาที่ใอย่าสสัย??
อิเริ่มร่ายอัษรเวทย์ามที่ท่านอาารย์ำหนให้ไปบนอาาศอย่า้าๆและมั่น เพื่อให้นอื่นไ้เห็นเป็นแบบอย่าอีรั้ เา่อยๆร่ายไปทีละัวอัษรนรบ แล้วอัษรเวทย์็เปล่แสึ้นมาเพียเสี้ยววินาที แล้วถอยเ้าปะทะับร่าออิ "พรึบ.." นร่าอเา่อยๆเลือนหายไป่อหน้าเพื่อนๆอเา แ่ร่าอเา็หายไปเพียเศษเสี้ยววินาทีเ่นัน แล้ว็ลับมาเป็นปิเหมือนเิม แลูเหมือนว่าาถาที่ท่านอาารย์ให้มานั้นไม่่อยเป็นผลมานั แ่็ยันับไ้ว่าไม่เลวเลย
าัวอย่าที่อิลอทำใหู้เป็น้นแบบ ทุน็เริ่มถอนหาใออมา เพราะถ้าอิทำไ้แ่นี้ แล้วพวเาหละะทำไ้หรือไม่ "อิ.. นาท่านสามารถทำไ้เพียแ่เศษเสี้ยวนาที แล้วพว้าะทำไ้เ่นไรันอรับ" ท่านเสือเอ่ยออมาอย่าท้อใ "พวท่านอย่าเพิ่ท้อไปอรับ" อิเอ่ยปลอบออไป
"ท่านเมลา.. ท่าน่วยลอทสอบให้้าและเพื่อนๆไ้เห็นแนวทาารฝึอาำนัท่านไ้หรือไม่อรับ" อิเอ่ยถามออไป "้านะหรือเ้า่ะ" เมลาเอ่ยอบอย่าๆ "อรับ.. เป็นท่านนะหละอรับ" อิเอ่ยอย่าเรียบๆออไป "ไ้เ้า่ะ เี๋ยว้าะทำารทสอบใหู้นะเ้า่ะ" เมลาเอ่ยอบแล้วหันมาทา้านอิ แล้้วอิ็พยัหน้าอบลับไปอย่าเยๆ สร้าวามุ่นเือให้ับเมลาไม่น้อย แ่นา็้อแสให้ทุนู เพราะนาไ้เห็นฝีมือออิมาแล้ว
เมลานาเินออมา้านหน้าอลุ่ม แล้วหยิบาเวทย์ที่เหน็บอยู่ที่้าเอวึ้นมา ึ่ัวาทำึ้นมาาไม้เนื้อแ็นิหนึ่ถูันมันวาว ้ามยาวว่าอที่พวอิใ้อยู่นิหน่อย..
เมลาเริ่มร่ายอัษรเวทย์ามแบบบนระานึ้นมาบนอาาศนรบทุัว านั้นอัษรเวทย์็เปล่แสออมาเพียั่วรู่ แล้ว็ลอยถอยเ้าไปปะทะับร่าอนานล่าอนา่อยๆาหายไป่อหน้า่อาอทุน นเวลาผ่านไปเพียเสี้ยวนาทีร่าอนา็ปราึ้นมาัเิม..
าเหุาร์ัวอย่าออิ และแม่เมลา ทุน็เริ่มลอทำารทสอบ ผล็ปราออมาเป็นแบบเียวันหม ือทุนะหายไปเพียเศษเสี้ยวนาทีเท่านั้น แล้วร่า็ะลับืนเป็นปิ
เมื่ออิเห็นผลอารทสอบวิา าถาอำพลาาย ที่ทุนลอใ้ออมา เา็ิที่ะลอนำแนวทาอเาเ้ามาเสริมแล้วเปลี่ยนแปลอัษรบาัวให้เหมาะสมมาึ้น..
อิเินเ้าไปที่หน้าระานนวนหน้าห้อเรียน เาทำารลบอัษรเวทย์บาัวทิ้ไป และเสริมอัษรเวทย์บาัวที่เพื่อนๆอเาไม่เ้าใในวามหมายอมันลไปแทนที่ัวเิม านั้นเา็เินลับมาที่เพื่อนๆอเา
"เอาหละ.. ทุนลอร่ายาถาอำพลาายามที่้าแ้ไูนะอรับ แล้วในระหว่าที่ร่ายอัษรึ้นมาแ่ละัว ้าอรบวนให้พวท่านลอถ่ายพลัวิาเ้าไปที่ึาเวทย์้วยนะอรับ ้าอยาะเห็นผลอาถาเวทย์ที่เปลี่ยนแปลไปว่าะไ้ผลเ่นไรอรับ" อิเอ่ยึ้นมา แ่ใบหน้าอทุน็แสวามหวาระแวในาถาที่อิแ้ไออมา ยเว้นเพียารา และาวเรือเท่านั้นที่แสสีหน้าปิเ่นเิม นอิสัเุเห็นสีหน้าัวลอลุ่มเพื่อนอเา...
"แม่หิ และแม่าวเรือ ลอ่วยทสอบาถาเวทย์บทที่้าเปลี่ยนแปลทีนะอรับ" อิเอ่ยออมา "เ้า่ะ" าราและาวเรืออบออมาพร้อมัน แล้วทั้สอ็เินออมาที่้านหน้าอเพื่อนๆอเา
าราและาวเรือหยิบาเวทย์อพวนาออมา ทั้สอถ่ายพลัวิาอนเอเ้าไปที่าเวทย์ แล้วึเริ่มร่ายอัษรเวทย์ไปบนอาาศามแบบอย่าที่อิไ้แ้ไไว้บนระานนวนหน้าห้อ เหุาร์ทั้หมล้วนอยู่ในสายาอรินา ผู้อาารย์อพวเาทั้สิ้น เพื่อูว่าเหล่่าลูศิษย์อนาะแ้ไปัหาเ่นไรัน...
เมื่อทั้สอสาวร่ายอัษรเวทย์นรบทุัวามแบบร่าที่เป็นัวอย่าเอาไว้ เวลาผ่านไปเพียั่ววินาที อัษรเวทย์ทุัวที่ถูร่ายึ้นมา็เปล่แสแวววาวออมาเพียั่วรู่ แล้วึถููเ้ามาไปที่ัวอสอสาว นร่าอทั้สอสาว่อยๆเลือนหายไป่อหน้าอทุน เวลาผ่านไปนานึ้นว่าที่ทุนิ านั้นทุน็เริ่มมอหาทั้สอสาวว่าหายไปไหน
ารา และาวเรือเริ่มมอไปทาเพื่อนๆอเาที่เริ่มมอหาพวนา ทั้สอสาวเอ็มอไม่เห็นพวนาันเอเ่นัน นเวลาผ่านไปไ้สัพั าวเรือลายสมาธิออาาถาอำพลาาย ร่าอนาึ่อยๆปราออมา่อหน้าเพื่อนๆอนาเอ ส่วนารา็เ่นัน ร่าอนา่อยๆปราออมายืน้าๆแม่าวเรือเ่นัน
าัวอย่าที่าราและาวเรือไ้ทลอใหู้ ทำให้ลุ่มเพื่อนๆแสอาารีใเป็นอย่ายิ่ รวมถึสอสาว ศิษย์แลเปลี่ยน็แสอาารยินีออมา้วยเ่นัน แล้วแอบำเรือมามอที่อิ้วยวามสนใ.....
................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น